Γ. Λίτσιος: Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και να σας πω ακριβώς πως έγινε, γιατί με ρωτάνε φίλοι που θέλουν να το επιχειρήσουν!

Καταρχήν θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τις ευχές σας και να σας πω ακριβως πως εγινε γιατι με ρωτάνε πολύ φιλοι και γνωστοί που θελουνε να το επιχειρήσουν! Όλα ξεκίνησαν πριν μερικα χρόνια όταν ειχαμε κάνει μια δράση με τον ομάδα του Ιπποκράτη σε συνεργασια με τους Lions στο κλειστό γυμναστήριο της Κω!!! Ειχαμε συνεργαστεί μαζί με την οργάνωση Χαριζω Ζωή! Εκείνη την ημέρα όλοι οι αθλητές ο κόσμος μέχρι και οι διαιτητές είχαμε δώσει σε μια μπατονέτα σάλιο και ρωτηθήκαμε αν θελουμε να γίνουνε δοτες μυελού τον οστών και συμπληρώναμε ένα έντυπο αυτό ητανε όλο!

Πριν ένα μήνα έτυχε να με πάρουνε τηλέφωνο από το Πανεπιστημιο της Πάτρας και να μου πούνε αν με ενδιαφερει να γίνω τελικα δότης γιατί ειχα βρεθεί συμβατός με έναν ασθενή! Η αλήθεια είναι σοκαριστικά γιατι δεν ήξερα τι θα έπρεπε να κάνω! τους είπα ότι θα το σκεφτώ και θα τους καλέσω! Αμέσως πηρα την κ. Μαρια Φρατζακη για να με ενημέρωση τη ακριβώς είναι αυτο! Μόλις της εξήγησα μου ειπε χωρίς δεύτερη σκέψη να το κανεις είναι κάτι μου ειπε που μπορείς να σώζεις μια ζωή χωρίς να επηρεαστεί καθολου ο οραγισμο σου δινωντας μερικά κύτταρα που το σώμα σου σε μερικες μέρες θα τα αναπληρώσει! Ετσι λοιπόν είπα θα το κάνω δεν έχω να χάσω κάτι! Πήγα στο Νοσοκομειο μας μου πηρανε αίμα το στείλαμε για εξετασεις γενικές και μετα από μερικές μέρες μου είπανε ότι βγαίνω συμβατός 100% με έναν ασθενή και ότι θα επρέπε να παω στην Αθήνα για επιπλέον εξετάσεις για να δουμε αν θα μπορούσε να γίνει η μεταμόσχευση! Πήγα στην Αθήνα για μια μέρα με όλα τα έξοδα μου πληρωμενα από το πανεπιστήμιο της Πάτρας έκανα της εξετάσεις και μετά από μερικές μέρες μου λενε ότι είμαι υγιείς για να μπορώ να προχωρήσω αλλά με κάποιες ενισχυτικες ενέσεις που επρέπε να κάνω ώστε να έχουμε καλύτερο αποτέλεσμα με τα κύτταρα που θα έδινα! Μου στειλανε λοιπόν τις ενέσεις ξεκίνησα να τις κανω! Σε αυτό τό σημείο ητανε το πιο δύσκολο σε όλη την περιπέτεια αυτοί γιατί επι μια βδομάδα είχα κάποιος πονοκεφάλους λίγο πυρετό και λίγο πόνο στην μέση! Αλλά μέχρι εκει αυτό ητανε το δύσκολο! Ξεχασα να σας πω ότι μόλις μπηκα στο γραφειο του Γιατρού τόν ρώτησα αν μπορώ να μαθω πιος είναι ο ασθενής! Και μου ειπε ότι δεν μπορεί να μου πει το όνομα αλλά μπορεί να μου πει ότι είναι ένα κοριτσάκι από την Ρωσία που έχει Λευχαιμια και είναι 2,5 ετών! καταλαβαίνετε πως αισθάνθηκα έχοντας 2 παιδιά σε κοντινες ηλικίες! Από εκείνη την ωρα το μόνο που με ενοιαζε ητανε να παραμείνω υγιείς για αυτό το παιδάκι! Και έτσι λοιπον εχθές το πρωί πήγα στο Αττικο Νοσοκομειο έμεινα περίπου 6 ώρες για όλες τις τελευταίες εξετάσεις και για 3 ώρες μου κάνανε μια απλή μετάγγιση αίματος από το ένα χέρι μου έπαιρναν το αίμα περνούσε μεσα από ένα μηχάνημα στο οποίο κρατούσε το μόσχευμα που χρειαζόταν ο ασθενής και στο αλλά χέρι ξαναγυρνουσε το αιμα σε εμενα τόσο απλό και χωρίς καθολου πόνο εκτός από το πρώτο τσίμπημα της βελονας! Συλλέξαμε το μοσχευμα το στείλανε στην Ρωσία εχθές το βράδυ και σημερα θα γινότανε η μεταμόσχευση στο παιδί που περίμενε αυτό το μόσχευμα που για εμενα ητανε κάτι απλό για να μπορέσει να ζήσει! Τωρα περιμενω νέα να μαθω αν πέτυχε και αν είναι όλα καλα! Η αλήθεια είναι οτι περνας μια μικρη ταλαιπωρία αλλά όταν σκέφτεσαι τι πρόκειται να κανεις τα ξεχνάς όλα!!! Και επειδή και εγώ δεν είμαι τόσο θαρραλέος τιποτα δεν θα γινότανε χωρίς την καθημερινη στήριξη της γυναίκας μου!!! Όποτε πιστεύω ότι ειναι καλό αν μπορείς και εισαι υγιείς να αφιερώσεις λίγο χρονο από την ζωή σου σώζοντας μια ζωή απλά με λιγα κύτταρα που παράγει ο οργανισμός μας!!!