Ειδικοί από το Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης ισχυρίζονται ότι έλυσαν ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της αρχαιολογίας χάρη στην ψηφιακή μοντελοποίηση του εδάφους που εντόπισε το θρυλικό ναό του Ηρακλή.
Ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Σεβίλλης και το ινστιτούτο ιστορικής κληρονομίας της Ανδαλουσίας (ΙΑΡΗ) πιστεύουν ότι εντόπισαν τον μυθικό ναό του Ηρακλή. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της αρχαιολογίας, ιερό δισκοπότηρο της συγκεκριμένης επιστήμης.
Ο θρυλικός ναός του Ηρακλή -ο οποίος ήταν γνωστός ως Mελκάρτ στους φοινικικούς χρόνους- ήταν βασικός τόπος προσκυνήματος στην αρχαιότητα. Σύμφωνα με τα κλασικά αρχεία, από το ναό πέρασαν ιστορικές προσωπικότητες όπως ο Ιούλιος Καίσαρας και ο Καρχηδόνιος κατακτητής Αννίβας και χρονολογείται τουλάχιστον από τον ένατο αιώνα π.Χ.
Χιλιάδες χρόνια αργότερα, η τοποθεσία του παραμένει μυστήριο και η εύρεση του ναού αποτελεί κάτι σαν ιερό δισκοπότηρο για ιστορικούς και αρχαιολόγους, που τον αναζητούν εδώ και αιώνες. Πλέον υπάρχει μια πιθανή απάντηση σε αυτό το μεγάλο μυστήριο.
«Όλα τα στοιχεία που έχουμε αναλύσει, μαζί με τις αρχαιολογικές πληροφορίες και τις φωτογραφίες από τα ψηφιακά μοντέλα του σημείου, μας έχουν κάνει να πιστεύουμε ότι μπορεί να έχουμε βρει τον μυθικό ναό του Ηρακλή» λέει η Μιλάγκρος Αλθάγκα Γκαρσία, διευθύντρια του Κέντρου Υποβρύχιας Αρχαιολογίας που συμμετείχε στην έρευνα.
Μέσω τεχνολογίας και εναέριας φωτογράφησης, οι επιστήμονες εντόπισαν κάτω από το νερό τα ερείπια ενός μεγάλου Ρωμαϊκού και Φοινικικού κτιρίου, το οποίο φαίνεται ότι περιλαμβάνει και ενός είδους λιμάνι ή μώλο.
Τα ερείπια βρίσκονται σε βάθος τεσσάρων μέτρων. Γι αυτό το λόγο θα χρειαστεί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ερευνών από ότι συνήθως καθώς και ειδικός εξοπλισμός. Τα ίχνη του μνημειώδους κτηρίου εντοπίστηκαν σε ένα ρηχό κανάλι στον κόλπο του Κάντιθ, μεταξύ των πόλεων Chiclana de Frontera και San Fernando, στο νότο της Ανδαλουσίας.
Μετά από δεκαετίες ακαδημαϊκής διαμάχης και διαφορετικές προτάσεις για την τοποθεσία του ναού, αυτή που υποβλήθηκε τώρα από το Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης και το IAPH εμπίπτει σε μια ακτίνα που έχει οριστεί ως η πιο προφανής.
Η τοποθεσία είναι ένα τεράστιο ελώδες κανάλι όπου κυριαρχεί μια νησίδα και το κάστρο Sancti Petri, που υψώνεται από πάνω της. Για περισσότερους από δύο αιώνες, η περιοχή παρέχει σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα, τα οποία εκτίθενται τώρα στο Μουσείο του Κάντιθ, όπως μεγάλα μαρμάρινα και χάλκινα γλυπτά Ρωμαίων αυτοκρατόρων και διάφορα αγαλματίδια από τη φοινικική περίοδο. Όλες αυτές οι ανακαλύψεις βοήθησαν να οριοθετηθεί η θέση του νέου σημαντικού ευρήματος.
Όλες αυτές οι αναφορές αναφέρουν «ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον, σε επαφή με τη θάλασσα, που υπόκειται στις μεταβαλλόμενες παλίρροιες, σε έναν ναό όπου πρέπει να υπήρχαν λιμενικές κατασκευές και ένα ναυτικό περιβάλλον», λέει η Μιλάγκρος Αλθάγκα.
Ο ναός του Ηρακλή αναφέρεται στην κλασική ελληνική και λατινική λογοτεχνία ως το μέρος όπου ο Ιούλιος Καίσαρας έκλαψε πικρά μπροστά σε μια παράσταση του Μεγάλου Αλεξάνδρου και όπου ο Καρχηδόνιος κατακτητής Αννίβας πήγε για να εκφράσει τις ευχαριστίες του για την επιτυχία της στρατιωτικής του εκστρατείας ενάμιση αιώνα νωρίτερα.
