25 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ΗΜΕΡΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Η Εθνική Αντίσταση επετειακά τιμάται την ημέρα ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ, του ΕΔΕΣ και βρεττανών κομμάντος την νύχτα της 25ης Νοεμβρίου 1942 κάτω από την προσωπική καθοδήγηση του Άρη Βελουχιώτη ηγέτη του ΕΛΑΣ και του Ναπολέοντα Ζέρβα ηγέτη του ΕΔΕΣ. Η ανατίναξη της γεφυρας καθυστέρησε για αρκετές εβδομάδες τον ανεφοδιασμό των Γερμανών που μάχονταν στην Αφρική, έδωσε το έναυσμα να φουντώσει το αντάρτικο στα βουνά της Ρούμελης, ανύψωσε το ηθικό των Ελλήνων και καταξίωσε τον ένοπλο αγώνα στην συνείδηση των συμμάχων. Συμπληρώνονται φετος , 74 χρόνια από το κορυφαίο αυτό γεγονός της Ελληνικής Εθνικής Αντίστασης στην Νεότερη Ιστορία, που έχει αποτελέσει αντικείμενο ιδεολογικών αντιπαραθέσεων από ιστορικούς ερευνητές. Από τα πιο συζητημένα θεματικά πεδία αντιπαραθέσεων αυτής της περιόδου, πέρα από τις σταθερές προσωπικές μας πεποιθήσεις και βεβαιότητες, είναι τα εξής:
1)Υπήρξε καθολική η Αντίσταση ή όχι; Παρότι ιδιαίτερα το 1944 μαζικοποιήθηκε, είναι αποδεδειγμένο ότι πολλά στρώματα του πληθυσμού “ανέχτηκαν” τους κατακτητές, δεν εξετέθηκαν, συμβίωσαν και κάποιοι συνεργάστηκαν μαζί τους. Σε κανέναν πόλεμο, εξάλλου, δεν είναι καθολική η αντίσταση. Γνωστές περιπτώσεις υπάρχουν και στην δική μας ιστορία, στην γερμανική κατοχή και στον εμφύλιο. Μπορεί η επίσημη ιστορία και η συναισθηματική εθνική φόρτιση, ιδιαίτερα σε επετείους, να διαγράφει τις περιπτώσεις αυτές, χάριν μιας ηθελημένα ωραιοποιημένης και ηρωοποιημένης μνήμης, ανακριβούς. όμως, περιγραφής της ιστορίας που δεν ταυτίζεται με αγιογραφία .
2) Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου ήταν μία από τις μεγαλύτερες πράξεις δολιοφθοράς κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Προκάλεσε τον θαυμασμό όλης της κατεχόμενης Ευρώπης και έδωσε κουράγιο στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Όμως, οι επιπτώσεις της στο βορειοφρικανικό μέτωπο θεωρούνται από αρκετούς ιστορικούς, πολύ περιορισμένες, δυσανάλογα με ό,τι παρουσιάζεται στο συλλογικό μας θυμικό, αφού η εκτέλεση της επιχείρησης πραγματοποιήθηκε κατόπιν εορτής, όταν οι δυνάμεις του Ρόμελ, έχοντας χάσει τη Μάχη του Ελ Αλαμέιν, μετατοπίστηκαν δυτικότερα κι έτσι ο ανεφοδιασμός τους μέσω Ελλάδος δεν έπαιζε σημαντικό ρόλο.
3)Κατά πόσο η απελευθέρωση οφείλεται αποκλειστικά στην Αντίσταση, όπως συχνά λέγεται σε επετείους εθνικών εορτών και πόσο συνέβαλε καθοριστικά ο φόβος των Γερμανών ότι αν έμεναν κι άλλο, θα τους απέκοπταν οι προελαύνοντες Σοβιετικοί; Π.χ. η Κρήτη απελευθερώθηκε πλήρως στο τέλος του Β’ Παγκ. Πολέμου, παρότι η αντίσταση εκεί ήταν πολύ ενεργή.
4)Η διάκριση μεταξύ οργανώσεων αμιγώς αντιστασιακών και αμιγώς πολιτικών στοχεύσεων. Μια ευαίσθητη θεματική περιοχή! Η αντιστασιακή δράση στον εμφύλιο ήταν τόσο στενά συνδεδεμένη με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και με κρίσιμα πολιτικά διακυβεύματα, όπως το πολιτειακό ζήτημα, το κοινωνικό σύστημα της χώρας ή η σφαίρα επιρροής στην οποία θα ανήκε μεταπολεμικά, που από ένα σημείο και μετά, η προσπάθεια αποσύνδεσης μιας οργανωμένης αντίστασης από το θέμα της επικυριαρχίας στις εξελίξεις δεν είναι εύκολη υπόθεση
5)Στην παγκόσμια ιστορία έχει φανεί ότι «Η εξουσία είναι το θεμελιώδες διακύβευμα των εμφυλίων πολέμων»– Παντού όπου η αντίσταση διεπλάκη με πολιτικές διαιρέσεις και πήρε μαζικό ένοπλο χαρακτήρα, μεταλλάχτηκε σε εμφύλια σύρραξη , άλλοτε σύντομη ,άλλοτε γενικευμένη και μακροχρόνια. ΄Ενα βλέμμα στην γύρω γεοπολιτική κατάσταση στον κόσμο μας, το διαβεβαιώνει τραγικά.Οι πρόσφυγες κι οι μετανάστες που κατακλύζουν την χώρα μας, είναι αποδεικτικό στοιχείο. Αποτελεί, εξαίρεση η ελληνική αντίσταση;
Πολλές ζώνες αυτής της χρονικής περιόδου,παραμένουν στο εθνικό συλλογικό μας από κατάλευκες μέχρι γκρίζες ή κατάμαυρες , ανοιχτές στον Ιστορικό του Μέλλοντος.
H εθνική αντίσταση και οι αγώνες για την εμπέδωση της δημοκρατίας ήταν οριακές στιγμές του συλλογικού μας βίου, όπου αναμφίβολα, κυριάρχησε το μεγαλείο του πατριωτισμού και της αυτοθυσίας. ΄Ομως ,οι οριακές στιγμές από την φύση τους είναι και σπάνιες και βαθιά διληματικές.
Σε τέτοιες στιγμές, η αναγωγή στον λαό ως ενιαία οντότητα, έχει νόημα όταν οι διλημματικές καταστάσεις αναγκαστικά υποβαθμίζουν τις εσωτερικές διαφοροποιήσεις του λαού, προκειμένου να αναδείξουν , κυρίως, τα ενοποιά γνωρίσματά του.
Δεν κλονίζεται ο πατριωτισμός μας , ούτε κινδυνεύει η πατρίδα όταν η αγάπη μας για αυτήν γίνεται περισσότερο συνειδητή και διαυγασμένη μέσα από πολύπλευρη οπτική, ψύχραιμη κριτική,απροκατάληπτη προσέγγιση στην ιστορική αλήθεια, χωρίς προκατασκευασμένες πεποιθήσεις και δογματικές δοξασίες. “Συλλογάται σωστά όποιος λεύτερα συλλογάται”.
Όμως, σε όποιο βαθμό, εντέλει κι αν συνέβαλε η ελληνική Αντίσταση στην ήττα του Αξονα, στον Β’παγκόσμιο πόλεμο, αναμφισβήτητα, το μεγαλύτερο όφελος καταγράφεται στο συμβολικό επίπεδο
Το γεγονός ότι η Ελλάδα κατάφερε να συνεχίσει τον αγώνα μετά την ήττα του 1941, αποτελεί στοιχείο εθνικής υπερηφάνειας και τιμής.Ενίσχυσε το ηθικό των ελλήνων σε δύσκολες στιγμές και τροφοδότησε με καινούργιες αξίες την νέα γενιά. Με αυτήν την οπτική, οι ελληνικές αντιστάσεις στο σύνολό τους, κληροδότησαν στις μελλοντικές γενιές σημαντικές αξίες που λειτούργησαν ως ηθικά σημεία αναφοράς στην συλλογική συνείδηση του ελληνικού έθνους. Αξιζει μια ιδιαίτερη αναφορά στον ΄Αρη Βελουχιώτη, μυθική μορφή και σύμβολο αντίστασης, ο ΄Ελληνας Τσεγκεβάρα. Ο Άρης έγινε για το λαό παραμύθι και τραγούδι “κι ό,τι κάνει ο λαός παραμύθι και τραγούδι δε χαλάει με τίποτα”.
Στις δύσκολες μέρες που περνά η Πατρίδα μας, η Ευρώπη, ο κόσμος ολόκληρος , η αντίσταση στην κάθε μορφής υποδούλωση είναι η μόνη δυνατότητα που εναπομένει στην δική μας διαχείριση. Κι αν αυτή, κάποιες φορές, όλο και συχνότερα, φαίνεται αδύναμη ως εθνική οντότητα, ας δυναμώσουμε τις μικρές, ατομικές μας αντιστάσεις. Κι αν η γενιά μας δεν άλλαξε τον κόσμο, όπως ονειρεύτηκε, ας αντισταθούμε στην μετάλλαξη όσων καλών πλευρών κρατάμε ακόμη, ως ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ, ως ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ Πολίτες, ως ΑΝΘΡΩΠΟΙ. ΔημοκρατΊα δεν είναι η απουσία καταναγκασμών αλλά η συνειδητή θέσμιση δυνητικά αναθεωρούμενων ορίων. Στην χώρα αυτή διακηρύχθηκε ότι «Ο ανεξέταστος βίος ου βιωτός ανθρώπω»(μια ανεξέλεγκτη ζωή είναι μια ζωή που δεν αξίζει να τη ζει κανένας άνθρωπος:-Πλάτων, Απολογία Σωκράτους ).Σήμερα που οι νοσταλγοί του ναζισμού και του φασισμού εκμεταλλεύονται την κρίση για να σπείρουν τον διχασμό και να ξεδιπλώσουν το μίσος τους απέναντι στη δημοκρατία, ο ελληνικός λαός ας απλώσει ασπίδα προστασίας των δημοκρατικών και κοινωνικών κατακτήσεων και να μην επιτρέψει στα νεοφασιστικά μορφώματα να σβήσουν τους αγώνες του λαού μας για δημοκρατία, ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη, ελευθερία. Ας αντισταθουμε, γιατί “Ελευθερία ανάπηρη πάλι μας τάζουν” , όπως θα΄λεγε ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός .
Υ.Γ. Είναι άραγε συμβολική ή σαρκαστική σύμπτωση να γιορταζεται την ίδια ημερομηνία η Ημέρα Εθνικής Αντίστασης με την Ημέρα ενάντια στην Βία κατά των Γυναικών! Προφανώς, οι Γυναίκες εξακολουθούν να έχουν στον σημερινό κόσμο, περισσότερους λόγους να κρατήσουν την Αντί- στάση, ως ιδεολογική θέση και σταθερή βιωματική εφαρμογή.
Ελλη Καρανίκα
Απορια.Για την βια που δεχοντε οι ανδρες απο τις γυναικες υπ[αρχει καποια μερα να τιμουμε?Δεν απευθηνομαι σε εσενα τυχαια.:P
1ον) Υπ’ αριθμόν 988/24.07.1925 Απόφαση Πλημ/κείου Θεσσαλονίκης: Δύο (2) ετών φυλάκιση για κλοπή.
2ον) Υπ’ αριθμόν 1254/20.09.1929 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Εικοσαήμερη φυλάκιση για αυτοδικία.
3ον) Υπ’ αριθμόν 509/23.05.1930 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Δύο (2) μήνες φυλάκιση για αντίσταση κατά της αρχής.
4ον) Υπ’ αριθμόν 108/25.06.1934 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Τέσσερις (4) μήνες φυλάκιση για πλαστογραφία.
5ον) Υπ’ αριθμόν 849/05.09.1934 Απόφαση Πλημ/κείου Μυτιλήνης: ενός (1) μηνός φυλάκιση για πλαστογραφία.https://ethnikismos.net/2016/10/31/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CF%89%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%81%CE%B7-%CE%B2%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%87%CE%B9%CF%89/
6ον) Υπ’ αριθμόν 13030/20.09.1934 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Δυόμιση μήνες φυλάκιση για ψευδορκία.
7ον) Υπ’ αριθμόν 1835/03.11.1937 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Τριών (3) μηνών φυλάκιση για πλαστογραφία.
8ον) Υπ’ αριθμόν 1989/1939 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Έξι (6) μηνών φυλάκιση για ψευδορκία.
ΑΜΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΦΟΡΑ, ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΠΟΙΝΙΚΑ ΜΗΤΡΩΑ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΚΩ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΥ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙΤΕ!!
Ωραίο άρθρο κα Έλλη. Αν και δεν τονίζεται τη δράση Ψαρρού. Σίγουρα σαρκαστική σύμπτωση. Η «Ημέρα ενάντια στην Βία κατά των Γυναικών» πρέπει να τιμάται ως προϊόν του ΔΥΤΙΚΟΥ πολιτισμού…
εσεις υποστηριζετε τους ισλαμιστες
μια ιστορία, δημοσιευμένη στο βιβλίο «Κουραδοκόφτης» του αριστερού συγγραφέως Ηλία Πετροπούλου, για να καταλάβετε περί τίνος επρόκειτο: «Το 1942-43 είχε αρχίσει ν’ ακούγεται ευρύτερα το όνομα του Βελουχιώτη. Μια μέρα, ενώ έγραφα τα μαθήματά μου, έστηνα αυτί για να παρακολουθήσω την κουβέντα του πατέρα μου με τον αδερφό του, οπότε τον άκουσα να λέει: Αλέξη, ξέρεις ποιος είναι αυτός ο Βελουχιώτης; Ο θείος μου δεν ήξερε. Και ο πατέρας μου του εξήγησε: είναι ο Κλάρας που μας έκλεψε τις καρέκλες! Όταν έφυγε ο θείος Αλέξης, ρώτησα τον πατέρα μου τι είχε συμβεί. Και τότε άκουσα τη σχετική αφήγησή του. Γύρω στα 1930, ο πατέρας μου και ο θείος Αλέξης είχανε, για λίγα χρόνια, ένα θερινό κινηματογράφο στο Θησείο, όπου χρησιμοποιούσαν καρέκλες ενοικιασμένες από μια αποθηκάρα. https://ethnikismos.net/2016/10/31/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CF%89%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%81%CE%B7-%CE%B2%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%87%CE%B9%CF%89/
Ένα Φθινόπωρο, λοιπόν, ήρθανε τα κάρα και φορτώσανε τις επιστρεφόμενες καρέκλες, που όμως δεν κατέληξαν ποτέ στον προορισμό τους. Την επομένη κατέφτασε ο ιδιοκτήτης της αποθηκάρας και ζήταγε τις καρέκλες του, προς μεγάλην απορία του πατέρα μου. Τελικώς και οι δύο κατέβηκαν στην πιάτσα των κάρων, στο Μοναστηράκι, για να λύσουν το μυστήριο. Οι καραγωγείς τους διαβεβαίωσαν ότι είχανε αφήσει τις καρέκλες στο τάδε οικόπεδο, σύμφωνα με τις οδηγίες που τους είχε δώσει ένας νεαρός απεσταλμένος του πατέρα μου. Όμως ο πατέρας μου δεν είχε στείλει κανέναν απεσταλμένο. Έτσι, όλοι μαζί κατέληξαν στη Γενική Ασφάλεια, που εντόπισε στο τάκα-τάκα τον δράστη – ήταν ο Κλάρας, ο μετέπειτα Βελουχιώτης».
Να τον χαίρεστε, κομμούνια , τον «πρωτοκαπετάνιο» σας!
Σήμερα στην Χώρα μας υπάρχουν 200.000 (!) άνθρωποι, οι οποίοι αμείβονται με «μισθό» κάτω από 100 (!!) ευρώ τον μήνα. Αυτό ομολόγησε ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Εργασίας Ανδρέας Νεφελούδης, μιλώντας σε ραδιοφωνική εκπομπή, λέγοντας στην συνέχεια πως «η κατάσταση στην αγορά εργασίας είναι ζούγκλα» καθώς και ότι «στο 98% των επιχειρήσεων απασχολούνται κάτω από 20 εργαζόμενοι, ενώ η παραβατικότητα στον χώρο εργασίας είναι τραγικό φαινόμενο».
Όταν, λοιπόν, ένας αριθμός, που αντιστοιχεί στο 5% περίπου του πληθυσμού της Χώρας και σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό στο ενεργό μέρος του Λαού μας, αμείβεται με ψίχουλα, είναι ολοφάνερο ότι η «κινεζοποίηση» των Ελλήνων έχει βαθύνει κατά πολύ, προμηνύοντας ακόμη χειρότερες καταστάσεις για το εγγύς μέλλον.
Τα τρία Μνημόνια, από το 2010 και μετά, όχι μόνο δεν βοήθησαν στο ελάχιστο την ανόρθωση της Κοινωνίας και της Οικονομίας, αλά οδηγούν κάθε μέρα ολοένα και πιο πολύ στην ολοκλήρωση της καταστροφής της Χώρας.
Ως γνωστόν, σήμερα ήρθε και στην Ελλάδα η αμερικανιά της «Μαύρης Παρασκευής» (ή “Black Friday”, επί το αμερικανικόν). Τι πάει να πει αυτό;
Η «Black Friday» έρχεται βεβαίως από την Αμέρικα, όπου γιορτάζεται παραδοσιακά την επόμενη της Ημέρας των Ευχαριστιών, με μεγάλες προσφορές στα καταστήματα, που σηματοδοτούν την έναρξη της χριστουγεννιάτικης περιόδου.
Η «μόδα» της Black Friday ήρθε στην Ευρώπη (Αγγλία και Γαλλία) τα τελευταία χρόνια.
Διαβάζοντας τις αριστερές διαδικτυακές χαβούζες, βλέπουμε τους συνήθεις… ηρωικούς και… αντιστασιακούς τίτλους: «Μαύρη Παρασκευή Ποτέ και Πουθενά», «Μποϊκοτάζ στη Μαύρη Παρασκευή», «Η Black Friday» αποτελεί μια ακόμα μορφή εντατικοποιημένης εργασίας η οποία έρχεται να προστεθεί στην ζούγκλα της ελεύθερης αγοράς», «Η Μαύρη Παρασκευή δεν είναι γιορτή, είναι καφρίλα εργοδοτική» και άλλους τέτοιους… Ωστόσο, στις ιστοχαβούζες των σπαγκοραμμένων του Περισσού –που δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω- δεν υπάρχει ούτε λέξη! Γιατί άραγε; Μήπως γιατί έχουν τους λόγους τους;
Που έχουν σχέση με το ποιοι έφεραν στην Ελλάδα την αμερικανιά;
Σίγουρα οι παρατηρητικοί θα έχουν προσέξει εδώ και μια βδομάδα την τεράστια διαφημιστική καμπάνια στα ΜΜΕ γνωστότατης εταιρείας, που θριαμβολογεί ότι στις 25/11 «φέρνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα την “Black Friday”, με μοναδικές προσφορές για λίγες ώρες», μετρώντας αντίστροφα τον χρόνο μέχρι την «ώρα μηδέν» και προτρέποντας τους καταναλωτές «να πάνε νωρίς στο κατάστημα που τους εξυπηρετεί ώστε να βρουν το προϊόν που θέλουν».
Ποια είναι αυτή η καπιταλιστική εταιρεία; Τα Public του συντρόφου (ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ) Πάνου Γερμανού! Που όπως λένε οι φήμες –τις οποίες το ΚΚΕ αποφεύγει ακόμα και να διαψεύσει- είναι κρυφή κομματική επιχείρηση, με «βιτρίνα» τον σύντροφο Γερμανό!
Όπως κι αν έχει το πράμα, καλά κέρδη σύντροφοι – κι αφήστε τα κορόιδα που σας ψηφίζουν να περιμένουν την… προλεταριακή επανάσταση!
(ΥΓ): Γιατί άραγε οι αριστερίστικες κουφαλίτσες που «καταγγέλλουν» την αμερικανιά, δεν καταγγέλλουν και τα συντρόφια τους που την φέρνουν στην Ελλάδα; Και προς τι η διακομματική ομερτά για τις ξεφωνημένες αμερικανιές και τις κονόμες του κόμματος του… λαού;https://ethnikismos.net/2016/11/25/94150/
Πάνω απ’ όλα βρίσκεται η Πατρίδα και το εθνικό συμφέρον. 70 και πλέον χρόνια μετά, η πορεία του Έθνους είναι απαραίτητο να στηρίζεται στην αλήθεια.Δεν μπορεί να στηρίζεται ούτε στο ψέμα, ούτε σε αβεβαιότητες, ούτε καν σε μια κατάσταση, την οποία η πλειονότητα του ελληνικού λαού θεωρεί ότι είναι τουλάχιστον αμφιλεγόμενη.
Είναι τρομερή ύβρη να λέμε πως ο Μακρυγιάννης, ο Νικηταράς και ο Κολοκοτρώνης μπήκαν στην ίδια μοίρα δίωξης με τον Βελουχιώτη, το Σάντο, τον Ιωαννίδη κλπ. Η Εθνική Αντίσταση πέφετει αποκλειστικά στους ωμους της γενιάς του Αλβανικού Έπους και των οχυρών.Όλοι οι άλλοι είναι θύματα της κομμουνιστικής προπαγάνδας και της κομματικής σκοπιμότητας. Η γενιά του Αλβανικού έπους αρνείται κομμουνιστική δικαίωση.
Η Εθνική Αντίσταση δεν έχει σχέση με το παιδομάζωμα, τη βίαια στρατολόγηση, τους χιλιάδες φόνους, ακρωτηριασμούς και βιασμούς. Τόσο η ίδια, όσο και η φθορά των κατοχικών στρατευμάτων θα ήταν αποτελεσματικότερη και ωφελιμότερη για την Ελλάδα, αν απουσίαζε το ΚΚΕ και η δράση του.