Λίγες εβδομάδες προτού ξεκινήσει τη δεύτερη χρονιά σπουδών της στο πανεπιστήμιο, η νεαρή Axton Betz-Hamilton ετοιμαζόταν με ενθουσιασμό να νοικιάσει την πρώτη της γκαρσονιέρα, φεύγοντας από την οικογενειακή εστία.

Το έτος ήταν το 2001 και η 19χρονη τότε κοπέλα είχε βρει επιτέλους ένα κατάλληλο διαμέρισμα σε μικρή απόσταση από την πανεπιστημιούπολη, όπου μπορούσε να μετακομίσει με τις δύο γάτες της.

Η νεαρή φοιτήτρια βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο των ετοιμασιών για το νέο της σπίτι όταν ξαφνικά έλαβε ένα γράμμα από την εταιρεία ηλεκτροδότησης που ζητούσε «προκαταβολή» για να συνδέσει το ρεύμα σπίτι της, λόγω της «κακής αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας» που διέθετε. Μην έχοντας ποτέ δανειστεί δεκάρα στη ζωή της, η Axton συμπέρανε ότι επρόκειτο για κάποιο γραφειοκρατικό λάθος. Ωστόσο, για παν ενδεχόμενο, και περισσότερο από περιέργεια, ζήτησε να της στείλουν ένα αντίγραφο της αναφοράς της αξιολόγησής της.
Έξι εβδομάδες αργότερα, ένας παχύς φάκελος κατέφθασε στην εστία της, είπε η 35χρονη σήμερα γυναίκα στην Mirror Online.

«Η έκθεση είχε μέγεθος δέκα σελίδων και η βαθμολογία μου ήταν 380. Έχοντας εμπειρία μόνο από τις βαθμολογίες στα πανεπιστήμια, όπου το 100 είναι το άριστα, σκέφτηκα «δεν είναι και τόσο κακό». Έπειτα όμως παρατήρησα τις καταχωρίσεις για εκατοντάδες πιστωτικές κάρτες και δάνεια. Μόνο 2% του πληθυσμού των ΗΠΑ είχαν αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας χειρότερη από τη δική μου εκείνη την χρονική περίοδο και ήμουν μόλις 19 ετών», εξηγεί η κοπέλα.

Παρότι δεν είχε ζήσει ποτέ μακριά από το σπίτι ή βγάλει πιστωτική κάρτα, η Axton ανακάλυψε μέσα σε μια τραυματική στιγμή ότι χρωστούσε εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια. «Οι καταγγελίες από τις εισπρακτικές εταιρείες είχαν ήδη ξεκινήσει από το 1993. Δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω. Σκεφτόμουν «δεν να μπορέσω ποτέ να αποκτήσω τίποτα στο όνομά μου»».

Η υπόθεση φαινόταν να χειροτερεύει συνεχώς, καθώς η Axton προσπαθούσε να βγάλει άκρη σχετικά με το πελώριο χρέος που είχε συγκεντρωθεί στο όνομά της.

Η κοπέλα περιέγραψε στην Mirror πώς ήταν τα παιδικά της χρόνια μεγαλώνοντας ως μοναχοπαίδι σε μια φάρμα έξω από τη μικρή πόλη Πόρτλαντ της Ιντιάνα. «Η ζωή μας ήταν κανονική αν και κάπως απομονωμένη. Ο πατέρας μου είχε ένα μικρό μαγαζί και η μαμά μου, Παμ, ήταν λογίστρια», εξήγησε η 35χρονη.

Περίπου 10 χρόνια πριν λάβει η Axton την αναφορά πιστοληπτικής ικανότητας, οι γονείς της είχαν πέσει θύμα απατεώνων που τους είχαν φορτώσει ένα μεγάλο χρέος με τη μέθοδο της αντιποίησης ταυτότητας. Τώρα αντιμετώπιζε και η ίδια το ενδεχόμενο ο ίδιος κλέφτης να δανειζόταν χρήματα και στο δικό της όνομα.

Όπως τα περισσότερα νεαρά κορίτσια, η 19χρονη τότε Axton έκανε το αναμενόμενο: Τηλεφώνησε έντρομη στη μητέρα της. «Έβαλα τα κλάματα. Δεν θα αποκτούσα ποτέ αμάξι, το δικό μου σπίτι, δεν θα μπορούσα ποτέ να αγοράσω το παραμικρό. Εκείνη όμως ήταν πάντα πολύ πρακτική γυναίκα. Δεν υπέκυπτε σε συναισθηματισμούς. Μου είπε ότι όποιος κι αν το έκανε αυτό δεν είχε προσωπικά προβλήματα μαζί μου, ήταν απλώς ένας τρόπος να βγάλει χρήματα. «Πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό που σου συνέβη», μου είπε ξερά».

Η Axton πήγε στην αστυνομία να καταγγείλει το περιστατικό, αλλά το μόνο που έκαναν ήταν να της δώσουν ένα γράμμα που εξηγούσε στις τράπεζες και τους πιστωτές τι είχε συμβεί. Από εκείνη τη στιγμή και για πολλά χρόνια αργότερα, η Axton αφιέρωσε τη ζωή της μελετώντας την αντιποίηση ταυτότητας και επιστράτευσε την αγαπημένη της λογίστρια μαμά για να τη βοηθήσει να «καθαρίσει» το πιστοληπτικό της μητρώο και να εντοπίσει τον κλέφτη που φαινόταν να βρίσκεται πάντα «ένα βήμα μπροστά από εκείνη».

Το 2013, λίγο καιρό πριν ολοκληρώσει το διδακτορικό της, η Axton δέχτηκε ένα ακόμη χτύπημα. Η μαμά της διαγνώστηκε με οξεία λεμφοκυτταρική λευχαιμία του Burkitt, μια πολύ σπάνια μορφή καρκίνου, και οι γιατροί της έδιναν ελάχιστους μήνες ζωής.

«Μια μέρα έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον μπαμπά μου, ο οποίος μου είπε ότι δεν μας έμενε πολύς χρόνος. Έτρεξα αμέσως στο πλάι της. Εκείνη την περίοδο ήμουν αρραβωνιασμένη και ήθελα πριν φύγει να με δει νυφούλα. Έτσι παντρευτήκαμε στο νοσοκομείο. Μην έχοντας χρήματα να αγοράσω νυφικό παντρεύτηκα με το φουστάνι της αποφοίτησής μου, αφού ήταν ό,τι πιο καλό είχα».

Μόλις έξι μήνες μετά τη διάγνωσή της και 36 ώρες αφότου είδε την κόρη να παντρεύεται, η Pam Betz έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 66 ετών.

Η Pam δεν ήθελε μεγάλη κηδεία ούτε μνημόσυνα, αλλά η συντετριμμένη κόρη και ο σύζυγός της είχαν μπροστά τους το δύσκολο έργο της τακτοποίησης των εγγράφων της. Αυτό το θλιβερό καθήκον, που κανονικά θα έπρεπε να κρατήσει μόλις λίγες μέρες, στάθηκε η αιτία να καταρρεύσει όλος ο κόσμος της Axton.

Μέσα στα έγγραφα που η μητέρα της φυλούσε μέσα σε ένα κρυμμένο κουτί, ο πατέρας της ανακάλυψε τους λογαριασμούς από μια πιστωτική κάρτα που η κόρη του είχε βγάλει το 2001. Έξαλλος την πήρε τηλέφωνο για να την κατσαδιάσει για την ανευθυνότητά της, και η κοπέλα του απάντησε έκπληκτη ότι δεν γνώριζε τίποτε και ότι μάλλον είχε καταλάβει λάθος. «Η μαμά θα έβγαλε την πιστωτική κάρτα για να με βοηθήσει με την εξόφληση των διδάκτρων της σχολής μου, μετά την απάτη» είπε στον πατέρα της, όμως εξετάζοντας τα χαρτιά της μαμάς της κατάλαβε για πρώτη φορά την φρικτή αλήθεια πίσω από την οικονομική της περιπέτεια, μου έμελλε να την ταλανίσει για πολλά ακόμη χρόνια.

Στο τεράστιο κουτί βρήκε λογαριασμούς από δεκάδες πιστωτικές κάρτες, με διεύθυνση αποστολής μια ταχυδρομική θυρίδα στην οποία είχε πρόσβαση μόνο η μητέρα της. Αυτό σήμαινε μόνο ένα πράγμα: Το άτομο που είχε κλέψει περίπου μισό εκατομμύριο δολάρια από εκείνη και τον πατέρα της μέσα σε μια δεκαετία ήταν η γυναίκα που την είχε φέρει στον κόσμο.

«Αμέσως, η διαδικασία του πένθους τερματίστηκε. Πώς μπορείς να θρηνείς για κάποιον που ούτε καν γνώριζες; Πώς είχε καταφέρει να κρύψει την αλήθεια για τόσα πολλά χρόνια;»

Στην προσπάθειά της να ανακαλύψει τι είχε κάνει με τα τεράστια ποσά που είχε κλέψει η Pam Betz, η σοκαρισμένη οικογένειά της άρχισε να ερευνά την «κρυφή ζωή» που διατηρούσε η γυναίκα. Με αποτροπιασμό η Axton και ο πατέρας της ανακάλυψαν ότι η γυναίκα όχι μόνο χρησιμοποιούσε διαφορετικά ονόματα αλλά είχε σπίτια, αυτοκίνητα και σκάφη σε διάφορα σπίτια, τα οποία επισκεπτόταν στα υποτιθέμενα επαγγελματικά ταξίδια της σε κοντινές πολιτείες.

«Είχε μια τελείως ξεχωριστή ζωή στο Οχάιο, όπου χρησιμοποιούσε διαφορετικό όνομα και αριθμό κοινωνικής ασφάλισης. Υπάρχουν άνθρωποι που έκαναν παρέα με τη μητέρα μου χωρίς να γνωρίζουν καν ότι είχε κόρη. Μπορεί να μου πάρει μια ζωή να τους εντοπίσω αλλά δεν θα τα παρατήσω ποτέ», λέει σήμερα η γυναίκα που έχει βάλει στόχο ζωής να αποκαλύψει πλήρως τη δράση της μητέρα της.

Όσο για το τι θα έκανε αν μάθαινε την αλήθεια όσο η μητέρα της ήταν ακόμα ζωντανή, η Axton δεν έχει καμία αμφιβολία: «Θα πήγαινα αμέσως στην αστυνομία και θα την κατήγγειλα. Βραβεύτηκα για τις μελέτες μου στην κλοπή ταυτότητας παιδιών και οι γονείς μου ήρθαν στην απονομή. Δεν υπήρχε ίχνος τύψεων στο πρόσωπο της μαμάς μου. Μετά από έρευνα, έχω καταλήξει ότι έπασχε από κάποια μορφή ψυχοπάθειας. Ήταν άσσος στη χειραγώγηση και χρησιμοποιούσε όσα της έλεγα για να διασφαλίσει ότι δεν θα συλληφθεί», καταλήγει σήμερα η 35χρονη.