Η συγκίνηση και τα δάκρυα όταν ακούει τον γιο του να παίζει στην κιθάρα μεγάλες επιτυχίες του
Τι λέει στην «Espresso» η γυναίκα του Μαρία για τις δύσκολες στιγμές που περνά
Από τον
ΝΙΚΟ ΝΙΚΟΛΙΖΑ
Το πιο μεγάλο δράμα της ζωής του βιώνει τους τελευταίους μήνες ένας από τους πιο σημαντικούς τραγουδιστές και συνθέτες της χρυσής εποχής του λαϊκού τραγουδιού, ο Αντώνης Ρεπάνης.
Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και έχοντας πάντα στο πλευρό του την πολυαγαπημένη του σύζυγο Μαρία, ο σπουδαίος καλλιτέχνης προσπαθεί και πάλι να σταθεί στα πόδια του, χωρίς ωστόσο να μπορεί να επαναφέρει τη μνήμη που έχασε από το βαρύ εγκεφαλικό, το οποίο του στέρησε για πάντα τη δυνατότητα να τραγουδήσει ξανά.
Στο σπίτι του στα Πατήσια, εκεί όπου μαζί με τη σύζυγό του κατάφεραν να «χτίσουν» τη δική τους οικογένεια -και να αποκτήσουν τα δύο πολυαγαπημένα τους παιδιά-, ο Αντώνης Ρεπάνης άλλοτε βουρκώνει όταν ακούει τα τραγούδια του και άλλοτε κλείνεται στον εαυτό του. Η απώλεια μνήμης σε μεγάλο βαθμό τον έχει κάνει να μη θυμάται όσα βιώνει τα τελευταία δύο χρόνια, τα οποία τον έχουν καθηλώσει στο σπίτι του, μακριά από την πίστα της ταβέρνας Αστροφεγγιά, το στέκι της Πατησίων όπου για 22 ολόκληρα χρόνια κάθε βράδυ, κρατώντας το μπουζουκάκι του, αποθεωνόταν από τους θαυμαστές του.
Παρ’ όλα αυτά, όταν ο γιος του -η κόρη του ζει μόνιμα στο εξωτερικό- βρίσκεται στο πατρικό του, κάθεται δίπλα του στον καναπέ και παίζει κιθάρα, ο μεγάλος μας τραγουδιστής αρχίζει να θυμάται τους στίχους – και ή σιγοντάρει στο τραγούδι ή δακρύζει από συγκίνηση. Πλέον οι δυνάμεις του τον έχουν εγκαταλείψει. Ο Αντώνης Ρεπάνης δεν είναι πια ο μεγάλος τραγουδιστής που από τις πρώτες βραδινές ώρες έως τα ξημερώματα «κελαηδούσε» και ακουγόταν σε όλα τα Πατήσια.
Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, η σύζυγός του Μαρία, στην πολύωρη συζήτησή μας, δεν μπορεί να κρατήσει τα δάκρυά της για τον δικό της άνθρωπο. «Ο Αντώνης μου μέχρι και το 2016 δούλευε κανονικά στην Αστροφεγγιά, όπου τραγουδούσε εδώ και 22 χρόνια. Από τότε όμως που έπαθε το εγκεφαλικό τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Δεν θυμάται όσα πρέπει να θυμάται, ενώ έχουμε νοσοκόμα ώστε να τον πηγαίνει βόλτα εκτός σπιτιού. Η καλύτερή του παρέα όμως, είναι ο γιος μας, όταν πηγαίνουμε κάποιες φορές όλοι μαζί σε κάποιο ταβερνάκι» αναφέρει αποκλειστικά στην «Espresso» η σύντροφος ζωής του μεγάλου λαϊκού τραγουδιστή μας και συνθέτη.
Από τη μια στιγμή στην άλλη
Ολα άρχισαν πριν από περίπου εννέα μήνες, όταν ο καλλιτέχνης βρέθηκε από τη μια στιγμή στην άλλη να παλεύει με τις συνέπειες του εγκεφαλικού. Από τότε τα πράγματα άρχισαν να γίνονται πολύ δύσκολα και σε οικονομικό επίπεδο, αφού καθημερινά χρειάζεται να έχει δίπλα του αποκλειστική νοσοκόμα. «Ολα αυτά τα χρόνια ο Αντώνης ήταν η κολόνα του σπιτιού μας. Τραγουδούσε σε κέντρο, παίρναμε μια μικρή σύνταξη είχε και τα πνευματικά δικαιώματα από τα τραγούδια, και μπορούσαμε να βοηθάμε και τα παιδιά μας. Από τότε που έπαθε το εγκεφαλικό, όμως, η ζωή μας είναι δύσκολη σε οικονομικό επίπεδο. Δεν μπορεί να τραγουδήσει πλέον, η ΑΕΠΙ έκλεισε και δεν παίρνουμε τα πνευματικά δικαιώματα, και ζούμε μόνο με τη μικρή σύνταξη» λέει βουρκωμένη από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής μας γραμμής η σύζυγός του, με την οποία είναι παντρεμένοι από το 1971. Τη ρωτάμε αν ο Αντώνης Ρεπάνης απέκτησε χρήματα ανάλογα με τη φήμη του. «Οχι, παιδί μου. Ο Αντώνης δούλευε σε μικρά κέντρα και ταβέρνες. Με τα χρήματά μας σπουδάσαμε τα παιδιά μας, τα μεγαλώσαμε και ζούσαμε αξιοπρεπώς. Ζούσαμε πάντα μια λιτοδίαιτη ζωή σε αυτό το μικρό σπίτι όπου μένουμε και τώρα. Ο Αντώνης ήταν πάντα οικογενειάρχης. Σπανίζει αυτό στο επάγγελμά του. Σπίτι δουλειά, δουλειά σπίτι. Το σπίτι μας γέμιζε όλο νότες. Ολοι πέρασαν από εδώ για να του ζητήσουν τραγούδι» αποκρίνεται συγκινημένη.
Στην 70χρονη καριέρα του ο Αντώνης Ρεπάνης τραγούδησε με όλους και τους τραγούδησε όλους. Ρωτάμε τη Μαρία Ρεπάνη αν υπάρχουν συνάδελφοί του που τον θυμούνται και τηλεφωνούν για να μάθουν νέα του. «Μόνο ο Γιώργος Μαργαρίτης. Κανένας άλλος, παιδί μου. Οταν ο Αντώνης ακούει ότι στο τηλέφωνο είναι ο Μαργαρίτης, χαμογελάει. Δυστυχώς, οι περισσότεροι συνάδελφοί του έχουν φύγει από τη ζωή και ο ίδιος νιώθει ότι είναι πλέον από τους τελευταίους που έχουν απομείνει» λέει με παράπονο. Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συζήτησή μας, εκφράζουμε την απορία αν ο σύζυγός της νοσταλγεί όλες αυτές τις μεγάλες δόξες που έζησε τις προηγούμενες δεκαετίες.
«Οταν του βάζω δικά του τραγούδια, αρχίζει να τραγουδάει. Ομως τον έχω δει και να κλαίει. Ο Αντώνης ήταν ψυχούλα και έγραφε με την ψυχή του. Οσα τραγούδια ακούσετε είναι μια ολόκληρη ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Τραγουδούσε και έγραφε για τον απλό λαό. Γι’ αυτό αγαπιέται μέχρι και σήμερα» αναφέρει και συνεχίζει σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο άνθρωπός της: «Δυστυχώς δύσκολα θυμάται στιγμές, όμως το προσπαθεί ο Αντώνης μου. Γι’ αυτό, άλλωστε, όταν έρχεται ο γιος μας και τραγουδούν μαζί εκείνος αμέσως παίρνει ζωή. Το τραγούδι για τον Αντώνη ήταν πάντα η ζωή του. Το χειροκρότημα για εκείνον, όταν βρισκόταν πάνω στην πίστα, ήταν “αγίασμα”».
Η Μαρία Ρεπάνη μέσα από την εφημερίδα μας εκπέμπει SOS και για όσα συμβαίνουν με την ΑΕΠΙ. «Απλά πρέπει κάποιος να μας ενημερώσει τι θα γίνει με τα πνευματικά δικαιώματα όλων των συνθετών και των τραγουδιστών. Για τους παλιούς συνθέτες και τους τραγουδιστές ήταν ένα έξτρα βοήθημα για να τα βγάζουμε πέρα και να ζούμε με κάποια αξιοπρέπεια. Πλέον όμως και αυτό δεν υπάρχει και τα βάσανά μας είναι πολλά» καταλήγει.
ΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΣΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’50 έως και τα τέλη της δεκαετίας του ’70, ο Αντώνης Ρεπάνης συγκαταλεγόταν στους πολύ μεγάλους συνθέτες, με σπουδαία καριέρα όμως και ως τραγουδιστής.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο Στράτος Διονυσίου, ο Βαγγέλης Περπινιάδης, ο Πέτρος Αναγνωστάκης, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, η Πίτσα Παπαδοπούλου ήταν μερικοί από τους ανθρώπους που στηρίχτηκαν -ανάμεσα σε άλλους- και στα τραγούδια του Αντώνη Ρεπάνη για να διαγράψουν λαμπρή καριέρα. «Αγάπη μου επικίνδυνη», «Γιατί, γλυκιά μου, κλαις», «Ενας αητός γκρεμίστηκε», «Διπρόσωπη», «Θυσιάστηκα για σένα» είναι μερικά από τα 300 τραγούδια που έχει γράψει για όλους τους σπουδαίους τραγουδιστές του λαϊκού πενταγράμμου. Παράλληλα, ο Αντώνης Ρεπάνης ευτύχησε να τραγουδήσει τόσο με τον Στέλιο Καζαντζίδη, την Καίτη Γκρέυ, τη Γιώτα Λύδια, τον Πάνο Γαβαλά, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον Βασίλη Τσιτσάνη, τον Γιάννη Παπαϊωάννου όσο και με τον Γιώργο Μαργαρίτη, τον Γιάννη Ντουνιά και τον Γιώργο Νταλάρα, διαγράφοντας σπουδαία καριέρα σε μερικά από τα μεγαλύτερα κέντρα των περασμένων δεκαετιών.
Οταν το λαϊκό τραγούδι και οι ιστορικές πίστες άρχισαν να κλείνουν, ο Αντώνης Ρεπάνης περιορίστηκε σε μια όμορφη κοσμική ταβέρνα στα Πατήσια, την Αστροφεγγιά. Μάλιστα, κατάφερε να είναι ο μακροβιότερος καλλιτέχνης στην Ελλάδα, με συνεχή 22χρονη παρουσία στο ίδιο κέντρο, με τεράστια επιτυχία. Ολα αυτά έως και το 2016, που η μοίρα τον χτύπησε με το εγκεφαλικό και την απώλεια μνήμης.
