Δύο αδέρφια καταδικάστηκαν χθες από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λάρισας για τη δολοφονική επίθεση εναντίον του γνωστού Βολιώτη αθλητή σωματικής διάπλασης (bodybuilding) Μανώλη Καραμανλάκη. Η υπόθεση, που είχε λάβει πανελλήνιες διαστάσεις τόσο για τον τρόπο που συνέβη όσο και για το όνομα του θύματος, κινήθηκε γύρω από τις ουσίες αναβολικών από τις οποίες ο δράστης τόνισε, μεταξύ άλλων, πως ήταν εξαρτημένος και τις προμηθευόταν από το θύμα, κάτι όμως που δεν αποδείχθηκε από την πολύωρη ακροαματική διαδικασία.
Ο πρώην πρωταθλητής του bodybuilding περιέγραψε πώς δέχθηκε την επίθεση στο μαγαζί του, αρνήθηκε κάθε εμπλοκή του με τέτοιου είδους ουσίες, ενώ μίλησε για το πόσο δύσκολη έχει γίνει η ζωή του μετά από αυτήν την ημέρα εκείνη. Το επεισόδιο συνέβη τον Σεπτέμβριο του 2013, στον Βόλο, όταν τα δυο αδέλφια που καυγάδισαν έντονα με τον 37χρονο Μανώλη Καραμανλάκη, έφυγαν από το κατάστημα, αλλά επέστρεψαν λίγη ώρα αργότερα οπλισμένοι με καραμπίνα και άνοιξαν πυρ εναντίον του. Το δικαστήριο καταδίκασε τον έναν αδερφό σε κάθειρξη 15 ετών και 6 μηνών και τον άλλο σε κάθειρξη 7 ετών και 6 μηνών.
Το χρονικό της επίθεσης στον Μανώλη Καραμανλάκη
Ο Μανώλης Καραμανλάκης δέχθηκε 4 σφαίρες από καραμπίνα, τον Σεπτέμβριο του 2013. Το πρωτοφανές για τα δεδομένα της θεσσαλικής πόλης περιστατικό σημειώθηκε στις (09-09-2013), έξω από το κατάστημα με είδη γυμναστικής που διατηρεί ο 37χρονος πρωταθλητής στο κέντρο του Βόλου, όπου τα δύο αδέλφια, φορώντας κουκούλες, πυροβόλησαν το θύμα τους εν ψυχρώ, τραυματίζοντάς το βαρύτατα.
Κατά τη διάρκεια συνέντευξης στην εφημερίδα Ταχυδρόμος, ο Μανώλης Καραμανλάκης περιέγραψε τις στιγμές των διαδοχικών πυροβολισμών σε βάρος του μέχρι τη στιγμή που έχασε τις αισθήσεις του. «Αυτός ο υπάνθρωπος μπήκε μέσα στο μαγαζί μου με σκοπό να με ρωτήσει κάτι που άπτεται στον δικό μου γνωστικό τομέα. Ούτε χειροδίκησα εναντίον του, ούτε μεσολάβησε καμία διαμάχη. Επειδή ο τύπος αυτός, τον οποίο είχα δει άλλες δύο ή τρεις φορές τα τελευταία τρία χρόνια στο μαγαζί μου, δεν έχει το επίπεδο, ώστε να του μιλήσω με ένα τρόπο που μπορεί να καταλάβει, του αρνήθηκα να του παράσχω πληροφορίες…
Εκείνη τη Δευτέρα πέρασε στο μαγαζί με έναν ανάρμοστο τρόπο. «Πες μου ρε μ… Μανώλη, τι είναι αυτό γιατί θα με τρελάνουν», μου είπε κρατώντας κάτι στο χέρι του. Προφανώς επρόκειτο για κάτι ανδρογόνο. Ηταν ένα σκεύασμα που του είχαν δώσει από αλλού. Εγώ δεν έδωσα σημασία. Δεν ήθελα να του δώσω, ίσως γιατί δεν ήταν πελάτης, γιατί δεν έχει το επίπεδο του μυαλού για να συνεννοηθώ. Ούτε είναι η δουλειά μου να λύνω απορίες για σκευάσματα άλλων…
Απέναντι στην παράλογη απαίτησή του τού απάντησα: «Φίλε μου, έχω καλά συμπληρώματα αν θέλεις να σε εξυπηρετήσω. Για το άλλο που με ρωτάς δεν μπορώ να σου απαντήσω. Ο ίδιος επέμεινε, του αρνήθηκα για δεύτερη και τρίτη φορά και για να τον αποτρέψω του λέω: «Ασε μου αν θες απάντηση 50 ευρώ στο τραπέζι και θα σου απαντήσω».
Η στιγμή των πυροβολισμών
«Ετσι;», μου λέει, «έτσι», του λέω. Ημουνα ήρεμος, εκείνος έφυγε και συνέχισα να πίνω τον καφέ μου. Κάποια στιγμή, περίπου μία ώρα μετά ακούω «ήρθανε». Κοιτάω τον έναν αδερφό απ’ έξω να γραδάρει τι κόσμο έχει μέσα στο μαγαζί. Ολο αυτό έγινε στιγμιαία. Πέρασε, είδε, έφυγε. Τότε, κατευθύνθηκα στην πόρτα για να δω τι συμβαίνει. Κινήθηκα αριστερά προς την Αντωνοπούλου. Στη γωνία ακριβώς, εκεί που είναι το φωτογραφείο, μπαίνοντας στην είσοδο από την Αντωνοπούλου διαπιστώνω τα εξής. Εχει μπει ένα μεγάλο νοβοπάν για να χωρίσει το δρόμο στα δύο, ώστε να μην υπάρχει εύκολη διαφυγή.
Φτάνοντας στη γωνία βλέπω τον έναν από τους υπανθρώπους, ο οποίος έχει σταματήσει σε μικρή απόσταση διπλοπαρκαρισμένος. Μόλις φτάνω στη γωνία και τον βλέπω, με βλέπει σηκώνει την καραμπίνα που κρατούσε, με σημαδεύει και μου ρίχνει την πρώτη.
Πηγή: Εφημερίδα Ελευθερία
