Ο Πούτιν δεν επιτέθηκε μόνο κατά της Ουκρανίας, αλλά και κατά της απροετοίμαστης Δύσης – Ποιοι και πώς μπορούν να τον σταματήσουν – Οι μεγάλοι κίνδυνοι και το «κλειδί».
Τέσσερις μέρες συμπληρώνει σήμερα η εμπόλεμη σύρραξη στην Ουκρανία, με τον Βλάντιμιρ Πούτιν να κάνει πράξη τις αυστηρές προειδοποιήσεις που απηύθυνε προς την κυβέρνηση Ζελένσκι.
Ο «τσάρος» ανακοίνωσε την επίθεση στην Ουκρανία τα ξημερώματα της Πέμπτης (ώρα Ελλάδος), κηρύσσοντας την έναρξης μιας «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» με στόχο, όπως είπε, την «αποστρατιωτικοποίηση και κάθαρση από τους Ναζί» της Ουκρανίας. Στο τηλεοπτικό διάγγελμά του, ο Πούτιν είπε ότι η Ρωσία δεν σχεδιάζει να καταλάβει την Ουκρανία, απλώς θέλει να προστατεύσει τους πολίτες της. Επίσης, προέβη σε μια ανατριχιαστική προειδοποίηση, ότι όποιες χώρες προσπαθήσουν να παρέμβουν στις ενέργειες της Ρωσίας θα αντιμετωπίσουν «συνέπειες που δεν έχουν ξαναδεί».
Στη συνέχεια ξεκίνησαν οι ρωσικές επιθέσεις σε πόλεις ανά την ουκρανική επικράτεια, με τους κατοίκους στο Κίεβο, την Οδησσό, το Χάρκοβο, τη Μαριούπολη – όπου ζουν 120.000 ομογενείς – και τη Μελιτόπολη, να βρίσκονται αντιμέτωποι με τα ρωσικά κανόνια, τους πυραύλους της Russian Aerospace Forces και τις κάνες των Ρώσων στρατιωτών.
Οι μάχες είναι σκληρές σε κάθε πόλη και παρά το γεγονός ότι το Κρεμλίνο εκτιμούσε πως θα κάνει περίπατο στην Ουκρανία καταλαμβάνοντας τη μία πόλη μετά την άλλη, οι Ουκρανοί αντιστέκονται σθεναρά και αναγκάζουν τον Πούτιν να σκεφτεί και το ενδεχόμενο να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Όπως έχουμε επισημάνει, ο Βλάντιμιρ Πούτιν είναι προφανές πως αποπειράται να ρεφάρει τη «χασούρα» της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης και του, ταπεινωτικού για τη Ρωσία, τέλους του Ψυχρού Πολέμου, σε ένα εγχείρημα ωστόσο που απειλεί την παγκόσμια ειρήνη.
Φυσικά, η στιγμή που επέλεξε ο Ρώσος πρόεδρος να κάνει το μεγάλο βήμα της εισβολής στην Ουκρανία, δεν είναι καθόλου τυχαία. Ο Πούτιν είναι πανέξυπνος παίκτης στη γεωπολιτική σκακιέρα και δεν θα έκανε μια τέτοια κίνηση αν δεν είχε «ζυγίσει» προηγουμένως όλες τις παραμέτρους και τους αντιπάλους. Η εμπλοκή των ΗΠΑ στην Ευρώπη είναι «χλιαρή» και το ενδιαφέρον της μικρό, με τον Λευκό Οίκο να ενδιαφέρεται περισσότερο να ξεμπερδέψει με τα μέτωπα στη Μέση Ανατολή, Ιράκ και Αφγανιστάν και να μετατοπίσει την περιοχή ενδιαφέροντος προς… Κίνα. Παράλληλα, ο Πούτιν γνωρίζει ότι το μεγάλο «όπλο» του, το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, ίσως τα επόμενα χρόνια με την πράσινη μετάβαση, να μην είναι και τόσο ισχυρά…
Επίσης, η Ε.Ε. δεν έλαβε τα ξεκάθαρα μηνύματα της Μόσχας το 2008 με την ανεξαρτητοποίηση της Αμπχαζίας και Οσετίας, ούτε το 2014 με την Κριμαία, με τη Ρωσία να κάνει με κάθε τρόπο ξεκάθαρες τις προθέσεις της. Το μέγα ερώτημα πλέον, είναι: Μπορεί κάποιος να σταματήσει τη Ρωσία και τον πρόεδρό της, Βλαντίμιρ Πούτιν και πώς θα μπορούσε να το κάνει αυτό;
Πάντως όχι με τις κυρώσεις, όσο αναγκαίες κι αν είναι ως ένα πρώτο μέτρο αποτροπής. Ο Πούτιν κυριολεκτικά γελάει με την οικονομική τιμωρία της Δύσης και φυσικά τίποτα από όλα αυτά δεν είναι ικανά να τον σταματήσουν.
Επίσης, μια άμεση στρατιωτική απάντηση θα είχε μεν αποτελέσματα και θα ταρακουνούσε τον «τσάρο», ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση θα μιλούσαμε για παγκόσμια ανάφλεξη και μάλιστα μεταξύ δυνάμεων που διαθέτουν πυρηνικά.
Επομένως, μια διευθέτηση του ζητήματος της μη ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και εγκατάστασης νατοϊκού οπλισμού στο έδαφός της, ενδεχομένως να αποκλιμάκωνε την κατάσταση, με τον Πούτιν όμως να απαιτούσε και ξεκάθαρες δεσμεύσεις από τις ΗΠΑ για απεμπλοκή από τα δρώμενα της Ουκρανίας.
Πλέον γίνεται αντιληπτό, έστω και με τον πιο επώδυνο τρόπο, πως αν η Ευρώπη είχε μια πιο ενιαία στρατηγική και σαφείς θέσεις στην εξωτερική πολιτική και την άμυνά της, τώρα θα μιλούσαμε σε άλλη βάση. Αλλά καθώς απουσιάζουν η δύναμη και οι θεσμοί για να επιβάλουν τον σεβασμό των κανόνων, οι κίνδυνοι θα ελλοχεύουν συνεχώς. Οι ηγέτες με αναθεωρητικές βλέψεις θα εμπνέονται ο ένας από τον άλλον και θα απειλούν με κάθε ευκαιρία την παγκόσμια ειρήνη με στόχο να ικανοποιήσουν τον μεγαλοϊδεατισμό τους.
Ένα είναι και πάλι δεδομένο, πως η Ευρώπη συλλαμβάνεται κοιμώμενη και ανίκανη να προστατεύσει τους λαούς των χωρών της.
Ακριβώς τους έπιασε στον ύπνο τους Ευρωπαίους το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ και θα άνοιξη και η όρεξη μερικών υπερφυαλων πολιτικών για να θέλουν να μεγαλώσουν οι ανεγκεφαλοι την αυτοκρατορία τους.
ΝΑΤΟ : βομβάρδισε τη Γιουγκοσλαβία
Ρωσία : βομβαρδίζει την Ουκρανία
Συμπέρασμα: να σκοτώνονται οι λαοί για τ αφέντη το φαι..
Δεν θέλουμε να γίνουμε κιμάς για κανέναν Πούτιν και για κανένα ΝΑΤΟ. Προσευχηθείτε να μην αποφασίσουν οι Ευρωπαίοι κ οι Αμερικάνοι να φύγει κανένας πύραυλος από Αλεξανδρούπολη, Άραξο, Σούδα…. Εμείς θα την πληρώσουμε!