Ηλία μου γλυκέ μοναδικέ και αναντικατάστατε,
έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που σε χάσαμε ξαφνικά και απρόσμενα, αλλά ποτέ δεν σε ξεχνάμε. Πάντα θα σε έχουμε στην καρδιά μας, θα σε αγαπάμε και θα σε σκεπτόμαστε.
Έβλεπες όλη την οικογένεια και ήσουν πανευτυχής. Ήσουν πάντα δίπλα μας, δυνατός και στοργικός, παρόλο που τον τελευταίο καιρό περνούσες δύσκολα με την υγεία σου.
Ποτέ δεν μας έδειξες πόσο υπέφερες για να μην μας στενοχωρήσεις.
Πάντα υπήρχες για τα παιδιά σου, τη Μαίρη, τη Σίσσυ και τη γλυκιά σου Βίκυ. Τη σύζυγο ου Δέσποινα που τώρα άφησε μόνη της και είναι πάντα θλιμμένη και δεν μπορεί να το ξεπεράσει.
Ηλία μου αγαπημένε μου, πάντα σε θαύμαζα και σε θεωρούσα πρωτοπόρο, αν και είναι δύσκολο κάποιος να σου μοιάσει γιατί ο θεός σε είχε προικίσει με πολλά χαρίσματα και πολλές αρετές.
Εργατικός, λογικός, δοτικός, προοδευτικός, καλός σύζυγος και τρυφερός πατέρας.
Καλός συγγενής, καλός πατριώτης και φίλος. Για όλους είχες να πεις ένα καλό λόγο.
Για όλους έτρεχες να βοηθήσεις. Σε θαύμαζα γι’ αυτό που ήσουν και συχνά μου έλεγες πως μοιάζουμε σαν χαρακτήρες.
Ήσουν ένας άγγελος πάνω στη γη.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει.
Η απουσία σου είναι αισθητή γύρω μας, σε ευχαριστούμε για τις μοναδικές και ευτυχισμένες αναμνήσεις που είχαμε και είμαι χαρούμενη κι ευτυχισμένη που ήσουν ξάδελφός μου και αδελφός μου.
Είμαστε περήφανοι για τα τόσα σωστά και καλά πράγματα που μας δίδαξες και σε ευχαριστούμε πολύ για όλη την αγάπη σου.
Ο Θεός να σε αναπαύει στις ουράνιες μονές.
Ποιος ξέρει πόση δύναμη θα έχει αποκτήσει ποια θέση δίπλα στο Θεό θα έχεις κατακτήσει.
Αφού για πάντα στο εξής θα είσαι μακριά μας
φρόντισε μόνο να έρχεσαι μέσα στα όνειρά μας
Η εξαδέλφη – αδελφή σου Άρτεμις
