Προσωπογραφίες…. Ο Ιατρός Θεόφιλος Πέρος….
Ένα πορτρέτο από τον υιό του χειρουργό Ιατρό
κ. Γεώργιο Πέρο
Έκδοση της Ασρικής Εταιρείας «Ιπποκράτης»
(Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη) Κως -16/1/2025
Το γενεαλογικό δέντρο της ιατρικής οικογένειας Πέρου, δεν παύει να μας εκπλήσσει. Το βιβλίο που φιλοτέχνησε με την πέννα και τις φωτογραφίες του, ο υιός του αείμνηστου πολύ- ιατρού Θεοφίλου Πέρου, ο Γεώργιος, μας μεταφέρει στην εποχή Πέρου, που το αποτύπωμά της στην πρόσφορα της Υγείας, έμεινε ανεξίτηλο.
Ο αείμνηστος πολύ-ιατρός Θεόφιλος Πέρος, μοναδικός στο είδος του, είχε εκτός από το Θείο χάρισμα του Ιπποκράτη και την ιδιαίτερη έφεση, να καλλιεργεί το ταλέντο του και να προσφέρει στον χώρο της Ιατρικής επιστήμης, στον μέγιστο βαθμό. Άξιο τέκνο του Ασκληπιού και του Ιπποκράτη ( 460-370 πΧ). Ο οποίος Ιπποκράτης μετέτρεψε την κομπογιαννίτικη θεωρία της ιατρικής, από μαγική σε θεραπεία, της φυσικής φθοράς και ασθένειας, ενώ τα γιατροσόφια και τα μαντζούνια, σε βοτανική και φαρμακευτική επιστήμη.
Έτσι σταδιακά δημιουργήθηκε η ιατρική, η ύπατη των επιστημών, την οποίαν σήμερα επάξια υπηρετούν χιλιάδες ιατροί, ορκιζόμενοι στον Ιερό όρκο του Ιπποκράτη. Ο αείμνηστος Θεόφιλος Πέρος, του οποίου το προσωπικό και οικογενειακό πορτραίτο μας σκιαγράφησε ο υιός του Γεώργιος , ήταν ένας από τους κορυφαίους ευφυέστατους ιατρούς, οξυδερκής επιστήμονας και ανθρωπιστής. Είχε το έμφυτο χάρισμα, με μια ματιά να αντιλαμβάνεται το πρόβλημα, σαν να είχε ακτινογραφία μπροστά του.
Έτσι μπορούσε να κάνει, την σωστή διάγνωση της ασθένειας και να δίνει ακόμη, την πιο σωστή θεραπεία.
Μοναδικός στο είδος του, πέρα από την χειρουργική ειδικότητα, υπήρξε και πολύτιμος πολύ- ιατρός, υπηρετώντας την Υγεία και την Πανάκεια.
Αριστούχος σε όλες τις βαθμίδες των σπουδών του στην Ιατρική Επιστήμη, υπήρξε ακούραστος, διορατικός και εφευρετικός. Στα δύσκολα χρόνια του πολέμου όπως μας τα περιγράφει ο υιός του Γεώργιος και στην πρώτη μεταπολεμική εποχή, είχε εκπαιδευτεί στο Γενικό Νοσοκομείο ‘Ευαγγελισμός’ των Αθηνών. Είχε καταφέρει με πενιχρά οικονομικά μέσα, όχι μόνο να σπουδάσει την Ιατρική Επιστήμη, αλλά να μάθει και ξένες γλώσσες, όπως την Γαλλική, την Ιταλική και ικανοποιητικά την Γερμανική. Με λιγοστά μέσα, αρχικά θεράπευε ασθενείς, μέσα στην πολεμική καταιγίδα και στους ανελέητους βομβαρδισμούς, στο απομονωμένο ορεινό χωριό στις Χαηχούτες, του Ασφενδιού. Μετά το τέλος του πολέμου και με την βοήθεια της αξέχαστης νοσοκόμας, Γιαννούλας Πέρου -Διακαναστάση, αποφάσισε να κατεβεί στην πόλη της Κω.
Με καταγωγή από την γειτονική μας φιλόξενη Κάλυμνο, όπου εκεί άφησε και την τελευταία του πνοή το 1989. Αφού νυμφεύθηκε την πανέμορφη Γιασεμή Μπακάλογλου και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Κω, αρχικά υπηρέτησε στο Γενικό Νοσοκομείο της Κω, δίπλα στην αξέχαστη νοσηλεύτρια Σοφία Παπαθεοδωράκη, αφιλοκερδώς τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Από το 1949 ως το 1952, όποτε και διορίστηκε ως γενικός διευθυντής της χειρουργικής και μαιευτικής κλινικής, μέχρι και το 1964, όπου μετέπειτα προσέφερε τις πολύτιμες υπηρεσίες του από άλλο μετερίζι. Με χίλιους κόπους, κατάφερε και ίδρυσε την Ιδιωτική Πολυκλινική, για την οποία έχουμε αναφερθεί εκτενώς σε προηγούμενο αφιέρωμα.
Με συνοδοιπόρους τον γαμβρό του, γενική ιατρό, παθολόγο, τον αείμνηστο Κώστα Χατζηθεμιστοκλή και τις ακούραστες νοσοκόμες, την Γιαννούλα Διακαναστάση, την Κασσιανή Ρούσου, την Χρυσάνθη Κουσπακίδη, την Μελπομένη Χατζηβασίλη, την Μαρία Καήσερλη και την πανύψηλη Ρινιώ Φράγκου, την γνωστή Πέρενα, λειτούργησε την κλινική για πάρα πολλά χρόνια. Η θρυλική Κλινική Άγιος Παντελεήμων, μέχρι το 1981, αποτελούσε το σύγχρονο Ασκληπιείο των Δωδεκανήσων. Αφού θεράπευε και απάλυνε των πόνο δεκάδων ασθενών, που ερχόταν για να τους ‘κάνει καλά’ ο ξακουστός, ο μοναδικός γιατρός, ο Πέρος. Ο άξιος απόγονος του Ιπποκράτη, που αποτελούσε παράδειγμα προς μίμηση, για την αυταπάρνηση, την ανιδιοτέλεια και την άριστη επιστημονική του κατάρτιση.
Σήμερα η Κλινική, έχει γίνει μια φιλόξενη Ξενοδοχειακή μονάδα και ένας ξεκούραστος χώρος αναψυχής.
Θα αναρωτιέστε, γιατί δεν συνέχισαν, τα αξιόλογα τέκνα και εγγόνια στην πλειοψηφία τους γιατροί, την λειτουργία της Ιδιωτικής Κλινικής.
Για χίλιους δυο λόγους, όπως η αλματώδης εξέλιξη της ιατρικής και οι σύγχρονες απαιτήσεις της, σε ιατρικό εξοπλισμό, ώστε η Κλινική έκλεισε. Όμως έμεινε η τεράστια προσφορά της, σε όλους τους ασθενείς και πονεμένους της Κω και όλων των Δωδεκανήσων.
Ο ιατρός Θεόφιλος Πέρος , από τον γάμο του με την αείμνηστη και αξιαγάπητη Γιασεμή, απέκτησαν τέσσερα εξαιρετικά παιδιά. Τα τρία από αυτά, κληρονόμησαν το πατρικό χάρισμα της ιατρικής επιστήμης, ενώ μέχρι δεύτερη και τρίτη γενιά, η ιατρική πρωταγωνιστεί με τις βαθιές οικογενειακές της ρίζες.
Το Γεώργιο Πέρο. Εξαιρετικό, φημισμένο χειρουργό και καθηγητή της χειρουργικής κλινικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με την σύζυγο του Νομικό- Δικαστικό κ. Άννα Αβρίθη, απέκτησαν μια κόρη αρχιτέκτονα, που τους χάρισε δυο χαριτωμένα εγγονάκια.
Την Αναστασία Πέρου. Η αγαπητή Στάσα, ιατρός μικροβιολόγος, υπηρέτησε με ζήλο στο Γενικό Νοσοκομείο της Κω από το 1980-2011. Με τον σύζυγό της ιατρό καρδιολόγο, Γιάννη Κουτούζη, απέκτησαν τρία αξιόλογα παιδιά. Τον Μιχάλη, Κουτούζη, επεμβατικό καρδιολόγο, που με την σύζυγο του κ. Ειρήνη Καραφυλλάκη, απέκτησαν τρία παιδάκια.
Τον Θεόφιλο Κουτούζη, καθηγητή περιοδοντολογίας στο Πανεπιστήμιο Nova της Φλοριδας των ΗΠΑ. Με την σύζυγο του Μαρία οδοντίατρο, απέκτησαν δυο χαριτωμένα παιδιά.
Την Γιασεμή Κουτούζη, η οποία είναι επεμβατικός ακτινολόγος. Με τον σύζυγο της Σταύρο, μηχανικό οχημάτων, παραγωγής και διοίκησης, απέκτησαν δυο χαριτωμένα παιδιά.
Ο Γιάννης Πέρος. Εξαίρετος, ιατρός δερματολόγος, που δραστηριοποιείται, προσφέροντας τις ιατρικές υπηρεσίες του, ανάμεσα σε Αθήνα και Ζυρίχη, της Ελβετίας.
Η Μαρία Πέρου, είναι η μόνη από τα παιδιά του αείμνηστου Πέρου, που ξέφυγε από το κληρονομικό ιατρικό DNA. Σπούδασε νομικά και είναι μια έγκριτη συμβολαιογράφος. Ζει και εργάζεται στη Ρόδο. Με τον σύζυγο της κ. Νίκο Ζωίδη, πολίτικο μηχανικό και πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, απέκτησαν δύο αξιόλογα αγόρια. Ένα συμβολαιογράφο και ένα πολιτικό μηχανικό. Αυτό είναι το γενεαλογικό δένδρο, της ιατρικής οικογένειας του αείμνηστου Θεόφιλου Πέρου.
Το μικρό συγγραφικό πόνημα του ιατρού Γεωργίου Πέρου, υιού του αείμνηστου ιατρού Θεόφιλου Πέρου, είναι σπονδή ευγνωμοσύνης, για την σημαντική παρουσία του πατέρα του, στον ευαίσθητο χώρο της Υγείας και για την μεγίστη κοινωνική του προσφορά. Η τιμητική του έκδοση, από την Δημοτική Αστική Εταιρεία Ιπποκράτης, αποτελεί ελάχιστη ευγνωμοσύνη προς αυτόν.
Τελευταία αναφέρεται, πως μερικοί συμπολίτες μας θα τιμηθούν με ονοματοδοσίες δρόμων, για την πολύτιμη προσφορά τους στον τόπο τους. Οπωσδήποτε ανάμεσα σε αυτούς μας έρχεται στο νου και η μεγάλη προσφορά στον χώρο της ιατρικής, του αξιομνημόνευτου λειτουργού της Υγείας, Θεόφιλου Πέρου (1907-1989).
Κανείς δεν αμφισβητεί την πολύχρονη θετική παρουσία του, για την ανακούφιση τον ανθρώπινου πόνου. Έτσι και μια προτομή στο παρακείμενο πάρκο, δίπλα στην άλλοτε ξακουστή πολυκλινική του, θα ήταν το ελάχιστο ‘Ευχαριστώ,’ για την τεράστια προσφορά στον τόπο του.
Υ.Γ.(Ευχαριστώ θερμά την εκλεκτή φίλη κ. Αναστασία Πέρου -Κουτούζη ιατρό, για τις πολύτιμες πληροφορίες.)
Ξανθίππη Αγρέλλη
