Χρονογράφημα Γιάννη Πεταλά στην μνήμη των δύο αδικοχαμένων παιδιών

7
11230
<<Ο διπλανός στο σχολείο>>
Ξεκινήσαμε παίρνοντας το αυτοκίνητο με προορισμό την ορεινή Ζιά για να δούμε από κοντά το χιόνι,να απολαύσουμε τα κατάλευκα βουνά,να ζήσουμε λίγο χειμώνα.
Τα εκπαιδευτήρια κλειστά λόγω αργίας οπότε αρπάξαμε την ευκαιρία να βρεθούμε όπως πολλοί άλλοι στο χιονισμένο τοπίο. Φθάσαμε στη Ζιά,αφήσαμε το αυτοκίνητο σε κάποια γωνιά και ανηφορήσαμε. Πόσο όμορφα είναι τα χιόνια!!! Μονολογήσαμε και ευθύς αρχίσαμε να μαζεύουμε νιφάδες χιονιού για να παίξουμε χιονοπόλεμο.
Αφότου τελείωσε το νεανικό μας παιχνίδι είπαμε να συνεχίσουμε τη διαδρομή μήπως συναντήσουμε φίλους από το σχολείο και γνωστούς. Πέρασαν ώρες συζητώντας για όνειρα,επιθυμίες και στόχους. Ο διπλανός μου στο σχολείο είναι κι αυτός χαρούμενος που κατάφερε να είναι μαζί μου και να απολαμβάνει το μαγικό τοπίο. Λίγο πιο χαμηλά στην πλαγιά συναντήσαμε αρκετά παιδιά,άλλοι συνομίληκοι και άλλοι μεγαλύτεροι. Ανταλλάξαμε κουβέντες,χαιρετιστήκαμε και κανονίσαμε να τα πούμε στο σχολείο μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες.Γιατί όχι να μην φτιάξουμε ένα χιονάνθρωπο είπα στο φίλο μου κι εκείνος συμφώνησε αμέσως. Ααα τι ωραίος και ψηλός που είναι!!
Το χιόνι έκανε καλά τη δουλειά του και να το αποτέλεσμα! Οι ώρες κυλούσαν και το ψύχος διαπερνούσε τα σώματά μας τόσο δυνατά που αποφασίσαμε να αφήσουμε αυτές τις μοναδικές στιγμές στο χωριό.Επιβιβαστήκαμε στο αυτοκίνητο και ο φίλος μου έβαλε μπροστά να ζεσταθεί η μηχανή και να ξεκινήσουμε. Ποιός θα μας έλεγε ότι θα ήταν η τελευταία φορά που θα βλεπόμασταν και θα αναχωρούσαμε μαζί για το αιώνιο ταξίδι;;; Φίλοι για πάντα!
*Αφιερωμένο στη μνήμη των δύο αδικοχαμένων παιδιών που με συγκλόνισαν με το φευγιό τους.
Καλό Ταξίδι Παλικάρια!

7 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Κρίμα….κρίμα…κρίμα…κλαίω και ας μην τα ήξερα τα παιδιά…
    Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς να πει κανείς!!!!
    Συγχαρητήρια για το άρθρο…

  2. Πάγωσε η Κως…πάγωσε η ψυχή μας πιο πολύ και από το χιόνι στην τραγική είδηση… αποκαρδιωτικό… ανυπόφορα αποκαρδιωτικό…κι αυτοί οι ερμοι οι γονείς θεέ μου…

  3. ΛΥΠΑΜΕ ΠΟΛΥ ΦΙΛΕ ΓΙΩΡΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΣΟΥ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΣΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΜΑΣ

  4. Ο Θεός να λυπηθεί αυτούς τους έρημους τους γονείς. Τα παιδιά είναι τώρα μέσα στην αλήθεια Του, στην αγκαλιά των αγγέλων, όμως η αγκαλιά της μάνας ορφάνεψε αφύσικα. Η κακια στιγμή που αλλάζει τα πάντα συθέμελα και την βιώνουν οι οικογένειες τους. Κρίμα, πολύ κρίμα. Έλεος Θεέ μου, έλεος!

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΑΝΩΝΥΜΑ Ή ΕΠΩΝΥΜΑ