Κάθε φορά, που η είδηση για τη ζωή διακόπτεται από το θάνατο κάποιου προσφιλούς μας προσώπου,είμαστε αναγκασμένοι να εκφράσουμε τα ζωντανά συναισθήματα μας έτσι όπως βγαίνουν από την ψυχής μας.
Κάνοντάς σε γείτονα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, κατάλαβα πως ήσουν άνθρωπος μαχητής της ζωής,σεμνός,πρόσχαρος, καταδεκτικός,ντόμπρος και ειλικρινής, πονόψυχος, με μεγάλη καρδιά, δούλευες πάντα αθόρυβα βοηθώντας όσους μάθαινες πως είχαν ανάγκη!
Φίλε Δημήτρη,φεύγεις για το μεγάλο ταξίδι,ήσυχα.
Θα μείνεις στη σκέψη μου ως πρότυπο πραγματικού Ανθρώπου.
Εύχομαι δύναμη και κουράγιο στην γυναίκα του, στα παιδιά του Λευτέρη κ Αγγελική, στα εγγόνια του και στους λοιπούς συγγενείς..
Να είστε όλοι καλά, να τον θυμάστε και να τον μνημονεύετε.
