Για την Λάρα μου
Ήθελε να της δώσω ένα φιλί
και με κοιτούσε πονεμένη
με την ανάσα της βαριά
με μία ματιά θλιμμένη.
Κόρη την φώναζα εγώ,
ΛΑΡΑ οι φίλοι μου όλοι.
Δεν γύριζε στην θάλασσα
ούτε ποτέ στην πόλη.
Στο σπίτι μόνη γύριζε,
μαζί μου στο χωράφι.
Τρυγήσαμε το αμπέλι μας,
ήταν από καλό συνάφι.
Απάνθρωποι της έριξαν
φαρμάκι στην καρδιά της,
της έκλεψαν την ομορφιά,
κλείδωσαν την μιλιά της.
Έκλεγε για τον άνθρωπο,
όχι για τον δικό της πόνο.
Γι αυτούς που μες τα στήθη τους,
Έχουν κακία μόνο.
Καθίσαμε στην κλινική,
μονάχα δύο μέρες,
και χθες γυρίσαμε στο σπίτι μας
με χάρες χωρίς φοβέρες
Το βράδυ κοιμηθήκαμε αγκαλιά,
στο ίδιο το κρεβάτι,
και ταξιδέψαμε μαζί,
χωρίς της νύχτας το Άτι.
Σήμερα μαζί μου το πρωί
πήρε τα φάρμακά της,
μα το μεσημέρι ξαφνικά
την πρόδωσε η καρδιά της.
Έτσι κάπως έσβησε,
σαν φως σε κάποιο αστέρι.
Μα θα μου μείνει στην καρδιά,
εκείνο το φονικό μαχαίρι.
Για την Αγάπη μου που την φωνάζατε Λάρα!!
πολύ λυπάμαι. δεν μας αξίζουν αυτες οι ψυχούλες, ντροπή κ θλίψη σε όσους ρίχνουν φόλες και τα κακοποιούν.
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΝΑ ΤΗΝ ΘΥΜΑΣΤΕ.ΚΑΝΑΤΕ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΣΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕΤΡΑΕΙ…ΠΗΡΕ ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΣΑΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΖΩΑΚΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΝΩ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΑ ΚΑΚΟΜΕΤΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ…ΚΑΙ ΓΩ ΕΧΩ ΖΩΑΚΙΑ.ΕΙΝΑΙ ΟΔΥΝΗΡΟ ΟΤΑΝ ΤΑ ΧΑΝΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΑ ΧΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ…
Ο τι έδωσες θα λαβεις
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ Κ ΤΗΝ ΑΦΟΣΙΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΖΩΑΚΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΤΕ.
Ρε δίποδα τέρατα, κρατήστε καμιά φόλα για τον εαυτό σας!!!
Από τον θεό όποιος η όποια έκανε το κακό δεν θα γλιτώσει. Η κόλαση σε περιμένει!!!