Σε μια αδιανόητη έως σήμερα πρόκληση προέβη σήμερα (29/9) ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε περιφερειακούς διοικητές της χώρας του, εμμέσως πλην σαφώς, αμφισβήτησε τη «Συνθήκη της Λωζάννης», καθώς, σύμφωνα με την άποψη του, η Τουρκία «ζημιώθηκε από τη συμφωνία του 1923 που καθόρισε τα σύγχρονα σύνορα της χώρας».
Σε χαρακτηριστικό απόσπασμα της ομιλίας του ο Ερντογάν δήλωσε: «Το 1920 μας έδειξαν τη Συνθήκη των Σεβρών, προκειμένου το 1923 να μας πείσουν για τη Συνθήκη της Λωζάνης. Και κάποιοι προσπάθησαν να μας το παρουσιάσουν όλο αυτό ως νίκη».
«Με τη Συνθήκη της Λωζάννης δώσαμε στους Έλληνες τα νησιά μας, που αν φωνάξεις από τις ακτές του Αιγαίου, θα ακουστείς απέναντι. Είναι αυτό νίκη;» συμπλήρωσε ο Πρόεδρος της Τουρκίας.
«Όσοι κάθισαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στη Λωζάννη, δεν εκμεταλλεύτηκαν τη συνθήκη. Και επειδή δεν την εκμεταλλεύτηκαν, δυσκολευόμαστε σήμερα εμείς», συνέχισε.
Η συνθήκη της Λωζάννης
Η Συνθήκη της Λωζάνης ήταν συνθήκη ειρήνης που έθεσε τα όρια της σύγχρονης Τουρκίας. Υπογράφηκε στη Λωζάννη τηςΕλβετίας στις 24 Ιουλίου 1923 από την Ελλάδα, την Τουρκία και τις άλλες χώρες που πολέμησαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την Μικρασιατική εκστρατεία (1919-1922) και συμμετείχαν στην Συνθήκη των Σεβρών συμπεριλαμβανομένης και της ΕΣΣΔ (που δεν συμμετείχε στην προηγούμενη συνθήκη).
Κατάργησε την Συνθήκη των Σεβρών που δεν είχε γίνει αποδεκτή από την νέα κυβέρνηση της Τουρκίας που διαδέχθηκε τον Σουλτάνο της Κωνσταντινούπολης. Μετά την εκδίωξη από την Μικρά Ασία του Ελληνικού στρατού από τον Τουρκικό υπό την ηγεσία του Κεμάλ Ατατούρκ, εμφανίστηκε η ανάγκη για αναπροσαρμογή της συνθήκης των Σεβρών. Στις 20 Οκτωβρίου 1922 ξεκίνησε το συνέδριο που διακόπηκε μετά από έντονες διαμάχες στις 4 Φεβρουαρίου 1923 για να ξαναρχίσει στις 23 Απριλίου. Το τελικό κείμενο υπογράφηκε στις 24 Ιουλίου μετά από 7,5 μήνες διαβουλεύσεων.
