Ηθελε να βάλει τέλος στη ζωή του καταγγέλλοντας κυκλώματα στον χώρο του θεάματος
Με εντολή εισαγγελέα οδηγήθηκε στο Νοσοκομείο Σωτηρία! Τι είπε στην «Espresso»
Από τον
Θάνο Μακρογαμβράκη
Με μια αστραπιαία επιχείρηση έδωσαν τέλος στο θρίλερ με τον θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη Δημήτρη Ζουγκό οι αστυνομικοί, οι οποίοι ενημερώθηκαν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή ότι είχε γνωστοποιήσει την πρόθεσή του να βάλει τέλος στη ζωή του.
Η ζωή του σώθηκε χάρη σε έναν φίλο του, ο οποίος είδε την επιστολή-καταγγελία για κυκλώματα στον χώρο του πολιτιστικού θεάματος που έστειλε σε έντυπα μέσα και ιστοσελίδες και, ύστερα από παρέμβαση του εισαγγελέα, νοσηλεύεται από την Κυριακή υπό διαρκή ιατρική επιτήρηση στην Ψυχιατρική Κλινική του Νοσοκομείου Σωτηρία.
Στην ανατριχιαστική επιστολή του με τίτλο «Αναγγελία μιας αυτοχειρίας», ο βραβευμένος από το υπουργείο Πολιτισμού καλλιτέχνης ανέφερε την ημερομηνία κατά την οποία είχε αποφασίσει να φύγει από τη ζωή (9 Ιουλίου) και υποδείκνυε ως ηθικούς αυτουργούς σπουδαία ονόματα του θεάτρου και του πολιτισμού, όπως η υπουργός Λυδία Κονιόρδου, και μια σειρά από πρώην και νυν καλλιτεχνικούς διευθυντές, όπως οι Γιάννης Βούρος, Νικήτας Τσακίρογλου, Σωτήρης Χατζάκης και Γιάννης Χουβαρδάς. «Στις 9/7/2018 θα συντελεστεί μια αυτοκτονία. Θα βρεθεί ένα πτώμα εκ πρώτης αγνώστων λοιπών στοιχείων και έπειτα θα ταυτοποιηθεί…» ανέφερε μεταξύ άλλων, ενώ σημείωνε πως «τα πραγματικά αίτια της τελεσίδικης αυτής πράξης θα πρέπει να αναζητηθούν στους κόλπους του πολιτισμού και συγκεκριμένα του θεάτρου. Μιας υπέροχης συνωμοσίας όπου οι ενορχηστρωτές της είναι άνθρωποι υπεράνω πάσης υποψίας».
Στην Ψυχιατρική Κλινική
Η «Espresso» κατάφερε, χθες, και συνάντησε από κοντά τον θεατρικό συγγραφέα στον αύλειο χώρο της Ψυχιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Σωτηρία. Ο Δημήτρης Ζουγκός δεν αναφέρθηκε μόνο στους λόγους που λίγο έλειψε να τον σπρώξουν στην αυτοχειρία, αλλά και στην απόφασή του να κάνει απεργία πείνας, ώσπου να τον επισκεφτεί κάποιος αρμόδιος από την Πολιτεία. Ηδη σήμερα μετρά το τέταρτο 24ωρο χωρίς μπουκιά στο στόμα του…
«Από το 2007 είμαι κάτοχος του 2ου βραβείου Κρατικού Θεάτρου για το έργο μου “Οι ζητιάνοι”, το οποίο είναι γραμμένο σε μια γλώσσα μέσης κωμωδίας σε στιλ Μενάνδρου, που σημαίνει λίγο μεταγενέστερο του Αριστοφάνη. Αυτό που προσπαθώ εδώ και 11χρόνια, λοιπόν, είναι το αυτονόητο: το βραβευμένο αυτό έργο μου να γίνει παράσταση…» αναφέρει αγανακτισμένος ο Δημήτρης Ζουγκός και συνεχίζει: «Ολα αυτά τα χρόνια, μάλιστα, ακολουθώ όλες τις νόμιμες οδούς και διαδικασίες, όμως δυστυχώς πέφτω πάνω σε τοίχους. Οι ‘‘τοίχοι’’ είναι οι άνθρωποι που κατονομάζω ως ηθικούς αυτουργούς, που όλοι κατείχαν κάποιον θεσμικό ρόλο κατά τη διάρκεια αυτής της προσπάθειάς μου. Με τους περισσότερους έχουμε συνομιλήσει στο παρελθόν, γι’ αυτό και δηλώνω ότι με απαξίωσαν».
Απαξίωση
Οπως αναφέρει ο θεατρικός συγγραφέας, το θέμα του είναι καθαρά ηθικό, αφού δεν γίνεται τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό να τον απασχολούν μόνο έργα που γράφτηκαν πριν από 2.500 χρόνια.
«Δεν γίνεται ν’ ανεβάζουμε κάθε χρόνο στην Επίδαυρο έργα του Αριστοφάνη, όπως φέτος τους “Αχαρνής”, αλλά να μη δίνουμε την ευκαιρία και σε νεότερους συγγραφείς να δείξουν ποιοι είναι. Γι’ αυτό καταγγέλλω ένα ολόκληρο σύστημα, το οποίο από τη μία μου δίνει δεύτερο κρατικό βραβείο και από την άλλη με απαξιώνει επειδή δεν ανήκω σε παρέες και κυκλώματα. Δεν γίνεται το υπουργείο Πολιτισμού να με θεωρεί θεατρικό συγγραφέα και το Εθνικό Θέατρο να με αγνοεί παντελώς. Δεν γίνεται να δέχομαι μια κρίση από το υπουργείο Πολιτισμού, όπου η κριτική επιτροπή απαρτίζεται από άτομα που εργάζονται στο Εθνικό Θέατρο και στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και μετά να θέλουν να δεχτώ άλλη κρίση από τα ίδια άτομα που το έχουν ήδη κρίνει. Αυτό είναι τρελό»!
Στην τρελή κούρσα για προσωπική αναγνώριση ως θεατρικός συγγραφέας αλλά και του ήδη βραβευμένου έργο του «Οι ζητιάνοι», ο Δημήτρης Ζουγκός ήρθε πολλές φορές αντιμέτωπος με τον παραλογισμό του συστήματος.
«Το 2011 ανακοινώθηκε ότι οι βραβευμένοι συγγραφείς μπορούν να επιχορηγηθούν μέχρι και 20.000 ευρώ για την παρουσία κάποιου έργου τους. Κατέθεσα την πρόταση με επιφανείς συνεργάτες του θεατρικού χώρου, όπως ο κύριος Γιώργος Κιμούλης. Η απάντηση ήρθε συνολικά λίγο καιρό αργότερα. Η ανώνυμη επιτροπή έκρινε ότι κανένα έργο από τα προτεινόμενα (βραβευμένα) δεν πληροί τα κριτήρια και έτσι δεν έδωσε δεκάρα σε κανέναν! Το ίδιο σύστημα που αναγνώρισε το 2007 την αξία μου, φρόντισε να μου στερήσει κάθε ευκαιρία. Με άλλα λόγια, με ώθησαν στην αυτοχειρία που δεν πρόλαβα και -σήμερα- στην απεργία πείνας».
Η ευκαιρία δεν του δόθηκε ούτε μετά την πετυχημένη «Αριστοφανειάδα» του, μια πρόταση του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης, που υπέγραψαν το 2016 συγγραφικά η ομάδα ΙΔΕΑ και ο Δημήτρης Ζουγκός.
«Μετά την πρώτη παράσταση στο Ηρώδειο, η ‘‘Αριστοφανειάδα’’ ξεκίνησε περιοδεία σε όλη τη χώρα. Είναι ένας ξεκαρδιστικός ύμνος στο συνολικό έργο του Αριστοφάνη, όπου καταφέραμε και παρουσιάσαμε μέσα σε μιάμιση ώρα, μπροστά στα μάτια του κοινού, όλους τους σπουδαίους ρόλους, τις κεντρικές συμβάσεις, τα μοτίβα και τη δημιουργική ευφυΐα του πατέρα της κωμωδίας. Στο Ηρώδειο, όπου παίχτηκε η πρώτη παράσταση, έζησα τις πιο συγκινητικές στιγμές της ζωής μου. Ειλικρινά, μετά την τεράστια αυτή επιτυχία, περίμενα τα πράγματα κάπως διαφορετικά. Αλλά πάλι βρήκα αδιαφορία… Αν πριν από το Ηρώδειο κοιμόμουν άστεγος στα παγκάκια, ύστερα από αυτό κατέληξα να ζω πάλι στους δρόμους ή σε κάποιους καλούς φίλους, που τους ευχαριστώ δημόσια που με ανέχτηκαν. Δεν αντέχω όμως άλλο… Ως εδώ!».
ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ
Στην επιστολή καταγγελία του ο βραβευμένος θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης τολμά να κατονομάσει έναν προς έναν τους υπευθύνους, που εδώ και 11 χρόνια αμφισβητούν το έργο του.
«Εγώ ο Δημήτρης Ζουγκός, λοιπόν, πιστεύοντας ότι έχω σώας τα φρένας κατονομάζω τους ιθύνοντες, πρώην και νυν, των κάτωθι πολιτιστικών φορέων ως ηθικούς αυτουργούς της αυτοχειρίας μου».
■ ΔΗΠΕΘΕ ΚΑΒΑΛΑΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
«Παρέδωσα στον κύριο Ιωάννου το έργο προτού βραβευτεί. Η κρίση του ήταν ότι καλύτερα να μάθω να γράφω. Μετά από ένα μήνα βραβεύτηκε. Δεν δέχτηκε να με ξαναδεί».
■ ΚΘΒΕ
ΝΙΚΗΤΑΣ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ
«Ο πρώτος που έλαβε το έργο στα χέρια του από τους καλλιτεχνικούς διευθυντές του KΘΒΕ. Υποσχέθηκε να το ανεβάσει και δεν το τήρησε».
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΑΚΗΣ
«Απαξίωση. Δεν καταδέχτηκε ούτε να το διαβάσει. Προφανώς, ο εκάστοτε καλλιτεχνικός διευθυντής που είναι υπάλληλος του ΥΠΠΟ μπορεί να αναθεωρεί ή να αγνοεί τα βραβεία που αναγνώρισε ο εργοδότης του. Ισως δεν πιστεύει στα βραβεία».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ
«Δεν έχουμε συνομιλήσει ποτέ. Οφειλε να κοιτάξει τα αρχεία του δραματολογίου και όχι μόνο να στηριχθεί στις προσωπικές του επαφές και γνωριμίες».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗΣ
«Επιτέλους, έλαβα επίσημη απάντηση από φορέα. Εστω αρνητική. Προφανώς, κατά την άποψή του, το ΥΠΠΟ το 2007 έκανε λάθος».
■ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΟΥΒΑΡΔΑΣ
«Ακριβοθώρητος. Ούτε να μας καταδεχθεί. Τα πλάνα του περιείχαν επωνύμους και όχι κατ’ ανάγκη αξία. Μας καταδέχτηκε, ωστόσο, ένας καφκικός ισόβιος υπάλληλος του Εθνικού με το όνομα Σάββας Κυριακίδης… “Γιατί, κύριε Ζουγκέ, το Εθνικό Θέατρο να ανεβάσει ένα έργο που θα μπορούσε να έχει γράψει ο Ιονέσκο, αν ζούσε 20 χρόνια μετά;” Αφήνω την απάντηση στους ώμους σας».
ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΒΑΘΙΝΟΣ
«Το 2011 είχα έρθει σε πρώτη επαφή μαζί του και του είχα ενεχειριάσει το έργο μου “Μήδεια”. Η κρίση του ήταν θετική, αλλά δεν προχωρήσαμε παρακάτω, καθώς ο ίδιος δεν διέθετε άκρες για την παραγωγή. Κατόπιν ανέλαβε το τωρινό του πόστο. Του τηλεφώνησα και μου είπε: “Κύριε Ζουγκέ να απευθυνθείτε στο τμήμα δραματολογίου, όπως όλοι”».
■ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ
(ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ)
«Θα περίμενε κάποιος τα μέγιστα. Πίστεψα ότι θα μπορούσατε να κάνετε τη διαφορά. Σας γνωστοποίησα ακριβώς το θέμα με επιστολή. Δεν έλαβα απάντηση».
ΛΥΔΙΑ ΚΟΝΙΟΡΔΟΥ (ΥΠΟΥΡΓΟΣ)
«Η απόδειξη των λεγομένων μου. Επί του παρόντος, κανένα ελαφρυντικό».
