Σταματία Κανταρζή: 25η Νοεμβρίου
Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών
H βία κατά των γυναικών είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε όλους τους πολιτισμούς, όλες τις κοινωνίες, ανεξαρτητα από κοινωνική τάξη, μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο.
Η εξάλειψη του φαινομένου μας αφορά όλες και όλους. Κάθε πράξη βίας ενάντια στις γυναίκες είναι πράξη που στρέφεται ενάντια στην ίδια την κοινωνία.
Όλες και όλοι μαζί πρέπει να αγωνιζόμαστε καθημερινά απέναντι σε κάθε μορφή βίας και προκαταλήψεις ενάντια στις γυναίκες.
Κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα στην ομορφιά και στον τρόπο που θέλει να ζήσει.
Σε καμιά γυναίκα δεν θα πρέπει να υπάρχει η αντίληψη ότι είναι συνυπεύθυνη σ΄αυτό που της συνέβη. Μην φοβηθείτε να μιλήσετε ανοιχτά για ό,τι και όποιον παραβιάζει τις προσωπικές σας ελευθερίες.
Μην αφήσετε κάτι που δεν είναι δικό σας λάθος να σας στιγματήσει για μιά ζωή.
Έχεις τη δύναμη.
Πες όχι στη βία.
Σταματία Κανταρζή
Τμήμα φεμινιστικής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ: ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ -Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΩΝ
Στην εποχή του κορωνοϊού γυναίκες είναι παρούσες στην πρώτη γραμμή της μάχης στα νοσοκομεία, στα supermarket, στην καθαριότητα. Τις χαιρετίζουμε με σεβασμό για την προσφορά τους στην ανθρωπότητα.
Στην εποχή του κορωνοϊού έχουν επίσης μία διαφορετική «παρουσία», με την αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, μια «πανδημία παλιά, της βίας κατά των γυναικών και μέσα σ’ αυτήν την πανδημία του κορονοϊού».
Με τραγικό τρόπο έρχεται, δυστυχώς, η επαναβεβαίωση της πανδημίας των γυναικοκτονιών με την χθεσινή γυναικοκτονία στην Μάνη. Η πατριαρχία σκοτώνει γιατί είναι γυναίκες και θα πρέπει να υποτάσσονται στην βούληση του άνδρα που θεωρεί τις γυναίκες ιδιοκτησία του.
Στην Ελλάδα, η ενδοοικογενειακή βία αυξήθηκε εν μέσω πανδημίας κατά 20% και κατά περίπου 30% σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες. Ποσοστά που αποτυπώνουν το τεράστιο πρόβλημα που επικρατεί στη χώρα μας και στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα της «Διανέοσις», το 40% των Ελληνίδων έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης, ενώ στο 63% των περιπτώσεων η παρενόχληση έχει λάβει χώρα αποκλειστικά ή/και στον χώρο εργασίας τους. Στις 21 Ιουνίου 2019 ψηφίστηκε η πρώτη Διεθνής Σύμβαση Κατά της Βίας και Παρενόχλησης στην Εργασία, ενός φαινομένου που πλήττει – κατά κύριο λόγο – γυναίκες και νεαρά κορίτσια. Η κυβέρνηση οφείλει να κυρώσει την σύμβαση άμεσα.
Η βία κατά των γυναικών αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έχει άμεσες έως και μακροχρόνιες επιπτώσεις, σωματικές, σεξουαλικές, νοητικές και ψυχικές, και συχνά καταλήγει σε γυναικοκτονία. Οι αρνητικές επιπτώσεις δεν αφορούν μόνο τις γυναίκες, αλλά και τις οικογένειές τους, τα παιδιά τους κατά κύριο λόγο, την κοινότητα και την χώρα γενικά, ενώ τις περισσότερες φορές οι δράστες, παραμένουν ατιμώρητοι.
Η βία κατά των γυναικών είναι βαθιά ριζωμένη στην ανισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών και διαιωνίζεται από μια κουλτούρα ανοχής και άρνησης. Οι πολλές, μάλιστα, μορφές που έχει δυσχεραίνουν εντονότερα τη θέση της γυναίκας στο σύγχρονο κόσμο, καθιστώντας απαραίτητη την παροχή αυξημένης προστασίας και βοήθειας ως προς αυτήν, ιδίως την ώρα που σημειώνεται αύξηση της πιο αποτρόπαιης εκδοχής της: των γυναικοκτονιών.
Με τα σημάδια που άφησε η πρώτη καραντίνα τόσο στα κορμιά και τις ψυχές των θυμάτων, όσο και στη μνήμη μας, η δεύτερη καραντίνα που βιώνουμε καθιστά απαραίτητη την αντίδραση όλων μας μπροστά σε ανάλογα φαινόμενα. Η γυναίκα-θύμα-επιβιώσασα χρειάζεται υποστήριξη για να «σπάσει τη σιωπή» της, σπάζοντας με αυτόν τον τρόπο την εσωτερική αποδοχή της κακοποίησής της που της γεννήθηκε από τη διαρκή υποτίμηση του εαυτού της. Από την άλλη πλευρά, η κοινωνία οφείλει «να σπάει τη σιωπή της» και να καταγγέλλει ανάλογα περιστατικά, για να μην «σοκάρεται» όταν γίνονται τίτλοι ειδήσεων στον Τύπο. Η σιωπή όλων μας θα πρέπει να μας σοκάρει…
Εξάλλου με τη σιωπή μας γινόμαστε όλοι/όλες συνένοχοι/ες στο «έγκλημα», αλλά και συμμέτοχοι/ες στη διαμόρφωση μελλοντικών πολιτών που θα επαναλάβουν κακοποιητικές συμπεριφορές είτε θύτη είτε θύματος. Αναφερόμαστε στα παιδιά που γίνονται είτε μάρτυρες είτε θύματα ενδοοικογενειακής βίας, τα οποία μεγαλώνουν με εικόνες βίας και μίσους, το οποίο σε πολλές περιπτώσεις διοχετεύουν μελλοντικά στην κοινωνία.
Από την θέση ότι η βία κατά των γυναικών αποτελεί οικογενειακή υπόθεση και «τα εν οίκω μη εν δήμω», προχωρήσαμε χιλιόμετρα, κάνοντας την βία κατά των γυναικών πολιτικό ζήτημα με τους αγώνες του γυναικείου κινήματος, φτάνοντας στο σύνθημα «σπάστε την σιωπή».
Για να μπει ΤΕΛΟΣ στην βία κατά των γυναικών, έχουμε χιλιόμετρα να προχωρήσουμε ακόμα. Χρειάζεται η ενεργοποίηση όλων μας και χρειάζεται να χτιστεί η κουλτούρα της ΚΑΜΙΑΣ ΑΝΟΧΗΣ. Χρειάζονται πολιτικές που θα στηρίζουν τις γυναίκες που ζουν αυτόν τον εφιάλτη κάθε μέρα μέσα στο σπίτι τους, που υποτίθεται είναι ο τόπος της ασφάλειάς τους και της ασφάλειας των παιδιών τους.
Αυτές τις ημέρες (παγκόσμια μέρα για τα δικαιώματα του παιδιού, παγκόσμια μέρα ενάντια στη βία κατά των γυναικών) επέλεξε το Υπουργείο Δικαιοσύνης να δημοσιοποιήσει κείμενο- σχέδιο νόμου για αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο, που αφορούν την γονική μέριμνα και επιμέλεια των τέκνων, χωρίς την συμμετοχή της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, χωρίς διάλογο με τις γυναικείες οργανώσεις. Η λογική που διαπερνά το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης στο όνομα του εκσυγχρονισμού του οικογενειακού δικαίου θα αυξήσει και θα οξύνει τις συγκρούσεις και την βία ανάμεσα στα διαζευγμένα ζευγάρια που δεν μπορούν με ειρηνικό τρόπο να λύσουν τις διαφορές τους και θα καταστήσει τα παιδιά εξιλαστήρια θύματα.
Η φετινή 25η Νοεμβρίου δεν μπορεί να αποτελέσει μια απλή ημέρα μνήμης και επετειακών αφιερωμάτων. Ας γίνει μέρα πραγματικής προσφοράς περισσότερης βοήθειας στις γυναίκες που βιώνουν κάθε μορφή βίας. Εκείνες εκτός από τη σκέψη μας ζητούν ουσιαστική βοήθεια, με την κοινωνία να μιλά και να αντιδρά μπροστά σε αυτά τα φαινόμενα και την Πολιτεία να τις βοηθά ουσιαστικά προκειμένου να σταθούν στα πόδια τους.
Τότε μόνο πραγματικά «καμία γυναίκα δεν θα είναι μόνη»…
Για τον λόγο αυτό:
ΖΗΤΑΜΕ
- Να αποσυρθεί το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης περί γονικής μέριμνας και επιμέλειας. Να γίνει διάλογος με τις γυναικείες οργανώσεις.
- Η Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των φύλων να αναλάβει την ευθύνη της.
Η κυβέρνηση να προωθήσει:
- Άμεσα στην κύρωση της Σύμβασης της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για τη βία και την παρενόχληση, 2019 (αριθ. 190)
- Την στελέχωση των αστυνομικών τμημάτων με ψυχολόγους και αστυνομικούς, που η αποκλειστική τους αρμοδιότητα, να είναι η αστυνομική προανάκριση σε αδικήματα που σχετίζονται με την ενδοοικογενειακή βία και ο Εισαγγελέας να ενημερώνεται άμεσα.
- την ένταξη των θεμάτων ισότητας των φύλων στην εκπαίδευση, στον προφορικό και έντυπο λόγο, στην καθημερινότητα.
- πολιτικές και προγράμματα ευαισθητοποίησης για την έμφυλη ισότητα και δικαιοσύνη, που να συμπεριλαμβάνουν μικρά αγόρια, εφήβους και ενήλικες άντρες.
25η Νοέμβρη 2020 ΣΠΑΜΕ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ – ΚΑΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΝΗ
ΕΝΩΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ:
25 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Η Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, καθιερώθηκε για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 1999 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με σαφή και θεμελιώδη στόχο την ανάδειξη του σημαντικότατου αυτού ζητήματος και την κινητοποίηση της παγκόσμιας κοινότητας.
Η Ημέρα αυτή είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτής δολοφονίας στις 25 Νοεμβρίου 1960 των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από την Δομινικανή Δημοκρατία, με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο και αφιερώνεται σε όλες τις γυναίκες που έχουν υποστεί ή συνεχίζουν να υπόκεινται οποιαδήποτε μορφή βίας σε όλον τον κόσμο.
Η βία κατά των Γυναικών, λεκτική σωματική, ψυχολογική, ή συναισθηματική, σεξουαλική ή οικονομική ήταν και παραμένει θλιβερό κοινωνικό φαινόμενο με πολλαπλές διαστάσεις και πολυσύνθετες παραμέτρους. «Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι μια παγκόσμια πανδημία», επισημαίνει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ. Αποτελεί την πιο διαδεδομένη και πιο αποσιωπημένη μορφή βίας, σε όλα τα πολιτισμικά και οικονομικά περιβάλλοντα. Ανεξάρτητα από φυλή, θρήσκευμα και κοινωνικοοικονομική κατάσταση, αποτελεί μια από τις συνηθέστερες και βαθιά ριζωμένες ανά τον κόσμο παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δηλ. του δικαιώματος στην ελευθερία, στη ζωή, στη σωματική ακεραιότητα, στην ασφάλεια, στην αξιοπρέπεια. Είναι έγκλημα της ανθρωπότητας προς την ίδια την ανθρωπότητα
Οι στατιστικές είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές. Στην Ευρώπη σήμερα 1 στις 3 γυναίκες, δηλαδή 62 εκατομμύρια πολίτες έχουν υποστεί κάποιο είδος βίαιης επίθεσης και το 40% με 50% περίπου των εργαζομένων γυναικών έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας τους.
Στις εμπόλεμες ζώνες ο βιασμός γυναικών θεωρείται «πολεμικό όπλο» για την τρομοκράτηση του πληθυσμού, η εμπορία και εκμετάλλευση είναι «χρυσοφόρες» επιχειρήσεις επιτηδείων, ενώ σε παγκόσμια μάστιγα έχουν μετατραπεί πλέον οι γυναικοκτονίες .
Η βία κατά των γυναικών είναι κυρίως υπόθεση ενδοοικογενειακή. Δυστυχώς, στη διάρκεια του πρώτου κύματος της πανδημίας, η ενδοοικογενειακή βία αυξήθηκε δραματικά, λόγω του υποχρεωτικού εγκλεισμού , λόγω της ψυχολογικής πίεσης, της έλλειψης διεξόδου και των οικονομικών προβλημάτων που τροφοδοτούν τη βία. Η υποχρεωτική συνύπαρξη θύτη και θύματος στον ίδιο χώρο για καιρό και η επώδυνη απομόνωση ενέτειναν κατά πολύ το πρόβλημα. Τα στοιχεία κατά τον ανοιξιάτικο εγκλεισμό ήταν αποκαλυπτικά: Τέσσερις φορές περισσότερες καταγγελίες στις γραμμές βοήθειας για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας.
Το σπίτι που θα έπρεπε να είναι ο ασφαλέστερος χώρος για τις γυναίκες και τα παιδιά γίνεται ο πλέον επικίνδυνος, όταν για κάποιους η χρήση βίας θεωρείται ως μέσο επιβολής στην οικογένεια.
Η αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών και η εξάλειψή της είναι καθοριστικό ζητούμενο για μια ευνομούμενη, δημοκρατική και ειρηνική κοινωνία που πρέπει να πάψει να ανέχεται κάθε έκφραση σεξισμού. Το τόσο μείζον κοινωνικό πρόβλημα, μας αφορά όλες και όλους.
Εμείς, ως Γυναικεία Οργάνωση, δείχνουμε μηδενική ανοχή και στεκόμαστε απέναντι σε κάθε μορφή βίας, εκμετάλλευσης και περιφρόνησης των γυναικών.
Ενώνουμε τη φωνή μας ενάντια στη βία, με αφορμή την 25η Νοεμβρίου, αλλά και με διαρκείς δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης πάνω σε θέματα ισότητας των φύλων, υγιών συντροφικών σχέσεων και εξάλειψης των έμφυλων στερεοτύπων. Εργαζόμαστε για την ενημέρωση των γυναικών ώστε να απεγκλωβισθούν από την εσωστρέφεια, την άγνοια και τον φόβο εξαιτίας της βίας που τυχόν βιώνουν, να σπάσουν τη σιωπή τους και να ζητήσουν βοήθεια.
Πιστεύουμε ότι η αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος και η εξάλειψη του φαινομένου συνίσταται:
* στον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, στο σπίτι, στην εργασία, στον δρόμο, ή στον προσφυγικό καταυλισμό
* στην σχεδιασμένη πολιτική πρόληψης και αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής και άλλων μορφών βίας από ένα κράτος δικαίου
*σ την διεύρυνση και επέκταση των δομών κοινωνικής πρόνοιας για την ολοκληρωμένη ψυχοκοινωνική υποστήριξη των γυναικών θυμάτων βίας
* στην αύξηση των χώρων- καταφυγίων για τις γυναίκες και τα παιδιά με κάθε ασφάλεια, ιδιαίτερα τώρα στις νέες πρωτοφανείς συνθήκες
* στην ενημέρωση όλων των εμπλεκόμενων φορέων και υπηρεσιών για την απονομή δικαιοσύνης και τη δικαίωση των θυμάτων
*στην ουσιαστική εφαρμογή της «Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης»
* στην υλοποίηση προγραμμάτων ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της νέας γενιάς.
Η συγκεκριμένη ημέρα, λοιπόν, είναι εδώ κάθε χρόνο για να αναδεικνύει και να υπενθυμίζει την επιτακτική ανάγκη καταπολέμησης του βίαιου αυτού φαινομένου , το οποίο αποτελεί πυρήνα της έμφυλης ανισότητας σ΄ολόκληρο τον πλανήτη.
ΕΝΩΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
