Γεννήθηκα σε ένα από τα ωραιότερα νησιά του κόσμου, στην κοσμοπολίτικη Ρόδο. Μεγάλωσα σε μια όμορφη γειτονιά, την Καζάρμα Ρεγγίνα (που σημαίνει Βασιλικός Στρατώνας), με όμορφους ανθρώπους, με καθαρή κάρδια, με αξιοπρέπεια, και ντομπροσύνη. Όσο κι αν ήταν δύσκολα τα χρόνια τότε, ξέραμε και να διασκεδάζουμε και να χαμογελάμε. Στη γειτονιά μου ήταν τότε η Σχολή Χωροφυλάκων – τώρα στα ίδια κτήρια στεγάζεται το Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
Τα κτήρια ήταν πανέμορφα, επιβλητικά, από πέτρα τα περισσότερα, δίπλα από τα τείχη του Κάστρου της Παλιάς Πόλης -αξίζει τον κόπο να κάνετε μια βόλτα από εκεί.
Εκεί, λοιπόν, μεγάλωσα, κι εκείνη ήταν η αφετηρία της ζωής μου. Εκεί παίζαμε μπάλα, κρυφτό, κυνηγητό, σαϊτιές, σκοινάκι, κουτσό, μακριά γαϊδούρα, βώλους, κι αλλά πολλά παιχνίδια που τώρα πλέον δεν υπάρχουν.
Από εκεί το σκάγαμε μικροί και πηγαίναμε στα τείχη του Κάστρου για εξερεύνηση, και χανόμασταν στα ρουφούγκια (ιταλική λέξη, που σημαίνει καταφύγια – έτσι τα λέγαμε και εμείς), κι εκεί ψάχναμε με κεριά, το θρόνο του διαβόλου (ο μύθος έλεγε ότι ήταν κάπου εκεί) και πάντα παίρναμε μαζί μας την εικόνα του Αγίου Γεωργίου (από ένα μικρό εκκλησάκι που βρισκόταν εκεί στο κάστρο), για να μας προστατεύει, και να μας επιστρέψει πίσω σώους. Ωραία χρόνια, ανέμελα, με αρκετές τρέλες.
Επίσης, δεν θα ξεχάσω ποτέ την περιφορά του Επιταφίου στο εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου, στην Παλιά Πόλη –αν σας δοθεί ποτέ η ευκαιρία να βρεθείτε Πάσχα στο νησί, να μην λησμονήσετε την Μεγάλη Παρασκευή να είστε εκεί.
Μόλις καλοκαίριαζε και άρχιζαν οι ζέστες, πριν κλείσουν τα σχολεία, εμείς το σκάγαμε και τρέχαμε στην παραλία ΕΛΛΗ, με τον γνωστό σε όλους βατήρα, που βρίσκεται μέσα στη θάλασσα (εμείς το λέγαμε τραμπουλίνο), όπου πηγαίναμε όλοι να κάνουμε καρπίδια (κι αυτή ιταλική λέξη), βουτιές.
Περνώντας τα χρόνια, αρχίσαμε τις βόλτες με τις βέσπες (ήταν της μόδας τότε), και οι περισσότεροι κυκλοφορούσαμε με βέσπα. Κι έτσι αρχίσαμε να πηγαίνουμε όλο και πιο μακριά, ανακαλύπτοντας νέες παραλίες, και χωριά με όμορφες ταβέρνες, καλό φαγητό, και πολύ καλό κρασάκι.
Κάποιες από τις παραλίες που αγάπησα και ακόμα επισκέπτομαι τα καλοκαίρια είναι η Καλλιθέα, η παραλία τις Τσαμπίκας, που είναι μια από τις ωραιότερες παραλίες του νησιού – αν και τώρα τελευταία με τις ομπρέλες έχει παραγίνει το κακό. Υπάρχει και το μοναστήρι της Παναγίας Τσαμπίκας πάνω από την παραλία που πρέπει να επισκεφθείτε οπωσδήποτε.
Η Κάλαθος, επίσης, έχει μια τεράστια παραλία με πεντακάθαρα νερά, και ελάχιστο κόσμο, για όποιον προτιμάει την ηρεμία του, όπως επίσης και στο Γεννάδι (νότια Ρόδος), έχει ατέλειωτες ήσυχες παραλίες.
Στον Έμπωνα θα βρείτε ταβέρνες με πολύ ωραίο κρέας, και πολύ καλό κρασί. Στο κέντρο της πόλης της Ρόδου, είναι ένα μικρό μαγέρικο με πολύ νόστιμα μαγειρευτά φαγητά, λέγεται «Συμπεθέρες».
Στο Φαληράκι υπάρχει μια μικρή ψαροταβέρνα με πάντα φρέσκο ψαράκι και προσιτές τιμές και λέγεται «Stama». Όσο για κοκτέιλ το βράδυ, ή καφεδάκι τα πρωινά θα ευχαριστηθείτε στο «Last butler» που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης με υπέροχη μουσική και ωραία διακόσμηση.
Τα καλοκαιρινά βράδια η ατμόσφαιρα του «Cavo Tango» σε ταξιδεύει στις Κυκλάδες, με μια ιδιαίτερη διακόσμηση, με ωραία μουσική, και με ιταλικό φαγητό στον πρώτο όροφο, και sushi στο ισόγειο – αξίζει.
Οι βόλτες μέσα στο Μεσαιωνικό Κάστρο είναι παραμυθένιες, όπως επίσης και στο κέντρο της πόλης, στο Μαντράκι, στο τουριστικό λιμάνι όπου βρίσκονται οι μύλοι, τα ελαφάκια, ο Ευαγγελισμός, το Εθνικό Θέατρο, η Νομαρχία, και άλλα υπέροχα κτίρια.
Δεν θα αναφερθώ στα γνωστά όπως η Λίνδος, οι Πεταλούδες, οι 7 Πηγές, και αλλά πολλά που οι περισσότεροι ήδη γνωρίζετε και σίγουρα θα επισκεφθείτε.
Αξίζει να κάνετε μια ημερήσια εκδρομή στον Πανορμίτη και στη Σύμη, όπως επίσης και άλλη μία στη Χάλκη. Είναι κρίμα να είσαι στην Ρόδο και να μην επισκεφθείς αυτά τα όμορφα νησάκια. Και σίγουρα θα σας πρότεινα να επισκεφθείτε την Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννη του Αρταμίτη.
Εκεί, θα συναντήσετε δύο φιλόξενους πατέρες, τον πατέρα Λεόντιο, και τον πατέρα Αναστάσιο. Αξίζει να τους ρωτήσετε και να σας πουν την συγκλονιστική ιστορία τους. Είναι δίδυμοι και έχουν πολλά να σας πουν και να σας φιλέψουν. Εκεί, θα γνωρίσετε και την Παναγία την Μελισσού και την ιστορία της εικόνας. (www.romfea.gr)
Αυτό είναι το νησί μου! Ελπίζω και εύχομαι, όχι μόνο να το επισκεφθείτε και να περάσετε όμορφα, αλλά και να το αγαπήσετε κι εσείς όσο κι εγώ.
*Ο Κωστής Σαββιδάκης είναι ηθοποιός. Τον Σεπτέμβριο θα πρωταγωνιστήσει στο έργο «STRATEGΩ», του Αλέξανδρου Μούστα, σε σκηνοθεσία Τάσου Ιορδανίδη, στην Αθήνα. Τον Οκτώβριο θα ξεκινήσει γυρίσματα για την ταινία μεγάλου μήκους «Η Βασίλισσα των ουρανών» σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιάννη Στραβόλαιμου.
Πηγή: travel.gr
