Μια ακόμα είδηση που σοκάρει: λίγες μέρες πριν συμπληρώσει 62 χρόνια ζωής, ο γνωστός σεφ Άντονι Μπουρντέν έδωσε τέλος στη ζωή του. Το CNN, όπου ο Μπουρντέν παρουσίαζε την εκπομπή ταξιδιού και γευσιγνωσίας Parts Unknown, επιβεβαίωσε ότι ο θάνατος του Μπουρντέν οφείλεται σε αυτοκτονία.
«Με μεγάλη θλίψη επιβεβαιώνουμε το θάνατο του φίλου μας και συναδέλφου, Άντονι Μπουρντέν», αναφέρει η ανακοίνωση του CNN το πρωί της Παρασκευής (08.06.2018). «Η αγάπη του για την περιπέτεια, τους καινούργιους φίλους, το καλό φαγητό και ποτό, και οι ιστορίες για τον κόσμο τον έκαναν έναν μοναδικό αφηγητή. Το ταλέντο του ποτέ δεν σταμάτησε να μας εκπλήσσει και θα μας λείψει πάρα πολύ. Οι σκέψεις και οι προσευχές μας είναι με την κόρη και την οικογένειά του αυτή τη δύσκολη στιγμή», καταλήγει η ανακοίνωση.
Τις τελευταίες μέρες ο Anthony Bourdain βρισκόταν στη Γαλλία για τα γυρίσματα της εκπομπής που παρουσίαζε στο CNN. Το πρωί της Παρασκευής, ο Άντονι Μπουρντέν βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του από τον καλό του φίλο Eric Ripert, γνωστό Γάλλο σεφ. Όταν τον βρήκε ο Ripert, ήταν αναίσθητος.
Μέχρι στιγμής δεν είναι γνωστοί οι λόγοι που τον οδήγησαν στην αυτοκτονία.
Για πολλά χρόνια, όπως είχε αποκαλύψει, είχε πρόβλημα με τα ναρκωτικά και είχε παραδεχτεί πως έκανε χρήση ηρωίνης. Αφήνει πίσω την κόρη του και τη σύντροφό του, ηθοποιό Άζια Αρζέντο. Η Ιταλίδα ηθοποιός ήταν ανάμεσα στις γυναίκες που κατηγόρησαν τον Χάρβεϊ Γουάινστιν για σεξουαλική παρενόχληση.
Ανάμεσα στις χώρες που είχε επισκεφτεί για την εκπομπή Parts Unknown και η Ελλάδα. Τον Απρίλιο του 2016 είχε βρεθεί στη Νάξο.
Δείτε απόσπασμα από την εκπομπή αυτή
Ποιος ήταν ο Άντονι Μπουρντέν
Σε λίγες μέρες, στις 25 Ιουνίου, θα συμπλήρωνε τα 62 του χρόνια. Γεννήθηκε το 1956 στη Νέα Υόρκη και μεγάλωσε στο Νιου Τζέρσεϊ. Ο πατέρας του εργαζόταν στην Columbia Records και η μητέρα του Gladys δούλευε στους New York Times.
Η σχέση του με τη Γαλλία ήταν ιδιαίτερη. Ο παππούς του ήταν μετανάστης, όταν έφυγε από τη γεννέτειρά του για τη Νέα Υόρκη μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όπως είχε δηλώσει, ο πατέρας του μεγάλωσε μιλώντας γαλλικά και περνούσε πολλά καλοκαίρια στη Γαλλία.
Η αγάπη του για το φαγηγό, όπως ο ίδιος είχε γράψει, γεννήθηκε κατά τη διάρκεια οικογενειακών διακοπών στη Γαλλία. Τότε, στη βάρκα ενός ψαρά δοκίμασε για πρώτη φορά στρείδια. Εγκατέλειψε το κολέγιο μετά από δυο χρόνια και άρχισε να δουλεύει σε εστιατόρια με θαλασσινά στη Μασαχουσέτη. Και κάπως έτσι αποφάσισε πως αυτό ήθελε να κάνει στη ζωή του: να γίνει σεφ.
Αποφοίτησε το 1978 από το φημισμένο Culinary Institute of America. Ακολούθησαν οι δουλειές σε πολλά εστιατόρια πριν από την καθιέρωση. Ήταν το 1998 όταν ανέλαβε επικεφαλής σεφ στο Brasserie Les Halles στο Μανχάταν. Από εκεί ξεκίνησε η πορεία του προς την κορυφή. Ακολούθησε η φήμη, με τον Μπουρντέν να γίνεται ένας από τους πιο γνωστούς σεφ στον κόσμο. Έγραψε πολλά βιβλία, κέρδισε δεκάδες βραβεία και παγκόσμια αναγνώριση.
Το τελευταίο του tweet ήταν ένα βίντεο από το Χονγκ Κονγκ, πριν από πέντε μέρες:
Television production is a tough business. Prior preparation prevents piss poor performance . On location with director @AsiaArgento and DP @dukefeng52 Chris Doyle in Hong Kong TONIGHT @PartsUnknownCNN pic.twitter.com/0od1mtOmsv
— Anthony Bourdain (@Bourdain) June 3, 2018
Ποιος ήταν ο Μπουρντέν
O Άντονι Μπουρντέν γεννήθηκε το 1956 στη Νέα Υόρκη από τον Πιερ και την Γκλάντις Μπουρντέν και μεγάλωσε στην περιοχή Λεόνια του Νιου Τζέρσι. O Μπουρντέν έχει γαλλική καταγωγή από την πλευρά του πατέρα του, κάτι που φαίνεται και από το επίθετο. O παππούς του, μάλιστα, μετοίκησε στη Νέα Υόρκη από τη Γαλλία λίγο μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Φοίτησε στο Englewood School for Boys, αποφοιτώντας το 1973. Κατόπιν πήγε στο κολέγιο Vassar, που το παράτησε μετά από δύο χρόνια. Τελικά, το όνειρό του να γίνει σεφ το έκανε πραγματικότητα στο Culinary Institute of America, από το οποίο αποφοίτησε το 1978. Ήταν υπεύθυνος του εστιατορίου «Les Halles» στο Μανχάταν. Ήταν παντρεμένος με την Oτάβια Μπούσια και μαζί είχαν μία κόρη.
To παρατσούκλι που του είχαν δώσει οι άνθρωποι της μαγειρικής τέχνης και της λογοτεχνίας είναι «Τζακ Κέρουακ της μαγειρικής». Και ταιριάζει απόλυτα στον 61χρονο νεοϋορκέζο σεφ και συγγραφέα.
Συγγραφέας μυθιστορημάτων και βιβλίων μαγειρικής, ήταν γνωστός για τις τηλεοπτικές περιπέτειές του μέσα από το σόου «Νο reservations», οργώνοντας (μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά σε κάποιες περιπτώσεις) όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, δοκιμάζοντας γεύσεις παραδοσιακές και μη, όπου και αν βρεθεί. Όπως, για παράδειγμα, τηγανητές απολήξεις παχέος εντέρου βούβαλου σε πάγκους στη μέση του δρόμου στα στενά σοκάκια της Καρταχένα στην Κολομβία, μια ολόκληρη κόμπρα στο Βιετνάμ, φωλιές πουλιών στα ποτάμια της Νοτιοανατολικής Ασίας και διάφορες άλλες μυσταγωγικές γεύσεις, μακριά από γκουρμέ καθωσπρεπισμούς.
Όπου κι αν πήγαινε, γινόταν ένα με τους ντόπιους. Μάθαινε από αυτούς και έπαιρνε μαζί του στην επιστροφή για τη Νέα Υόρκη ένα κομμάτι της κουλτούρας τους. Και όχι μόνο της γαστρονομικής. Κατέγραφε τις εμπειρίες και τις γεύσεις στα σημειωματάριά του και εμπνεόταν καινούριες συνταγές για το εστιατόριό του. Μια συνήθεια που την είχε από μικρός, τότε που περνούσε τα καλοκαίρια του στη γαλλική ύπαιθρο.
Στο σόου του δεν σπαταλούσε τηλεοπτικό χρόνο για να δείξει στον τηλεθεατή πώς θα μαγειρέψει το τάδε φαγητό. Δεν διαφήμιζε μαγειρικά προϊόντα, αν και σε διάφορα επεισόδια λόγω της οικονομικής κρίσης πουλούσε μπλουζάκια της εκπομπής του για να συνεχίσει το γαστρονομικό του ταξίδι. Αντίθετα, ήταν ένας cool βέρος Νεοϋορκέζος, που ζούσε, σε αυτή την πόλη, εξερευνούσε τον κόσμο και να προσπούσε να μεταδώσει το πάθος του για το φαγητό και τα ταξίδια στους υπόλοιπους.
Χαρακτηριστικά ο ίδιος δηλώνει στο πρώτο βιβλίο του, αυτό με το οποίο συστήθηκε στον κόσμο, το «Κουζίνα εμπιστευτικό: περιπέτειες στο culinary underbelly», του 2000: «Εννοείται πως δεν θέλω να τρώω βλαβερές τροφές για τον οργανισμό μου, αλλά, αν βρεθώ σε κάποιο μέρος του κόσμου όπου θα έχω τη δυνατότητα να δοκιμάσω κάτι που ενδεχομένως δεν θα το ξαναφάω ποτέ στη ζωή μου, τότε φυσικά και θα το δοκιμάσω».
ήταν πολυτάλαντος είχε γράψει και σειρές κόμικ : get jiro , hungry ghosts