«Όταν μπήκε μέσα στα πλατό και είδα πώς μοίραζε τις σφαλιάρες με κάτι χέρια σαν φτυάρια, κατάλαβα ότι δεν θα γλιτώσω εύκολα. Προσπαθούσα να πάρω λοιπόν τα μέτρα μου και να αποφύγω τις σφαλιάρες του, γιατί, έτσι και με πετύχαινε, θα ήμουν κουφός μήνες. Όταν πήγαινε να μου ρίξει μία, την απέφευγα επειδή ήξερα από πολεμικές τέχνες» δηλώνει σε συνέντευξή του στην Espresso, ο ηθοποιός Παύλος Λιάρος, ο οποίος έπαιζε τον γοητευτικό γιο του Λάμπρου Κωνσταντάρα στις ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.
Θα θυμάστε την ατάκα «τράβα ρε πατέρα να πιεις μόνος σου νερό και φέρε και σε μένα ένα ποτήρι» από την ταινία «Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι».
«Σε κάποια φάση όμως, ενώ ο Λάμπρος βολτάρει μέσα στο σπίτι και χωρίς να λέει κάτι το σενάριο, γυρίζει στα καλά καθούμενα και μου ρίχνει μία, που ήταν όλη δική μου. «Όχι θα μου τη γλίτωνες», μου είπε. Και το αστείο είναι πως έπειτα από τόσες ταινίες στις οποίες έχω παίξει όλοι με φωνάζουν ο γιος του Κωνσταντάρα» λέει ο Παύλος Λιάρος.
Θυμάμαι και η γυναίκα μου μου είχε πει κάποτε να παω και γω να φέρω νερό και να της φέρω και αυτής και…. πήγα.
Μάλιστα κυκλοφορούσα με το σολεξακι μέσα στο σπίτι όπως ο μικρός γιος της οικογένειας.