Ένα συγκλονιστικό βίντεο, το οποίο δείχνει τι συνέβη στο υποβρύχιο Titan όταν υπέστη την καταστροφική αποσυμπίεση, βλέπει το φως της δημοσιότητας μετά το τραγικό τέλος στο θρίλερ, καθώς τα συντρίμμια του βαθυσκάφους εντοπίστηκαν στον βυθό του Βόρειου Ατλαντικού σε απόσταση περίπου 488 μέτρων από το ναυάγιο του Τιτανικού.
Σύμφωνα με τους δημιουργούς του βίντεο που έχει δημοσιευθεί στο Instagram, με την «έκρηξη» ο αέρας στο βαθυσκάφος θα έφτανε τις θερμοκρασίες που επικρατούν στην επιφάνεια του Ήλιου ενώ το κέλυφος του Titan έγινε συντρίμμια μέσα σε μόλις 30 χιλιοστά του δευτερολέπτου.
🚨 Breaking News
All five people onboard on #Submersible are all very sadly died, #OceanGate confirms. This video shows how the accident happened with the submarine. 💔#Titanic #titanicsubmarine #implosion #TitanicRescue#Titan #ShahzadaDawoodpic.twitter.com/pdpSOpgoHG— Sajid ALi (@sajii_writes) June 23, 2023
Τι είναι η καταστροφή ενδόρρηξη που σημειώθηκε;
Η υποβρύχια ενδόρρηξη ή αποσυμπίεση αναφέρεται στην ξαφνική προς τα έσω συντριβή του σκάφους, το οποίο βρισκόταν υπό τεράστια πίεση.
Δεν είναι σαφές πού ή πόσο βαθιά βρισκόταν το Titan όταν συνέβη η σύνθλιψη, αλλά το ναυάγιο του Τιτανικού βρίσκεται σχεδόν 13.000 πόδια (σχεδόν 4.000 μέτρα) κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Στο βάθος που βρίσκεται ο Τιτανικός, υπάρχει πίεση περίπου 5.600 λιβρών ανά τετραγωνική ίντσα -αρκετές εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη από την πίεση που βιώνουμε στην επιφάνεια, σύμφωνα με τον Rick Murcar, διευθυντή εκπαίδευσης στην Εθνική Ένωση Δυτών Σπηλαίων.
Μια καταστροφική συμπίεση είναι «απίστευτα γρήγορη», καθώς λαμβάνει χώρα μέσα σε κλάσμα ενός χιλιοστού του δευτερολέπτου, δήλωσε η Aileen Maria Marty, πρώην αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και καθηγήτρια στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Φλόριντα.
Η αμερικανική ακτοφυλακή δήλωσε την Πέμπτη ότι θα συνεχίσει τις έρευνες σε μια προσπάθεια να ανασύρει ό,τι μπορεί, αλλά προειδοποίησε ότι πρόκειται για «ένα απίστευτα δύσβατο περιβάλλον εκεί κάτω στον πυθμένα της θάλασσας».
Το χρονικό της μοιραίας αποστολής
Ακολουθεί ένα χρονικό της μοιραίας αποστολής στο ναυάγιο του Τιτανικού, που διοργανώθηκε από την OceanGate Expeditions:
Παρασκευή
Η αποστολή αναχωρεί από τη Νέα Γη του Καναδά.
Σάββατο
Το βράδυ του Σαββάτου ο Βρετανός δισεκατομμυριούχος και λάτρης της περιπέτειας Χάμις Χάρντινγκ, ένας από τους πέντε επιβαίνοντες στο μοιραίο βαθυσκάφος, γράφει σε ανάρτησή του στο Facebook: «Λόγω του χειρότερου χειμώνα εδώ και 40 χρόνια στη Νέα Γη, αυτή η αποστολή θα είναι πιθανότατα η πρώτη και μοναδική επανδρωμένη στο ναυάγιο του Τιτανικού το 2023. Μόλις άνοιξε παράθυρο ευνοϊκών καιρικών συνθηκών και θα επιχειρήσουμε την κατάδυση αύριο». Ήταν η τελευταία του ανάρτηση στο Facebook.
Κυριακή
11:00 (ώρα Ελλάδος): Το βαθυσκάφος Titan αναμενόταν να ξεκινήσει την κατάδυσή του, σύμφωνα με ανάρτηση του Χάρντινγκ στο Instagram. Καθυστέρησε, όμως, σύμφωνα με την αμερικανική Ακτοφυλακή.
15:00 (ώρα Ελλάδος): Το βαθυσκάφος Titan ξεκινά την κατάδυσή του στο ναυάγιο του Τιτανικού, σε βάθος 3.810 μέτρων στον βόρειο Ατλαντικό. Αναμενόταν να φθάσει εκεί σε περίπου 2 ώρες, αναφέρει η αμερικανική Ακτοφυλακή.
16:45 (ώρα Ελλάδος): Χάνεται η επικοινωνία μεταξύ του βαθυσκάφους Titan και του πλοίου που το μετέφερε στην περιοχή.
22:00 (ώρα Ελλάδος): Το βαθυσκάφος θα έπρεπε να έχει αναδυθεί στην επιφάνεια, σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό. Αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη.
23:40 (ώρα Ελλάδος): Η Ακτοφυλακή των ΗΠΑ ενημερώνεται από το καναδικό ερευνητικό πλοίο Polar Prince για την εξαφάνιση βαθυσκάφους με πέντε επιβαίνοντες, το οποίο κατευθυνόταν στην περιοχή του ναυαγίου του Τιτανικού, περίπου 900 ναυτικά μίλια ανατολικά του Κέιπ Κοντ των ΗΠΑ.
Δευτέρα
Αμερικανικά και καναδικά πλοία και αεροσκάφη σπεύδουν στην περιοχή, ρίχνουν σημαδούρες με σόναρ εμβέλειας σχεδόν 4 χιλιομέτρων, σύμφωνα με τον υποναύαρχο της αμερικανικής ακτοφυλακής Τζον Μόγκερ. Επισημαίνει πως είναι εξαιρετικά δύσκολη η διεξαγωγή έρευνας στην περιοχή, ενώ ζητείται συνδρομή εμπορικών πλοίων στην επιχείρηση.
Τρίτη
Το πρωί, η οικογένεια του πακιστανικής καταγωγής επιχειρηματία Σαχζάντα Νταγούντ επιβεβαιώνει ότι ο 48χρονος και ο 19χρονος γιος του, Σουλεϊμάν, βρίσκονται μέσα στο βαθυσκάφος Titan. Ζητά από τον κόσμο να προσευχηθεί για την ασφάλειά τους.
17:50 (ώρα Ελλάδος): Η Γαλλία ανακοινώνει ότι θα συνδράμει στις έρευνες, στέλνοντας το πλοίο Atalante με ένα ρομποτικό βαθυσκάφος που διαχειρίζεται το ωκεανογραφικό ινστιτούτο IFREMER.
Στη διάρκεια της ημέρας, καναδικό αεροσκάφος Lockheed P-3 Orion, το οποίο διαθέτει εξοπλισμό για τον εντοπισμό υποβρυχίων, ανιχνεύει ηχητικά σήματα επί αρκετές ώρες. Η αμερικανική Ακτοφυλακή δεν διευκρινίζει το χρονικό διάστημα.
Το αμερικανικό δίκτυο CNN και το περιοδικό Rolling Stone αναφέρουν ότι καναδικό αεροσκάφος ανίχνευσε ήχους χτυπήματος ανά διαστήματα 30 λεπτών. Το Rolling Stone μεταδίδει ότι σόναρ κατέγραψε περισσότερους τέτοιους ήχους 4 ώρες αργότερα. Το CNN αναφέρει επίσης μεταγενέστερους ήχους, αλλά δεν τους περιγράφει με τον ίδιον τρόπο.
Η Τζάνικε Μίκελσεν, φίλη του Χάρντινγκ, δηλώνει: «Όπως είναι τα πράγματα τώρα, θα ήταν θαύμα αν ανασύρονταν ζωντανοί».
Τετάρτη
Στη διάρκεια της ημέρας, η Ακτοφυλακή και το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, η Ακτοφυλακή του Καναδά και η εταιρία OceanGate Expeditions συγκροτούν κοινό κέντρο ελέγχου για τη διαχείριση της έρευνας.
09:00 (ώρα Ελλάδος): Η αμερικανική Ακτοφυλακή ανακοινώνει ότι καναδικό αεροσκάφος P-3 ανίχνευσε υποβρύχιους θορύβους. Γνωστοποιεί ότι τηλεχειριζόμενα ρομποτικά σκάφη κατευθύνονται στη συγκεκριμένη περιοχή και ότι ειδικοί του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ αναλύουν τα ηχητικά σήματα που καταγράφηκαν.
Το απόγευμα φθάνει στην περιοχή των ερευνών το γαλλικό ερευνητικό πλοίο Atalante που μεταφέρει το ρομποτικό βαθυσκάφος φθάνει στην περιοχή των ερευνών.
Πέμπτη
13:00 (ώρα Ελλάδος): Το διαθέσιμο οξυγόνο στο βαθυσκάφος εξαντλείται, σύμφωνα με την εκτίμηση της αμερικανικής ακτοφυλακής. Από τη στιγμή που το Titan σφραγίστηκε για να ξεκινήσει την αποστολή του, το οξυγόνο θα επαρκούσε για 96 ώρες, σύμφωνα με τις προδιαγραφές του. Ωστόσο, αυτό εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως τυχόν απώλεια ενέργειας στα παγωμένα βάθη του ωκεανού.
21:00 (ώρα Ελλάδος): Επιβεβαιώνεται ότι τα συντρίμμια που βρέθηκαν κοντά στο ναυάγιο του Τιτανικού ανήκουν στο βαθυσκάφος Titan.
22:00 (ώρα Ελλάδος): Τα συντρίμμια υποδηλώνουν καταστροφική αποσυμπίεση που οδήγησε στη διάλυση του βαθυσκάφους, ανακοινώνει η Ακτοφυλακή. Δεν υπάρχουν επιζώντες.
Η ατάκα του Μπόρις Τζόνσον που θα σχολιαστεί: «Οι επιβάτες του υποβρυχίου πέθαναν με βρετανικό τρόπο, νιώθω υπερηφάνεια»
Άρθρο στην Daily Mail για την τραγωδία με το υποβρύχιο του Titan έγραψε ο Μπόρις Τζόνσον, κάνοντας λόγο για ένα τέλος ανάλογο με αυτό του ίδιου του Τιτανικού, αναφέροντας παράλληλα πως «πέθαναν για έναν σκοπό».
«Ο Χάρντινγκ και οι συνεργάτες του προσπαθούσαν να κάνουν ένα νέο βήμα για την ανθρωπότητα», τόνισε, αναφέροντας πως «πέθαναν για έναν σκοπό την προώθηση των συνόρων της ανθρώπινης γνώσης και εμπειρίας».
Το άρθρο
Και έτσι τελειώνει, όπως ξέραμε ότι θα τελείωνε: όπως η ιστορία του ίδιου του Τιτανικού.
Για μέρες προσπαθούσαμε να κρατήσουμε την ελπίδα ζωντανή. Τροφοδοτούσαμε τη φαντασία μας με τα νέα για τους ήχους στο κύτος του σκάφους, αφού μας έδινε ώθηση η σκέψη ότι ο μυθικός Γάλλος υποβρυχιολόγος Paul Henri Nargeolet είχε βγει από κάθε είδους προηγούμενες υποβρύχιες κρίσεις.
Στην πραγματικότητα, μέσα στην καρδιά μας, γνωρίζαμε την κατάληξη – ότι και οι πέντε γενναίες ψυχές στο OceanGate Titan ήταν νεκρές. Τώρα φαίνεται ότι οι ακουστικοί ανιχνευτές του αμερικανικού ναυτικού είχαν ακούσει τον θόρυβο της κατάρρευσης ήδη από την Κυριακή και φοβήθηκαν τα χειρότερα. Το μυστήριο τελείωσε και η ηθικολογία αρχίζει.
Τι είναι ο Τιτανικός; Ποιο είναι το νόημα αυτής της καταστροφής της 15ης Απριλίου 1912 που εξακολουθεί να απασχολεί τόσο πολύ τους ανθρώπους ώστε να είναι πρόθυμοι να ρισκάρουν τη ζωή τους για να πάνε να δουν το ναυάγιο; Ο Τιτανικός είναι μια από τις πιο ισχυρές μεταφορές του σύγχρονου κόσμου.
Είναι το σύμβολο της ανθρώπινης φιλοδοξίας και υπερηφάνειας και του τρόπου με τον οποίο μπορεί να καταστραφεί από τα στοιχεία της φύσης. Είναι ένας μύθος για το πώς ένα υποτιθέμενα αβύθιστο κομμάτι αστραφτερής και πολυτελούς νέας τεχνολογίας – κατασκευασμένο από 50.000 τόνους χάλυβα – θα μπορούσε να διαρραγεί από τίποτα πιο περίπλοκο από ένα κομμάτι παγωμένου νερού.
Όταν σκεφτόμαστε τον Τιτανικό, θυμόμαστε τις αιώνιες τραγικές αλήθειες: ότι η ύβρις προσκαλεί τη νέμεση, ότι ο άνθρωπος προτείνει και ο Θεός διατάζει, ότι τα μονοπάτια της δόξας οδηγούν μόνο στον τάφο – και ότι κανένα ποσό μετρητών δεν μπορεί να σε βοηθήσει να ξεγελάσεις τον θάνατο.
Astor, Straus, Guggenheim: βυθίστηκαν με τις λευκές γραβάτες τους και τα παπούτσια τους στα παγωμένα νερά μαζί με όλους τους άλλους. Ως ιστορία θεϊκής τιμωρίας για την ανθρώπινη υπερβολική αυτοπεποίθηση, ο Τιτανικός είναι η πιο συναρπαστική ιστορία μετά τον Πύργο της Βαβέλ.
Τώρα οι πέντε, συμπεριλαμβανομένου του Βρετανού επιχειρηματία Χάμις Χάρντινγκ, έχουν προσθέσει ένα δικό τους κεφάλαιο. Θρηνούμε για όλους αυτούς και η καρδιά μας σφίγγεται ιδιαίτερα από την αφήγηση του 19χρονου Suleman Dawood, ο οποίος ήταν λίγο νευρικός αλλά ήθελε να βεβαιωθεί ότι ο μπαμπάς του θα είχε μια υπέροχη Ημέρα του Πατέρα.
Βλέπουμε την τραγωδία όλων αυτών – και βλέπουμε τις ειρωνείες. Πήγαν να διαλογιστούν για την ανθρώπινη θνησιμότητα, και πρόσθεσαν οι ίδιοι στον φόρο αίματος του Τιτανικού. Πήγαν να παρακολουθήσουν αυτό το ερημικό έκθεμα της ματαιότητας των ανθρώπινων επιθυμιών – και απέδειξαν με τραγικό τρόπο το νόημα.
Η αποστολή κατέβηκε 2,4 μίλια στα μαύρα βάθη του Ατλαντικού, για να σκεφτεί μια μεγάλη αλήθεια: ότι όλη η εφευρετικότητα και η μηχανική μας ιδιοφυΐα μπορεί να κατακλυστεί σε μια στιγμή από μια κακόβουλη μητέρα φύση – και έγιναν οι ίδιοι θύματα αυτής της αλήθειας.
Όπως έχει επισημάνει ο ίδιος ο Τζέιμς Κάμερον, ο σκηνοθέτης της ταινίας, υπάρχουν αλλόκοτες απηχήσεις μεταξύ του ταξιδιού του OceanGate Titan και του ταξιδιού του ίδιου του Τιτανικού. Όπως ο καπετάνιος που συνέχισε μέσα στη νύχτα χωρίς φεγγάρι, παρόλο που του είχαν πει ότι υπήρχε πάγος μπροστά του, είναι σαφές ότι συνέχισαν με μια λανθασμένη εμπιστοσύνη στη δομή τους από ανθρακονήματα και τιτάνιο – όπως η λανθασμένη εμπιστοσύνη εκείνων των μηχανικών του Τιτανικού που πίστευαν ότι με 16 στεγανά διαμερίσματα το κύτος του πανίσχυρου πλοίου θα ήταν ανίκανο να πλημμυρίσει.
Ξέρω ότι θα υπάρξουν πολλοί που θα πουν ότι ο Χάρντινγκ και οι τυχοδιώκτες συνάδελφοί του ήταν ανόητοι και ότι χρειαζόμαστε κανονισμούς κατά της πειραματικής αυτής τεχνολογίας. Ακόμη και πριν από την είδηση της κατάρρευσης, η αριστερή σφαίρα του Twitter πλημμύρισε από κριτική: ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν περισσότερα χρήματα από ό,τι λογική και ότι δεν θα έπρεπε να σπαταλάμε τεράστιες ποσότητες χρημάτων των φορολογουμένων προσπαθώντας να τους σώσουμε. Μας είπαν ότι δεν θα έπρεπε να ξοδεύουμε τόση συναισθηματική ενέργεια σε μερικά μέλη της πλουτοκρατικής ελίτ, όταν τόσοι άλλοι μόλις έχασαν τη ζωή τους στη Μεσόγειο, όπου ανατράπηκε ένα σκάφος γεμάτο μετανάστες.
Με τα καυστικά λόγια του σχολιαστή Ash Sarkar: Αν οι υπερπλούσιοι μπορούν να ξοδεύουν 250.000 δολάρια για ματαιοδοξίες 2,4 μίλια κάτω από τον πυθμένα του ωκεανού, τότε δεν φορολογούνται αρκετά… Εμείς έχουμε καλά χρηματοδοτούμενες δημόσιες υπηρεσίες, αυτοί σώζονται από την ύβρη τους. Τι να μην αρέσει;
Λοιπόν, Ash, χωρίς να υποβαθμίζω καθόλου την τραγωδία των μεταναστών, επιτρέψτε μου να σας πω πώς αισθάνομαι για εκείνους που συμμετείχαν στην αποστολή του Τιτανικού. Νομίζω ότι είναι ήρωες.
Πήγα για πρώτη φορά για κατάδυση το 1988, σε εκείνους τους μεγάλους κοραλλιογενείς βράχους στα ανοικτά του Σαρμ Ελ Σέιχ. Κατέβηκα στα 33 μέτρα, κοίταξα ψηλά από το σκοτεινό μπλε σκοτάδι και είδα το μακρινό φως του ήλιου να παίζει στην επιφάνεια και σκέφτηκα – πραγματικά δεν θέλω αυτό το σετ να αποτύχει τώρα. Ήξερα ότι θα πνιγόμουν. Έτσι, δύσκολα μπορώ να φανταστώ το κουράγιο που χρειάζεται για να κατέβεις σχεδόν 4.000 μέτρα κάτω, σε ένα σκάφος τόσο φαινομενικά εύθραυστο, όπου δεν υπάρχει καθόλου φως και δεν υπάρχει κανένας τρόπος να ξέρεις πού βρίσκεσαι.
Ο λόγος για τον οποίο το έχουν κάνει τόσο λίγοι άνθρωποι είναι επειδή χρειάζεται τόσο θάρρος– και ακριβώς επειδή η αγορά είναι τόσο μικρή και μη ανεπτυγμένη και κατοικείται μόνο από διψασμένους για ρίσκο δισεκατομμυριούχους, οι μηχανές είναι ακόμη λίγο πειραματικές. Αν και μέχρι να κατακτήσουμε αυτή τη μορφή πλοήγησης, η ανθρωπότητα θα συνεχίσει να ζει στην άγνοια.
Κοιτάξτε την υδρόγειό μας, αυτή την όμορφη σφαίρα που διασχίζεται καθημερινά από τα αεροπλάνα, όπου σχεδόν κάθε σπιθαμή γης έχει εξερευνηθεί από πόλο σε πόλο. Είναι κατά 70% γαλάζια, καλυμμένη από θάλασσες και ωκεανούς, μερικές φορές με βάθος υπερδιπλάσιο από αυτό που είχε ο Τιτανικός. Είναι συγκλονιστικό το γεγονός ότι από τον κόσμο που βρίσκεται κάτω από τους ωκεανούς, μόνο το ένα πέμπτο περίπου έχει χαρτογραφηθεί. Έχουμε μεγαλύτερη άγνοια για το υποθαλάσσιο τοπίο της Γης απ’ ό,τι για την επιφάνεια του Άρη.
Ορισμένοι λένε ότι αυτός ο υποθαλάσσιος κόσμος είναι γεμάτος πλούτο– όπως τα σπάνια μέταλλα που τόσο επειγόντως χρειαζόμαστε για τις μπαταρίες των ηλεκτρικών οχημάτων, άφθονα οζίδια που θα μπορούσαν να συλλεχθούν χωρίς να καταστραφεί το θαλάσσιο περιβάλλον. Άλλοι δεν είναι τόσο σίγουροι. Αλλά πώς μπορούμε να ξέρουμε αν δεν κοιτάξουμε; Και γιατί η ευκαιρία να κοιτάξουμε αυτόν τον κόσμο θα πρέπει να προορίζεται για ελάχιστους;
Είναι σημαντική η αποστολή
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αποστολή αυτή ήταν τόσο σημαντική και θα πρέπει να εκτιμηθεί από τους αριστερούς καθώς και από όλους τους άλλους. Ναι, υπήρχαν κίνδυνοι και προειδοποιήσεις. Αλλά κάθε μεγάλη πρόοδος πρέπει αναπόφευκτα να περιλαμβάνει πειράματα και εξοπλισμό που μπορεί να φαίνεται, εκ των υστέρων, επικίνδυνα ανεπαρκής.
Κοιτάξτε τους διαβήτες και το χαρτί γραφικών με τα οποία οι πρώτοι αστροναύτες υπολόγισαν τη θέση τους στο διάστημα. Κοιτάξτε εκείνες τις πρώτες ιπτάμενες μηχανές – περίεργα κατασκευάσματα από δέρμα, καμβά και ξύλο. Ήταν θανατηφόρες – και όμως κανείς δεν προσπάθησε να τις ρυθμίσει. Η όλη ιδέα ήταν καινούργια.
«Γνώριζαν τους κινδύνους, πέθαναν για έναν σκοπό»
Ο Χάρντινγκ και οι συνεργάτες του προσπαθούσαν να κάνουν ένα νέο βήμα για την ανθρωπότητα, να εκλαϊκεύσουν τα υποθαλάσσια ταξίδια, να εκδημοκρατίσουν τον πυθμένα του ωκεανού. Γνώριζαν τους κινδύνους. Με τα αθάνατα λόγια του καπετάνιου Σκοτ, λίγο πριν πεθάνει από το κρύο της Ανταρκτικής: “Πήραμε ρίσκα, ξέραμε ότι τα πήραμε- τα πράγματα εξελίχθηκαν εις βάρος μας, και επομένως δεν έχουμε λόγο για παράπονο…“.
Ο Χάρντινγκ και οι φίλοι του πέθαναν για έναν σκοπό (την προώθηση των συνόρων της ανθρώπινης γνώσης και εμπειρίας) που είναι τυπικά βρετανικός και με γεμίζει υπερηφάνεια.
