«Έφυγε» από τη ζωή χτες βράδυ, αθόρυβα και απαλά, στο σπίτι του στο Τιγκάκι, ο «θρύλος» της περιοχής Παναγιώτης Μαντούκος, σε ηλικία 78 ετών.
Αυτοδίκαια, οι αμέτρητοι γνωστοί και φίλοι του (οι περισσότεροι επαναλαμβανόμενοι επισκέπτες της περιοχής ίσως και από τη δεκαετία του ’70, αλλά και πολλοί «πανωμερίτες») του έδωσαν από τότε το πετυχημένο προσωνύμιο «αετός» γιατί όλα τα κανε «στο φτερό» που λένε.
Τελευταία, τον είχα δει στη γιορτή του Άι Γιαννιού 23 Ιουνίου στο Ζηπάρι. Είχε διάθεση να μου εξιστορεί με λεπτομέρειες τα παλιά (λες και το ξερε ότι δεν θα ξανανταμώναμε). Παρότι είχαμε ανανεώσει το ραντεβού για του Προφήτη Ηλία στο μεσόβουνο, αυτός δεν φάνηκε… (Η αλήθεια είναι ότι τον είχε κλονίσει ο θάνατος του αδελφού του Γιώργου πριν από 9 μήνες).
Μου διηγήθηκε πως από ένα μεσημεριανό αυθόρμητο γλέντι στου Νιώτη στη Ζιά με παραδοσιακή μουσική και χορό, όπου στην παρέα προστέθηκαν ξετρελαμένοι οι τουρίστες «γεννήθηκε η ιδέα» για το πρώτο «φεστιβάλ-ελληνική βραδιά», με τον αείμνηστο Γιώργο Νιώτη να το συζητάει με τον Γιάννη Χατζησάββα του Oscar travel και να κλείνει η δουλειά στο πιτς φυτίλι, επιλέγοντας πρώτο και καλύτερο τον Παναή για χορευτή ντυμένο με παραδοσιακή βράκα κλπ και στην συνέχεια όλους τους υπόλοιπους (Μανώλη Μάμμη, Κώστα Τρουμούχη, Μιχάλη Τσακίρη κλπ).
Αλλά και αργότερα όταν ήρθε στην Κω ο αείμνηστος Γιώργος Βαρβίας ενώ βρισκόταν με τη σύζυγο του Ντίνα στο Τιγκάκι που δούλευες σερβιτόρος ο Παναής, ήταν αυτός που του βρήκε το οικόπεδο που πουλιόταν τότε στο Λαγούδι για να γίνει το δεύτερο μετά του Νιώτη στη Ζιά επιτυχημένο κέντρο διασκέδαση στο Λαγούδι «Maria’s Garden».
Με καταγωγή από το Λαγούδι, γεννήθηκε στον Ασώματο (χωριό της μητέρας του), μεγάλωσε και ρίζωσε στο Τιγκάκι. Σήμα κατατεθέν της περιοχής. Γεωργία (ντομάτες, καρπούζια, εψιμικά, τα πάντα όλα) και τουρισμός ταυτόχρονα. Όχι μόνο σκληρή δουλειά, αλλά και η παρέα παρέα, μέχρι το πρωί…
Τα προλάβαινε όλα. Τα καλοκαίρια σχεδόν δεν κοιμότανε ποτέ.
Από τους πρώτους σερβιτόρους στο Τιγκάκι, στου Κατρά για πάρα πολλά χρόνια, στην συνέχεια στο Dana με τους αδελφικούς του φίλους Νίκο και Αντώνη κλπ.
Άντρας με όλη τη σημασία, για καρτ ποστάλ, με πολλά αφιερώματα στον ξένο τύπο:
Δουλευταρά και ταυτόχρονα μερακλής, γλεντζές, χορευτής γνήσιος «Zorbas the Greek και Greek kamaki» που έλεγαν οι ξένοι φίλοι του.
Λάτρης της ελληνικής μουσικής (περισσότερο στα παραδοσιακά νησιώτικα, κρητικά κυρίως Ξυλούρη που λάτρευε, αλλά και ρεμπέτικα-λαϊκά), σε όλα τα στέκια πρώτος με τους καλύτερους.
Τις μεγάλες ώρες που μεράκλωνε έπαιζε (για λίγους μερακλήδες) παραδοσιακό πιναύλι (είχαμε μια παλιά ηχογράφηση που έπαιζε με πολύ πάθος το «όσο βαρούν τα σίδερα» που τον συνόδευα πρόχειρα με μια κιθάρα «αρκίνα εσύ Γιαννη κι εγώ θα σε βρω…», την πήραν οι «Μπροβάλετε» Γιάννης και Κυριάκος, αλλά δυστυχώς λόγω του ότι ο Παναής δεν ήταν και τόσο διαθέσιμος δεν πρόλαβαν να του κάνουν το αφιέρωμα που σχεδιάζαμε…)
Βιβλίο ολόκληρο Παναή. Αμέτρητες ιστορίες όσοι και οι φίλοι σου που θα της θυμόμαστε πάντα με αγάπη και νοσταλγία.
Καλή ανάπαυση και καλό παράδεισο. Χαιρετισμούς στον Νικόλα, τον Κώστα, τον Γιώργο και όλους τους Τιγκακιώτες του Ουρανού.
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί αύριο Τρίτη 13 Αυγούστου 2024 και ώρα 6μμ στον ΙΝ Θείας Αναλήψεως στο Ζηπάρι (η σορός θα βρίσκεται εντός του ιερού ναού στις 5:30μμ).
Συλλυπητήρια στα αγαπημένα του αδέλφια, ανίψια και σε όλους τους συγγενείς.
καλό παράδεισο φίλε Παναγιώτη
Αξέχαστος γνήσιος γλεντζές και ορεινός Ασφενδιανος πρώτος χορευτής παντού. Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του.
Καλό παράδεισο καλέ μας φίλε Παναγιώτη. Σου στοίχισε η απώλεια του Γιώργου που έφυγε κι εκείνος πρόσφατα. Άνθρωπος με όλη την σημασία της λέξης. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην Κιτσα, στην Πόπη, στον Κώστα, στα ανίψια και σε όλους τους συγγενείς.
. γεια σου αετε. πάλι στα ψηλά πηγές
Καλό ταξίδι αετέ. Άλλα χρόνια άλλοι άνθρωποι. Τώρα γίναμε……..