Η ασυγκράτητη τρόμο-λαγνεία των ΜΜΕ εν καιρώ πανδημίας

Η ασυγκράτητη τρόμο-λαγνεία των ΜΜΕ εν καιρώ πανδημίας.

(Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη)

Νισάφι πια, με την τρόμο-λαγνεία των ΜΜΕ.  Αμάν πια, με τις υπερβολές, την υπέρ-πληροφόρηση και την παραπληροφόρηση. Γνωρίζουμε όλοι την σοβαρότατα της καταστάσεως, για αυτό και κλειστήκαμε μέσα στα σπίτια μας . Ανοίγουμε την τηλεόραση και κάθε στιγμή, ζούμε πόνο και θάνατο. Ανοίγουμε το διαδίχτυο, ακόμη χειρότερα. Λες και ο χάρος κάνει πάρτι, στις ειδήσεις των τρόμο-λάγνων καναλιών. Δεν φτάνει που οι άνθρωποι είναι σε κατ οίκον περιορισμό, επ αόριστον, για να προστατέψουν την υγεία, την δικιά τους και των γύρω τους, πρέπει να ανεχτούν και να αντέξουν και την ειδησεογραφία της τρόμο-λαγνείας.

Ξέρεις τι είναι, να βρίσκεσαι σε ένα στενάχωρο διαμέρισμα, υποχρεωτικά για πολλές ώρες και όλη μέρα να  βλέπεις και να ακούς, εικόνες με ανθρώπους λευκοντυμένους, σαν αστροναύτες και γεγονότα φρίκης; Πόσο είμαστε υποχρεωμένοι, να γνωρίζουμε με κάθε λεπτομέρεια, πως φορτωθήκαν τα φέρετρα,  πως ψυχορραγούν οι άτυχοι ασθενείς, στην εντατική και πως αποτεφρώνονται δεκάδες συνάνθρωποι μας;  Έλεος,  με τα καθημερινά θρίλερ, που θα στείλουν τους ανθρώπους στα ψυχιατρεία, αν γλυτώσουν από  την φοβερή πανδημία του κορονοϊού.

Και καλά εμείς οι νησιώτες, που μπορούμε  από τα σπίτια μας να εναλλάσσουμε τις εικόνες, ανάμεσα σε θάλασσα και σε βουνό, που βρίσκονται απέναντι από τα παράθυρά  μας.                Ρωτάτε  και τους συμπολίτες μας, που κατοικούν στα στενάχωρα διαμερίσματα των  μεγαλουπόλεων, πως νοιώθουν όταν  τα διάφορα κανάλια, για να γεμίσουν τις τηλεοπτικές ώρες τους και για να κάνουν υψηλή θεαματικότητα και ακροαματικότητα,  πουλάνε φρίκη, θάνατο και αρρώστια;   Ξαφνικά όλοι γίνανε ειδικοί λοιμωξιολόγοι,  βιολόγοι, παθολόγοι, γενικοί γιατροί.     Κάτι  ανάλογο, που  συμβαίνει και σε ένα μεγάλο σεισμό, όπου όλοι οι ρεπόρτερ γίνονται ειδικοί σεισμολόγοι. Τώρα αν αυτό δεν τους φτάνει, καλούν και ένα επιστήμονα  ιατρό, για να τραβήξουν ανταγωνιστικά, ακόμα περισσότερο την προσοχή των τηλεθεατών.  Τι πουλάει σήμερα; Πουλάει ο σεισμός;  Η πανδημία;  Τότε όλες οι άλλες ειδήσεις, παραμερίζονται. Πάνε πια οι καθημερινές ληστείες και τα ειδεχθή εγκλήματα.  Αντί  λοιπόν να αφήσουν πολύτιμο χρόνο, στους ειδικούς γιατρούς,  να προσφέρουν στα Νοσοκομεία, τους απασχολούν καθημερινά για ώρες, στα τηλεοπτικά παράθυρα.  Όχι μόνον τους  Έλληνες επιστήμονες  της χώρας μας, αλλά και του εξωτερικού. Αυτό που θα έπρεπε να κάνουν, είναι να βοηθούν έμπρακτα και να  ευχαριστούν αυτούς τους λειτουργούς της ιατρικής, καθώς και το νοσηλευτικό και φαρμακευτικό προσωπικό, που θυσιάζονται για την φροντίδα των βαρύτατα ασθενών, με κίνδυνο της ζωής τους. Ήδη  παγκοσμίως, 55 ιατροί κορυφαίοι επιστήμονες, θυσιάστηκαν στο υπέρτατο καθήκον, για τη σωτηρία  και ανακούφιση των πασχόντων από την πανδημία. Πολύ  λίγο ενδιαφέρει το κοινό, κάθε λεπτομερής,  επιστημονική, τηλεοπτική ανάλυση, που αφορά τον επικίνδυνο κορωναιό, το ανοσοποιητικό μας σύστημα και  αν τα ανθρώπινα κύτταρα, τα γονίδια ή τα αντισώματα, τον καταπολεμούν. Αυτά  ενδιαφέρουν τους ειδικούς επιστήμονες της ιατρικής, που ασχολούνται νυχθημερόν, όχι μόνο για να βρουν το φάρμακο να εξοντώσουν τον θανατηφόρο κορωναιό, αλλά και το κατάλληλο εμβόλιο, για να σώσουν την ανθρωπότητα. Προτιμότερο  είναι να τους αποδεσμεύσουν και να τους επιτρέψουν τον ανεκτίμητο  χρόνο τους, να τον αφιερώσουν απρόσκοπτα στο ύψιστο λειτούργημα τους και όχι να τους απασχολούν με ακαταλαβίστικες και δυσνόητες, για το κοινό επιστημονικές θεωρίες.

Κύριοι της δημοσιογραφίας, επειδή και εγώ είμαι κομμάτι της, απεχθάνομαι και  ‘μακριά από εμένα,’ οι τρόμο –ειδήσεις, οι υπερβολές και η παραπληροφόρηση, διότι μόνο ζημιά κάνουν.       Έχω  την αίσθηση, πως δημοσιογραφία, είναι η σωστή και αμερόληπτη ενημέρωση. Ώστε  τα γεγονότα να γίνονται γνωστά και όχι να σκορπούν πανικό, χωρίς να υπερβάλλει το ρεπορτάζ, ούτε να παραποιεί, να δικάζει, να προδικάζει ή να καταδικάζει, πρόσωπα και γεγονότα, με  το να γίνεται κατάχρηση του λειτουργήματος.  Αυτές τις δύσκολες μέρες,  αντί να μοιράζετε θλίψη και θάνατο, σκεφτείτε πως ο κόσμος ζητάει από τα τηλεοπτικά κανάλια, περισσότερη ψυχαγωγία, με μουσικές εκπομπές,  με χιουμοριστικές σειρές, με επιμορφωτικές και ταξιδιωτικές εκπομπές, στο ημερήσιο πρόγραμμά τους και λιγότερες τρόμο-ειδήσεις.

Ευτυχώς  το κρατικό κανάλι η ΕΡΤ (εύγε της), αφιέρωσε  στο πρόγραμμά της, εκπαιδευτικό χρόνο  για τα παιδιά των Σχολείων, που μένουν όλη μέρα  περιορισμένα στο σπίτι. Χρειάζονται επίσης περισσότερες  ψυχαγωγικές εκπομπές, με σειρές για όλη την οικογένεια  και  παραγωγές, με ξένες και Ελληνικές ταινίες,  καθώς και ευχαρίστα φιλμάκια δημιουργικής απασχόλησης, για τα  παιδιά της προσχολικής ηλικίας  κλπ.  Όσο για το κοινό, που είναι εγκλωβισμένο κάτω από την δαμόκλεια σπάθη, ενός αόρατου και ανίκητου εχθρού, χρειάζεται περισσότερη διασκέδαση, μέσα στο σπίτι του, παρά να του μεταφέρετε τηλεοπτικό φόβο, προβληματισμό και άγχος. Γιατί  μπορεί να γλυτώσει το σώμα του την πανδημία, αλλά όχι η ψυχή του  τους ψυχίατρους. ‘Νους υγιής εν σώματι υγιεί.’ Μένουμε  λοιπόν όλοι στο σπίτι μας  και όσο μπορούμε, ενημερωνόμαστε σωστά και αγνοούμε τα τηλεοπτικά τρόμο- λάγνα και τρόμο- φοβικά κανάλια. Και  να θυμόμαστε πάντα πως,  ‘’ο, τι δεν μας σκοτώνει  μας κάνει πιο δυνατούς.’’                Ξανθίππη Αγρέλλη