Μανώλης Χατζηάμαλλος στον «Σ»: «Πονάει» η Δικαιοσύνη στην Κω

«Πονάει» η Δικαιοσύνη στην Κω

Τραγική η υποστελέχωση στις υπηρεσίες της, άθλιες οι υποδομές, ανύπαρκτα τα σύγχρονα μέσα

• Μανώλης Χατζηάμαλλος, πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου κω: «Θέλουμε ανθρώπινο δυναμικό. Θέλουμε δικαστές. Θέλουμε προσωπικό. Θέλουμε υποδομές σε σύγχρονα μέσα».
• «Χρειάζεται να δαπανήσουμε, να επενδύσουμε στην δικαιοσύνη. Δυστυχώς ψάχνουμε λύσεις εξ’ ουρανού ενώ το πρόβλημα είναι τόσο απλό. Εκσυγχρονισμός σε μέσα και Δικαστές»
• «Ξεκινάω ως πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου και ένα από τα άμεσης προτεραιότητας θέματα που πρέπει να δω, είναι η τουαλέτα στα δικαστήρια και ένα άθλιο αποχετευτικό!!!»
• «Το κράτος δεν μεριμνά ή μάλλον πολύ ελάχιστα είναι αυτά που παρέχει. Και ύστερα από όλα αυτά, αξιώνουν επιτάχυνση!! Είναι τραγικό, είναι παράλογο»
• «Για τον πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας, θα πρέπει να θεσπιστεί ακατάσχετο για όλους τους ανθρώπους. Κανείς δεν πρέπει να χάνει το σπίτι του και τα απαραίτητα για την διαβίωσή του»

Ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα η πρώτη εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που παραχώρησε στον «Σ» ο νέος πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κω Μανώλης Χατζηάμαλλος.

Ο κ. Χατζηάμαλλος, επί αρκετά χρόνια αυτοδιοικητικός (δημοτικός σύμβουλος και πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου του πρώην δήμου Ηρακλειδών), ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα την 1^η Ιανουαρίου 2018.

Ο κ. Χατζηάμμαλος, απαντά σε πλήθος ερωτημάτων σχετικά με: το ρόλο του δικηγόρου και της δικαιοσύνης στην προάσπιση των «αδυνάτων», στα προβλήματα του κλάδου, στην πρόσβαση του πολίτη στη δικαιοσύνη, στη «δικομανία» αλλά και στις ασφαλιστικές δικλείδες που έχει θεσπίσει η πολιτεία για την αποτροπή της, στα εμπόδια που υπάρχουν για την επιτάχυνση απονομής της δικαιοσύνης, στην υπερφόρτωση των δικαστών με υποθέσεις, στην «παράβλεψη» της νησιωτικότητας, στην διαρκή υποστελέχωση των υπηρεσιών, καθώς και στις άθλιες έως ανύπαρκτες υποδομές, στο πώς απονέμεται η δικαιοσύνη και στο ρόλο του Αρείου Πάγου, στη διαμεσολάβηση και στους πλειστηριασμούς και κατ’ επέκταση στην προστασία της πρώτης κατοικίας, στην ανεργία που πλήττει και τον δικηγορικό κλάδο, χαρακτηρίζει «μαγική» τη νομική επιστήμη, τονίζει πως, πρωτεύον για τη νέα διοίκηση του συλλόγου είναι «να χτίσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης με την κοινωνία και να βοηθήσουμε τους νέους δικηγόρους», ενώ ξεκαθαρίζει πως, δεν θα εμπλακεί με τις δημοτικές εκλογές.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ερ: Κύριε Χατζηάμαλλε, εύλογη η πρώτη ερώτηση. Τι είναι αυτό που σας ώθησε να αναλάβετε τη θέση του προέδρου σε ένα σύλλογο που κατά γενική ομολογία, είναι σύλλογος «πρώτης γραμμής»;

Μ.Χ.: Με ώθησε στην ανάληψη της Προεδρίας του διοικητικού συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου η διάθεση προσφοράς η οποία τονώθηκε από την παρότρυνση κάποιων εκ των συναδέλφων με τους οποίους έχω μια ιδιαίτερη σχέση και θεώρησα την προτίμηση στο πρόσωπό μου ιδιαίτερα τιμητική.

Ερ: Το επάγγελμα του δικηγόρου, όπως κι άλλα μεταξύ των οποίων και του δημοσιογράφου, έχει κατηγορηθεί για «παιχνίδια» που παίζονται στις πλάτες «αδύναμων». Και για να το πάω ακόμα παραπέρα, υποστηρίζεται πως, άγεται και φέρεται τόσο από επιχειρηματικά όσο και από πολιτικά συμφέροντα. Τι απαντάτε;

Μ.Χ.: Φυσικά και αρνούμαι οποιαδήποτε αιτίαση για παιχνίδια στις πλάτες των αδυνάτων. Αν υπάρχουν επίορκοι δικηγόροι, οι οποίοι μπορεί να υποκύψουν σε συμφέρονται ισχυρών και να μην διεκδικήσουν με την σθεναρότητα που απαιτείται το δίκαιο του πελάτη τους, αυτοί μας ντροπιάζουν. Είναι προτιμότερο να αρνηθείς την υποστήριξη κάποιου από να υποκύψεις στα θέλγητρα των ισχυρών. Ο δικηγόρος δεν άγεται και φέρεται. Υποστηρίζει τα συμφέροντα του εντολέα του. Διαφορετικά καταπατά τον όρκο του. Αν, λοιπόν, είναι με το μέρος του ισχυρού, αυτόν πρέπει να υποστηρίξει. Αυτό να το διαχωρίζουμε και να γίνεται κατανοητό. Αυτό δεν είναι μεμπτό. Μεμπτό είναι αυτό που είπα στην αρχή. Να γίνεται επίορκος.

Ερ: Ποια είναι σήμερα τα προβλήματα του κλάδου σας;

Μ.Χ.: Η υπερφορολόγηση, οι υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές οι οποίες δεν βρίσκονται σε μια σχέση παροχής και αντιπαροχής, το κόστος πρόσβασης του πολίτη στην δικαιοσύνη και θεσμικά ζητήματα όπως, η επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης και η παράβλεψη της νησιωτικότητας στα νησιά μας.

Ερ: Όντως, το κόστος πρόσβασης στη δικαιοσύνη λειτουργεί αποτρεπτικά στον κάθε (μη έχοντα) πολίτη.

Μ.Χ.: Βέβαια είναι αποτρεπτικό. Σαν δικηγορικό σώμα είμαστε ενάντια σε τέτοιου είδους διατάξεις, επί παραδείγματι για τη μήνυση. Εάν σας βρίσω ή σας συκοφαντήσω ή διαπράξω ένα αδίκημα το οποίο διώκεται κατ’ έγκληση, δηλαδή εσείς να επιθυμείτε να διωχθώ γιατί η Πολιτεία αυτεπάγγελτα δεν μπορεί, πρέπει να πληρώσετε περί τα 100 ευρώ παράβολα εκτός αυτά για τον γραμμάτιο του δικηγόρου. Αυτό παλαιότερα δεν υπήρχε. Είναι μια διάταξη η οποία έχει θεσπιστεί πρόσφατα στη λογική του να αποθαρρύνει τους δικομανείς. Έχει όμως καταντήσει να είναι αποτρεπτική για κάποιους ανθρώπους που δεν έχουν λεφτά να διεκδικήσουν το δίκιο τους και να προασπίσουν τη σπίλωση της προσωπικότητάς τους.

Προσωπικά είμαι σφόδρα αντίθετος με την επιβολή τελών κατά την προσφυγή στην δικαιοσύνη. Είναι απαράδεκτο να σε εξυβρίζει κάποιος, να σε απειλεί και να απαιτείται παράβολο για την έγκληση. Πρέπει άμεσα να καταργηθεί. Το ίδιο και για τα παράβολα εφέσεως και αναιρέσεως στα πολιτικά δικαστήρια.

Ερ: Μιας και το αναφέρατε, χαρακτηριζόμαστε λαός δικομανής…

Μ.Χ.: Αυτό αληθεύει. Σε πολλές των περιπτώσεων μπορεί να χαρακτηρίζεται η συμπεριφορά κάποιων από τους συνανθρώπους μας δικομανία. Όμως, η Πολιτεία έχει θεσπίσει ασφαλιστικές δικλείδες για κάτι τέτοιο. Ο εισαγγελέας, όταν θα πάρει μία μήνυση η οποία είναι προδήλως αβάσιμη, μπορεί να τη θέσει στο αρχείο, χωρίς να την πάει στο δικαστήριο. Εκεί τώρα, έχουμε κάποιες αιτιάσεις για την ευθυνοφοβία κάποιων λειτουργών τους οποίους θα θέλαμε σε μερικές περιπτώσεις πιο θαρραλέους. Ταλαιπωρεί και αυτό τη δικαιοσύνη και γεμίζει τα πινάκια, ιδίως των ποινικών δικαστηρίων, επειδή κάποιοι εισαγγελείς δεν κάνουν χρήση εξαντλητικά των δικαιωμάτων που τους παρέχει ο νόμος.

Ερ: Είπατε πριν για την επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης. Ποιες οι παρεμβάσεις του κλάδου σας σε αυτόν τον τομέα;

Μ.Χ.: Έχουν γίνει βήματα τόσο από τον δικηγορικό σύλλογο της Κω όσο και από την ολομέλεια των δικηγορικών συλλόγων, οι οποίοι έχουν προτείνει διάφορες θεσμικές αλλαγές τις οποίες όμως η πολιτεία δεν ακολούθησε με αποτέλεσμα να ταλαιπωρείται ο πολίτης και να επιρρίπτεται η όλη ευθύνη στον δικηγόρο. Το θέμα είναι απλό. Δεν μπορεί η πολιτεία να αξιώνει επιτάχυνση χωρίς να παρέχει τα μέσα. Θέλουμε ανθρώπινο δυναμικό. Θέλουμε δικαστές. Θέλουμε προσωπικό. Θέλουμε υποδομές σε σύγχρονα μέσα. Θέλουμε ανθρώπους ειδικευμένους στο να αναλάβουν ένα τέτοιο εγχείρημα. Δεν μπορείς σε απαρχαιωμένες υποδομές να εκμεταλλευτείς τη δυνατότητα του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Εάν ο υπάλληλος δεν είναι εξειδικευμένος, δεν είναι κατηρτισμένος, δύσκολα μπορείς να εκμεταλλευτείς τη δυνατότητα που σου δίνει η τεχνολογία.

Ερ: Άρα, υπάρχουν δικαστικές υποθέσεις που χρονίζουν λόγω έλλειψης προσωπικού κα δει εξειδικευμένου.

Μ.Χ.: Βεβαίως. Για παράδειγμα, ενώ παίρναμε δικάσιμο όποτε ήταν δυνατόν, δηλαδή μετά και από ένα ή ενάμιση χρόνο, με το νέο νόμο, στις αρκετά σοβαρές υποθέσεις, εάν καταθέσεις σήμερα το δικόγραφο, πρέπει εντός 100 ημερών οι δικηγόροι και των δύο πλευρών να καταθέσουν προτάσεις. Από εκεί και πέρα χρεώνεται στον δικαστή και προχωρά η διαδικασία μόνη της. Αυτό έγινε, υποτίθεται, για την επιτάχυνση της δικαιοσύνης. Όμως, ο ίδιος νόμος προέβλεψε έναν μάξιμουμ αριθμό υποθέσεων για τους δικαστές, ο οποίος συμπληρώνεται πάρα πολύ εύκολα, με αποτέλεσμα να πέφτουμε και πάλι στα ίδια αδιέξοδα. Ότι οι δικαστές μας είναι υπερφορτωμένοι με υποθέσεις. Και δυστυχώς η φιλοτιμία τους δεν φτάνει. Αυτό είναι το πρόβλημα. Τόσο απλό.

Ερ: Όλα αυτά τα προβλήματα πώς θα επιλύονταν;

Μ.Χ.: Με τη στελέχωση. Χρειάζεται να δαπανήσουμε. Να επενδύσουμε στην δικαιοσύνη. Δυστυχώς ψάχνουμε λύσεις εξ’ ουρανού ενώ το πρόβλημα είναι τόσο απλό. Εκσυγχρονισμός σε μέσα και Δικαστές.

Ερ: Μάλιστα. Αναφερθήκατε και στην παράβλεψη της νησιωτικότητας. Τι εννοείτε;

Μ.Χ.: Εννοώ ότι, η υποστήριξη της νησιωτικότητας από το κράτος δεν πρέπει να είναι απλά μια συνταγματική ευχή, αλλά θα πρέπει να περάσει μέσα σε κάποιους νόμους και να στηριχθούν οι άνθρωποι των νησιών. Επί παραδείγματι, τα δικαστήρια των νησιών πρέπει να στελεχωθούν περισσότερο από τα δικαστήρια της ηπειρωτικής Ελλάδας. Το πρωτοδικείο της Κω έχει στην ευθύνη του πολλά νησιά (Κω, Κάλυμνο, Λέρο, Πάτμο, Αρκιούς, Λειψούς, Αγαθονήσι, Αστυπάλαια, Νίσυρο…). Αυτό σημαίνει ότι, εμείς πρέπει να έχουμε περισσότερους δικαστές άσχετα με τον πληθυσμό και την πληθώρα των υποθέσεων. Για να κατανοήσετε το πρόβλημα, σας λέω το εξής. Για να παρευρεθεί ένας άνθρωπος από την Αστυπάλαια σε ένα ποινικό δικαστήριο της Παρασκευής και να υπερασπίσει τον εαυτό του, πρέπει να παραμείνει στην Κω για μια βδομάδα. Η Αστυπάλαια συνδέεται ακτοπλοϊκά με την Κω μια φορά την εβδομάδα. Αν θυμάμαι καλά κάθε Τετάρτη. Άρα ο άνθρωπος αυτός, θα πρέπει να φύγει από το νησί του Τετάρτη, να περιμένει την Παρασκευή για το δικαστήριο και να επιστρέψει στον τόπο του την επόμενη Τετάρτη!!! Άρα λοιπόν δεν πρέπει να μπαίνει στο πινάκιο τέτοιος αριθμός υποθέσεων που είναι εκ προϊμίου αδύνατο να δικαστούν. Στα πινάκιά μας πρέπει να είναι τέτοιος ο αριθμός που να δικάζονται οι υποθέσεις και να μην ταλαιπωρείται ο κόσμος. Φυσικά σε αυτό δεν φταίνε οι εισαγγελείς αλλά όπως είπα, η στελέχωση και οι υποδομές.

Ερ: Δηλαδή και θα ταλαιπωρηθεί και θα καταξοδευτεί και η δίκη δεν θα γίνει… Θα υποχρεωθεί να ξαναέρθει…

Μ.Χ.: Έτσι ακριβώς. Και η αναβολή μπορεί να μην είναι μόνο μια φορά, αλλά δύο και τρείς…

Ερ: Και για ποιο λόγο η πολιτεία δεν στελεχώνει τις υπηρεσίες, κάτι που είναι αυτονόητο;

Μ.Χ.: Λόγω έλλειψης χρηματικών πόρων.

Ερ: Είναι κατανοητό, αλλά όχι αποδεκτό, για την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Όμως το θέμα της υποστελέχωσης των υπηρεσιών της δικαιοσύνης προϋπήρχε…

Μ.Χ.: Έτσι είναι. Τα χρήματα, προ κρίσης, πήγαιναν σε τομείς ανούσια. Δεν ξοδευόντουσαν με φειδώ και με ένα οργανόγραμμα σοβαρό το οποίο να έφερνε αποτέλεσμα. Αυτό εικάζω. Να σας πω ότι, οι δικαστές μας είναι όλοι αξιόλογοι και καλά κατηρτισμένοι. Όμως, όσο καλά κι αν είσαι κατηρτισμένος, εάν έχεις χρεωμένες τόσες πολλές υποθέσεις τις οποίες πρέπει να διεκπεραιώσεις σε συγκεκριμένο χρόνο, είναι εκ προοιμίου αδύνατον να φέρεις εις πέρας όλο αυτό το έργο. Και αυτόν τον άνθρωπο, άμα δεν τελειώσει το έργο στον χρονικό περιορισμό που του βάζει η πολιτεία, τον τιμωρεί με περιορισμούς στην ανέλιξή του. Άρα, η πίεση αυτή θα κοστίσει σε ποιότητα των αποφάσεων.

Ερ: Ένα ακόμα μέγα ζήτημα, είναι και το κτιριακό. Χρόνια τώρα, ο σύλλογός σας ζητά χώρους απονομής της δικαιοσύνης. Μάλιστα, παλαιότερα, έμπαινε επιτακτικά το θέμα της κατασκευής νέου δικαστικού μεγάρου…

Μ.Χ.: Τεράστιο πρόβλημα. Για να σας δώσω τη διάστασή του, αυτή τη στιγμή δεν έχουμε τουαλέτα!!! Τι άλλο να σας πω; Ξεκινάω ως πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου και ένα από τα άμεσης προτεραιότητας θέματα που πρέπει να δω, είναι η τουαλέτα στα δικαστήρια και ένα άθλιο αποχετευτικό. Επίσης, δεν έχουμε θέρμανση σε όλους τους χώρους. Τα αιρκοντίσιον μέσα στην αίθουσα ακροατηρίου, τα οποία δεν επαρκούν, και η συντήρησή τους είναι με χορηγία του δικηγορικού συλλόγου. Το ίδιο και μεγάλο μέρος του εξοπλισμού. Το κράτος δεν μεριμνά ή μάλλον πολύ ελάχιστα είναι αυτά που παρέχει. Και ύστερα από όλα αυτά, αξιώνουν επιτάχυνση!! Είναι τραγικό, είναι παράλογο.

Όσο για το νέο δικαστικό μέγαρο, βεβαίως και είναι πάγιο αίτημά μας. Όπως γνωρίζετε, είχε αγοραστεί το ακίνητο, αλλά η υπόθεση «κόλλησε» στο ότι δεν είχαν χρήματα. Είχαν προγραμματίσει δικαστικά μέγαρα, είχαν κάνει μια ιεράρχηση και η Κως προφανώς ήταν η τελευταία. Εκτίμηση δική μου είναι ότι, δεν έγινε στην Κω επειδή είχαν βολευτεί οι διοικούντες από το ακίνητο στο οποίο στεγάζονται τα δικαστήρια και από το ότι κανένας δεν παραπονιόταν. Φταίει επίσης και το ότι, δεν το έβαζαν επιτακτικά ως ανάγκη, αυτοί που διαχειριζόντουσαν ανάλογα ζητήματα. Μόνο οι δικηγόροι φώναζαν και «μάτωσαν» από τις αποχές τους για τέτοια ζητήματα.

Αν κάποιος έχει βρεθεί στα δικαστήρια τις Τρίτες με πολιτικές υποθέσεις, θα διαπιστώσει τις ελλείψεις σε αίθουσες και υποδομές. Δικάζονται υποθέσεις παντού και όπως σας είπα, σε ένα άθλιο πλέον κτίριο, ιδίως μετά τον σεισμό. Οι δικαστές μας πολλές φορές δεν έχουν καρέκλες να καθίσουν.

Ερ: Η δικαιοσύνη είναι «τυφλή» ή όχι; Δέχεται «παρεμβάσεις» ή είναι αδέκαστη;

Μ.Χ.: Η δικαιοσύνη είναι πράγματι τυφλή με την έννοια ότι, δεν ξεχωρίζει τους ανθρώπους ανάλογα με την ταξική τους θέση. Ακόμη και αν μερικές φορές δέχεται παρεμβάσεις, κυρίως από την εκτελεστική εξουσία, εντούτοις είναι και παραμένει αδέκαστη. Ας μην ξεχνούμε ότι ο συνταγματικός νομοθέτης έχει θεσπίσει τους θεσμούς ασφάλειας του δικαίου όπως είναι, ο θεσμός του φυσικού δικαστή, ο θεσμός της έφεσης, ο θεσμός των ενδίκων μέσων αναίρεσης και αναψηλάφησης. Όλοι αυτοί οι θεσμοί διασφαλίζουν την ακεραιότητα της δικαιοσύνης.

Ερ: Διερωτώμαι, πώς θα βγάλει απόφαση ο δικαστής εάν π.χ. εξεταστεί σε μια υπόθεση μόνο ένας μάρτυρας; Πού στηρίζεται; Στις αγορεύσεις των δικηγόρων των δυο πλευρών;

Μ.Χ.: Στο δικαστήριο ισχύουν τεκμήρια, υπάρχουν τα μέσα απόδειξης ανάμεσα στα οποία, κορυφαίο είναι ο μάρτυρας. Εάν ο μάρτυρας ορκιστεί, αυτά που λέει είναι αναντίρρητα, εκτός κι αν προσκρούουν σε γνώσεις της κοινής πείρας ή σε άλλο αποδεικτικό στοιχείο. Εάν δεν υπάρχουν όλα αυτά, τότε η κατάθεση του μάρτυρα αποτελεί πλήρη απόδειξη.

Ερ: Με λίγα λόγια, οι δικαστικές αποφάσεις, εκτός των αποδείξεων, πρέπει να στηρίζονται και στην εμπειρία των δικαστών. Στο κατά πόσο δύνανται να «διαβάζουν» χαρακτήρες ανθρώπων, εν προκειμένω, των μαρτύρων.

Μ.Χ.: Συμφωνώ απόλυτα. Σε κάποιες περιπτώσεις ο δικαστής αξιολογεί τον μάρτυρα και την προσωπικότητά του. Αν δεν του εμπνέει εμπιστοσύνη διότι υπέπεσε σε ορθολογιστικά σφάλματα, μπορεί να μην πεισθεί από την μαρτυρία του. Θεωρώ ως απαραίτητη προϋπόθεση των απόφοιτων των νομικών σχολών που θέλουν να πάνε στον δικαστικό ή εισαγγελικό κλάδο, να έχουν ασκήσει κάποια χρόνια μάχιμη δικηγορία. Να είναι μέσα στα ακροατήρια. Να δουν πώς λειτουργούν οι πελάτες. Είναι δύσκολο επάγγελμα. Ο δικηγόρος, ακόμα κι αν ξέρει ότι ο πελάτης του είναι ένοχος, έχει για παράδειγμα κάνει φόνο και του το έχει εκμυστηρευτεί, είναι υποχρεωμένος να τον πείσει να ομολογήσει. Αν όμως δεν τα καταφέρει, πρέπει να τον υπερασπιστεί, ακολουθώντας την υπερασπιστική γραμμή με βάση τους ισχυρισμούς του εντολέα του.

Ερ: Έχει όμως ο δικηγόρος το δικαίωμα να αρνηθεί την υπεράσπισή του.

Μ.Χ.: Βεβαίως και έχει αυτό το δικαίωμα. Αν τον διορίσει όμως το δικαστήριο, δεν έχει αυτό το δικαίωμα, παρά μόνο για λόγους αυστηρά προσωπικούς. Σε κάθε περίπτωση, λοιπόν, ακόμα κι αν ξέρει την αλήθεια, πρέπει να την αποκρύψει, αν είναι εντολή του πελάτη. Αφού φυσικά εξαντλήσει τα περιθώρια για μια ομολογία που θα τον βοηθήσει να «πέσει στα μαλακά».

Ερ: Η έδρα όμως, αντιλαμβάνεται την αλήθεια και βγάζει αποφάσεις.

Μ.Χ.: Ο δικαστής, μέσα από τα στοιχεία, άγεται σε μια κρίση. Μερικές φορές όμως λαθεμένη και γι’ αυτό υπάρχουν τα εφετεία, όπου να ανατρέπονται αποφάσεις σε δεύτερο βαθμό.

Ερ: Με αφορμή όσα μας αναλύσατε, τελικά, εάν κάποιος «καταδικαστεί» και από το εφετείο και προσφύγει στον Άρειο Πάγο, τι γίνεται; Ο Άρειος Πάγος δικάζει;

Μ.Χ.: Ο Άρειος Πάγος είναι ακυρωτικό δικαστήριο. Δεν μπορεί να ξανακρίνει τα πραγματικά περιστατικά. Βλέπει εάν τηρήθηκε ο νόμος, εάν το αιτιολογικό της αποφάσεως είναι σύμφωνο με το νόμο. Στην περίπτωση δε που αντιληφθεί ότι, το εφετείο έχει υποπέσει σε νομική πλημμέλεια, τότε ακυρώνει την απόφαση και επιστρέφει την υπόθεση στο εφετείο για να ξαναδικαστεί, αλλά με άλλη σύνθεση.

Ερ: Γράψατε ένα άρθρο για τη διαμεσολάβηση…

Μ.Χ.: Ναι. Συνοπτικά να πω ότι, είμαστε υπέρ της εκούσιας διαμεσολάβησης, όταν την επιλέγουν οι άνθρωποι. Είμαστε κατά της υποχρεωτικότητας γιατί τους επιβαρύνει οικονομικά. Τον «ισχυρό» δεν τον ενοχλεί. Ενοχλεί όμως τον «αδύνατο» διότι του απαγορεύει την πρόσβαση στη δικαιοσύνη. Το λέω σχηματικά και λίγο τραγικά, για να καταδείξω ότι, υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν χρήματα και οι οποίοι πρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες στην προσφυγή στην δικαιοσύνη.

Ερ: Οι αποφάσεις της δικαιοσύνης, κατά την άποψή σας, επιδέχονται κριτικής ή είναι υπεράνω οποιουδήποτε σχολίου;

Μ.Χ.: Όλες οι αποφάσεις πρέπει να επιδέχονται κριτική. Καλοπροαίρετη. Κριτική στην βάση των επιχειρημάτων και των πραγματικών περιστατικών. Άλλωστε ο νόμος μας δίνει το δικαίωμα για κάτι τέτοιο. Τι άλλο είναι η έφεση; Και όλα τα ένδικα μέσα. Δίνουν το δικαίωμα στον καθένα να αμφισβητήσει τις αποφάσεις και να καταφύγει σε εμπειρότερους δικαστές για δεύτερη δικανική κρίση.

Ερ: Από την εμπειρία σας, ποια είναι τα κυριότερα ζητήματα που απασχολούν τους Κώους και προσφεύγουν στη δικαιοσύνη;

Μ.Χ.: Οφειλές απέναντι στις τράπεζες, το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Ερ: Κύριε Χατζηάμαλλε, οι δικηγόροι της Κω είναι, περίπου, εκατό. Πώς κρίνετε τον αριθμό σε σχέση με τον πληθυσμό μας; Και κατ’ επέκταση, καταγράφεται ανεργία και στον δικό σας τον κλάδο;

Μ.Χ.: Κατ’ αρχήν να πω ότι, στο Βόρειο Συγκρότημα, με πληθυσμό 70.000 κατοίκους, οι δικηγόροι είμαστε 96. Από αυτούς, οι 50 περίπου είναι στην Κω και περίπου οι 20 είναι νέοι δικηγόροι. Συνολικά, λοιπόν, η αναλογία είναι ένας δικηγόρος ανά 700 κατοίκους. Η αντίστοιχη αναλογία στη Ρόδο (120.000 κάτοικοι) είναι1/280, σε Αθήνα Πειραιά (4.000.000) 1/150, στη Θεσσαλονίκη (1.000.000) 1/160, στην Πάτρα (170.000) 1/230, στη Λάρισα (150.000) 1/200, στα Ιωάννινα (170.000) 1/400 και στο Βόλο (150.000)1/260.

Όπως αντιλαμβάνεστε, η δική μας αναλογία είναι πολύ καλή. Θεωρητικά, λοιπόν, οι νέοι θα ‘πρεπε να έχουν δουλειά. Όμως, η ανεργία καλπάζει. Πολλά παιδιά του συλλόγου μας και κυρίως οι νέοι δικηγόροι, δυσκολεύονται. Οι βασικοί λόγοι είναι, η κρίση που μαστίζει την χώρα μας, η οποία φτωχοποίησε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Σε αυτό προστίθεται και η αφαίρεση δικηγορικής ύλης, όπως τα συμβόλαια, διαζύγια και άλλα.

Ερ: Ένα άλλο μεγάλο θέμα που κατά καιρούς επανέρχεται στη δημοσιότητα, είναι αυτό της μεταφοράς των φυλακών…

Μ.Χ.: Η μεταφορά των φυλακών είναι φυσικά πάγιο αίτημα. Θέλουμε οι φυλακές να μείνουν στην Κω αλλά υπάρχουν καταλληλότεροι χώροι για αυτές. Και από άποψη αποσυμφόρησης της πόλης αλλά και ασφάλειας.

Ερ: Απευθυνόμενος στους νέους που θέλουν να σπουδάσουν νομικά, τι θα τους λέγατε;

Μ.Χ.: Είναι μια μαγική επιστήμη. Χωρίς αυτήν δεν μπορούμε να μιλάμε για κοινωνία ανθρώπων. Χωρίς αυτήν γινόμαστε ζούγκλα. Την μαγεία της μπορεί να την αισθανθεί κανείς κυρίως μέσα στο ακροατήριο. Είναι μια επιστήμη που ό,τι και αν κάνει κανείς στην ζωή του, αποτελεί τεράστιο εφόδιο. Λέω, λοιπόν, δοκιμάστε το δεν θα μετανιώσετε ό,τι και αν κάνετε στην συνέχεια.

Ερ: Πλειστηριασμοί. Ποια η άποψή σας;

Μ.Χ.: Ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια στην απονομή δικαιοσύνης, είναι η ικανοποίηση των απαιτήσεων. Οι πλειστηριασμοί, λοιπόν, είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο της κοινωνικής συνύπαρξης. Δεν μπορεί να νοηθεί κοινωνία δικαίου χωρίς την εκτελεστική διαδικασία η οποία ολοκληρώνεται με τον πλειστηριασμό. Χωρίς αυτόν δεν μπορεί να δικαιωθεί ο πολίτης απέναντι στον απατεώνα που τον ξεγελά και του παίρνει τα χρήματά του αντισυμβατικά. Ο πλειστηριασμός, λοιπόν, ως θεσμός δεν μπορεί να λείπει από κανένα δικαιϊκό σύστημα. Είναι δίκαιο. Αν όμως εννοείτε τον πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας, εκεί είναι άλλο ζήτημα. Θα πρέπει να θεσπιστεί ακατάσχετο για όλους τους ανθρώπους. Κανείς δεν πρέπει να χάνει το σπίτι του και τα απαραίτητα για την διαβίωσή του. Το ζήτημα φυσικά είναι ποιο σπίτι του. Απάντηση: αυτό για μια αξιοπρεπή διαβίωση με την οικογενειακή του κατάσταση. Αναφορικά με τον τρόπο που λειτούργησαν οι τράπεζες παγκόσμια, έχω προσωπικά τεράστιες ενστάσεις. Έπρεπε να προστατέψουν τους πολίτες. Έπρεπε να είναι πολύ φειδωλές στην χορήγηση πιστώσεων. Αντίθετα, χορηγούσαν δάνεια χωρίς εξασφαλίσεις εισοδηματικές. Έλεγαν ψέματα στον κόσμο. Εμένα δεν με ενδιαφέρει η εμπράγματη εξασφάλιση ή άλλου είδους. Έπρεπε να υπάρχουν αυστηροί κανόνες. Δάνειο ανάλογα με την ικανότητα επιστροφής των χρημάτων. Σήμερα λοιπόν χρειάζεται παρέμβαση της πολιτείας σε βάρος των τραπεζών. Οφείλει να προστατεύσει την πρώτη κατοικία. Θεωρώ ότι, ο νόμος Κατσέλη, είναι ένας σοφός νόμος, πρέπει να διευρυνθεί, γιατί όσο περνάει ο χρόνος, περιχαρακώνεται. Το ίδιο και ο εξωδικαστικός συμβιβασμός. Πρέπει και αυτός να συμπεριλάβει μεγαλύτερο αριθμό επιχειρηματιών. Ο κόσμος χρειάζεται πραγματική βοήθεια. Ιδίως σήμερα.

Ερ: Ο ηλεκτρονικός πλειστηριασμός;

Μ.Χ.: Είναι μόνο μια διαδικασία. Ο πλειστηριασμός είτε γίνει ηλεκτρονικά είτε όχι, είναι ένα και το αυτό. Ο άνθρωπος χάνει το σπίτι του. Η ουσία είναι ότι με τον ηλεκτρονικό πλειστηριασμό πετυχαίνονται περισσότεροι συμμετέχοντες. Επίσης, μηδενίζεται η πιθανότητα να μπλοκάρει κάποιος τη διαδικασία την ώρα του πλειστηριασμού. Εκεί που εμείς είμαστε σφόδρα αντίθετοι, είναι στο ότι, αφαιρέθηκαν κάποια δικαιώματα από την εκτελεστική διαδικασία. Δηλαδή, να μπορούσε ο δανειολήπτης που βγαίνει η περιουσία του στο «σφυρί», να έχει περισσότερα μέσα άμυνας, ώστε να πετυχαίνει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ναι λοιπόν στην προστασία της πρώτης κατοικίας λελογισμένα.

Ερ: Γιατί πιστεύετε ότι δεν έχει ψηφιστεί ο νόμος για την προστασία της πρώτης κατοικίας;

Μ.Χ.: Ο νόμος υπάρχει. Απλά πρέπει να διευρυνθεί ώστε να προστατεύει την αξιοπρεπή για την διαβίωση κατοικία.

Ερ: Θέλω να κλείσουμε την πρώτη μας συνέντευξη με τα σχέδιά σας, με αυτά που θέλετε να ασχοληθείτε στη διάρκεια της θητείας σας.

Μ.Χ.: Πρωτεύον είναι να χτίσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης με την κοινωνία και να βοηθήσουμε τους νέους δικηγόρους. Έτσι θα προαχθεί το επάγγελμά μας. Η στόχευσή μας είναι το άνοιγμα στην κοινωνία και η ενημέρωση του κόσμου για τους θεσμούς που χρειάζονται βελτίωση. Ενημέρωση και προσπάθεια. Έτσι θα αποδυθούμε τη «ρετσινιά» ότι, δουλεύουμε για την πάρτι μας αγνοώντας τις άλλες κοινωνικές ομάδες, κυρίως τους νέους που δουλεύουν στα ξενοδοχεία πέντε μήνες με 500 και 600 ευρώ. Πρέπει έμπρακτα να τους πείσουμε ότι είμαστε μαζί τους και στο μέτρο που μπορούμε παλεύουμε για τα δικαιώματά τους. Εμείς πρώτοι απ’ όλους.

Ερ: Δεν σας έχει μπει άδικα η «ρετσινιά», όπως δεν έχει μπει άδικα και για εμάς τους δημοσιογράφους… Έχετε μεγάλο έργο να επιτελέσετε για να την αποβάλλετε…

Μ.Χ.: Αλήθεια είναι αυτό.

Ερ: Τώρα η τελευταία ερώτηση… άσχετη με τα παραπάνω. Κατά καιρούς έχει ακουστεί το όνομά σας για εμπλοκή σας στις δημοτικές εκλογές και μάλιστα να ηγείστε συνδυασμού.

Μ.Χ.: Η απάντηση είναι όχι. Τουλάχιστον σε αυτή τη φάση, δεν το σκέφτομαι. Είναι πολύ τιμητική στο πρόσωπό μου η αναφορά του κόσμου, αλλά δεν θα εμπλακώ στις εκλογές.

Πηγή: Εφημερίδα ΣΤΑΘΜΟΣ

ΒΙΝΤΕΟ συνέντευξη στην Δημοτική Τηλεόραση Κω dhras.gr