Στερνό αντίο στην αγαπημένη και αξέχαστη φίλη και συμμαθήτρια Πόπη Χατζηθεμιστοκλή
Αγαπημένη μου Πόπη (Καλλιόπη) που να βρεθεί το ωραίο σου πρόσωπο και εκείνη η έφηβη καρδιά σου η ατίθαση, που όλα τα αγαπούσε και που απ’ όλους αγαπήθηκε.
ΣΙΩΠΗ, ΒΟΥΒΑΜΑΡΑ, ΘΛΙΨΗ. Μοιάζουν όλα ψέματα, δεν μπορεί κανένας να τα πιστέψει πως μας έφυγες τόσο νωρίς. Στο διάβα της ζωής περάσαμε μαζί σχολικά και παπνεπιστημιακά χρόνια. Άριστη μαθήτρια, απόφοιτη του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, στο Τμήμα Φιλολογίας, κόρη του αείμνηστου ιατρού Κώστα Χατζηθεμιστοκλή και σύζυγος επίσης του αγαπημένου μας ιατρού γυναικολόγου Μύρωνα Παπαχρήστου.
Μία υπέροχη οικογένεια γεμάτη αγάπη, προσφορά, υπόδειγμα ήθους και κοινωνικότητας. Μητέρα δύο ξεχωριστών κοριτσιών, και γιαγιά αγαπημένων εγγονιών. Το νησί, σας καμάρωνε κάθε φορά, που σας έβλεπε να το τιμάτε με την παρουσία σας, σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις και ιδιαίτερα στην εκκλησία.
Εύχομαι ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή σου στον Παράδεισο και στην αγαπημένη και ξεχωριστή οικογένειά σου, να χαρίζει παρηγοριά και υπομονή
Σε ευχαριστώ για την ειλικρινή αγάπη σου, δεν θα σε ξεχάσω ποτέ
Ευαγγελία Κεφαλιανού Μπούρα
ΑΤΕΡΜΟΝΑ ΤΑΞΙΔΙΑ
Ψάχνοντας μες στη νύχτα
για τους χαμένους εαυτούς μας
σαν ναυαγοί που ψάχνουν
πάνω από το σκοτεινό πέλαγος
να βρουν σημάδια του σπασμένου καραβιού τους
Από τα μεγάλα και ατέρμονα
ταξίδια μας φορτωθήκαμε τον καιρό
και την πίκρα του και αναζητούμε
ένα ήσυχο μέρος με λίγο φως
με λίγη προσπάθεια για να ζήσουμε
να πορευθούμε στους μακρινούς και
αταξίδευτους δρόμους που θα μας πάνε
πέρα από τον κόσμο πέρα από τα τετριμμένα.
Εκεί που όλα είναι ήρεμα και φωτεινά.
Εκεί που όλα ελπίζουν και προσδοκούν
κάτι καινούριο-απλό-και αληθινό…
(Από το βιβλίο «Καφενείο η Πατρίς»
