Μιχάλης Γιωργαλλής: Αποχαιρετισμός στον «Ξυλούρη της Κω» Γιώργο Σκαρπαθιωτάκη

Έφυγε ο Ξυλούρης της Κω..

Πολλές φορές φεγγάρι μου δεν σε καταλαβαίνω, πότε μου βγαίνεις Γελαστό και πότε Λυπημένο.. 1992 live στην παλιά φαντασία Σκαρπαθιωτάκης Γιώργος..

1987 λοιπόν η πρώτη μου γνωριμία μαζί με τον Γιώργο στο Maria’s Garden στο Λαγούδι , μικρός εγώ ως βοηθός σερβιτόρος και ο Γιώργος στο λαούτο ντουέτο μαζί με τους Αείμνηστους Γαβριήλ Γιαλίζη στο βιολί, και Κώστα Ανδρουλή στην κιθάρα..

Η φυσιογνωμία του Γιώργου και η χαρακτηριστική του φωνή μου έφερνε την εικόνα του Αείμνηστου Νίκου Ξυλούρη..

Μαζί του στην εργασία τα βράδια να τον στηρίζει και ή αγαπημένη του σύζυγος Χρύσα με τις μικρές τότε κόρες που τόσο πολύ λάτρευε Μαριλένα και Ελισάβετ

Αρχές 1990/91 μεταφέρθηκε το μαγαζί στην παλαιά καλοκαιρινή Φαντασία όπου επικράτησε ένας μεγάλος χαμός για πολλά χρόνια!!!

Πώς να ξεχάσω όλα αυτά που περάσαμε μαζί Γιώργο;,;;

Με συμβουλεύες σαν να ήσουν ο Πατέρας που δεν γνώρισα , αλλά και σαν φίλος

Βαθιές χαραγμένες μέσα μου είναι οι εικόνες από τα ατελείωτα γλέντια που είχα την τύχη να κάνω μαζί σου..

Πως να ξεχάσω στο Maria’s Garden και στην παλαιά Φαντασία μαζί με τον Γαβρίλη να μας βρίσκει το ξημέρωμα και πόσες φορές είδαμε τον ήλιο να ανατέλλει ..

Είχες ένα κακό Γιώργο μαζί με τον Γαβρίλη δεν κατεβαίνατε από την πίστα εάν δεν έφευγε και το τελευταίο τραπέζι και αφού είχατε σπάσει τις χορδές από τα όργανα 5 με 6 φορές το βράδυ .

Πως να ξεχάσω τα μεγάλα γλέντια στην Παναγία στο Λαγούδι, στον Άγιο Γεώργιο Μαυροκαμπία μαζί με τον Αγαπημένο σου Σύντεκνο Πάτερ Ιωάννη Κουτάντο, στην Αποθήκη του φίλου σου Σταμάτη Τσουκαλά και Παναγιώτη Κανδυλάκη να τραγουδάς εκει μαζί με τον Αείμνηστο Τάκουνα , στον προσωπικό σου φίλο Γιώργο θαλασσινό στο MONAMI και πολλά άλλα σε διάφορες γιορτές Τελευταίο μεγάλο γλέντι το πρόσφατο καλοκαίρι που μας πέρασε στην εορτή Οσίου Δαυίδ οικογένειας Νέσκε Μιχάλη και Δαυίδ όπου είναι και οι φώτο μαζί και τα βίντεο που είχα ανεβάσει να τραγουδάς το Δυοσμαράκι , χορεύουμε μαζί χανιώτικο λες και ηταν ο τελευταίος χώρος ,και φυσικά όπως συνηθίζες να μου λες όπου με έβρισκες Μιχαλιό βάλε μια Ρακί να πιούμε …. Εβίβα…..

Εγώ και η αγαπημένη σου φίλη Ειρήνη σου ζητάμε ένα μεγάλο συγγνώμη γιατί δεν προλάβαμε όπως είχαμε συμφωνήσει να κάνουμε φέτος ένα μεγάλο γλέντι στο σπίτι μας στον Ασώματο!!

Αγαπημένε μας φίλε Γιώργο δεν σε αποχαιρετάμε γιατί δεν έφυγες «» απλά εμείς μείναμε για λίγο ακόμα πίσω…

Και όπως λέει και ο Ιησούς Χριστός μας ή πραγματική ζωή ξεκινάει μετά θάνατον ..

Μιχάλης και Ειρήνη

Καλή Αντάμωση Γιώργο μας