Ξ. Αγρέλλη: Το 2017, ας είναι το έτος της Ελλάδας μας (Pics)

24
2085
Ψαλίδι / Άγ. Γαβριήλ / Εξοχή, Κως

Το 2017,  ας είναι το έτος της Ελλάδας μας

Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη

Χίλιοι  δυο λόγοι μπορεί να μας φέρουν ως την πρωτεύουσα. Μια πολύβουη μεγαλούπολη που καμιά σχέση δεν έχει, με την ήσυχη και πεντακάθαρη ατμόσφαιρα του νησιού μας.
Σ’ ένα πολυποίκιλο μωσαϊκό ανθρώπων και με μια απότομη πληθυσμιακή έκρηξη,  οι δρόμοι της πρωτεύουσας είναι ασφυκτικά γεμάτοι.  Το υπόγειο Μετρό, πηγαινοφέρνει πληθώρα ανθρώπων, που σαν τους αρουραίους κυκλοφορούν μέσα από τις τεχνητές στοές, χάνοντας έτσι την ομορφιά του ταξιδιού και της περιήγησης, όπως γίνεται στις υπέργειες συγκοινωνίες.
Κόσμος πηγαινοέρχεται στους εμπορικούς δρόμους, με τα μαγαζιά να ελπίζουν μέσα στην γιορτινή Χριστουγεννιάτικη περίοδο  να ανασάνουν οικονομικά. Η πολυσύχναστη Ερμού, με την θρυλική Βυζαντινή Εκκλησιά της Παναγίας, της Καπνικαρέας του 11ου αιώνα, η Σταδίου και όλοι οι γύρω δρόμοι που ξεκινούν  από το κατάλληλα γιορτινό διακοσμημένο Σύνταγμα, είναι γεμάτοι με κόσμο. Στολισμένα δέντρα και φωτισμένα καραβάκια, στις πλατείες μαζί με πολύχρωμες γιρλάντες στους δρόμους, μας βάζουν στο Χριστουγεννιάτικο κλίμα.
Τα μυριάδες περιστέρια, συντροφεύουν του ακίνητους, και αμίλητους λεβεντόκορμους τσολιάδες  μπροστά στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, που είναι το στολίδι της Βουλής.
Μια Βουλή, που έχει εμφανή τα αχνάρια της λιτότητας, αφού  οι τοίχοι της είναι ξεβαμμένοι, ξεθωριασμένοι και τα ξύλινα παντζούρια φθαρμένα και ξεθωριασμένα.
Άραγε τα πακέτα της Ευρώπης και οι παχυλοί μισθοί αυτών, των βουλευτών, που τα κορόιδα οι πολίτες ψηφίζουν για να τους καταδικάζουν στην φτώχια, δεν φθάνουν να ξεπλύνουν την προσβλητική  εμφάνιση του Κοινοβουλίου μας;
‘Αθήνα και πάλι Αθήνα, πουν τα χρόνια εκείνα’.  Λέει ο ποιητής. Πάνε  πέρασαν εκείνα τα χρόνια ανεπιστρεπτί, όπως πέρασε και ο εφετινός ο χρόνος.  Έρχεται ο νέος φορτωμένους  με ευχές, ελπίδες, όνειρα, αλλά και με μισοτελειωμένες καταστάσεις, αφημένες στην τύχη τους, από τον προηγούμενο χρόνο.
Περιδιαβαίνω τα γραφικά σοκάκια  της ιστορικής Πλάκας, με τα παλιά γνήσια Αθηναϊκά σπίτια.  Ανάμεσα σε καταστήματα  με ενθύμια,  συναντώ  μουσικούς του δρόμου και άφθονους τουρίστες,  κυρίως Κινέζους και Γιαπωνέζους,  να φωτογραφίζουν τα πάντα  με τις πιο τέλειες ηλεκτρονικές μικροσυσκευές.
Αντικρίζω την Ακρόπολη, το κλέος των Αθηνών που διηγείται την Ελληνική ιστορία από τον Χρυσό Αιώνα, μέχρι την  ζοφερή Οθωμανική σκλαβιά, τετρακοσίων περίπου χρόνων.
Ο Παρθενώνας στέκει εκεί ξεδοντιασμένος, από τον ανάλγητο λόρδο της ντροπής, τον κλέφτη Αρχαιολογικών θησαυρών τον Άγγλο Έλγην.
Νοιώθω λύπη και ντροπή,  γιατί  να συνεχίζεται τέτοια αδικία.
Επισκέπτομαι για πολλοστή φορά, το μεγάλο Αρχαιολογικό   Μουσείο   της  Ακρόπολης. Πάντα είναι έτοιμο να μου διηγηθεί όλη την κλασική πλούσια Ελληνική ιστορία,  που την συνεχίζω έπειτα στο ανάλογο Βυζαντινό Μουσείο.
Περιπλανιέμαι στον παλιό Βασιλικό, τον Εθνικό μας κήπο και διαπιστώνω μετά λύπης, ότι και εκεί είναι εμφανή τα σημάδια της εγκατάλειψης. Αιτία  η έλλειψης χρημάτων, μου λένε οι φύλακες και οι λιγοστοί κηπουροί. Μερικοί μετανάστες, τρώνε στο πόδι το κολατσιό τους και πιο πέρα  νεαρά  ερωτευμένα ζευγαράκια, χαίρονται το ακριβό δώρο της αγάπης.
Μέσα στην πολυκοσμία, ανάμεσα στις φωνές των μικροπωλητών, των καστανάδων και των κουλουράδων, ακούγονται και οι απελπισμένες φωνές  ικεσίας, των επαιτών, των αστέγων και των δυστυχισμένων εξαρτημένων ανθρώπων. Η δυστυχία μαζί με την μοναξιά, μοιράζει τη λύπη της παντού. Αχτίδα ελπίδας, μερικά σχολιαρόπαιδα που λένε τα κάλαντα.
Η πρωτεύουσα της χώρας μου, δεν μπορεί πια να καυχηθεί  για τα καλό-συντηρημένα της νεοκλασικά κτήρια,  όσα γλίτωσαν την μανία της τσιμεντούπολης,  πριν γίνουν άχαρες πολυκατοικίες. Δεν μπορεί να υπερηφανεύεται για τα πεντακάθαρα και ασφαλή της πεζοδρόμια, αφού τα αμέτρητα ξηλωμένα πλακάκια και οι τρύπες από την φθορά, θέτουν σε κίνδυνο όλους τους πεζούς.
Δεν μπορεί να δείχνει καθαρή, αφού παντού βρίσκονται σκόρπια σκουπίδια.
Όσο και αν  θαυμάζω τις φορτωμένες πλούσιες βιτρίνες, που μου θυμίζουν τις μεγάλες Χριστουγεννιάτικες  Γιορτές,  δεν μπορώ να ξεχάσω την φτώχεια που σήμερα κρατάει από το χέρι κάθε Έλληνα.
Η ‘Αθήνα, η χαρά της γης και της αυγής, το μικρό γαλάζιο κρίνο,’ γερνάει και κανείς δεν φροντίζει να την  ξανανιώσει.  Αρρωσταίνει και φθείρεται, από καθημερινές φασαρίες, διαμαρτυρίες, εμπρησμούς και δραματικά ολέθρια επεισόδια, που στο  τέλος, τέλος,  δεν καταφέρνουν κανένα επιθυμητό αποτέλεσμα, παρά μόνο την επαναλαμβανόμενη καταστροφή της. Η εγκληματικότητα με καθημερινές ληστείες, φόνους, διαρρήξεις και  βιασμούς, ακολουθείται από  παράνομη πορνεία και ναρκωτικά, που έφθασαν στα ύψη.
Η ασφαλής εικόνα της παλιάς Αθήνας, με τις πόρτες ξεκλείδωτες ή και τα κλειδιά μπροστά,   αντικαταστάθηκε με πλήθος σωματοφύλακες, ιδιωτικούς και μη και μ’ ένα σωρό αποτρεπτικούς, αντικλεπτικούς  μηχανισμούς. Αυτοί προστατεύουν τα  σπίτια με τα σίδερα στα παράθυρα και τις πόρτες,  που θυμίζουν φυλακές.
Η  πρωτεύουσα της χώρας μας, ο καθρέφτης της, είναι ένα κομμάτι της ψυχής μας.
Όπως  και τα απομακρυσμένα πανέμορφα νησάκια μας, κουβαλάνε ένα σωρό προβλήματα, έτσι και η καρδιά της Ελλάδας, σήμερα υποφέρει περισσότερο από ποτέ.
Οι πολιτικοί που ανεβοκατεβαίνουν, άπληστοι, φιλόδοξοι και κενόδοξοι, διαγκωνίζονται  για τις πολυπόθητες  καρέκλες της εξουσίας.  Όμως  ουσιαστικά τίποτα, απολύτως τίποτα, δεν προσφέρουν ούτε στην πρωτεύουσα, ούτε και στον τόπο καταγωγής τους, για να αλλάξουν ή  να ανακουφίσουν την δύσκολη κατάσταση.
Οι αστοχίες πλήθους κυβερνώντων και μερικά λάθη των πολιτών, έθεσαν σε υποθήκη και σε οικονομικό ζυγό, νέας απεχθούς Γερμανικής  Κατοχής, μια ολόκληρη υπερήφανη χώρα.
Ευχή όλων είναι η Νέα Χρονιά, να πραγματοποιήσει τις επιθυμίες όλων των Ελλήνων και  να ανασάνει γρήγορα η χώρα μας και ο λαός της.   Ένας  λαός που ακόμη μπορεί να στέκεται υπερήφανος, όσο και αν συρρικνώνεται  το εισόδημα και οι συντάξεις του, όσο και αν φτωχοποιείται. Αυτός  φυλάει Θερμοπύλες για την ανάλγητη Ευρώπη, από τα Ακριτικά νησιωτικά μας σύνορα, μέχρι την Ηπειρωτική πανέμορφη ηλιόλουστη και φιλόξενη χώρα μας.
Καλή Χρονιά και  Ευτυχισμένο το 2017
Χρόνια  Πολλά    Ξανθίππη  Αγρέλλη
——————————————————–

24 ΣΧΟΛΙΑ

    • Δεν μας τα γράφεις όλα Ξανθίππη, εγώ σας συνάντησα στου Μπαϊρακταρη να τρωτε κεμπάπ ...

      Και σε βρήκα ξανά στους τσολιάδες να τους προσφέρεις παγωτό και ζεστά μυρωδάτα κάστανα. Κάποιες κακές γλώσσες λένε ότι ζήτησες να μπεις στην βουλή με πρόσκληση από τον ΤΣΙΠρΑ αλλά άργησες και το μαγαζί έκλεισε…

      • προτιμάτε ελληνικό σουβλάκι αντί κεμπάπ. Και να δίνετε και στους άστεγους λίγο γιατί δεν χορταίνουν μόνο με δεοντολογία…..

  1. Ὦ ξεῖν᾿, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε // κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι

  2. Ξανθίππη δεν μας γράφεις για την ρόδα του Καμίνη, πρόλαβες να την δεις;;;

    Εμείς εδώ μόνο τους μύλους μπορούμε να δούμε να γυρίζουν και τα μυαλά του γείτονα… Πήραμε την κάτω βόλτα, όμορφη μου Παναγιώτα…. άντε και περαστικά.

  3. ΠΡΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΟΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΡΟΔΑ.
    ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ/ ΕΣ. ΑΣ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΧΙΟΥΜΟΡ. ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΕΚΠΛΗΞΗ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩ ΣΤΑ ΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ. ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΜΑΖΙ ΤΙΣ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣΑΜΕ ΓΕΛΑΣΤΟΙ ΓΙΑΤΙ ΒΟΥΝΟ ΜΕ ΒΟΥΝΟ ΔΕΝ ΣΜΙΓΕΙ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑΜΕ…..
    ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗ ΡΟΔΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΓΙΑΤΙ Ο ΦΙΛΟΣ Ο ΚΑΜΙΝΗΣ ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ ‘ΡΟΔΑ ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΚΟΠΑΝΑ’…..

    • Ευτυχώς που δεν γύρναγε η ρόδα, εάν ανέβαινα εκεί ψηλά με το κρύο και τον αγέρα θα περνάνε τα μυαλά μου αγέρα.

      Ο σκύλος της φωτογραφίας τι ράτσα ήτανε;;;; Αραχτός σαν δημόσιος υπάλληλος να ηλιάζεται και παραδίπλα ταλαίπωροι άστεγοι που κανένας δεν τους πήρε χαμπάρι μέσα στην ευτυχισμένη ατμόσφαιρα των εορτών…

  4. ΤΟΥΣ ΑΣΤΕΓΟΥΣ ΤΟΥΣ ΖΗΤΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΥΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΑ. ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥΣ. ΝΑ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΣΥΜΒΕΙ ΠΟΤΕ ΤΕΤΟΙΑ ΔΥΣΤΥΧΙΑ.
    ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΘΕΣΤΑΤΟ ΣΚΥΛΟ ΗΤΑΝ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΕΔΙΝΑΝ ΚΟΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΠΙΤΣΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΟΥΒΛΑΚΙ…..

    • …μπράβο στο σκύλο το συμπαθέστατο τετράποδο που προτιμά μόνο τα Ελληνικά προϊόντα!!😉
      Αλήθεια, το σουβλάκι με τι ήταν;… με χοιρινό κρέας; κιμά; ή με κοτόπουλο; 😉
      Αστειεύομαι… Καλή χρονιά να έχουμε.

        • Ελληνική είναι και η πίτσα, γιατί περιέχει χωριάτικα λουκάνικα, φέτα, ελιές καλαμών, πιπεριά φλωρίνης, ντοματίνια, κρεμμύδια, κάπαρη, ρίγανη και το πιο σημαντικό η ζύμη είναι σπιτική Ελληνική…😉

  5. Ωραίο ταξιδιωτικό κείμενο εμπειρίας με λιτό και απλό λόγο, χαρακτηριστικό της εμπειρογνωμουσας

    • Αφού το λες εσύ… που ξέρεις , άκου «εμπειρογνώμουσες!» Ο Φατσέας θα ήταν περήφανος για σένα! Τα ελληνικά σουβλάκια σας μάραναν μερικούς! Ε ρε σούργελααααα

      • …γιατί ρε φίλε σούργελα;…το ‘τα ελληνικά σουβλάκια σας μάραναν μερικούς’…(που γράφεις) δεν κατάλαβα γιατί σε πείραξε;
        Έλα, μην τρελαίνεσαι…χιουμοριστικά είναι τα σχόλια!!

        • Γιατί φίλε μου οι Έλληνες είναι αυτοί που ξέρουν ελληνικά. Όχι αυτοί που τρώνε ελληνικά σουβλάκια. Ασταδιαλα αγραμματοι

        • …τι συλλογισμός είναι πάλι αυτός; Αυτός ο παραλληλισμός μεταξύ σουβλάκια και Ελληνικής γλώσσας…με ξεπερνά!! Μάλιστα, αποκαλείς τους άλλους αγράμματους;…για ψάξου εσύ καλύτερα;!!

  6. Έχει κανέναν καλό ψυχίατρο στο φιλόξενο νησί της Κως να επισκεφτώ? Γιατί είμαι κομπλεξική και γράφω κακίες……………….

    • …στα ράφια των σούπερ μάρκετ είναι ο ‘Παπαδόπουλος’…γεμιστά, Πτι-Μπερ, MΙΡΑΝΤΑ, Cream Crackers, Caprice, Cookies, Digestive, κ.τ.λ.

  7. ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΔΙΑΘΕΤΟΥΜΕ ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ. ΕΙΝΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΠΑΡΑΜΕΛΗΜΕΝΗ ΠΟΥ ΓΕΜΙΣΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΖΗΤΙΑΝΟΥΣ ΑΣΤΕΓΟΥΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙΣ ΝΥΧΤΑ ΣΤΑ ΞΕΧΑΡΒΑΛΩΜΕΝΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΥΒΛΑΚΙ ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑ ΚΑΤΑΤΕΘΕΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΔΙΩΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΚΑΙ Η ΠΙΤΣΑ ΕΙΝΑΙ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ.

  8. Ας ευχηθουμε Ξανθιππη μου το 2017 να αποτελέσει την αφετηρία της αναγεννησης της χώρας μας,να έρθουν γενικά καλύτερες μέρες για όλο τον κόσμο.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΑΝΩΝΥΜΑ Ή ΕΠΩΝΥΜΑ