Οι στιγμές που η ζωή του ηθοποιού κρεμόταν σε μια κλωστή
Ο δημοφιλής κωμικός δοξάζει τον Θεό που έγινε καλά
Από τον
ΝΙΚΟ ΝΙΚΟΛΙΖΑ
[email protected]
Ηταν 25 Μαΐου όταν η «Espresso» έφερε στο φως της δημοσιότητας την περιπέτεια υγείας του Κώστα Ευριπιώτη και το πολύωρο χειρουργείο που έκανε προκειμένου να αντιμετωπίσει το σοβαρό πρόβλημα το οποίο του παρουσιάστηκε στο κεφάλι.
Σήμερα, περίπου δύο εβδομάδες μετά, ο αγαπημένος ηθοποιός μιλάει αποκλειστικά στην «Espresso» για τις δύσκολες στιγμές που βίωσε στο νοσοκομείο, για τη συγκίνηση που αισθάνθηκε από τη μεγάλη αγάπη που του έδειξε ο κόσμος αλλά και για την πορεία της υγείας του μετά την επέμβαση.
«Για εφτά ώρες δεν ήμουν στη Γη. Τόσο κράτησε το χειρουργείο στο οποίο υποβλήθηκα για να αφαιρεθεί η φλεγμονή που είχα στο κεφάλι μου. Ηταν μια πολύ σοβαρή εγχείρηση, που δεν θέλω να ζήσει κανένας. Δοξάζω τον Θεό, γιατί τώρα νιώθω καλά» είναι τα πρώτα, γεμάτα συγκίνηση αλλά και ηρεμία λόγια του Κώστα Ευριπιώτη σχετικά με τη μάχη που έδωσε. Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ο ηθοποιός ακούγεται καταπονημένος.
«Είμαι κουρασμένος και το μόνο που πρέπει να κάνω τώρα είναι να έχω ηρεμία. Για όσο χρειαστεί, θα απέχω. Με την υγεία μας δεν παίζουμε» συνεχίζει.
Πρόβες
Το πρόβλημα του δημοφιλούς κωμικού μας άρχισε να γίνεται εμφανές λίγο πριν από το Πάσχα. Καθώς έκανε πρόβες μαζί με συναδέλφους του για την παράσταση «Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης», στο θέατρο Αθηνά, άρχισε να ξεχνάει τα λόγια του και να έχει έντονους πονοκεφάλους. «Ολα ξεκίνησαν στις πρόβες. Πήγαινα να 
πω τα λόγια του κειμένου και σταματούσα απότομα. Εγώ δεν αντιλαμβανόμουν τίποτα στις πρόβες. Νόμιζα ότι όλα βαίνουν καλώς. Πήγαινα να κάνω φινάλε και ξαφνικά έλεγα άλλα πράγματα, που δεν είχαν σχέση με το κείμενο. Ωστόσο, οι συνάδελφοί μου διαπίστωσαν το πρόβλημα. Η αλήθεια είναι ότι όλο αυτό που πέρασα ήταν μια πολύ μεγάλη περιπέτεια με την υγεία μου, η οποία μου παρουσιάστηκε εντελώς ξαφνικά» σημειώνει.
Οταν ο ηθοποιός αποφάσισε να αναζητήσει με τη βοήθεια των ειδικών την αιτία για τους πονοκεφάλους και για το γεγονός ότι έχανε τα λόγια του στις πρόβες, διαπίστωσε ότι είχε να ανέβει έναν… Γολγοθά. «Πήγα κι έκανα μια μαγνητική και διαπίστωσα ότι κάτι δεν πάει καλά. Κατόπιν έκανα εγκεφαλογραφήματα για να δω το τρέχει ακριβώς» λέει. Και κάπως έτσι εντοπίστηκε η φλεγμονή στον εγκέφαλό του.
Οπως του είπαν οι γιατροί που τον εξέτασαν, τόσο αυτού του είδους οι φλεγμονές όσο και οι όγκοι που παρουσιάζονται στον ανθρώπινο εγκέφαλο οφείλονται, κατά ένα μεγάλο ποσοστό, στην ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων.
Συγκινημένος
«Υποβλήθηκα, λοιπόν, στη δύσκολη επέμβαση που προανέφερα, η οποία είχε επιτυχία» μας λέει συγκινημένος από το σπίτι του, όπου επέστρεψε στις αρχές της εβδομάδας, μένοντας μακριά από κάθε είδους ηλεκτρονικά μέσα. «Το τηλέφωνο δεν το ανοίγω πλέον και αποφεύγω κάθε είδους συνομιλία. Θέλω ηρεμία, ένα βιβλίο και να βρίσκομαι στη θάλασσα» σημειώνει, καθώς οι μεγάλες δυσκολίες έχουν ήδη παρέλθει. Τον ρωτάμε αν θα επιστρέψει σύντομα στο θεατρικό σανίδι και γελάει με νόημα. «Πλάκα μού κάνεις; Εδώ δεν ήξερα αν θα ζήσω, θα επιστρέψω στο θέατρο; Θεού θέλοντος, ό,τι γίνει θα γίνει τον χειμώνα».
Η δημοσιότητα που πήρε η περιπέτεια υγείας του Κώστα Ευριπιώτη μετά το αποκλειστικό πρωτοσέλιδο της «Espresso» ήταν τεράστια. Η είδηση αναπαράχθηκε απ’ όλα σχεδόν τα ελληνικά sites, ακόμη και από εκείνα της ομογένειας. Αποτέλεσμα; Ο ηθοποιός βομβαρδίστηκε από μηνύματα ενδιαφέροντος, αγάπης και συμπαράστασης. Οταν τον ρωτάμε γι’ αυτό, ο ίδιος κομπιάζει συγκινημένος.
«Εισέπραξα τόση αγάπη από τον απλό κόσμο όλο αυτό το διάστημα, που πραγματικά δεν το πίστευα ότι είμαι τόσο σημαντικός γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Δεν πίστευα ότι θα μου έδειχναν εμπράκτως τόσο μεγάλο ενδιαφέρον και συμπαράσταση. Μου έλεγαν φίλοι και το προσωπικό του νοσοκομείου ότι έπαιρναν τηλέφωνο για να μάθουν για την κατάσταση της υγείας μου, άλλοι αν χρειάζομαι βοήθεια. Τρομερή αγάπη! Και τώρα, που σιγά σιγά επανέρχομαι στα καλά μου, βουρκώνω όταν θυμάμαι όλα αυτά. Λέω: “Κοίτα τι σου είναι το κοινό, ρε Κώστα, όταν σε αγαπάει”».
«ΔΕΝ ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ»
Στην πρώτη του αποκλειστική συνέντευξη στην «Espresso» μετά τη σοβαρή εγχείρηση που έκανε, ο Κώστας Ευριπιώτης απαντά σε όλες τις ερωτήσεις χωρίς φόβο και πάθος. Δεν διστάζει να μιλήσει ακόμα και για συναδέλφους του που του συμπαραστάθηκαν χωρίς να το περιμένει. «Υπήρχαν συνάδελφοι που περίμενα ότι θα είναι στο πλευρό μου, αλλά και άλλοι που δεν περίμενα. Κι όμως, ήταν κι εκείνοι δίπλα μου» μας λέει.
Τον ρωτάμε αν ήταν κοντά του αυτές τις δύσκολες ώρες και η πρώην σύζυγός του με τα δύο παιδιά τους. «Η αλήθεια είναι ότι είχα μιλήσει μαζί τους πριν από το χειρουργείο, αλλά και μετά. Δεν τους είδα ακόμα. Με τα παιδιά μου, όμως, έχω μιλήσει τουλάχιστον δύο φορές» αποκρίνεται, ενώ στην ερώτησή μας ποιος είναι κοντά του κατά την ανάρρωσή του στο σπίτι του, απλώς γελάει. «Η καλή μου διάθεση είναι κοντά μου στην ανάρρωση, τώρα εδώ, δίπλα μου. Δεν έχω όρεξη να μιλήσω με κανέναν στο τηλέφωνο, θέλω να ξεπεράσω απλά αυτόν τον Γολγοθά» προσθέτει με κατεβασμένο τον τόνο φωνής και φανερά συγκινημένος. «Τα πιο πολλά πράγματα που δημιουργούνται στη ζωή μας εμείς οι ίδιοι τα “γεννάμε”, Νικόλα. Εμείς ορίζουμε σε μεγάλο ποσοστό τη μοίρα μας και το μέλλον μας, αλλά και πώς θα ζήσουμε» σχολιάζει με νόημα ο ηθοποιός.
Οι μέρες που έχουν περάσει από την εγχείρηση δεν είναι πολλές. Τον ρωτάμε αν πριν από το χειρουργείο φοβήθηκε τον θάνατο. Γελάει. «Μπα, όλα αυτά τα θέματα της ζωής και του θανάτου τα έχω ξεπεράσει. Για μένα όσο εφήμερη είναι η ζωή άλλο τόσο εφήμερος είναι και ο θάνατος. Οχι, δεν φοβήθηκα τον θάνατο και το λέω με πλήρη ειλικρίνεια».
Την ημέρα της επικοινωνίας μας ο Κώστας Ευριπιώτης βρέθηκε στο νοσοκομείο για να κόψει τα ράμματα από τη μεγάλη τομή στο κεφάλι. Κάποιοι τον κοίταζαν με παράπονο. «Δεν με ενοχλεί τίποτα από όλα όσα σού διηγήθηκα. Με ενοχλεί όμως που κάποιοι σήμερα, όταν πήγα να κόψω τα ράμματα, με κοιτούσαν με παράπονο, με στενοχώρια. Σαν να μου έλεγαν “τι έγινε, ρε φίλε”. Ομως, όλα καλά, παιδιά, όλα καλά!»
Προτού ολοκληρώσουμε την κουβέντα μας του ζητάμε να στείλει μήνυμα σε όλους αυτούς που θα διαβάσουν τη συνέντευξη. Ακούγεται πάλι συγκινημένος. «Θέλω να πω “ευχαριστώ” για το τεράστιο ενδιαφέρον που έδειξαν φίλοι και μη, γνωστοί και άγνωστοι. Συγγνώμη αν τους ανησύχησα, αλλά δεν ήταν στο χέρι μου να μην τους ανησυχήσω. Για μένα όμως όλη αυτή η αγάπη μού έδειξε ότι δεν είμαι μόνος σε αυτή τη ζωή» μας λέει.
