Ξανθίππη Αγρέλλη: Ποιά μπουγέλωσε τον Σωκράτη;

18
3411
Ψαλίδι / Άγ. Γαβριήλ / Εξοχή, Κως

Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη

 

Στην μέση της μεγάλης πλατείας στην Αγορά, βρισκόταν ο φιλόσοφος  Σωκράτης.  Διαλογιζόταν και φιλοσοφούσε με μια ομάδα νεαρών μαθητών, σε μια Σχολή, που ποτέ δεν είχε οργανωμένα, ούτε έγραψε ένα βιβλίο που να την  αφορά. Αλλά και ποτέ δεν  αμείφθηκε  για τις διδαχές του, στην δεοντολογία, στην ηθική, στην αρετή και στην φιλοσοφική επιστήμη.

Η μέθοδος του, στο πεδίο της φιλοσοφίας και της ορθής σκέψης, ήταν η  μαιευτική,  η διαλεκτική,  και η επαγωγική, ακολουθούμενες από πολλά σοφά γνωμικά, όπως «Γηράσκω δ’αεί πολλά διδασκόμενος» ‘(«γερνώ, μαθαίνοντας πάντα πολλά») ή «Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα» (ένα ξέρω ότι δεν ξέρω τίποτα)

Ξάφνου ένα απόγευμα, η ασυνήθιστη ησυχία διεκόπη με  φωνές και βρισιές, για το πόσο τεμπέλης και ανεπρόκοπος ήταν ο Σωκράτης.

Ένα  πήλινο κανάτι γεμάτο με νερό, του ήλθε στο χοντρό του κεφάλι, περιλούοντας το αραιωμένο, σγουρό του κρανίο.

‘Ωχ! η Ξανθίππη είναι!  Αυτή  μοιάζει με το Δία,  πρώτα βροντάει και ύστερα βρέχει,’ είπε ατάραχος ο περίπου εβομηντάχρονος  Σωκράτης, αντιμετωπίζοντας την οργή της νεαρής, σαραντάχρονης συζύγου του.

-Γιατί δεν την χωρίζεις, τον ρώτησαν οι μαθητές του;  Σύμφωνα   με τον νόμο του Σόλωνα, επιτρέπεται το διαζύγιο.

-Αυτή είναι σαν την  χήνα, που γκρινιάζει πολύ όλη  μέρα.  Του είπε και ο Αλκιβιάδης και ο Σωκράτης του απάντησε.

-‘Η χήνα είναι χρήσιμη γιατί κάνει αυγά, έτσι και η Ξανθίππη μου έκανε παιδιά.’

Ύστερα πρόσθεσε στον αγαπημένο μαθητή του.

-Αν βρεις καλή σύζυγο,  θα είσαι ευτυχισμένος, αν όχι, θα είσαι ένας καλός φιλόσοφος.

Η αριστοκρατική  στην καταγωγή της Ξανθίππη,  παντρεύτηκε τον Σωκράτη, όταν  εκείνος ήταν 55 ετών και εκείνη 25, ύστερα από επιλογή των δικών της, θεωρώντας τον ότι ήταν ιδιοφυής και σπουδαίος άνθρωπος. Ο Σωκράτης ήταν άσχημος σαν άνδρας. Ήταν  κοντός με χοντρό κεφάλι, που το στεφάνωναν αραιωμένα σγουρά μαλλιά, είχε πλακουτσωτή μύτη, χοντροκομμένα χείλη και  σκούρα  γουρλωτά μάτια.

Ωστόσο αυτό το παράξενο ζευγάρι, κατάφερε και έφθασε μέχρι το τέλος  του Σωκράτη, όπου τον καταδίκασαν σε θάνατο, με δηλητήριο, το γνωστό κώνειο.

Η αφορμή ήταν, ότι διέφθειρε τους νέους με την φιλοσοφία του και τους έστρεφε στην τεμπελιά, την αυτό-αμφισβήτηση και στην ομοφυλοφιλία.

Παραδόξως, ενάντια στην αρνητική φήμη της, η Ξανθίππη τον θρήνησε και τον έκλαψε γοερά, έξω από τα χοντρά σίδερα της φυλακής. Μαζί με τον γιο της τον  Λαμπροκλή,  τον επισκέπτονταν  συχνά,  εκεί στο πέτρινο, ψυχρό κελί της απομόνωσης  του.

Σύμφωνα  με τον Αριστοτέλη, ο Σωκράτης κατηγορείται και ως δίγαμος. Είχε  παντρευτεί την εγγονή του δίκαιου Αριστείδη, αλλά δεν απέκτησαν απογόνους.

Η Ξανθίππη  είχε άσχημη φήμη,  ως μοχθηρά, φθονερή, ζηλιάρα, κακότροπη, δύστροπη και γκρινιάρα γυναίκα. Κατ’ άλλους ιστορικούς και κατά την περιγραφή του θείου Πλάτωνα, προς τον Φαίδωνα, ήταν μια υπομονετική μητέρα και συνετή σύζυγος.

Η Ξανθίππη,  χάρισε στον Σωκράτη τρεις υιούς. Τον Λαμπροκλή, τον Σωφρονίσκο και τον Μενεξένο. Ο Σωκράτης ήταν γιος πάμφτωχου,  λιθοξόου ή γλύπτη, του Σωφρονίσκου και της μαίας Φαιναρέτης. Έζησε το 471-399 π.Χ. Απέφυγε την πολιτική, αλλά  έκανε δριμεία  κρητική στους πολιτικούς του καιρού του.

Ποτέ στη ζωή του δεν δούλεψε, όπως όλοι οι κανονικοί συμπολίτες του, αλλά έτρωγε τα έτοιμα, από την μεγάλη περιουσία της συζύγου του. Ήταν εγκρατής στο φαγητό, στο ποτό αλλά και στο σεξ. Φορούσε  πάντα ένα φθαρμένο χοντρό χιτώνα, τον οποίο  αρνιόταν να τον αλλάξει και περπατούσε ξυπόλητος, χειμώνα, καλοκαίρι. Αυτή η υποχρεωτική εγκράτεια, μεταφέρονταν και στο σπίτι του, όπου εξόργιζε δικαιολογημένα την σύζυγο και τα παιδιά του.

Έτσι  η Ξανθίππη ένα ζεστό καλοκαιριάτικο μεσημέρι, τον έγδυσε στην πλατεία της Αγοράς, όπου σύχναζε και του πήρε τον βρώμικο χιτώνα, για να τον πλένει.

Ένα άλλο  επεισόδιο που έγινε ιδιαίτερα αισθητό, ήταν όταν ο Αλκιβιάδης ο ‘ζεν πρεμιέ’, δηλ πρώτος νέος, της εποχής του και πλούσιος γόνος Αθηναϊκής οικογένειας, έφερε μια νόστιμη πίττα στον ολιγαρκή σε όλα,  διδάσκαλο του τον  Σωκράτη. Η  καταπιεσμένη Ξανθίππη, οργισμένη ποδοπάτησε την  πίττα, εκδηλώνοντας έτσι την ζήλια της, ενάντια την αδυναμία που έτρεφε ο Σωκράτης, για τον νεαρό και ευειδή μαθητή του, τον Αλκιβιάδη.

Η Ξανθίππη κατάφερε να μείνει αθάνατη, στην ιστορία, όπως και η Ασπασία, επειδή  παντρεύτηκε ένα σημαντικό άνθρωπο και φιλόσοφο της Πλατωνικής σχολής.

Η Ασπασία κατάφερε τον Περικλή να  χωρίσει την γυναίκα του και να γίνει αυτή η νόμιμη σύζυγος του, από μια όμορφη εταίρα που ήταν. Πολλές φορές ο Σωκράτης, ήταν συχνός επισκέπτης στον  οίκο ανοχής της ιερόδουλης Ασπασίας, με το πρόσχημα ότι ήταν ο επίσημος σοφός  σύμβουλος του Περικλή.

Αυτό  εξόργιζε την ευέξαπτη  Ξανθίππη, γιατί ουσιαστικά την παραμελούσε. Είχε  αναλάβει εξ ολοκλήρου την φροντίδα των τριών υιών τους,  του σπιτιού της και έπρεπε να διαχειρισθεί, τα κακόβουλα σχόλια εναντίον εκείνης και του συζύγου της. Εκείνος συχνά  διατείνονταν, πως ‘ανά τους αιώνες  ποτέ δεν θα εκλείψουν οι πόλεμοι και οι οίκοι ανοχής.’

Ο Σωκράτης απαντώντας στον Αντισθένη, έλεγε  ότι,  ‘επέλεξε αυτή τη  σύζυγο, που ήταν πνεύμα αντιλογίας, γιατί  η Ξανθίππη του κρατούσε σε εγρήγορση τη μνήμη και οι  κουβέντες της  ήταν ευφυείς και ετοιμόλογες, ενώ  παράλληλα μαζί της εξασκούσε την υπομονή του.’

Αφού  άντεξε εκείνη, τη γυναίκα του, θα άντεχε του πάντες ισχυριζόταν.  Άλλοτε πάλι ο ατάραχος και ήρεμος Σωκράτης, παρομοίαζε την σύζυγο του Ξανθίππη, με τα ατίθασα άλογα.

‘Όπως οι αναβάτες έχουν πρόβλημα για να τα δαμάσουν, έτσι και εγώ έλεγε στο μαθητή του Πρωταγόρα, εξασκούμαι ώστε να μάθω  να συμπεριφέρομαι ανάλογα και να δαμάζω τους δύσκολους  συνανθρώπους μου.’ Και συμπλήρωνε.

‘Αλώστε κανείς δεν είναι κακός με την θέληση του, η άγνοια για το  δρόμο του καλού,  τους κάνει κακούς, πριν τελικά τον ανακαλύψουν.’

Επίσης  στο μαθητή του  Ξενοφώντα, που τον ρώτησε αν θα  πρέπει να παντρευτεί ή να μείνει ανύπαντρος  στη ζωή του, ο Σωκράτης του απάντησε.

‘Όποιον δρόμο και αν διαλέξεις, αργά η γρήγορα  θα το μετανιώσεις.’

Η Ξανθίππη άντεξε την διαπόμπευση, την συζυγική παραμέληση και όλη την κακογλωσσιά της τότε Αθηναϊκής κοινωνίας, που συχνά βρισκόταν σε διάφορους πολέμους.

Κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της προστάτιδας Αθηνάς, η ζωή της δυστυχισμένης Ξανθίππης, έμοιαζε σαν ένα κακοτράχαλο χωματόδρομο, γεμάτο με πέτρες και λακκούβες, που υποχρεώθηκε να τον περάσει μόνη, ταξιδεύοντας πάνω σε ένα παλιό κάρο με γέρικα άλογα.

Υ.Γ. Το όνομα  Ξανθίππη, είναι ο διαδεδομένο σε όλη την Ελλάδα. Απαντάται συχνότερα, κυρίως στην Θεσσαλονίκη και στην Κέφαλο της Κω. Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, συνεορτάζει στις 23 Σεπτεμβρίου, την Ξανθίππη μαζί με την Πολυξένη, τιμώντας τις δυο Χριστιανές, εύπορες αδελφές, που μαρτύρησαν στην Ισπανία, στα χρόνια των ειδωλολατρικών διωγμών, εναντίων των Χριστιανών.

Ξανθίππη Αγρέλλη

18 ΣΧΟΛΙΑ

  1. ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΡΙΜΜΕΝΗ ΣΥΝΩΝΟΜΑΤΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΩΡΑΙΟΠΟΙΗΣΕΣ

    • Το συνΟνόματη γράφεται με Ο. Είναι σύνθετη λέξη. Στοιχειώδη ελληνικά. Ανοίξτε και κανένα λεξικό μερικοί. Δε βλάπτει.

  2. Για όλους δημοσιεύετε σχόλια και βρισιές ακόμα? Την κυρία Αγρέλλη γιατί την προστατεύετε από την κοινωνική κριτική? Αφενός δεν ξέρει να συντάξει σωστά μία πρόταση, αφετέρου γράφει μόνη της σχόλια για να συγχαίρει τον εαυτό της. Τι να πει κανείς… Συγχαρητήρια κύριε Κιάρη!

  3. ΠΡΟΣ ΜΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑΖΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ. ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΣΩ ΘΑ ΧΑΡΩ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΑΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΤΕ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΥΠΟΓΡΑΦΑ. ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟ ΕΓΡΑΨΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΑΛΛΟ ΚΛΙΜΑ ΠΙΟ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΟ ΣΤΟΥΣ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΜΑΣ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΤΥΧΟΝ ΛΑΘΗ ΟΛΟΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΚΡΑ Η ΜΕΓΑΛΑ ΕΚΟΥΣΙΑ Η ΑΚΟΥΣΙΑ.

  4. Κυρία Αγρέλλη από κάποια που αρέσκεται να αυτοαποκαλείται λογοτέχνης, δημοσιογράφος και παθιασμένη Ελληνίδα οι αναγνώστες της θα περίμεναν να καταβάλλει την ελάχιστη προσπάθεια να βελτιώσει τον τρόπο που χρησιμοποιεί την ελληνική γλώσσα. Η κατάχρηση των σημείων στίξης και ιδιαίτερα των κομμάτων και τα επαναλαμβανόμενα ορθογραφικά λάθη προκαλούν απελπισία στον αναγνώστη. Ελπίζω, βέβαια, να μην εννοείτε ότι «εκούσια» πραγματοποιείτε ορθογραφικά λάθη για να προσδώσετε χαρακτήρα στα γραπτά σας. Όσο για το αν τα σχόλιά σας είναι πάντα ενυπόγραφα, σας παρακαλώ μην υποτιμάτε και την αντίληψή μας από πάνω.

    • Αλήθεια, εσείς -πέρα από τα κακεντρεχή, αγενή και μειωτικά σχόλια- ως άριστη κάτοχος της ελληνικής γλώσσας και των σημείων στίξης ή ως αυτόκλητη διορθώτρια κειμένων, όπως επιχειρείτε να αυτοπροσδιοριστείτε, τι έργο έχετε να μας παρουσιάσετε; Λυπούμαι, αλλά η συμπεριφορά σας είναι επιεικώς απαράδεκτη. Χωρίς το παραμικρό τακτ και ίχνος «κοινωνικής μόρφωσης» η οποία δεν έχει να κάνει ασφαλώς με την ορθογραφία -στην εποχή των αυτόματων διορθωτών- αλλά με την συμπεριφορά, τη σχέση με τους γύρω σας, την ανοχή και την εν γένει αποδοχή σας.

  5. ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕΧΟΜΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΩ. ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΑ ΟΛΗΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ .ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΗ Η ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΗ ΚΡΗΤΙΚΗ. ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ.

  6. Κυρία Κυριαζή χαίρομαι ειλικρινά που δεν σας γνωρίζω και που δεν είσαστε ευρύτερα γνωστή στην τοπική κοινωνία. Από τα «δηλητηριώδη» σχόλια σας καταλαβαίνει κανείς ότι διακατέχεστε από ένα είδους κόμπλεξ «ανωτερότητας». Γι’ αυτό ίσως και οι απέλπιδες προσπάθειές σας να μειώσετε απρεπώς την κ. Αγρέλλη προσπαθώντας απροσδιόριστα να κάνετε την τρίχα τριχιά. Δυστυχώς για σας όμως η κ. Αγρέλλη είναι πρόσωπο ιδιαίτερα αγαπητό στην τοπική κοινωνία και χαίρει άκρας εκτίμησης εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Υπηρετεί για σαράντα συναπτά έτη την δημοσιογραφία ως εξαιρετική αρθρογράφος. Λατρεύουμε να διαβάζουμε κάθε φορά τα άρθρα της στον έντυπο και τον ηλεκτρινικό τύπο, τα οποία καταπιάνονται με την τοπική μας λαογραφία, την τοπική μας παράδοση και τις υπέροχες αναδρομές της στο παρελθόν. Είτε υπό μορφή άρθρων, είτε υπό μορφή μυθιστορημάτων. Έχει ήδη συγγράψει δύο πολυσέλιδα βιβλία και απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω αρκετές εργασίες για τον τοπικό μας πολιτισμό σε διάφορους τόμους των ΚΩΑΚΩΝ που εκδίδει ο ΦΙΛΗΤΑΣ.

    • Κυρία Χατζηανδρέου το τι λατρεύετε και το τι όχι είναι προσωπικό σας θέμα και δεν με ενδιαφέρει, καθώς και το πόσο συμπαθείτε την κυρία Αγρέλλη. Αυτό δε δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να «βιάζει» την ελληνική γλώσσα……………………………………………..

      • κυρία Κυριαζή η κυρία Αγρέλλη θέλετε δεν θέλετε τυγχάνει ευρύτατης αποδοχής και χαίρει άκρας εκτίμησης στην τοπική κοινωνία. Όχι μόνο για τον δημόσιο λόγο της αλλά συνολικά για την δημόσια παρουσία της για περισσότερα από σαράντα χρόνια. Εσείς, δεν έχετε κανένα απολύτως δικαίωμα να την προσβάλλετε. Επιχειρείτε σκαιότατα να την μειώσετε παντελώς άδικα και αστήρικτα με αυτό τον τρόπο. Ευτυχώς ανεπιτυχώς διότι η τοπική κοινωνία την γνωρίζει πολύ καλά ενώ εσάς καθόλου. Η μικροπρέπεια σας φτάνει στα όρια της ζηλοφθονίας και της παραφροσύνης όπως εύστοχα σημειώνει και η ίδια. Τα απωθημένα σας δεν κρύβονται, δυστυχώς. Καλύτερα να βρείτε άλλο τρόπο να τα εκφράσετε και να τα εκτονώσετε και όχι μέσα από αναιδείς και ανοίκειες προσωπικές επιθέσεις που δεν αφορούν κανέναν και επιπλέον προκαλούν το κοινό αίσθημα.

  7. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ. ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΙΝΗΤΑ ΤΗΛ ΕΧΟΥΝ ΔΙΟΡΘΩΤΕΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΗ, ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΗΣ ΩΣ ΑΝΩ ΚΥΡΙΑΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΠΕΡΙΤΤΕΣ.
    ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑΤΙ Η ΠΟΛΛΗ ΖΗΛΟΦΘΟΝΙΑ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΠΑΡΑΦΡΟΣΥΝΗ.

  8. Ποσο ευκολο και ποταπο είναι για κάποιο κομπλεξικο ανασφαλή και προφανώς στερημένο απο όλες τις απόψεις άτομο σαν και ΕΣΕΝΑ ΜΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑΖΗ!!!!!!! (Ναι ΕΣΕΝΑ λέω και μια χαρά σου παει ο ενικός γιατί τον πληθυντικό τον χρησιμοποιώ σε ατομα που σεβομαι μόνο!!!! ) Να επιτεθεί σε κάποιον αναφέροντας τα ορθογραφικά, κ.τ.λ,κ.τ.λ γιατί δεν εχεις κάτι καλύτερο να πεις!!!! Κι αμα εχεις πρόβλημα και με τη δικιά μου ορθογραφία ΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΜΑΘΕΙΣ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ!!!! Οι παλιοί έλεγαν: ΌΣΑ ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΚΡΕΜΑΣΤΑΡΙΑ! ΚΟΜΠΛΕΞΑΡΑ!!!!!

  9. ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΜΕ ΨΕΥΔΩΝΥΜΑ ΑΛΗΘΙΝΑ Η ΟΧΙ ΤΟ ΔΙΑΔΥΧΤΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΒΑΛΟΥΝ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΓΝΩΡΊΖΟΥΝ . ΟΠΟΙΟΣ Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΕΛΘΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΒΆΛΛΕΙ.
    ΕΓΩ ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΩΡΉΣΩ. ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ.

    • Κυρία Αγρέλλη όταν γράφετε δημόσια πρέπει να είστε έτοιμη να δεχτείτε και την κριτική. Όπως ασκείτε και κριτική για τα πάντα. Δυστυχώς ο κύριος Κιάρης αποφασίζει να μην δημοσιεύει ολόκληρα τα σχόλιά μου αν και δεν είναι υβριστικά. Για αρχή σας προτείνω να χρησιμοποιήσετε το «διαδύχτιο» για ορθογραφία. Τότε ίσως σας συγχωρήσουν και οι αναγνώστες σας.

  10. ΛΥΠΑΜΑΙ ΔΕΝ ΔΙΝΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΠΟΙΑΣ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΘΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΑ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΚΑ ΛΑΘΗ ΑΛΛΩΝ. ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΑΥΤΟΜΑΤΟΥΣ ΔΙΟΡΘΩΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙΩΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΑΧΡΗΣΤΕΣ. ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ. ΝΑ ΜΗΝ ΑΔΙΚΕΙ ΟΥΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΜΕΙΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΨΕΥΔΩΝΥΜΑ ΟΠΩΣ -ΚΩΣ -Η ΚΥΡΙΑΖΗ- Η -ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ. ΒΕΒΑΙΩΣ Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΗ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗΣ.
    ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΓΙΑΝΝΗ ΝΑ ΤΟ ΑΝΕΒΑΣΕΙΣ ……

  11. Δεν είμαι ανορθόγραφη, το ακριβώς αντίθετο. Ως γεννημένη δε το 50, γνωρίζω καλή γραμματική Αλλά … επειδή η Ελληνική γλώσσα έχει πάαααρα πολλούς κανόνες, χρησιμοποιώ την αυτόματη διόρθωση, που από μόνη της βέβαια δεν είναι αρκετή.

    Τελευταία είπα να ελέγξω πόσα λάθη κάνω σε κάθε σελίδα μου (γράφω ένα ακόμη μυθιστόρημα). Ε, σας πληροφορώ, πως με έκπληξή μου ανακάλυψα τουλάχιστον 6 ανα μέσον όρο σε κάθε σελίδα Α4.

    Εν τάξει, δεν θα σκάσω κι όλας. Μην τρελαθούμε.

  12. Έχω μια ερώτηση: Υπάρχει κάποιος να μην κάνει λάθη στη ζωή του; Δεν έχει σημασία αν κάνει λάθη στο σημαἰνον (γλώσσα), αν και εφόσον το σημαινόμενο (δηλαδή το νόημα) είναι ορθό. Μπορεί να μην κάνει λάθη στο σημαίνον, αλλά να κάνει λάθη στην κοινωνική ή την ηθική του ζωή. Συνεπώς κατά τον ένα η τον άλλο τρόπο όλοι κάνουμε λάθη. Άλλα είναι σημαντικά άλλα ασήμαντα. Εξάλλου η γλώσσα είναι εργαλείο επικοινωνίας και δεν είναι αυτοσκοπός! Δεν μαθαίνουμε τη γλώσσα για να τη μάθουμε, αλλά για να επικοινωνούμε. Ο μεγαλύτερος δάσκαλος όλων των εποχών, ο Χριστός, είπε:»Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω!» Και εσείς όσοι κατακρίνετε κάνετε λάθος δημόσια, το λάθος της κατάκρισης! Είναι και αυτό λάθος που δεν αξιολογείτε ορθά. Δεν μπορώ να διανοηθώ το γεγονός ότι, ενώ κόπτεστε για τα ορθογραφικά λάθη, κάνετε λάθη που εἰναι κολάσιμα: Ηθικά, κοινωνικά και κοινωνικά! Ηρεμήστε λοιπόν και ο καθένας/καθεμιά ας κοιτάξει τον εαυτό του. Να δει τη σκιά του και ύστερα να κατακρίνει τη σκιά των άλλων! Μια συγγνώμη είναι το καλύτερο και μεγαλύτερο φάρμακο. Δρ Πανεπιστημίου, καθηγητής Φιλολογίας.

Γράψτε απάντηση στο Ανώνυμος Ακύρωση απάντησης