Γράφει ο Πατέρας Λουκάς ofm
Ενοριακός Ιερέας Ρόδου και Κω
Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Αρχιδιακονίας Ρόδου
Κανένας δεν είναι δυνατόν να αμφισβητήσει την καταστροφή που προκάλεσε ο σεισμός μεγέθους 6,6 Ρίχτερ στο νησί της Κω. Το σεισμικό χτύπημα έγινε περίπου στις 1.30 ξημερώματα Παρασκευής, και ακολούθησαν 20 μετασεισμοί κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Βρισκόμουν στη Ρόδο εκείνη την ώρα και αισθάνθηκα τον αντίκτυπο. Ο σεισμός πυροδότησε παλιρροιακό κύμα ύψους δύο ποδιών, που πλημμύρισε τμήματα της πόλης. Το πρωί του Σαββάτου, επιβιβάστηκα στο πλοίο για την Κω.
Οι συνέπειες ήταν πραγματικά σοβαρές. Το πλοίο δεν μπορούσε να δέσει στο σύνηθες λιμάνι, διότι η προβλήτα είχε υποστεί ζημιές και παρουσίαζε ένα υπερμέγεθες ρήγμα, όμως αποβιβαστήκαμε με ασφάλεια. Με περίμενε μια από τους ενορίτισσες, η κα Sharon Lloyd.
Ξεκινήσαμε αμέσως για το νοσοκομείο, μαζί με έναν επισκέπτη ιερέα, τον π. Κάρολ από την Πολωνία, για να επισκεφτούμε μερικούς από τους 200 τραυματίες που είχαν μεταφερθεί εκεί. Πολλοί είχαν υποστεί κατάγματα, δώδεκα είχαν μεταφερθεί αεροπορικώς με σοβαρότατα τραύματα σε άλλα νοσοκομεία της Επικράτειας.
Ένας πολύ αισιόδοξος νεαρός, ο Joseph από τα νησιά Φάροε, είχε μόλις φτάσει στην Κω την Παρασκευή με τρείς φίλους του. Είχαν πάει σε ένα Μπαρ το βράδυ που εκδηλώθηκε ο σεισμός. Πέτρες από τοίχο είχαν πέσει επάνω του, προκαλώντας σοβαρό τραυματισμό στην σπονδυλική του στήλη.
Μπορέσαμε να του προσφέρομε μπουκάλια με νερό και η χαρά του ήταν ακόμα μεγαλύτερη όταν του δώσαμε μια κόκα-κόλα, τα απλά πράγματα στη ζωή συχνά μπορούν να δώσουν ανακούφιση. Είχα την ευκαιρία να μεταφράσω για μια έγκυο Σύρια, που είχε έρθει από το Κέντρο Προσφύγων, και βρισκόταν σε κατάσταση πανικού, αλλά η φυσική της υγεία ήταν εν τάξει.
Από το νοσοκομείο πήγαμε στην πανέμορφη Ορθόδοξη Εκκλησία του Αγίου Νικολάου στην πλατεία της πόλης, που είχε πέσει ο τοίχος του Ιερού. Κάναμε μια προσευχή έξω από το Ιερό και μετά συνεχίσαμε προς το τζαμί που βρισκόταν κοντά. Είχε πέσει ο μιναρές.
Δημοσιογράφος από τηλεοπτικό σταθμό, μαζί με τον κάμεραμαν μας πλησίασαν, σχολιάζοντας ότι ήταν μια ευχάριστη έκπληξη να δουν τους Καθολικούς ιερείς στο τζαμί. Του είπα ότι όλοι είμαστε τέκνα Θεού και ιδιαίτερα τέτοιες στιγμές πρέπει να εργαζόμαστε μαζί, για να φέρνομε ανακούφιση και αρωγή στον καθέναν, διότι η φυλή, το χρώμα της επιδερμίδας και το θρήσκευμα δεν έχουν καμία σημασία.
Καθώς πηγαίναμε από την παλιά πόλη προς την Καθολική Εκκλησία της Κω, χαιρετούσαμε τους ντόπιους και τους τουρίστες, τους λέγαμε λίγα λόγια παρηγοριάς και στήριξης.
Βρήκαμε την Καθολική Εκκλησία, η οποία είχε επίσης υποστεί μεγάλη καταστροφή. Δημιουργήθηκαν σοβαρές ρωγμές από την οροφή μέχρι τα θεμέλιά της, στους εξωτερικούς και στους εσωτερικούς τοίχους της.
Τα περισσότερα αγάλματα και οι εικόνες, έπεσαν και έσπασαν. Όλα αυτά μπορούν να επισκευαστούν. Εκφράζομε τις ευχαριστίες μας στο Θεό, που οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, ήταν μικρές.
Καθίσαμε σιωπηλοί για λίγα λεπτά προσευχόμενοι. Καθώς συμμάζευα τις σκέψεις μου, με κεραυνοβόλησε η διαπίστωση: παρά όλη την καταστροφή και τον φόβο, οι ντόπιοι στην Κω, όπως έδρασαν κατά τη διάρκεια της κρίσης με το προσφυγικό κύμα, στάθηκαν επίσης αμέσως αρωγοί στην πρόκληση του καταστροφικού σεισμού.
Έτρεξαν αρωγοί προς τους χιλιάδες τουρίστες. Θέτοντας σε κίνδυνο τις ίδιες τους τις ζωές, πρόσφεραν υπηρεσίες στα επείγοντα περιστατικά, στρατιώτες άρχισαν να εκκενώνουν τα ξενοδοχεία και τα μπαρ, που βρίσκονταν στο κέντρο της πόλης.
Άρχισαν να μεταφέρουν τους τραυματίες στο μικρό νοσοκομείο, όπου ο καθένας έτυχε της χρίζουσας νοσηλείας, και αυτοί που βρίσκονταν σε κρίσιμη κατάσταση, φρόντισαν για την αεροπορική μετακομιδή τους σε άλλες πόλεις της Επικράτειας.
Μέχρι τις πρωινές ώρες, ο Δήμαρχος Κω Γιώργος Κυρίτσης, ο οποίος είχε άοκνα εργαστεί καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας, είχε μεριμνήσει για τα κτήρια που είχαν υποστεί βλάβες, να έχουν περιφραχθεί με κορδόνια σήμανσης.
Τα μπάζα που είχαν πέσει κατά τη διάρκεια του σεισμού, είχαν απομακρυνθεί, από όπου ήταν δυνατόν. Είχαν ετοιμαστεί επιλεγμένες περιοχές στο λιμάνι, για να προσεγγίσουν ferries και πλοία.
Μέχρι το απόγευμα, οι τουρίστες κάθονταν χαρούμενοι και χωρίς κανέναν φόβο στα μπαρ και στα εστιατόρια στο κέντρο της πόλης και η ζωή συνεχίστηκε φυσιολογικά.
Ταυτόχρονα, η Επίτιμη Πρόξενος της Βρετανίας κα Ράνια Κοσσιώρη, βρισκόταν στο αεροδρόμιο, προσφέροντας ηθική υποστήριξη στους τουρίστες που επιθυμούσαν να επιστρέψουν στη χώρα τους.
Η κα Ράνια Κοσσιώρη, είναι πραγματικά μια ατρόμητη γυναίκα, που δεν δίστασε να ταξιδέψει ατμοπλοϊκώς για την Κω, για να βοηθήσει όσους χρειάζονταν υποστήριξη.
Ο δικός μας Αρχιεπίσκοπος στην Αθήνα, Σεβασμιότατος Sebastian, ο Αδελφός Μαρκ – Γραμματέας της Αποστολικής Nuncio στην Ελλάδα, με έδρα την Αθήνα – ο Κουστώδιος των Αγίων Τόπων στην Ιερουσαλήμ Πατέρας Francesco Patton και πολλοί άλλοι, πρόσφεραν τη βοήθειά τους και την επιβεβαίωση των προσευχών.
Οι Κώοι πρέπει να αναγνωριστούν για το θάρρος τους, την προσαρμοστικότητα και την ανθεκτικότητά τους. Οι Κώοι στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και κατά τη διάρκεια της κρίσης με τους πρόσφυγες το 2015 και τώρα στάθηκαν στο ύψος τους και πάλι στην παρούσα πρόκληση.
Επεσήμανα στους πιστούς κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας την Κυριακή, ότι η Προσευχή με την οποία αρχίζει η Θεία Λειτουργία, μας μιλάει για την Πίστη, την Ελπίδα και την Αγάπη και αυτό που είδα στην Κω το Σάββατο, ήταν αυτές οι τρείς αρετές στην πράξη.
Οι Έλληνες έχουν Πίστη, η Ελλάδα είναι ακόμα μια πάρα πολύ Χριστιανική χώρα, οι Έλληνες έχουν Ελπίδα που παρά τις ταλαιπωρίες και τις δυσκολίες, θα έρθουν καλλίτερες μέρες και είδα και βλέπω με τα ίδια μου τα μάτια ότι η Αγάπη γίνεται πράξη.
Αγαπούν τον Θεό, και πολύ ξεκάθαρα βλέπω ότι αγαπούν τον γείτονά τους, ναι, αγαπούν τον γείτονά τους όπως αγαπούν τους ίδιους τους εαυτούς τους.
Μπράβο στους κατοίκους της Κω! Μπράβο στους Έλληνες! Παρά τα οικονομικά προβλήματα αυτής της χώρας, έχετε ακόμα πολλά πράγματα που μπορείτε να διδάξετε στην υπόλοιπη Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο!
