Την φρίκη των παιδικών του χρόνων, τα όργια στους στάβλους, το ξύλο, τις βρισιές και την ντροπή περιέγραψε σε συνέντευξή του ο νεαρός ηθοποιός, γιος του «κτήνους της Λαμίας». Η τραγική ιστορία που στις αρχές του 2019 έφτασε στην Εισαγγελία και συγκλόνισε το πανελλήνιο ήταν επί χρόνια η πραγματικότητα που ζούσε ο ηθοποιός Άκης Δήμας, ο οποίος έφτασε – όπως εξομολογείται – να αλλάξει ακόμα και το επίθετό του, σε μια προσπάθεια να ξεχάσει (όσο αυτό μπορεί να είναι δυνατό) τα «μαύρα» παιδικά του χρόνια.
«Δεν έχω πάει ποτέ διακοπές στη ζωή μου. Αν ήθελα να ζήσω έπρεπε να δουλεύω. Μέχρι τα δώδεκα η καθημερινότητά μου ήταν σχολείο – στάβλος – στάβλος – σχολείο και από ύστερα από τα δώδεκα και μετά, στη νύχτα. Αυτή μου έμαθε την ζωή. Της χρωστάω τα πάντα… Σε ένα σπίτι -τρώγλη, σε κάποια συνοικία της Λαμίας ζούσαμε πέντε παιδιά, με μια μάνα μειωμένης αντίληψης και ένα κτήνος. Για ποιες διακοπές με ρωτάς; Από τα πέντε μου, ο “κύριος” αυτός με ξυπνούσε χαράματα με ξύλο, βρισιές και την φράση “Ξύπνα γαϊδούρι, να έρθεις μαζί μου στα γουρούνια να με βοηθήσεις”. Εκεί όταν πάγωνα από το κρύο και δεν μπορούσα να δουλέψω άλλο με χτυπούσε με μπετόβεργες για να συνεχίσω – τα γουρούνια του τα πρόσεχε πολύ», αναφέρει ο νεαρός ηθοποιός στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα.
Και προσθέτει: «Ο μόνος που του εναντιωνόταν, ο φύλακας άγγελός μου, ήταν ο παππούς μου. Τον χτυπούσε όμως κι εκείνον, και ύστερα φασαρίες, Αστυνομία, ντροπή, κενό και πάλι από την αρχή… έχεις δει – φαντάζομαι – σε ειδήσεις και σε ταινίες στυγνούς δολοφόνους ή “γονείς” που βασανίζουν τα παιδιά τους σε υπόγεια… Κάπως έτσι ήταν και αυτός, ίσως και χειρότερα».
