Δημήτρης Καλλούδης: Ω! Του Ιπποκράτους χώρα

Ω! ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ ΧΩΡΑ

Αφορμή του σημειώματος είναι ένα συμβάν που χρειάστηκε να διακομιστεί πάνω σε καρότσα φορτηγού, επειδή δεν υπήρχε ασθενοφόρο, ή μάλλον δεν υπήρχε οδηγός ασθενοφόρου. Όλα αυτά στο κέντρο του Νησιού.

Ημέρα Κυριακή όλοι αργούν ακόμα, ακόμα και, τα ιδιωτικά ιατρικά κέντρα-ιατρεία, που παρεμπιπτόντως, υπάρχουν μπόλικα και ευδοκιμούν, στο Νησί του Ιπποκράτη, στη ΚΩ.

Ξεχασμένο το Ιπποκράτειο Νησί από ανθρώπους και θεούς. Μη σου τύχει να χρειαστείς ιατρική φροντίδα, όχι τίποτα ιδιαίτερο αλλά, απλά κάτι έκτακτο ένα ατύχημα που χρίζει ιατρικής φροντίδας.

Ω!! του Ιπποκράτους χώρα…

Αυτό το εξαγγελθέν νέο νοσοκομείο μας μάρανε που δεν πρόκειται να ανεγερθεί, κι ας έχει εξαγγελθεί πομπωδώς. Αν, λέω αν, οικοδομηθεί, που θα βρεθεί τότε το ιατρικό προσωπικό για τις ανάγκες του, ενώ το παλιό Ιπποκράτειο Νοσοκομείο είναι υποστελεχωμένο?  Αν κάποιος ενδιαφερόταν πραγματικά για το νησί, θα έβρισκε χίλιους τρόπους να στελεχώσει το υπάρχον νοσοκομείο με ιατρικό προσωπικό που χάσκει.

Μαθαίνω ότι ο κύριος Μητσοτάκης θα επισκεφτεί και πάλι την Κω. Είναι πιο έντιμο να μην υποσχεθεί ξανά την ανέγερση του νέου νοσοκομείου για να μην εκτεθεί αφού, δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο και δεν πρόκειται να γίνει γιατί τα συμφέροντα είναι πολλά και ευδιάκριτα. Ας μην βαυκαλίζονται οι Κώοι και να μην ονειρεύονται νεο νοσοκομείο.

Η Ιπποκρατική Ιδέα έχει δυστυχώς εκλείψει από τα ιατρικά ιδεώδη

Ο Ιπποκρατικός Όρκος δεν πρέπει να αποτελεί αντικείμενο συζητήσεων γιατί δεν χωράει σε καμιά γλώσσα.

Θυμίζω ότι ο όρκος του Ιπποκράτη είναι ένα αριστούργημα ηθικού μεγαλείου και προβάλει τις θεμελιώδεις αρχές της εξανθρωπισμένης Ιατρικής.

Η χώρα του Ιπποκράτη αδράνησε, δεν ακούμπησε στις πλάτες του, άφησε σε άλλες χώρες τα προνόμια. Δεν ευτύχησε να έχει τον πλούτο και την δόξα του ως έμβλημα.

Κύρια απασχόληση τους είναι να μην αγωνιστούν, και πως να διατηρήσουν τους παλμούς της καρδιάς τους και να υψώσουν την μετριότητα της ψυχής τους σε επιτυχίες στερημένες από ζωντάνια.

Αχ αυτή η Κως που δεν μπορώ να πείσω όλους, να την αγαπήσουν με την ίδια ένταση και το ίδιο πάθος και να την νοιώσουν στο δεύτερο επίπεδο πνευματικής αυτογνωσίας και όχι στο πρώτο της επιπόλαιης τουριστικής εντύπωσης.