Στην μνήμη του Αντώνη Χατζηπαναγιώτη (Κάτσου) από το βιβλίο του Κώστα Καΐσερλη «Η Κως με τις δικές μας δυνάμεις»

ΠΡΟΧΘΕΣ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΚΑΤΣΟΣ

Ο Αντώνης Χατζηπαναγιώτης ο ελαιοχρωματιστής από την Καζέρμα της Κω.

Ένας από τους ποδοσφαιριστές του Ανταγόρα που έγραψαν ιστορία.

Άνθρωπος κοινωνικός, εργατικός και ιδιαίτερα αγαπητός στην τοπική κοινωνία.

Σήμερα Δευτέρα 11πμ το τελευταίο αντίο στον ΙΝ Παναγίας Φανερωμένης Κω .

Στην μνήμη του Αντώνη Χατζηπαναγιώτη από το βιβλίο του Κώστα Καΐσερλη «Η Κως με τις δικές μας δυνάμεις»

Τα κάλαντα.

Την ιστορία αυτή δεν την γράφω για το γεγονός αυτό καθ’ εαυτό, αλλά για να περιγράψω το φαινόμενο της διάθεσης και της όρεξης για προσφορά που υπήρχε εκείνη την εποχή στους πολίτες και στους Δημοτικούς Συμβούλους.

Ήταν παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1979. Η Νέα Δημοτική Αρχή δεν είχε αναλάβει ακόμα τα καθήκοντά της και το προεκλογικό μήνυμα της παράταξης, ότι μόνον με τις δικές μας δυνάμεις θα φτιάξουμε την πόλη, ήταν ακόμα νωπό σε όλους μας.

Ο Βαγγέλης Χατζημιχάλης, ο καλός καθηγητής, που δεν ήταν τότε Δημοτικός Σύμβουλος, σκέφτηκε να οργανώσει μια μεγάλη ομάδα για να πούμε τα κάλαντα.

Να μαζέψουμε λεφτά για τις ανάγκες του Δήμου, να δούμε τον κόσμο και να συσφίξουμε τις σχέσεις μας.

Ξεκινήσαμε από την Δημαρχία, ο Δήμαρχος, οι Σύμβουλοι και ο Βαγγέλης αρχηγός.

Η διάθεση μας ήταν μεγάλη και η χαρά του κόσμου ολοφάνερη όχι μόνο στις ευχές, αλλά και στον οβολό τους.

Αφού γυρίσαμε στα μαγαζιά και στα καφενεία μπήκαμε και στην τότε χαρτοπαικτική λέσχη.

Ήταν γεμάτη από κόσμο. Αυτό που έγινε δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Σταμάτησαν όλοι να παίζουν και όλοι άρχισαν να τραγουδάνε μαζί μας τον Άγιο Βασίλη. Και οι χαμένοι και οι κερδισμένοι.

Σε ένα τραπέζι η τελευταία ζαριά μόλις είχε τελειώσει και ο Αντώνης Χατζηπαναγιώτης, ο ελαιοχρωματιστής, ο Κάτσος από την Καζέρμα, πήρε την χούφτα τα εκατοστάρικα και τα πεντακοσάρικα που κέρδισε και τα έδωσε στον Βαγγέλη.

«Αυτά είναι για να φτιάξετε την Καζέρμα» μας είπε έτσι τόσο απλά και συνέχισε τα ζάρια.