Μετά από σκληρή μάχη που έδωσε ο ίδιος, παρά τις προσπάθειες της οικογένειας και των γιατρών του σε Αθήνα και Ρόδο, έφυγε τελικά από τη ζωή απόψε, ο συμπολίτης μας Κώστας Λενακάκης.
Ο Κώστας Λενακάκης, είχε διατελέσει επί σειρά ετών συνδικαλιστικό στέλεχος και πρόεδρος στο σωματείο των εργαζομένων τεχνικών του ΟΤΕ Δωδεκανήσου. Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος και οικογενειάρχης, ιδιαίτερα αγαπητός στην τοπική μας κοινωνία.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε απόψε η οικογένειά του αναφέρει:
«Δυστυχώς την Τρίτη 18 Οκτωβρίου θα αποχαιρετήσουμε τον πολυαγαπημένο μας σύζυγό, πατέρα και παππού, αφού μετά από την μεγάλη μάχη που έδωσε δεν τα κατάφερε.
Ευχαριστούμε πολύ για την συμπαράσταση σας.»
πηγή: rodiaki.gr
Ο Δημήτρης Γάκης για την απώλεια του Κώστα Λενακάκη.
Χάσαμε έναν υπέροχο άνθρωπο. Έφυγε από κοντά μας ο Κώστας Λενακάκης. Ένας φανατικός Κρητικός που δεν μοίρασε ποτέ την αγάπη του για την Κρήτη αλλά διπλασίασε την καρδιά του βάζοντας στο άλλο μισό της και τη Ρόδο μέσα σ’ αυτήν.
Ο συνάδερφός μας στον ΟΤΕ με το πλατύ χαμόγελο, το δυνατό γέλιο, το μεγάλο κέφι, την αστείρευτη αλληλεγγύη του προς τους συναδέλφους αλλά και προς όλους όσους του ζητούσαν την βοήθεια του.
Έζησε τα προβλήματα μας μέσα από την θέση του προέδρου της ΠΕΤ-ΟΤΕ απο όπου συνδικαλίστηκε πολλά χρόνια. Πάντα ήταν συμπαραστάτης μας χωρίς υστεροφημία.
Ο Κώστας κατάφερε με την οξυδέρκεια του να ξεκινήσει επιχειρηματικά από το μηδέν και να εξελιχθεί σε έναν από τους σοβαρούς επιχειρηματίες στο νησί μας. Ήταν καθαρά αυτοδημιούργητος. Ότι έκανε το έκανε μέσα απ’ τη δουλειά του. Αυτό το μείγμα του κεφιού, της αλληλεγγύης, της οξυδέρκειας και της επιχειρηματικής πρόβλεψης τον κατοχύρωσαν στην κοινωνία της Ρόδου. Του είχαμε προσδώσει το παρατσούκλι “ο λουλούδας” το οποίο όμως το χαιρόταν πάρα πολύ γιατί ήξερε ότι έτσι αναγνωρίζουμε την επιχειρηματική του επιτυχία. Αν δεν τον έβρισκες στο ανθοπωλείο θα τον έβρισκες σίγουρα δίπλα στο καφέ ή πιο κάτω στο καφενείο να παίζει τάβλι. Δέσποζε με την αρχοντική παρουσία του στην πλατεία Μ. Βρούχου.
Ο Κώστας αγαπούσε ιδιαίτερα την γυναίκα του, τις δύο του κόρες και τα εγγονάκια του.
Στα τελευταία τηλεφωνήματα έκλαιγε γι’ αυτά που θα τα χάσει. Εύχομαι σε όλη την οικογένεια να βρει τη δύναμη να κάνει τα επόμενα βήματα προς τα μπρος έτσι όπως τους δίδαξε ο Κώστας νιώθοντας τον συνεχώς δίπλα τους.
Ρόδος 17-10-2022
