Αγγέλου στο AV: Κάθε επαγγελματικός χώρος είναι εν δυνάμει “Τέμπη”- «Χαρτζιλίκι» η επιδοματική πολιτική στο στρατιωτικό προσωπικό
Συνέντευξη στον Μάνο Χατζηγιάννη
“Ο λαός μας να επιλέξει στην κάλπη το ΚΚΕ, γιατί είναι το μόνο αντισυστημικό κόμμα” καλεί μεταξύ άλλων στην αποκλειστική του συνέντευξη στο Armyvoice.gr o
Γιάννης Αγγέλου, συνταγματάρχης ε.α (ΜΧ) και υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στα Δωδεκάνησα.
Όσον αφορά το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών έκανε λόγο για «προδιαγεγραμμένο έγκλημα» και για ευθύνες που δεν παραγράφονται με την παραίτηση ενός υπουργού ή τις δηλώσεις του πρωθυπουργού.
«Κάθε επαγγελματικός χώρος είναι εν δυνάμει “Τέμπη”» σχολίασε και ζήτησε ο λαός να «κάψει» τα αντιλαϊκά σενάρια και να πάρει τις τύχες στα χέρια του.
Κατά τα λοιπά χαρακτήρισε υποκριτικές τις επισκέψεις του πρωθυπουργού σε στρατόπεδα ή χώρους της αμυντικής βιομηχανίας, ενώ σχολιάζοντας τα εξοπλιστικά προγράμματα τονίζει πως ο κρατικός κορβανάς δεν αντέχει άλλο να δίνει για το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ.
Για τα επιδόματα αναφέρει πως με τον τρόπο τους οι κυβερνήσεις που τα προσφέρουν προεκλογικά θα τα πάρουν πίσω, ενώ χαρακτηρίζει «χαρτζιλίκι» την επιδοματική πολιτική μπροστά στις πάγιες και διαχρονικές ανάγκες του στρατιωτικού προσωπικού.
Σημειώνει πως η χώρα μας γίνεται στόχος αφού έχει μετατραπεί σε μια ατελείωτη αμερικανοΝΑΤΟϊκή βάση και σε άλλο σημείο σχολιάζει και την «διπλωματία των σεισμών» εκτιμώντας πως «κάτω από αυτό βρίσκονται τα σενάρια συνδιαχείρισης του Αιγαίου από τα μονοπώλια».
Αναλύει την γεωπολιτική κατάσταση μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά και την ελληνική στάση και εκτιμάει πως ενδεχόμενο γενίκευσης του πολέμου είναι υπαρκτό.
Τέλος αναφέρεται στους λόγους που στην επερχόμενη κάλπη ο ελληνικός λαός πρέπει να επιλέξει να στηρίξει το ΚΚΕ.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη :
-Κύριε Αγγέλου, αρχικά ποιο είναι το σχόλιό σας για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη και πού αναλογούν οι ευθύνες;
Δεν πιστεύω πως υπάρχουν λόγια για να σχολιάσει κάποιος το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη. Ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα, με αιτίες και ενόχους. Η τραγωδία στα Τέμπη δεν ήταν κάτι που ήρθε από το πουθενά.
Εδώ και καιρό υπήρχαν ενδείξεις ότι είχε διαμορφωθεί μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση στις σιδηροδρομικές μεταφορές, τόσο για τους επιβάτες, όσο και για τους εργαζόμενους. Υπήρχαν πολυάριθμες προειδοποιήσεις από τους εργαζόμενους ότι ήταν θέμα χρόνου να συμβεί ένα σοβαρό ατύχημα, ένα πολύνεκρο δυστύχημα, οι οποίες και αγνοήθηκαν από την κυβέρνηση και την εταιρεία. Οι καταγγελίες για το κακοσυντηρημένο δίκτυο, για τις ελλείψεις και τα κενά σε συστήματα ασφάλειας, προσωπικό και κρίσιμες υποδομές, όπως είναι η σήμανση, έρχονται να το επιβεβαιώσουν. Αυτά τα ζητήματα έθετε μόλις πριν λίγες ημέρες και η ανακοίνωση της συνδικαλιστικής παράταξης του ΚΚΕ στους σιδηροδρομικούς, με την σοκαριστική πρόβλεψη ότι “δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάνοντας διαπιστώσεις”.
Όλα τα παραπάνω είναι αποτελέσματα της διαχρονικής πολιτικής της λεγόμενης “απελευθέρωσης” των σιδηροδρόμων, της κρατικής υποχρηματοδότησης, της κατάτμησης του σιδηροδρομικού έργου σε πολλά κομμάτια και της ιδιωτικοποίησης της πρώην ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Πρόκειται για μια εγκληματική πολιτική, όπως αποδεικνύεται, που φέρει τη σφραγίδα όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής απολύθηκαν εργαζόμενοι, επιβλήθηκαν ελαστικές σχέσεις εργασίας και εντατικοποίηση σε όσους απέμειναν, ενώ η ιταλική εταιρεία επιδοτήθηκε με πακτωλό χρημάτων.
Αυτές οι ευθύνες δεν παραγράφονται με την παραίτηση ενός υπουργού, ούτε μπορούν να κρυφτούν πίσω από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού για ανθρώπινα λάθη.
Αυτή η πολιτική, που έχουν για “ευαγγέλιο” όλα τα άλλα κόμματα, έχει οδηγήσει σε τραγικά ατυχήματα και σε άλλες χώρες της ΕΕ. Άρα κανένας δεν δικαιούται να το παίζει ανήξερος.
Στο βωμό αυτής της εγκληματικής κρατικής πολιτικής, καθώς και στο βωμό των κερδών του επενδυτή, θυσιάζονται οι αναγκαίοι όροι για ασφαλείς και σύγχρονες σιδηροδρομικές μεταφορές, αφού αντιμετωπίζονται συστηματικά ως “κόστος”.
Η σύγκρουση με όλα όσα ανέφερα είναι κυριολεκτικά ζήτημα ζωής και θανάτου! Και ο λαός μας, που από την πρώτη στιγμή βγήκε στους δρόμους, ήρθε η ώρα να «κάψει» τα αντιλαϊκά τους σενάρια και να πάρει τις τύχες στα χέρια του, δυναμώνοντας το ΚΚΕ.
Σημειώνεται ότι κάθε επαγγελματικός χώρος είναι εν δυνάμει “Τέμπη”. Οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες; Τα σχολεία; Τα νοσοκομεία; Όπου και να ρίξουμε το βλέμμα μας, υποστελέχωση και αδιαφορία, προς όφελος των ιδιωτών και του κέρδους.
-Με το βλέμμα πλέον προς τις εκλογές η κυβέρνηση έχει προβάλλει σε μεγάλο βαθμό το θέμα της Άμυνας της χώρας, με επισκέψεις του πρωθυπουργού σε στρατόπεδα ή χώρους της αμυντικής βιομηχανίας, αλλά και ανακοινώσεις για νέα εξοπλιστικά προγράμματα. Εν πρώτοις θα θέλαμε ένα σχόλιό σας για αυτήν τακτική και σε δεύτερη φάση μια απάντηση αν αντέχει ο κρατικός κορβανάς τέτοια δαπανηρά εξοπλιστικά προγράμματα;
Οι επισκέψεις του πρωθυπουργού είναι επιεικώς υποκριτικές. Δεδομένου ότι είναι στην κυβέρνηση επί 3,5 χρόνια και δεν ενδιαφέρθηκε για το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, με αποκορύφωμα το νόμο με τον ψευδή και παραπλανητικό τίτλο «Μέριμνα υπέρ του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων». Ήρθε στη Βουλή προς ψήφιση, μετά από 3,5 χρόνια αδιαφορίας για το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ και ο ίδιος ο νόμος απ’ τις πρώτες γραμμές του, δείχνει την πρόθεση από πλευράς κυβέρνησης για πλήρη άρνηση επίλυσης ακόμη και βασικών διαχρονικών αιτημάτων των στρατιωτικών.
Για το ζήτημα της «αμυντικής» βιομηχανίας, εμείς την λέμε «πολεμική», τι να σχολιάσω; Πλήρως απαξιωμένη, δείχνει την ξεκάθαρη θέση της κυβέρνησης αλλά και των άλλων αστικών κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Έχουν μεγάλη ευθύνη γιατί ενσωμάτωσαν στο ελληνικό δίκαιο τις οδηγίες της ΕΕ, που δρομολόγησαν την «απελευθέρωση» στον τομέα των αμυντικών προμηθειών, περιορίζοντας δραστικά τη δυνατότητα των κρατών-μελών να αναθέτουν απευθείας στις εγχώριες βιομηχανίες την παραγωγή πολεμικού εξοπλισμού.
Είναι αυταπάτη πως σ’ αυτή την «απελευθερωμένη» πολεμική βιομηχανία μέσα στις δεσμεύσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, είναι εφικτή η παραγωγή του απαραίτητου υλικού για την άμυνα της χώρας από την εγχώρια βιομηχανία και με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.
Σε ό,τι αφορά τα εξοπλιστικά προγράμματα που είναι σε εξέλιξη, γνωρίζετε πολύ καλά πως όλα γίνονται κυρίως για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ. Η χώρα και ο λαός μας κατ’ αναλογία είναι η δεύτερη χώρα σε αμυντικές δαπάνες μετά τις ΗΠΑ. Και το πόσο εκτιμά η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που κυβέρνησαν τον ιδρώτα του ελληνικού λαού, φαίνεται από τον τρόπο που με ευκολία αφοπλίζουν τα νησιά μας, με την ευκαιρία του πολέμου της Ουκρανίας. Ο κρατικός κορβανάς δεν αντέχει άλλο να δίνει για το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, όταν ο λαός μαζί οι φαντάροι και τα στελέχη στενάζουν από τα διάφορα βάρη που υφίστανται. Όλα αυτά τα βάρη το ΚΚΕ τα έχει αναδείξει, με ερωτήσεις στη Βουλή, με τη συνεχή παρουσία στις μονάδες σε όλη τη χώρα. Καθημερινά, όχι προεκλογικά, δίπλα στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων.
-Μια άλλη κυβερνητική μεθοδολογία αποτελούν οι ανακοινώσεις για επιδόματα και ενισχύσεις σε ένστολους. Θεωρείτε πως πρόκειται για προεκλογικό τέχνασμα;
Διαχρονικά οι κυβερνήσεις λίγο πριν τις εκλογές, ανοίγουν το πουγκί και δίνουν κάποια επιδόματα, ψιχία μπροστά σε αυτά που έχουν πάρει με διάφορους τρόπους. Ενώ και αυτά που δίνουν θα τα πάρουν πάλι πίσω, ασφαλώς!
Όπως και υπόσχονται πως με την επανεκλογή τους θα ρυθμίσουν ότι δεν πρόλαβαν την πρώτη τετραετία τους. Συνεχίζεται η κοροϊδία εις βάρος του στρατιωτικού προσωπικού, μη λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του στρατιωτικού επαγγέλματος και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η επιδοματική πολιτική είναι χαρτζιλίκι μπροστά στις πάγιες και διαχρονικές ανάγκες του στρατιωτικού προσωπικού.
-Στις αρχές του έτους είχαμε και τις Κρίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις με τον Στρατηγό Φλώρο να παραμένει στην θέση του παρά τις αναφορές για παρακολουθήσεις και του ιδίου, αλλά και άλλων κορυφαίων στελεχών των Ε.Δ. Πώς κρίνετε αυτήν την απόφαση και γενικά ποια η άποψή σας για τις Κρίσεις;
Σαν Κόμμα έχομε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων τα δικαιώματα και τα συμφέροντά τους, όπως και των οικογενειών τους. Οι κρίσεις όμως δεν λύνουν κανένα πρόβλημα αξιωματικών, υπαξιωματικών και φαντάρων και φυσικά εκφράζουν επιλογές της εκάστοτε κυβέρνησης, για τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής.
-Η πρόσφατη επίσκεψη Μπλίνκεν στην Αθήνα επιβεβαίωσε για ακόμη μια φορά την κυβερνητική πολιτική των “ανοιχτών θυρών” προς τις ΗΠΑ. Θεωρείτε επίφοβη την ολοένα και πιο έντονη αμερικανική παρουσία στην χώρα μας, όπως για παράδειγμα στην Αλεξανδρούπολη που πλέον αποκαλείται και «νέα Σούδα»;
Η χώρα μετά την υπογραφή της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας, για την οποία εργάστηκαν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και με την οποία συμφώνησε και το ΠΑΣΟΚ, έχει μετατραπεί σε μια ατελείωτη αμερικανοΝΑΤΟϊκή βάση. Εντείνεται η εμπλοκή της Ελλάδας -καλύτερα θα έλεγα η συμμετοχή της- τόσο στους πολεμικούς σχεδιασμούς, με τελευταία εξέλιξη και την αποστολή προσωπικού στα πλαίσια της ΕΕ και τα σχέδια για αποστολή πυραύλων S-300 και αρμάτων Leopard, όσο και στον ενεργειακό πόλεμο και τους οικονομικούς ανταγωνισμούς (σταθμοί μεταφοράς LNG, πακέτα κυρώσεων της ΕΕ προς τη Ρωσία κ.ά.).
Μην ξεχνάμε επίσης ότι πολεμικά πλοία και αεροσκάφη της χώρας συμμετέχουν σε ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις κρούσεως, που διασταυρώνονται με αντίστοιχες Ρωσικές. Πολλαπλασιάζονται έτσι οι κίνδυνοι για τον λαό και τη χώρα ακόμα περισσότερο από την όξυνση των αντιθέσεων στην περιοχή. Όπως ξεκάθαρα από την αρχή έχουν πει οι Ρώσοι, κάθε χώρα που έχει βάσεις του ΝΑΤΟ αυτομάτως γίνεται στόχος. Και δεν είναι μόνο η Αλεξανδρούπολη.
-Πέραν όμως από τις δικές μας εκλογές, ενδιαφέρον έχει και η επικείμενη εκλογική αναμέτρηση στην Τουρκία ιδίως μετά τους φονικούς σεισμούς. Τι προοπτική βλέπετε εσείς σε αυτό που μάθαμε να αποκαλούμε «διπλωματία των σεισμών» και κατά πόσο μπορεί να αλλάξει η κατάσταση στα ελληνοτουρκικά στο πεδίο της μακροπολιτικής;
Η «διπλωματία των σεισμών» ήταν ένα ωραίο αφήγημα που αναπτύχθηκε το 1999 μετά τους καταστροφικούς σεισμούς, με ελάχιστες μέρες διαφορά, σε Τουρκία και Ελλάδα και που παρουσιάζεται και τώρα δήθεν ως “φάρμακο” στην ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Καμία σχέση δεν έχει με τη μεγάλη δύναμη της πραγματικής αλληλεγγύης μεταξύ των λαών που αναδείχθηκε με τον τωρινό φονικό σεισμό. Κάτω από αυτό βρίσκονται τα γνωστά σενάρια συνδιαχείρισης του Αιγαίου από τα μονοπώλια, με την εποπτεία των ΗΠΑ και πάντα σε βάρος των λαών.
Ένα παζάρι δηλαδή που προφανώς ακουμπά και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και που παρότι εμφανίζεται στο όνομα της “ειρηνικής διευθέτησης” κρύβει μεγάλους κινδύνους για “διευθετήσεις” στην περιοχή. Κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα των τουρκικών εκλογών, γιατί εκφράζει τη στρατηγική της τουρκικής αστικής τάξης.
Θέλω όμως να επισημάνω και το εξής: Πως αρκεί ένα φυσικό φαινόμενο για να αποδειχτεί ότι τα μεγάλα συμφέροντα θυσιάζουν την ασφάλεια ακόμη και των λαϊκών κατοικιών και μάλιστα με την ανοχή ενός κράτους που ανήκει στους G-20. Όσοι μάλιστα έμειναν άστεγοι, δεν φιλοξενήθηκαν στα άδεια αυτή την εποχή ξενοδοχεία, αλλά με το δριμύ ψύχος έμεναν σε αντίσκηνα. Γιατί αυτή είναι η λογική του κεφαλαίου και του αστικού κράτους. Όλα για το κέρδος, τίποτα για το λαό. Ο ελληνικός λαός έτρεξε αμέσως να προσφέρει τη βοήθειά του.
Από κάθε γωνιά της Ελλάδας και από τα νησιά μας. Έδειξε πως οι λαοί έχουν τεράστια δύναμη. Αρκεί να το πιστέψουν. Λέμε διαρκώς πως μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό. Επιβάλλεται στη χώρα μας να διεκδικήσουμε ελέγχους και μέτρα αντισεισμικής προστασίας, γενικότερα μέτρα για φυσικές καταστροφές, που λείπουν. Απαιτούνται ολοκληρωμένα και όχι αποσπασματικά σχέδια θωράκισης με κριτήριο την προστασία των λαϊκών στρωμάτων.
-Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η χώρα μας συμμετείχε από νωρίς ενεργά με αποστολές και οπλικών συστημάτων. Την ίδια στιγμή το ΝΑΤΟ τείνει να διευρυνθεί με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, το Ιράν φέρεται να εξοπλίζει την Ρωσία και η Κίνα δείχνει κι εκείνη τις διαθέσεις της. Πού μπορεί να οδηγήσει όλο αυτό;
Όταν πριν ένα χρόνο ξεκίνησε η στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία, κάποιοι έπεσαν από τα σύννεφα. Γιατί; Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Είχε προηγηθεί η σφοδρή διαπάλη και σύγκρουση στο έδαφος της χώρας, μετά την επέμβαση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, το πραξικόπημα που ενορχήστρωσαν το 2014 και τους βομβαρδισμούς της ανατολικής Ουκρανίας από τις αντιδραστικές κυβερνήσεις της χώρας.
ΝΑΤΟ και ΗΠΑ, όλα αυτά τα χρόνια, ενίσχυσαν στρατιωτικά με ειδικό πρόγραμμα την Ουκρανία.
Επίσης ανέπτυξαν μόνιμες στρατιωτικές δυνάμεις στην περίμετρο των Ευρω-ΝΑΤΟϊκών συνόρων και διεξήγαγαν ασκήσεις πολύ κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία, στη Μαύρη θάλασσα και την Βαλτική.
Το Δεκέμβρη του 2021 στάλθηκε επιστολή σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, με την οποία η Ρωσία προειδοποιούσε πως επιθυμεί τη διασφάλιση των συνόρων της. Παράλληλα, πραγματοποιούσε μετακινήσεις στρατευμάτων στα σύνορα με την Ουκρανία. Η ρωσική εισβολή ήταν το επόμενο βήμα.
Σήμερα, έναν χρόνο μετά την τυπική έναρξη του πολέμου, επιβεβαιώνεται ότι δεν πρόκειται απλά για μια ακόμα «περιφερειακή σύγκρουση» ανάμεσα σε δύο γειτονικά κράτη, αλλά για έναν πόλεμο που κλιμακώνεται με κίνδυνο να γενικευθεί. Εμπλεκόμενοι είναι τα πιο ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα του κόσμου: Από τη μία τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ (και τη Μ. Βρετανία) και από την άλλη τη Ρωσία που συμμαχεί με την Κίνα και άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη.
Οι δυο πλευρές επιδιώκουν να έχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερες επιτυχίες σε στρατιωτικό επίπεδο, για να καθίσουν ενισχυμένες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Γι’ αυτό και οι δυτικοί ενισχύουν την Ουκρανία με όλο και πιο ενισχυμένα οπλικά συστήματα.
Παράλληλα ενισχύεται η σύγκρουση ΗΠΑ και Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα και οξύνονται οι αντιθέσεις στο εσωτερικό «παραδοσιακών» συμμαχιών, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.
Το ΝΑΤΟ και με αφορμή τη στρατιωτική επιχείρηση επιδιώκει την επέκτασή του ανατολικά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διαμορφώνονται νέες συμμαχίες, να γίνονται συζητήσεις, αφού η επόμενη μέρα δε θα είναι ίδια με όσα μέχρι σήμερα γνωρίζαμε. Η “συνολική Δύση”, μετά την επιβολή των κυρώσεων εις βάρος της Ρωσίας, προσπαθεί με κάθε μέσο να την στριμώξει. Δεν είναι τόσο εύκολο. Ήδη ο άξονας Μόσχας – Πεκίνου είναι αρκετά ενισχυμένος. Η Κίνα ανέλαβε την πρωτοβουλία και κατέθεσε ένα σύνολο προτάσεων για να ξεκινήσει η ειρηνευτική διαδικασία, που η Δύση έχει ήδη απορρίψει. Το Ιράν επίσης ενισχύει τις σχέσεις του με τη Ρωσία. Τα περί εξοπλισμού διαψεύδονται και από τις δυο χώρες.
Γενικά υπάρχει κινητικότητα, χώρες που αναθεωρούν τη μέχρι σήμερα στάση τους, επιθυμία χωρών να ενταχθούν στους BRICS, στη Συμφωνία της Σαγκάης και σε άλλους οργανισμούς που δε συμμετέχουν ΗΠΑ και ΕΕ.
Όπως αναφέραμε και πιο πριν με την ελληνική συμμετοχή στον πόλεμο, πολλαπλασιάζονται οι κίνδυνοι για τον λαό και τη χώρα ακόμα περισσότερο από την όξυνση των αντιθέσεων στην περιοχή, ιδιαίτερα στο ενδεχόμενο γενίκευσης του πολέμου, που είναι υπαρκτό.
-Τέλος, ένα μήνυμα για τις επερχόμενες εκλογές. Γιατί ο ενεργός πολίτης να επιλέξει στην κάλπη το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος;
Ο λαός μας να επιλέξει στην κάλπη το ΚΚΕ, γιατί είναι το μόνο αντισυστημικό κόμμα, που δεν έχει την παραμικρή εξάρτηση από οποιονδήποτε, είναι μαχητικό και δεν έχει καμιά σχέση με την σαπίλα που εμφανίζεται κάθε τόσο σε άλλους πολιτικούς χώρους. Το ΚΚΕ είναι στο πλευρό του λαού, όχι μόνο προεκλογικά, αλλά καθημερινά, διαρκώς. Δεν τείνει ευήκοον ους μόνο λίγο πριν τις εκλογές και μετά την κάλπη ξεχνά το λαό, για να τον θυμηθεί πάλι προεκλογικά.
Ο λαός έχει πείρα για να αποφύγει τις παγίδες των ψεύτικων διλημμάτων. Αυτοί που διαχρονικά καλλιεργούν τέτοιους εκβιασμούς είναι οι ίδιοι που -όταν το σύστημα χρειάστηκε- ξεπέρασαν τις όποιες διαφορές τους για να στηρίξουν από κοινού την αντιλαϊκή αστική σταθερότητα. Αυτό έγινε με τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ και τον ακροδεξιό ΛΑ.Ο.Σ. Το ίδιο έγινε με τη συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ. Το ίδιο με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ. Το ίδιο έγινε το 2015, όταν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ έσπευσαν να αναπληρώσουν την απώλεια της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ για να ψηφιστεί το τρίτο μνημόνιο.
Το ίδιο μπορεί να ξαναγίνει από τη στιγμή που το «κοινό πρόγραμμα» όλων είναι οι δεσμεύσεις της ΕΕ, το νέο «Υπερμνημόνιο» που ονομάζεται Ταμείο Ανάκαμψης, η στρατηγική της «πράσινης μετάβασης» που οδηγεί στην απαξίωση των εγχώριων πηγών Ενέργειας, οι δεσμεύσεις απέναντι στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, όπως η δέσμευση για τουλάχιστον 2% του ΑΕΠ τον χρόνο που αφορά τις ΝΑΤΟϊκές ανάγκες και τους εξοπλισμούς και η εμπλοκή στους πολέμους.
Γι’ αυτό και αυτή την τετραετία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ ψήφισαν τα περισσότερα από τα κρίσιμα αντιλαϊκά νομοσχέδια που έφερε στη Βουλή η ΝΔ.
Διλήμματα δεν υπάρχουν. Μόνο αντιλαϊκά σενάρια.
Καλούμε τους συναδέλφους, όλο το λαό μας σε συμπόρευση και ας μη συμφωνούν σε όλα με το ΚΚΕ, για να κάψουμε τα αντιλαϊκά σενάρια και αυτό να είναι η αρχή για να πάρει ο λαός μας ανάσα και ελπίδα στον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο, που είναι η σοσιαλιστική κοινωνία.
Πηγή: https://armyvoice.gr
