Αγαπητοί συμπολίτες και φίλοι,
Σε κάθε πορεία ζωής, όλοι μας αναπόφευκτα αντιμετωπίζουμε δυσκολίες και προκλήσεις – είτε αυτές είναι προσωπικές είτε επαγγελματικές. Οι στιγμές αυτές μας αναγκάζουν να σταματήσουμε, να σκεφτούμε και να επαναξιολογήσουμε τις επιλογές μας. Δεν είναι απλώς εμπόδια, αλλά ευκαιρίες για να αναπτύξουμε νέες στρατηγικές, να μάθουμε από τα λάθη μας και να διασφαλίσουμε ότι δεν θα τα επαναλάβουμε στο μέλλον. Μέσα από αυτές τις δυσκολίες, οι φιλίες αποκτούν έναν ιδιαίτερο ρόλο. Είναι οι σχέσεις αυτές που μας προσφέρουν στήριξη, ελπίδα και δύναμη να συνεχίσουμε. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο διαχειριζόμαστε αυτές τις σχέσεις, είτε σε περιόδους ευημερίας είτε σε καιρούς δοκιμασίας, είναι αυτό που πραγματικά μας χαρακτηρίζει ως άτομα και ως κοινωνία. Θέλω να αναφερθώ σε εκείνους που έχουν καταφέρει να φτάσουν στην κορυφή, να πετύχουν τους στόχους τους και να κερδίσουν την αναγνώριση. Σε αυτή την πορεία προς την κορυφή, είναι εύκολο να χάσουμε τον προσανατολισμό μας, να αμελήσουμε τη σημασία των ανθρώπων που μας βοήθησαν ή να παραβλέψουμε τις αξίες που μας οδήγησαν εκεί. Η κορυφή, ωστόσο, δεν είναι μόνιμη. Κάποτε, θα χρειαστεί να κατέβουμε, και τότε θα αναμετρηθούμε με τους ίδιους ανθρώπους που συναντήσαμε στην άνοδό μας. Το πώς τους φερθήκαμε, το πώς διαχειριστήκαμε τη δύναμή μας, θα είναι τα στοιχεία που θα μας κρίνουν όταν δεν θα είμαστε πλέον στην κορυφή. Αυτό το μήνυμα γράφεται ως μια υπενθύμιση – τόσο για εμένα όσο και για όλους μας – ότι η επιτυχία και η εξουσία δεν πρέπει ποτέ να μας κάνουν να ξεχνάμε τις θεμελιώδεις αρχές της ακεραιότητας, της ανθρωπιάς και του σεβασμού προς τους άλλους. Καθώς ανεβαίνουμε, ας φροντίσουμε να ανεβαίνουμε μαζί με τις αξίες μας. Και όταν έρθει η ώρα να κατέβουμε, ας κατεβούμε με το κεφάλι ψηλά, γνωρίζοντας ότι δεν θυσιάσαμε την ακεραιότητά μας στον βωμό της φιλοδοξίας. Είναι ένα μήνυμα που αποσκοπεί στο να αναδείξει τη σημασία της ηθικής ευθύνης σε κάθε επίπεδο της ζωής μας – γιατί το πραγματικό μέτρο της επιτυχίας δεν είναι πόσο ψηλά φτάσαμε, αλλά πώς επιλέξαμε να πορευτούμε και ποιους αφήσαμε πίσω στην πορεία μας.
Με εκτίμηση,
Απόστολος Παπανικολάου
Ένας πολίτης του νησιού
