ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΑΔΗ
Η «Ελλάς η τέφρα», έγραψε κάποτε ένας στοχαστής, ζωντάνεψε χάρις στο λαϊκό της πολιτισμό. Στην υπηρεσία αυτού του γνήσιου λαϊκού μας πολιτισμού και των ποικίλων πολιτιστικών παραδόσεων του τόπου μας υπήρξε αφιερωμένη ολάκαιρη η ζωή της εκλιπούσας μεγάλης κυρίας της Κω αείμνηστης Περσεφόνης Κουτσουράδη.
Η Περσεφόνη Κουτσουράδη είχε μυηθεί στα νάματα της τοπικής μας παράδοσης από το έτος 1946, χρονιά που επισκέφθηκε το νησί μας η διακεκριμένη λογοτέχνης, ζωγράφος και λαογράφος Αθηνά Ταρσούλη, για να περιγράψει και να δημοσιεύσει τα της Κω, έχοντας ως συνοδό της τον ευγενικό σύζυγο της Περσεφόνης δικηγόρο και πρώτον αριστίνδην δήμαρχο της πόλης μας Γιώργο Κουτσουράδη. Από τότε και στο εξής η Περσεφόνη αφοσιώνεται στο επίπονο έργο της συλλογής, ταξινόμησης, διαφύλαξης και ανάδειξης κάθε αντικειμένου της γνήσιας λαϊκής, δημιουργικής έκφρασης, όπως τα υφαντά και η παραδοσιακή Κώτικη φορεσιά, τα κεντήματα, τα οικιακά σκεύη, τα κοσμήματα, τα αγροτικά εργαλεία, η στιχουργική και η μουσική μας παράδοση με τους δημοτικούς χορούς και τα δημοτικά μας τραγούδια.
Το έτος 1971 ιδρύεται Παράρτημα του Λυκείου Ελληνίδων στην Κω και η Περσεφόνη Κουτσουράδη ανέλαβε την προεδρία του Παραρτήματος αυτού διαδεχθείσα την πρώτη πρόεδρο καθηγήτρια Λέλα Καραμήτζου-Θυμανάκη το έτος 1976 και παρέμεινε στη θέση αυτή επί 38 ολόκληρα χρόνια. Χρόνια δημιουργίας και ανιδιοτελούς προσφοράς. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Την πρωτοβουλία της Περσεφόνης Κουτσουράδη στην επιμελημένη κατασκευή των γραφικών ενδυμασιών του νησιού μας, που αποκαλύπτουν τη φλογερή καλαισθησία της ή τις άοκνες προσπάθειές της για την αναβίωση των ηθών και εθίμων που δονούν τις καρδιές των Κώων με αναπολήσεις και νοσταλγίες ενός μακρινού και ανεπανάληπτου παρελθόντος; Έφθασε ακόμη να διαθέσει και το πατρικό της σπίτι για τη στέγαση και διαφύλαξη της πλουσιότατης συλλογής όλων των αντικειμένων λαογραφικής σημασίας, που η ίδια με πολύ μεράκι και υπέρμετρη ευαισθησία είχε συμμαζώξει.
Αξιοθαύμαστο υπήρξε και το συγγραφικό έργο της Περσεφόνης Κουτσουράδη. Δεν θα απαριθμήσω εδώ όλες τις εκδόσεις της. Θα αναφερθώ μόνο στο βιβλίο της με τον τίτλο: «ΚΩΣ. Λαογραφικές Σελίδες» (Αθήνα 1993), που με περίτεχνο αφηγηματικό τρόπο καταγράφει πλείστα όσα έθιμα, παραδόσεις και δοξασίες του λαού μας. Η ερευνητική και η συγγραφική της ικανότητα, τολμώ να πω, την αξίωσε να είναι η πρώτη γυναίκα της Κω, που εξέδωσε σημαντικότατα λαογραφικά πονήματα, τα οποία αποτελούν μια μεγάλη παρακαταθήκη για τις επερχόμενες γενεές του νησιού μας. Δίκαια, νομίζω, της αξίζει να ονομαστεί ως η γνήσια αρχόντισσα της λαογραφίας της Κω και όχι μονάχα γι αυτό, αλλά και γιατί η απέραντη καλοσύνη της, η ευγένεια και η σεμνότητα του χαρακτήρα της σαγήνευε τους πάντες. Είναι αυτά τα χαρίσματα της προσωπικότητάς της, που μεταλαμπάδευσε τόσο πλούσια ως άξια μητέρα και στα υπέροχα παιδιά της και τα εγγόνια της. Ας είναι η μνήμη της αιωνία.
ΒΑΣΙΛΗΣ Σ.ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
