Ο Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου και Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας Ξενοφών Κοντιάδης εξηγεί με σαφή επιχειρήματα γιατί το μέτρο του προστίμου των 100 ευρώ είναι αντισυνταγματικό.
Σχεδόν από την πρώτη στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε το μέτρο του προστίμου των 100 ευρώ για τους μεγαλύτερους των 60 ετών που θα παραμείνουν ανεμβολίαστοι ανέκυψαν προβληματισμοί σχετικοί με τη συνταγματικότητά του.
Προφανώς, δεν είναι μία εύκολη συζήτηση, ειδικά αν μιλάμε για μη ειδικούς, δηλαδή για την συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού. Ωστόσο, πρόκειται για μία συζήτηση που πρέπει να γίνει, όχι μόνο για τυπικούς αλλά και για ουσιαστικούς λόγους.
Μία από τις που ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις των ημερών έκανε ο Ξενοφών Κοντιάδης, Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου και Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο ο οποίος τόνισε ότι το μέτρο του προστίμου είναι αντισυνταγματικό.
Στο NEWS 24/7 ο Ελληνας καθηγητής ανέλυσε και στοιχειοθέτησε την άποψή του με τρόπο, πιστεύουμε, εύληπτο για να γίνει κατανοητή σε μη ειδικό κοινό. Σε όλους εμάς…
«Υπάρχει μία σειρά από συνταγματικά ζητήματα που ανακύπτουν από το μέτρο, κυρίως σε ό,τι αφορά την επιβολή προστίμου στους μη εμβολιασμένους συμπολίτες μας, άνω το 60 ετών» τονίζει αρχικά ο κ. Κοντιάδης.
«Εισάγεται πρώτα απ’ όλα μία διακριτική μεταχείριση με κριτήριο την ηλικία. Το ηλικιακό αυτό κριτήριο, η κυβέρνηση το θεμελιώνει με βάση το ποιος επιβαρύνει περισσότερο το ΕΣΥ.
Αυτό που ενδιαφέρει τον νομοθέτη εδώ δεν είναι το ποιος μεταδίδει τον ιό αλλά ποιος είναι πιο ευάλωτος. Και επιβάλλει στον ευάλωτο πρόστιμο. Το κάνει γιατί θεωρεί ότι έχουμε μία παραβατική συμπεριφορά του ευάλωτου και τον τιμωρεί γι’ αυτό».
Ο κ. Κοντιάδης, ακολούθως, προχωρά σε συγκεκριμένο συμπέρασμα: «Θεωρώ, λοιπόν, το μέτρο αντισυνταγματικό με βάση το άρθρο 2 παράγραφο 1 του Συντάγματος για την αξία του ανθρώπου και με βάση το άρθρο 5 παράγραφος 1 για τον αυτοκαθορισμό του προσώπου, σε συνάρτηση με την αρχή της ισότητας που δεν δέχεται μη επαρκώς αιτιολογημένους ηλικιακούς περιορισμούς. Περιορισμοί στην αξία του ανθρώπου και τον αυτοκαθορισμό του δεν μπορούν να τεθούν και να διαφοροποιούνται με κριτήριο την ευαλωτότητα και την δυνητική επιβάρυνση που θα θέσουν στο σύστημα υγείας».
Ωστόσο, το πρόβλημα της συνταγματικότητας δεν είναι το μοναδικό που ανακύπτει από την ανακοίνωση και την ισχύ του μέτρου: «Εκτός από το θέμα της αντισυνταγματικότητας, τίθενται ζητήματα που άπτονται της επεξεργασίας δεδομένων υγείας. Για το δικαστή, λοιπόν, που ενδεχομένως δεν θα θελήσει να πάει στο αφαιρετικό επίπεδο της αξίας του ανθρώπου αλλά σε ένα πιο εύχρηστο μέσο αιτιολόγησης της απόφασής του, ο γενικός κανονισμός προστασίας προσωπικών δεδομένων μπορεί να του το δώσει».
«Ας ξεχάσουμε τις ηλικιακές διακρίσεις»
Ο κ. Κοντιάδης επεκτείνει περαιτέρω τον προβληματισμό του λέγοντας ότι «θεωρώ επίσης ότι το μέτρο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αναγκαίο, υπό την έννοια ότι θα μπορούσαν να προηγηθούν ηπιότερα μέτρα. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι στόχος είναι να μην γεμίζουν οι ΜΕΘ. Ακουσα όμως τον κύριο Μόσιαλο, που είναι ειδικότερος επί του θέματος, να λέει ότι θα μπορούσαν να επιλεγούν ηπιότερες λύσεις, δίνοντας, μάλιστα, και παραδείγματα.
Νομίζω ότι θα πρέπει να ξεχάσουμε τις ηλικιακές διακρίσεις και να πάμε σε οριζόντιους περιορισμούς για όλους τους ανεμβολίαστους, όπως επέκταση της μη πρόσβασής τους σε κλειστούς χώρους χωρίς πιστοποιητικό εμβολιασμού. Και είναι νομίζω σαφές ότι αυτοί που μεταδίδουν περισσότερο είναι οι νέοι, όχι οι μεγαλύτεροι των 60 ετών.
Τέλος, θεωρώ ότι το μέτρο δεν είναι πρόσφορο γιατί δεν πετυχαίνει να λύσει το πρόβλημα. Ισως αποσυμφορήσει προσωρινά τις ΜΕΘ, αλλά δεν λύνει το ευρύτερο πρόβλημα. Το πρόστιμο των 100 ευρώ αποτελεί ζήτημα γι’ αυτούς που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας. Για κάποιους άλλους όμως δεν είναι τίποτα. Τους πιο εύπορους μπορεί μάλιστα να τους «πεισμώσει».
Θέτουμε, τέλος, το ερώτημα για τους μέχρι στιγμής περιορισμούς της πανδημίας και για το αν ένα πιθανό μέτρο καθολικής υποχρεωτικός για τον εμβολιασμό μπορεί να θεωρηθεί εξίσου αντισυνταγματικό.
Ο κ. Κοντιάδης απαντά ξεκάθαρα: «Οι αρχικοί περιορισμοί στο πλαίσιο της πανδημίας ήταν σύμφωνοι με το Σύνταγμα. Από ένα σημείο και μετά όμως πρέπει να εξετάζουμε κατά περίπτωση αν τηρήθηκε η αρχή της αναλογικότητας. Σε κάποιες περιπτώσεις δεν ήταν. Ημουν και είμαι υπέρ των περιορισμών στους μη εμβολιασμένους και υπέρ των κινήτρων για τον εμβολιασμό, όμως η επιβολή προστίμων λόγω άρνησης εμβολιασμού σε μια ηλικιακή ομάδα είναι κατά τη γνώμη μου αντισυνταγματική.
Το θέμα της γενικής υποχρεωτικότητας στους εμβολιασμούς το έθεσε η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάινεν. Με την γενική υποχρεωτικότητα θα ξεφεύγαμε από τους σκοπέλους της ηλικιακής διάκρισης που είναι ένα σοβαρό συνταγματικό πρόβλημα.
Για να δώσουμε όμως μία πιο συγκεκριμένη απάντηση, πρέπει να εξετάσουμε τον τρόπο μέσω του οποίου θα επιβληθεί η υποχρεωτικότητα. Προφανώς καθένας αντιλαμβάνεται ότι θα ήταν αδιανόητο να «συλλαμβάνουμε» τους ανεμβολίαστους και να τους βάζουμε με το ζόρι να εμβολιαστούν.
Θέλω όμως να επαναλάβω ότι η λογική του προστίμου στους πιο ευάλωτους συνιστά μια ακραία επέμβαση. Θα μπορούσε να υπάρξει καθολική υποχρεωτικότητα με άλλου τύπου κυρώσεις και περιορισμούς.»
πηγή: News247.gr
