Θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας έχει προκαλέσει η είδηση του θανάτου του Γιώργου Παπαζήση. Ο ηθοποιός έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών χτυπημένος από τον καρκίνο. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938 και υπήρξε για χρόνια ζευγάρι με την ηθοποιό Τιτίκα Στασινοπούλου. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του «Ελληνικού Ωδείου» και στη Μουσική Σχολή του Μ. Θεοφανίδη. Το 1961 έκανε ντεμπούτο στη σκηνή με το έργο των Τσιφόρου – Βασιλειάδη «Τα Κοκόρια των Δώδεκα». Γρήγορα καθιερώθηκε και διακρίθηκε στο μουσικό θέατρο.

Ο έρωτάς του για την Αλίκη Βουγιουκλάκη
Ο Γιώργος Παπαζήσης σε μια συνέντευξή του πριν μερικά χρόνια, στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Καρντάσιανς», είχε μιλήσει για τη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου και την παρέα που έκανε με όλους τους μεγάλους πρωταγωνιστές.

Μεταξύ άλλων, θυμήθηκε την παρέα που έκανε με τον Νίκο Σταυρίδη, ενώ δεν ξέχασε και τις απίστευτες μιμήσεις του: «Ήταν κολλητός, παρόλο που είχαμε διαφορά ηλικίας. Να σου πω εγώ πότε έβριζε. Όταν του πήγαινες κόντρα στον Ολυμπιακό, γινόταν τρελός. Ήταν εκπληκτικός τύπος, ωραίος. Και βέβαια ήταν και γυναικάς».

Αποκάλυψε τον μεγάλο του έρωτα, που δεν ήταν άλλος από την Αλίκη Βουγιουκλάκη: «Η αγάπη μου. Την θαύμαζα. Δεν μπορώ να εκφράσω τι αισθανόμουν για την Αλίκη. Ήμουν ερωτευμένος μαζί της. Ήταν μια προσωπικότητα που έλαμπε».

Μιλώντας για τον Βασίλη Αυλωνίτη, είπε ότι μεγάλη του αδυναμία ήταν ο ιππόδρομος, τόσο που όταν μία ταινία, στην οποία δεν έπαιζε, γυριζόταν στον Ιππόδρομο, όμως εκείνος ήταν εκεί, στις κερκίδες και πανηγύριζε, κάτι που φαίνεται και στα πλάνα. Μίλησε όμως και για το άλλο μεγάλο πάθος του Αυλωνίτη, τα χαρτιά.

«Ήταν κούκλος, ωραίος, νευρικός λιγάκι, βάραγε σφαλιάρες στα καλά καθούμενα. Ο μόνος που του γύρισα τη σφαλιάρα σε μια ταινία, ήμουν εγώ, στο “Πίσω μου σ’ έχω σατανά”. Δεν το περίμενε. Δεν παρεξηγήθηκε», είπε για τον Λάμπρο Κωνσταντάρα.

Όσο για τον Νίκο Ρίζο, ένα ήταν το μεγάλο του πάθος, που δεν ήταν άλλο από τις γυναίκες: «Βέβαια του άρεσαν οι γυναίκες. Όσο μπόι του έλειπε… Μπαγάσας ήταν».

Για τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο και τον θάνατό του, σημείωσε: «Αντί για όρθιος, πήγε καθιστός. Το κακό ήταν ότι έμεινε πολλές μέρες μόνος του. Και με αυτόν έχω δουλέψει, εκπληκτικός. Στα διαλείμματα μας μαγείρευε από το σπίτι. Τέτοιος σεφ δεν υπήρχε. Έγλειφες τα δάχτυλά σου».

Η τελευταία επίσημη εμφάνιση στο Κατράκειο
Ένα χρόνο πριν, ο αγαπημένος ηθοποιός έκανε μια από τις σπάνιες επίσημες εμφανίσεις του στο Κατράκειο Θέατρο, όπου παρακολούθησε την παράσταση « Λυσιστράτη». Εκεί συναντήθηκε με τον Γιώργο Κωνσταντίνου, τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη και πολλούς ακόμη αγαπημένους συναδέλφους.

Από τη συνεργασία του στους «Τενόρους»

Το 2014, τον είχαμε απολαύσει σε μια ξεχωριστή συνεργασία και ένα ξεκαρδιστικό ρόλο στους «Τενόρους» στο θέατρο Ζήνα! Εκεί, είχε συνεργαστεί με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη και είχε αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές για την ερμηνεία του.

Οι ταινίες που συμμετείχε
Στο σινεμά ξεκίνησε το 1962 με την ταινία «Τέρμα τα Δίφραγκα». Μέχρι σήμερα έχει λάβει μέρος σε 36 ταινίες, κυρίως κωμωδίες και ειδικεύτηκε στο ρόλο του καλοκάγαθου Κρητικού. Παράλληλα συμμετείχε στη Λάμψη του Νίκου Φώσκολου.

Ερωτιάρης του γλυκού νερού 1972
Ο αντιφασίστας 1972
Ο ερωτιάρης του γλυκού νερού 1972
Υβ! Υβ!. 1972
Αγάπησα μια… πολυθρόνα 1971
Ένα αγόρι αλλιώτικο από τ’ άλλα 1971
Η εφοπλιστίνα 1971
Καταναλωτική κοινωνία 1971
Ο Μανωλιός ξαναχτυπά 1971
Ο Μανωλιός στην Ευρώπη 1971
Ο φαφλατάς 1971
Πίσω μου σ’ έχω σατανά 1971
Έμπαινε Μανωλιό! 1970
Η ταξιτζού 1970
Να ‘τανε το 13 να ‘πεφτε σε μας 1970
Ο ακτύπητος κτυπήθηκε 1970
Οι τρεις ψεύτες 1970
Φουκαράδες και λεφτάδες 1970
Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του 1969
Ο άνθρωπος της καρπαζιάς 1969
Ο Στρατής παραστράτησε 1969
Τρεις τρελοί για δέσιμο 1969
Η αγάπη μας 1968
Η ζηλιάρα 1968
Ο παλιάτσος 1968
Ο πιο κάλος ο μαθητής 1968
Το πιο λαμπρό μπουζούκι 1968
Νυμφίος ανύμφευτος 1967
Σήκω χόρεψε συρτάκι 1967
Φως, νερό, τηλέφωνο, οικόπεδα με δόσεις 1966
Τέρμα τα δίφραγκα 1962

Προσωπική ζωή και διαζύγιο
Η Τιτίκα Στασινοπούλου και ο Γιώργος Παπαζήσης υπήρξαν ένα από τα πιο δημοφιλή κινηματογραφικά ζευγάρια, που ο έρωτάς τους διήρκεσε πολλές δεκαετίες και εκτός πλατό. Το ζευγάρι, γονείς ενός υπέροχου γιου, είχε χωρίσει πριν από τέσσερα χρόνια καταθέτοντας αίτηση για συναινετικό διαζύγιο. Η ηθοποιός σε συνέντευξή της στην Espresso είχε αναφερθεί στους λόγους που οδηγήθηκαν στο χωρισμό.

– Μετά τον χωρισμό σας με τον Γιώργο Παπαζήση σκέφτεστε να φτιάξετε πάλι τη ζωή σας;
«Ακόμη δεν έχει βγει το διαζύγιο! Πολύ πρόσφατα καταθέσαμε αίτηση για συναινετικό. Το ότι χωρίσαμε όμως από κλίνης και σπιτιού δεν αλλάζει κάτι. Πάντα θα αγαπιόμαστε και θα είμαστε μαζί. Δεν κόψαμε ποτέ γέφυρες. Βρισκόμαστε, συζητάμε κι ενδιαφέρεται ο ένας για τον άλλον πραγματικά. Επίσης, είμαι μια γυναίκα στα 60 φεύγα και δεν έχω τέτοιες προσωπικές ανησυχίες. Αν εκείνος αποφασίσει να προχωρήσει στη ζωή του, δεν θα με πείραζε. Φτάνει να είναι ευτυχισμένος, τόσο όσο όταν βρίσκεται πάνω στο σανίδι. Το θέατρο είναι η ζωή του, η αναπνοή του».

– Δεν βρεθήκατε ξανά στη δίνη ενός μεγάλου έρωτα;
«Δεν έχω πονηρούς θαυμαστές. Δεν έχω απασχολήσει ποτέ τον Τύπο με άλλον τρόπο, εκτός των επαγγελματικών μου. Αλλά και αν έχει τύχει να με φλερτάρει κάποιος, δεν θα ήθελα να το κάνω ανάγνωσμα σε μια συνέντευξή μου».

– Γιατί έληξε ο γάμος σας;
«Ήρθαμε σε σύγκρουση με τον σύζυγό μου, όταν αποφάσισα να ασχοληθώ και για οικονομικούς λόγους με τις ακαδημαϊκές σπουδές μου και τη διδασκαλία. Αυτό άλλαξε τις ισορροπίες στο σπίτι μας κι έφερε συγκρούσεις. Την περισσότερη ευθύνη εγώ τη φέρω. Δεν μπορώ να αδικήσω τον Παπαζήση. Δεν είναι πως μια μέρα ο άντρας μου τρελάθηκε, απλά άλλαξα εγώ. Βλέπετε, δεν είμαι η ηθοποιός που, αν δεν κάνω θέατρο, θα πέσω να πεθάνω. Όταν μετακομίσαμε στην Άνοιξη, δεν ήταν το καλύτερό του. Βρισκόταν χιλιομετρικά μακριά από τις δραστηριότητές του, τους φίλους του και από τα θέατρα, με αποτέλεσμα να μην έρχεται κάποια βράδια στο σπίτι μας. Έτσι απομακρυνθήκαμε πρακτικά, γιατί ουσιαστικά αυτό είχε γίνει καιρό πριν. Είχε κλείσει ο κύκλος της σχέσης μας και δεν είχαμε πια την ίδια επικοινωνία. Σαφώς δεν μας άφησε αλάβωτους και η κρίση στο επάγγελμά μας, κατά συνέπεια στα έσοδά μας. Κι αυτό ήταν ακόμη ένα πρόβλημα».