Κάθε Χριστούγεννα
Κάθε Χριστούγεννα ξαναγεννιέμαι!
Μήτε σε φάτνη, μήτε σε παλάτι.
Μέσα μου ξαναγεννιέμαι,
απ` την αρχή να ξεκινήσω.
Με το παρελθόν είμαστε δεμένοι
από τη γέννηση μας.
Το κουβαλάμε σαν τον Σταυρό.
Πάνω του πεθαίνουμε
χωρίς αποκαθήλωση.
Κάθε Χριστούγεννα ξαναγεννιέμαι!
Όσο γεμίζω ανεκπλήρωτα όνειρα,
μεγαλώνει ο σταυρός μου.
Κόβω το σταυρό μου κομμάτια,
τα ποτίζω με τη δίψα μου για ζωή.
Τα μοιράζομαι με όσους
μαζί απλώνουμε τα χέρια.
Ο σταυρός γίνεται καράβι, γέφυρα,
για ταξίδι απ` το παρόν ως την αιωνιότητα.
Κάθε Χριστούγεννα ξαναγεννιέμαι.
Για Θεία Κοινωνία,
αγάπη και ταπεινότητα.
Για να ελαφρύνει ο σταυρός
γνώση κι αυτογνωσία
Κάθε Χριστούγεννα ξαναγεννιέμαι!
Χριστούγεννα η κάθε μας μέρα!
Χριστούγεννα η κάθε μας ώρα!
Η κάθε μας ανάσα Χριστούγεννα!
Μηνάς Γ. Χατζηαντωνίου
21.12.2011
(Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή
«Λαλιά ωραία, όπως ο ώριμος έρωτας»)
Σαφές, απλό με ωραία, υψηλά νοήματα.
Και παράδειγμα προς αμοιβαία αναγέννηση.
Εύγε Μηνά.
Και ποιητης Μηνα?
μακάρι να είχαμε κι άλλους σαν τον Μηνά… χρόνια πολλά!
Χρόνια σου Πολλά, Μηνά.
Συγχαρητήρια για το «εκ βάθους καρδίας» και μεστό νοημάτων ποίημά σου.