Το «αηδόνι» των πανηγυριών ανοίγει την ψυχή του στην «Espresso» για το πρόβλημα υγείας και δακρύζει από την αγάπη του κόσμου
ΑΠΟ ΤΟΝ
ΝΙΚΟ ΝΙΚΟΛΙΖΑ
«Πολεμάω με τον καρκίνο. Οχι, δεν την κρύβω την αρρώστια μου. Και θέλω να στείλω ένα μήνυμα μέσα από τη συνέντευξη αυτή σε όσους νοσούν από καρκίνο: Να μην το βάλουν κάτω, να παλέψουν και να έχουν αισιοδοξία».
Με τα παραπάνω συνταρακτικά λόγια η «βασίλισσα του δημοτικού τραγουδιού» Φιλιώ Πυργάκη αναφέρεται πρώτη φορά δημοσίως στον γολγοθά που ανεβαίνει εδώ και δύο χρόνια, στέλνοντας παλικαρίσια μηνύματα σε όλους τους καρκινοπαθείς.
Μακριά πλέον από τις μεγάλες πίστες και κάνοντας πολύ επιλεγμένες εμφανίσεις -κάτι που της δίνει δύναμη και ζωή-, η σπουδαία φωνή του δημοτικού μας τραγουδιού δεν καταθέτει τα όπλα. Παλεύει με αυτή την άγρια νόσο 
χωρίς -όπως λέει- να έχει φοβηθεί τον θάνατο ούτε στιγμή. «Για το μόνο που παρακάλεσα την Παναγία κι έκανα πολλά τάματα είναι να με αφήσει λίγα χρόνια ζωντανή να ευχαριστηθώ τα εγγονάκια μου, την κόρη μου και τον άντρα μου. Τίποτε άλλο δεν ζητάω από εκείνη».
Αποτραβηγμένη από τα φώτα της δημοσιότητας, τους προβολείς των συναυλιών και τα χειροκροτήματα, η γυναίκα που έχει γράψει τεράστια ιστορία στο παραδοσιακό τραγούδι μέσα από την αποκλειστική συνέντευξη που παραχωρεί σήμερα στην «Espresso», από το σπίτι της στο Αργος, κάνει έναν απολογισμό ζωής. «Κάθε μέρα ευχαριστώ τον Χριστό που με αφήνει να ζω, αλλά συγχρόνως δακρύζω από την αγάπη του κόσμου που εδώ και 55 χρόνια έρχεται όπου εμφανίζομαι και με πληρώνει για να τον διασκεδάσω. Νιώθω γαλήνη για όσα θα αφήσω πίσω μου» εξομολογείται, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης.
Γεννημένη στον Ασπρόκαμπο Κορινθίας από γονείς τσοπάνηδες, η Φιλιώ Πυργάκη θυμάται τον εαυτό της να βόσκει πρόβατα από πολύ μικρή ηλικία. «Υπήρχε μεγάλη φτώχεια τότε και στις οικογένειες έπρεπε να δουλεύουμε όλοι. Δράμα η κατάσταση. Στα βουνά τραγουδούσα διάφορα τραγουδάκια. Ηταν έμφυτο, φαίνεται» αναφέρει και κάνει μια παύση στην κουβέντα μας για να πιει μια γουλιά νερό. Χαμογελάει με νοσταλγία και συνεχίζει: «Πού να τα θυμηθείς όλα όσα περάσαμε… Ο πατέρας μου είχε πολλούς φίλους τσιφλικάδες, πήγαιναν όλοι μαζί στα πανηγύρια και γλεντούσαν με την ψυχή τους. Αφού, λοιπόν, είδα κάποια από αυτά τα πανηγύρια, μια μέρα του είπα: “Μπαμπά, εγώ δεν ξαναπάω στα πρόβατα. Θα αρχίσω το τραγούδι”. Σε ένα από τα πανηγύρια, που λες, με έβαλαν να τραγουδήσω. Τότε έφτιαχναν παράγκες και τραγουδούσαν. Σκέψου ότι ήμουν τόσο μικρή, που ο κόσμος δεν με έβλεπε και ανέβαινε στα τραπέζια για να με δει. Ημουν δεν ήμουν 14 ετών. Γλυκάθηκα από τα λεφτά που πήρα, αλλά ο πατέρας μου δεν με άφησε να ξαναπάω κι έτσι αποφάσισα να φύγω από το σπίτι και να ακολουθήσω αυτό που ήθελα: το τραγούδι. Πήρα το λεωφορείο και ανέβηκα μόνη μου στην Αθήνα για να βρω την τύχη μου». Μάταια οι γονείς της την έψαχναν παντού. Εκείνη είχε εξαφανιστεί.
Οπως λέει σήμερα στην «Espresso» συνεχίζοντας την αφήγηση της συγκλονιστικής ζωής της, στην Αθήνα την άκουσε ένας κλαρινίστας, ο Κώστας Κοντογιώργος, που εργαζόταν τότε στη δισκογραφική εταιρία Columbia. Την πήγε στον διευθυντή της εταιρίας κι εκείνος της είπε: «Είσαι αηδόνι. Ξεκινάμε ηχογραφήσεις». Και κάπως έτσι άρχισαν όλα. «Το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησα ήταν ένα κλέφτικο, το “Βαρέθηκα τα νιάτα μου”.
Ωραίες στιγμές, ανεπανάληπτες» θυμάται συγκινημένη και συμπληρώνει ότι ο πατέρας της μετά τις ηχογραφήσεις που έκανε ένιωθε πολύ περήφανος για εκείνη και οι σχέσεις τους αποκαταστάθηκαν.
Τα τάματα στην Παναγία
Ακόμα και σήμερα ο καρκίνος είναι για πολλούς ένα θέμα ταμπού. Με πολύ ευγενικό τρόπο, λοιπόν, προσπαθήσαμε να τη ρωτήσουμε γι’ αυτό. Η «βασίλισσα του παραδοσιακού τραγουδιού» όμως μας αιφνιδίασε και πάλι με την παλικαρίσια δύναμή της. «Μιλάς για τον καρκίνο; Μην ντρέπεσαι και μη διστάζεις να ρωτήσεις για την αρρώστια» μας λέει.
«Δεν τον φοβάμαι τον καρκίνο. Τον πολέμησα, τον πολεμάω και θα τον πολεμήσω. Και θέλω να στείλω και ένα μήνυμα σε όλους του καρκινοπαθείς: Να μην το βάλει κανένας κάτω. Πρέπει να είμαστε δυνατοί και αισιόδοξοι, και να χαμογελάμε». Πώς ένιωσε όμως όταν της ανακοίνωσαν ότι είναι άρρωστη; Κομπιάζει. «Οταν μου το πρωτοείπαν οι γιατροί, στενοχωρήθηκα, αγχώθηκα, 
δεν ήξερα τι θα συμβεί την επόμενη μέρα. Το πρωί έκανα τις χημειοθεραπείες και το βράδυ πήγαινα και τραγουδούσα. Τόσο πολύ ήθελα να τον νικήσω. Γύρω στις 4 τα ξημερώματα, δυστυχώς, κατέρρεα».
Προσευχή
Πώς αισθάνεται σήμερα η Φιλιώ Πυργάκη; «Κάνω τις εξετάσεις μου και πολεμάω για να είμαι καλά και όρθια στα πόδια μου. Νιώθω καλά» εξομολογείται συγκινημένη. Πριν κλείσουμε τη συνέντευξη, τη ρωτάμε αν φοβήθηκε τον θάνατο όταν έμαθε την αρρώστια της. «Οχι, ούτε στιγμή, αγάπη μου. Ο Θεός σού δίνει τέτοια δύναμη εκείνες τις ώρες, που δεν φαντάζεσαι».
Παραδέχεται μάλιστα πως όταν έμαθε για τον καρκίνο έκανε τάματα στην Παναγία. «Προσευχόμουν και προσεύχομαι στην Παναγία καθημερινά και της ζητάω να μου δώσει παράταση ζωής για να μπορέσω να απολαύσω τα εγγονάκια μου, την κόρη μου και τον άντρα μου. Οσο για τον κόσμο, πείτε σε όσους με αγάπησαν και τους διασκέδασα ότι τους ευχαριστώ και θα τους ευγνωμονώ. Αυτός ο λαός με έκανε τη Φιλιώ Πυργάκη που ξέρετε όλοι».
ΔΕΧΤΗΚΑ ΠΟΛΕΜΟ, ΜΟΥ ΕΚΛΕΙΝΑΝ ΤΑ ΜΙΚΡΟΦΩΝΑ
Η Φιλιώ Πυργάκη κατάφερε να ξεπεράσει τους 200 προσωπικούς δίσκους, ηχογραφώντας περισσότερα από 1.300 τραγούδια, ενώ συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους του είδους: Κόρρο, Κοκοντίνη, Βασιλόπουλο, Σαλέα κ.ά. Τη ρωτάμε αν δέχτηκε πόλεμο. Χαμογελάει. «Πολύ πόλεμο, αγάπη μου. Ασ’ τα, μην το συζητάς. Τα χρόνια εκείνα ήταν δύσκολα και τους νέους τραγουδιστές οι παλαιότεροι δεν τους δέχονταν εύκολα. Επρεπε να έχεις γερό στομάχι και καλή φωνή για να σταθείς στην πίστα και στα πανηγύρια. Μου έκλειναν τα μικρόφωνα, μου έκαναν τέτοια… Ομως η φωνή μου είχε αναγνωριστεί από την πρώτη στιγμή. Σκέψου ότι ο κόσμος με ακολουθεί εδώ και 55 χρόνια. Είμαι πολύ χαρούμενη και τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου». Σε ερώτησή μας αν θα ξανατραγουδήσει σε μεγάλα κέντρα απαντά αρνητικά. «Οχι. Θα ήθελα, αλλά έχω κουραστεί πλέον και έχω και το πρόβλημα με την υγεία μου. Σε κάποιες συναυλίες και πανηγύρια θα δουλέψω, αυτά μου δίνουν δύναμη και ζωή» λέει.
Κάποτε η Ελένη Βιτάλη είχε παραδεχτεί ότι η Φιλιώ Πυργάκη ήταν εκείνη που την έβγαλε στο τραγούδι. Οταν της το αναφέρουμε, χαμογελάει. «Η Ελένη το έχει αναγνωρίσει αυτό και το λέει συχνά. Ναι, μαζί μου βγήκε στα πανηγύρια. Θυμάμαι που θέλαμε σε ένα πανηγύρι και μια δεύτερη γυναικεία φωνή. Πηγαίνω στο καφενείο των καλλιτεχνών για να βρω μια κοπέλα να με ακολουθήσει. Η Ελένη τότε ήταν κοριτσάκι μικρό και καθόταν εκεί. Την πήρα μαζί μου λοιπόν. Τρομερή φωνή. Η φωνή της άστραφτε από τα πρώτα της βήματα. Ελεγε δημοτικά τραγούδια και ο κόσμος παραληρούσε. Είναι μοναδική τραγουδίστρια και ψυχούλα» αναφέρει η Φιλιώ Πυργάκη, ενώ παραδέχεται πως έχει γυρίσει όλη την υφήλιο με τα τραγούδια της. Απέκτησε άραγε πολλά χρήματα; «Τότε δεν πληρωνόμασταν, αγάπη μου. Ψίχουλα παίρναμε. Παρ’ όλα αυτά, ευγνωμονώ τον κόσμο που με αγαπάει ακόμα και με σέβεται. Οταν “φύγω”, θα είμαι γεμάτη αγάπη από το κοινό που με λάτρεψε».
Πηγή: http://www.espressonews.gr/cover-story/2018/04/171456/rigos-gia-aidoni-toy-dimotikoy-tragoydioy
