Η οργάνωση «Νισύριο» έχει ευαισθητοποιήσει τους κατοίκους.
Μια κοπέλα κάθεται δίπλα στη θάλασσα και χαζεύει βαριεστημένα το κινητό της. Δίπλα της, ένας ξεχειλισμένος κάδος, στον οποίο οι περαστικοί ρίχνουν πλαστικά ποτήρια καφέ. Η κοπέλα παρατηρεί ενοχλημένη. «Πότε θα πάρουμε το νησί μας στα σοβαρά;» καταλήγει. Επόμενη, εικόνα, εξίσου οικεία. Ενα αγόρι διαβάζει στο τραπέζι της κουζίνας – οι γονείς του επιστρέφουν από τα ψώνια και το τραπέζι αρχίζει να γεμίζει πλαστικές σακούλες με τρόφιμα, τόσες που «καλύπτουν» τον μαθητή.
Οι δύο σύντομες ιστορίες κλείνουν με ένα αισιόδοξο μήνυμα. «Υπάρχουν λύσεις, αν το θελήσεις»: στην πρώτη περίπτωση, τα επαναχρησιμοποιούμενα ποτήρια και μπουκάλια, στη δεύτερη οι σακούλες πολλαπλών χρήσεων. Τα βίντεο κλείνουν με ένα hashtag που παραπέμπει στο ερώτημα της κοπέλας: #nisyriously. Ενα έξυπνο λογοπαίγνιο, που συνδυάζει το μήνυμα με τον τόπο όπου διαδραματίζονται όλα αυτά, τη Νίσυρο. Ενα νησί πανέμορφο, που δυστυχώς δεν φημίζεται για τις περιβαλλοντικές του επιδόσεις.
Μαθητές έφτιαξαν με ανακυκλωμένα υλικά ένα παιχνίδι για την παιδική χαρά και σπιτάκια για αδέσποτα.
Τα βίντεο δημιουργήθηκαν από τη μικρή αλλά δραστήρια μη κερδοσκοπική οργάνωση «Νισύριο», που τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να κινητοποιήσει τους ντόπιους υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος. «Εστιάσαμε στους νέους γιατί είναι πιο ευαισθητοποιημένοι. Στο Νισύριο όμως έχουμε μέλη από μαθητές έως ανθρώπους άνω των 70», λέει ο Γρηγόρης Χατζηιωαννίδης, συνιδρυτής του «Νισύριου» (εικαστικός ο ίδιος, ιδρυτής του Sterna Art Project). Θέλουμε μέσα από κοινωνικές και πολιτιστικές δράσεις να ενημερώσουμε τους κατοίκους για τα απορρίμματα και την ανακύκλωση. Για παράδειγμα, τα παιδιά του σχολείου (από δημοτικό έως λύκειο) έφτιαξαν με ανακυκλωμένα υλικά ένα παιχνίδι για την παιδική χαρά και σπιτάκια για αδέσποτα. Διοργανώνουμε επίσης καθαρισμούς, ενώ σε συνεργασία με τα πέντε καφέ που λειτουργούν στο νησί τον χειμώνα, αγοράσαμε από κοινού επαναχρησιμοποιούμενα ποτήρια και μπουκάλια, που χάρισαν στους 20 καλύτερους πελάτες τους. Προσπαθούμε να αλλάξουμε λίγο τις συνήθειές μας, είμαστε 1.000 άνθρωποι στο νησί, δεν είναι δύσκολο. Σε ένα μέρος με το μέγεθος της Νισύρου είναι δυνατόν να φέρεις μια αλλαγή, απλά οι μικρές κοινωνίες είναι πιο δύσκαμπτες και χρειάζονται περισσότερο χρόνο».
Τα δύο παιδιά που πρωταγωνίστησαν στα πρωτότυπα βίντεο είναι η Κωνσταντίνα Κακαζιάνη, μαθήτρια της Α΄ Λυκείου και ο Γιώργος Χαζαπλαδάκης, μαθητής της Α΄ Γυμνασίου. Γιατί αποφάσισαν να συμμετάσχουν; «Με ενοχλεί που πετούν σκουπίδια στους δρόμους και στις θάλασσες, ή να βλέπω να τα παίρνει ο αέρας στη θάλασσα», λέει ο Γιώργος. «Νομίζω ότι δεν φταίνε οι μεγάλοι, ούτε οι μικροί είμαστε τόσο προσεκτικοί. Νομίζω ότι οι τουρίστες είναι λίγο καλύτεροι από εμάς». Και οι δύο μαθητές συμμετείχαν σε δράσεις καθαρισμού δρόμων και παραλιών της Νισύρου. «Μαζέψαμε άπειρα πράγματα, πλαστικά, μπουκάλια, παντόφλες, τέντες, σωλήνες, μεγάλα καλώδια… αρκετά είναι και από Τουρκία γιατί οι συσκευασίες είναι στα τουρκικά». «Αγαπάω πολύ το περιβάλλον και με ενοχλεί ότι και παιδιά της ηλικίας μου αλλά και οι μεγάλοι δεν το σέβονται», λέει η Κωνσταντίνα. «Δεν ξέρω τι σκέφτονται, γιατί θεωρούν ότι είναι λογικό να πετάξουν σκουπίδια από το παράθυρο στα χωράφια. Ισως επειδή ζούμε κοντά στο περιβάλλον σε σχέση με εσάς και είμαστε λίγοι, νομίζουν ότι δεν κάνουν τόσο κακό. Δεν θα έπρεπε να είμαστε τόσο “χύμα”. Εγώ προσωπικά έχω αρχίσει να κάνω παρατηρήσεις σε όποιον φέρεται έτσι. Αγόρασα για τη μαμά μου ένα ποτήρι από πορσελάνη, για να μην παίρνει μιας χρήσης και σακούλες πολλαπλών χρήσεων, τις περισσότερες φορές θυμάται και τις παίρνει μαζί. Από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε». Μπορείτε να δείτε τα δύο βίντεο στην ιστοσελίδα http://nisyrio.gr/el/ στην ενότητα «Δράσεις».
kathimerini.gr/
