Χριστούγεννα και στο ραγισμένο από τους συνεχείς αναπάντεχους σεισμούς σπίτι…

Της Ξανθίππης Αγρέλλη

Τύλιξαν με αλουμινόχαρτο τα στρογγυλά βοτσαλάκια και τα κρέμασαν με μια κλώστη στα λιγοστά κλαδιά του. Χαμογέλασαν ευτυχισμένα, πλησίαζαν τα Χριστούγεννα.

Ο αέρας ταρακουνούσε την σκηνή, εκεί στην παραλία και έμπαινε μέσα η ψύχρα του Δεκέμβρη πιο απειλητική.

Ωστόσο τα παιδιά, καμάρωναν το χαριτωμένο γιορτινό δεντράκι τους.

*Χριστούγεννα και ο αξύριστος και ατημέλητος άστεγος του πάρκου, συνέχιζε να ψάχνει τον σκουπιδότοπο της γειτονιάς για μερικά αποφάγια, που έριχνε το απέναντι εστιατόριο.

Κάπου εκεί βρήκε πεταμένο και ένα παλιό μισοσπασμένο πλαστικό δένδρο, με μερικά ξεθωριασμένα στολίδια. Το έσυρε μέχρι το παράπηγμα του και το στερέωσε μπροστά στην πόρτα της καλύβας, από τα χαρτόκουτα που είχε καταφέρει να φτιάξει.

Θέλει να γιορτάσει, έστω και κάτω από τ’ αστέρια.

*Χριστούγεννα και μέσα στο πάνελ, τα Χριστινάκια προσφυγόπουλα, προσπαθούσαν να στήσουν το δικό τους μικρό δεντράκι που τους χάρισαν, μαζί με μερικά ρούχα και παιχνίδια μεταχειρισμένα, μια ομάδα από φιλεύσπλαχνες κυρίες.

Ατέλειωτα παιδικά χαμόγελα ζωγραφίστηκαν στα αθώα προσωπάκια τους.

*Χριστούγεννα και στο φτωχόσπιτο του απόμακρου ορεινού χωριού, τα μικρά παιδιά τριγυρίζουν με χαρούμενα ξεφωνητά την ξυλόσομπα, όσο η μητέρα τους στολίζει το μικρό πλαστικό δέντρο. Αυτό που της χάρισε η γειτόνισσα πριν το πετάξει. Με περισσή φροντίδα το κατεβάζει κάθε χρόνο, από το μικρό πατάρι όπου το φυλάει μαζί με τα λίγα στολίδια που απέμειναν, αφού χρόνο με το χρόνο σπάζουν ή φθείρονται.

*Χριστούγεννα και από το στενάχωρο διαμέρισμα της απρόσωπης πολύβουης μεγαλούπολης, ξεπροβάλει στο φωτισμένο παράθυρο το καταστόλιστο δεντράκι, φορτωμένο χρωματιστά φωτάκια. Χαρούμενες φωνές και γλυκά Κάλαντα, ακούγονται στην εργατική πολυκατοικία. Ενώ ο κοκκινολαίμης απρόσκλητος χειμερινός επισκέπτης, πετάει από μπαλκόνι σε μπαλκόνι.

*Χριστούγεννα και ένα γλυκό παιδικό μουτράκι, ξεπροβάλλει από το παράθυρο του τροχόσπιτου. Η δυνατή πλημμύρα, ο ανελέητος χείμαρρος τους παρέσυρε το φτωχικό τους. Εκεί στο στενό παραθύρι για παρηγοριά, είναι ένα αυτοσχέδιο δενδράκι φτιαγμένο από σύρμα και λίγες χρωματιστές καραμέλες, κρεμασμένες στα κλαδιά του.

Στη βάση του η ευχητήρια μουσκεμένη κάρτα των συγγενών από την ξενιτιά, τους θυμίζει την μεγάλη Γιορτή της Γέννησης του Χριστού.

*Χριστούγεννα και στο ραγισμένο από τους συνεχείς αναπάντεχους σεισμούς σπίτι, εκεί σε μια γωνιά με τους πεσμένους σοβάδες, το περσινό δενδράκι μόλις στολίστηκε από τα παιδιά που χαμογελούν, κάτω από τις απειλές και τα συχνά κουνήματα του τρομερού Τιτάνα του Εγκέλαδου.

*Χριστούγεννα και στο απέναντι διώροφο, στην αρχοντική μονοκατοικία με την πισίνα, ένα φωτισμένο δένδρο στην αυλή, καλωσορίζει τους εκλεκτούς επισκέπτες της λαμπερής βραδιάς. Μέσα στο πολυτελές οίκημα το μεγάλο φυσικό έλατο, αγορασμένο για να στολιστεί από τους υπηρέτες, με δεκάδες χρωματιστές μπάλες και χιλιάδες λαμπιόνια στέκεται καμαρωτό, φορτωμένο με γιορτινά πακέτα δώρων, στην ευρύχωρη σάλα του μεγάλου πλουσιόσπιτου.

*Χριστούγεννα και ο μικρός νεογέννητος Χριστός, διάλεξε και ήρθε στον κόσμο μέσα σε μια ταπεινή φάτνη, σ’ ένα χώρο κατάλληλο για στάβλο, με τα συμπαθή τετράποδα να τον ζεσταίνουν και το αστέρι να τον φωτίζει. Αλλά και με τους απλοϊκούς βοσκούς να τον καλωσορίζουν στην ζωή.

Πρόσφυγας πριν ακόμη γεννηθεί, γιατί έφυγε κρυφά και βιαστικά, η ετοιμόγεννη μητέρα Του η Παναγία, με τον προστάτη Ιωσήφ, για να γλιτώσουν από το εγκληματικό μένος ενός παρανοϊκού βασιλιά του Ηρώδη.

Ο Χριστός γεννήθηκε απλός, ταπεινός, με την γεύση της προσφυγιάς, κυνηγημένος μακριά από τη χώρα του και ξένος σε μια ξένη χώρα. Γεννήθηκε για να σκορπάει αγάπη και ελπίδα στον άστεγο, στον πλημμυροπαθή, στον σεισμόπληκτο, στον πάμφτωχο, στον πρόσφυγα στον κάθε πονεμένο. Γεννήθηκε για να δίνει δύναμη και θάρρος στα παιδιά, που τόσο τον έχουν ανάγκη. Ήλθε στον ταραγμένο κόσμο, για να τιθασεύσει την αγριότητα των μεγάλων και για να φέρει ‘την ειρήνη και την εν ανθρώποις ευδοκία.’

Καλά Χριστούγεννα και χρόνια Πολλά.

Ξανθίππη Αγρέλλη