Η οικογένεια του θύματος διεκδικεί από το Δημόσιο αποζημίωση 5 εκατ. ευρώ για ηθική βλάβη – Με ψευδείς διαβεβαιώσεις έμεινε ελεύθερος ο δολοφόνος
Εκοβε την ανάσα η περιγραφή, μέσα στην αίθουσα του Συμβουλίου της Επικρατείας, των σκληρών στιγμών που έζησε τον Μάιο του 2008, στο Ενετικό Λιμάνι του Ρεθύμνου, ο 21χρονος φοιτητής Μάνος Χορευτάκης, όταν ο προ τετραμήνου αποφυλακισθείς παράνομα Ρεθυμνιώτης Ζαχαρίας Λαγουδάκης χωρίς λόγο και αιτία τον μαχαίρωσε εν ψυχρώ στην καρδιά, αφαιρώντας του τη ζωή.
Ο Χανιώτης τριτοετής φοιτητής του Πανεπιστημίου Κρήτης Μάνος Χορευτάκης άφησε την τελευταία του πνοή λίγα λεπτά πριν από τις 5 το πρωί της 15ης Μαΐου 2008, στο λιμάνι του Ρεθύμνου, όταν ο Ζαχαρίας Λαγουδάκης με ένα μαχαίρι 20 εκατοστών τον μαχαίρωσε στην καρδιά, στον θώρακα και το χέρι.
Η δολοφονία που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο έγινε έξω από κατάστημα της Παλιάς Πόλης του Ρεθύμνου. Ο νεαρός μαζί με την παρέα του περνούσαν έξω από ένα μπαρ όπου καθόταν ο 32χρονος δράστης. Την ώρα που περνούσαν τα τρία παιδιά ο Ζαχαρίας Λαγουδάκης πέταξε προκλητικά μπροστά στα πόδια τους κάποιο αντικείμενο. Τον ρώτησαν γιατί το έκανε και αμέσως ο θαμώνας του μπαρ σηκώθηκε και τους επιτέθηκε, χτυπώντας τους με τα χέρια και τα πόδια. Οι πελάτες του μπαρ προέτρεψαν τα παιδιά να φύγουν γιατί αυτός «σκοτώνει».
Πράγματι, άρχισαν να τρέχουν για να σωθούν. Ο Μάνος έτρεχε τελευταίος προς το λιμάνι του Ρεθύμνου. Ωστόσο ο δράστης σε ένα στενάκι της οδού Ψαρών τον έπιασε και με απανωτές μαχαιριές τον τραυμάτισε θανάσιμα.
Καταδίκη
Ο Ζαχαρίας Λαγουδάκης για τη δολοφονία αυτή καταδικάστηκε αμετάκλητα από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Κρήτης, χωρίς ελαφρυντικά, σε ισόβια κάθειρξη και φυλάκιση 14 μηνών για ανθρωποκτονία από πρόθεση, σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία.
Προηγουμένως ήταν κρατούμενος στις Φυλακές Αλικαρνασσού, καθώς εξέτιε συνολική ποινή κάθειρξης 26 ετών, 10 μηνών και 10 ημερών (εκτιτέα ποινή τότε τα 25 έτη) για ανθρωποκτονία από πρόθεση κατά συναυτουργία που τελέστηκε όταν ήταν 19 ετών, απόπειρα ληστείας κατά συναυτουργία, παράνομη κατοχή όπλου και φυσιγγίων, παράνομη οπλοφορία, οπλοχρησία, διακεκριμένες κλοπές, διακεκριμένη φθορά, κλοπή κατά συρροή και απειλή κατά συρροή.
Δείτε βίντεο:
Κατά τη διάρκεια της κράτησής του εργαζόταν μέσα στη φυλακή και για τον λόγο αυτό είχε την ευεργετική προσμέτρηση των ημερών της ποινής του (μία ημέρα εργασίας ισούται με δύο ημέρες κράτησης).
Παράλληλα, όμως, μέσα στη φυλακή σε διάστημα 6 ετών (1998-2004) είχε υποπέσει σε πέντε βαριά παραπτώματα, όπως αυτά της κατ’ επανάληψιν κατοχής απαγορευμένων αντικειμένων (αυτοσχέδιο μαχαίρι, σουγιά, ρόπαλο, σιδερένιο σουβλί κ.λπ.), του ξυλοδαρμού συγκρατουμένου, σωματικής βίας κατά συγκρατουμένου του, κατοχής κινητών τηλεφώνων, πενθήμερου εγκλεισμού σε ειδικό κελί απομόνωσης για απείθεια, στο πλαίσιο εξέγερσης στη φυλακή.
Ωστόσο, υπέβαλε αίτημα υφ’ όρων απόλυσης και έγινε δεκτό λόγω της έκτισης των 3/5 της ποινής, κατόπιν λανθασμένου ευεργετικού υπολογισμού των 1.771 ημερομισθίων.
Για την αποφυλάκισή του ελήφθη υπόψη βεβαίωση των Φυλακών Αλικαρνασσού, η οποία ανάγραφε εσφαλμένα, ότι ο ευεργετικός συνυπολογισμός των ημερών εργασίας ήταν 1.775, ενώ στην πραγματικότητα ήταν 1.153, με αποτέλεσμα να μην έχει συμπληρώσει 15 έτη εκτιθείσα ποινή για να αποφυλακιστεί.
Ψευδείς διαβεβαιώσεις
Την ίδια στιγμή, ο διευθυντής των φυλακών διαβεβαίωσε το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο για την καλή διαγωγή του, ενώ γνώριζε αφενός τις πειθαρχικές ποινές του και αφετέρου ότι δεν είχε καταβάλει καμία προσπάθεια μεταμέλειας, με συνέπεια να μην έπρεπε να αποφυλακιστεί προς αποτροπή τέλεσης νέων αδικημάτων.
Πέρα όμως από το ποινικό σκέλος, οι γονείς και τα δύο αδέλφια του άτυχου φοιτητή προσέφυγαν στα διοικητικά δικαστήρια κατά του Δημοσίου, διεκδικώντας αποζημίωση για ψυχική οδύνη κ.λπ. λόγω των παράνομων παραλείψεων των οργάνων του Δημοσίου.
Καθένας από τους τέσσερις διεκδικούσε 1.250.000 ευρώ (σύνολο 5 εκατ. ευρώ), αλλά τόσο το Διοικητικό Πρωτοδικείο όσο και το Εφετείο επιδίκασαν σε κάθε γονέα από 75.000 ευρώ και σε καθένα από τα αδέλφια 25.000 ευρώ (σύνολο 200.000 ευρώ).
Το Δημόσιο υποστηρίζει ότι το ποσό της αποζημίωσης που επιδικάστηκε είναι μη εύλογο, καθώς είναι μεγάλο και είναι αντίθετο στην αρχή της αναλογικότητας. Ακόμη, μεταξύ άλλων, υποστήριξε ότι με την κατάθεση του αιτήματος του Ζαχαρία Λαγουδάκη στο δικαστικό συμβούλιο διεκόπη ο αιτιώδης σύνδεσμος που απαιτεί η νομοθεσία, μεταξύ του Δημοσίου και της δολοφονίας, έτσι ώστε να θεμελιώνεται υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης.
Παρ’ όλα αυτά, οι διοικητικοί δικαστές αποφάνθηκαν ότι «ο εσφαλμένος υπολογισμός της εκτιθείσας ποινής που οφειλόταν στη μη ορθή καταγραφή των πραγματοποιηθεισών ημερών εργασίας είχε ως αποτέλεσμα την παράνομη, ως αντίθετη στις διατάξεις του άρθρου 105 του Π.Κ., απόλυσή του».
Και προσθέτουν ότι «η αλληλουχία παράνομων πράξεων και παραλείψεων των σωφρονιστικών υπαλλήλων, που έλαβαν χώρα κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, είχε ως αποτέλεσμα να επέλθει, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, το ζημιογόνο γεγονός», της δολοφονίας του Μάνου Χορευτάκη από τον Ζαχαρία Λαγουδάκη.
Κατόπιν αυτών, οι τέσσερις συγγενείς του φοιτητή προσέφυγαν στο ΣτΕ και ζητούν να αναιρεθεί η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανιών κατά το σκέλος επιδίκασης της αποζημίωσης και να τους επιδικαστεί το συνολικό ποσό των 5 εκατ. ευρώ που διεκδικούν.
Πλέον, αναμένεται η απόφαση του ΣτΕ, καθώς η υπόθεση έχει ήδη συζητηθεί.
