Ρόδος: Η Σμάρω, η δασκάλα της λύρας!

Συνέντευξη στη Ροδούλα Λουλουδάκη

Είναι χαρά να βλέπεις αυτό το λαμπερό κορίτσι να παίζει τη λύρα του, να τραγουδά τον Ερωτόκριτο, να διδάσκει τους μαθητές του, να χορεύει, να υπηρετεί την παράδοση με χίλιους τρόπους και το χαμόγελό του να είναι  ζεστό για όλους!

Δασκάλα λύρας και Ανωτέρων Θεωρητικών, η Σμάρω Ντουμάνη στο Ωδείο Κορέλι και στον Λαογραφικό Σύλλογο «Τερψιχόρη», ο οποίος  πάλι μας εξέπληξε προχθές στην Τάφρο, με το θέαμα που παρουσίασε για το κοινό της Ρόδου, ξεκίνησε από το Μουσικό Σχολείο, το Σχολείο αυτό που κάνει υπέροχη δουλειά!

Έφτασε να κερδίσει τον τίτλο της δασκάλας, έναν τίτλο που μόνο κερδίζεται και ιδού οι σκέψεις και τα βιώματά της. Γιατί είναι πολύς ο κόσμος εκεί έξω που κάνει σπουδαία δουλειά. Και δική μας δουλειά είναι να την αναδεικνύουμε.

«Με την κρητική λύρα μπορείς να παίξεις τα πάντα, μου είπε. Εγώ τη λέω «ανάποδο βιολί». Αν δεν την αγαπάς, δεν προχωράς όπως και κάθε όργανο. Ωστόσο, καλά κάνουν οι γονείς που δίνουν ερεθίσματα στα παιδιά τους. Να φυτεύεις το σποράκι, κι αυτό ή που θ’ ανθίσει ή που θα μείνει έγκλειστο».

Σας άκουσα στην Τάφρο, στις εκδηλώσεις της «Τερψιχόρης», να δίνετε μεγάλη έμφαση στη ροδίτικη μουσική. Ευτυχώς!
Παίζουμε σκοπούς απ’ όλη την Ελλάδα και βέβαια τους ροδίτικους σκοπούς. Παίξαμε το «Γιασεμί», το «Πέρα στους  πέρα κάμπους», την «Πέρδικα», τα «Εκατόλογα»…

Πες μου το αγαπημένο μου…
«Κανάν καιρό ήμουν πουλί, και μ’ αγαπούσασιν πολλοί,
πουλί και κελαηούσα, στα ψηλά βουνά πετούσα.
Τώρα μου κόψαν τα φτερά και δεν μπορώ να πετάσω,
την αγάπη μου να πιάσω». 
Παίζει και τραγουδά υπέροχα ο Γιάννης Κλαδάκης. Τον ευχαριστούμε για όσα κάνει για τον πολιτισμό της Ρόδου.

Είσαι  Ροδίτισσα, από τα Κοσκινού!  Της Ευδοκίας και του Σπύρου! Πώς ήρθε πρώτη φορά η λύρα, στα χέρια σου;
Όλα είναι ερεθίσματα. Έρχεται μία στιγμή που κάτι σε παρακινεί και ξεκινά το ενδιαφέρον. Αυτό ακριβώς συνέβη και μ’ εμένα. Ήμουν γ΄ δημοτικού όταν  ο αδελφός μου που ήταν μεγαλύτερος ξεκίνησε μαθήματα στο αρμόνιο, με τον κύριο Κώστα Αϊβάζη. Είχα εντυπωσιαστεί. Έκανα παράλληλα κι εγώ ό,τι έκανε ο αδελφός μου και τότε ο πατέρας μου αποφάσισε να ξεκινήσω κι εγώ. Ο δάσκαλος με ξεκίνησε από την αρχή, εγώ όμως αυτά που μου έδειχνε τα είχα  ήδη δουλεμένα από τον αδελφό μου. Κάπως έτσι «εξημερώθηκε» και το αυτί μου.

Είναι πολύ σημαντικό ένας μουσικός να έχει ένα καλό μουσικό αυτί. Αυτό συνήθως επιτυγχάνεται με την ενασχόληση από την παιδική ηλικία, κι όσο το δουλεύεις εξελίσσεται. Με τη λύρα ξεκίνησα να ασχολούμαι στην α’ τάξη του Μουσικού Σχολείου, με πρώτο μου δάσκαλο τον Γιάννη Κλαδάκη. Απ’ ό,τι λέει κι εκείνος, μονάχα μια χρονιά υπήρξε δάσκαλος στο Μουσικό Σχολείο και για καλή μου τύχη, έτυχε να είναι τότε!  Τις επόμενες χρονιές είχα για δασκάλους μου τον Γιώργο Παραγιό και τον Ηλία Αναστασιάδη, στους οποίους οφείλω πολλά.

Θέλω να πω εδώ ότι το Μουσικό Σχολείο είναι από τα καλύτερα σχολεία της Μέσης Μουσικής Εκπαίδευσης! Συνέχισα τις σπουδές μου στα ανώτερα θεωρητικά, το κλασικό πιάνο και τη λύρα στο Ωδείο Κορέλι, υπό τη διεύθυνση του Σάββα Καρατζιά. Στο Ωδείο αυτό συνεχίζω να διδάσκω, από το 2008 έως και σήμερα.

Έγινες δασκάλα στη λύρα και για την «Τερψιχόρη»!
Το 2016 ο Λαογραφικός Σύλλογος «Τερψιχόρη» υπό  την προεδρία του Αντώνη Μελετίου,  εισάγει τη διδασκαλία παραδοσιακών οργάνων στους κόλπους του κάνοντάς μου την πρόταση να αναλάβω την εκμάθηση της λύρας.  Από τότε έως και σήμερα έχουμε αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς και σχέσεις που έχουν κάτι παραπάνω από την απλή σχέση δασκάλου-μαθητή, κι έτσι συνεχίζεται ένα μαγικό ταξίδι εκμάθησης, εκδηλώσεων  και συναναστροφών.

Και για τη Μαρία Γιορδαμνή, να μου πεις, αυτή την εκλεκτή ψυχή που εμπνέει όλη την ομάδα!
Από το ΜΕΚΤΟ του δήμου Καλλιθέας, τη θαύμαζα. Έχουμε σχέση χημείας, εκπέμπουμε ακριβώς την ίδια συχνότητα, έχουμε τις ίδιες αντιλήψεις και η μία συμπληρώνει την άλλη. Είναι εκείνη που εμπνέεται, κι εμείς εκτελούμε. Το καλό αποτέλεσμα προκύπτει από την έμπνευση και την εκτέλεση.

Η πρώτη μεγάλη δική σου εκδήλωση θα γίνει στο «Ρόδον», τι να περιμένουμε;
Στις 31  Αυγούστου θα έχουμε προσκεκλημένους μας τους Γιώργο και Νίκο Στρατάκη από την Κρήτη, λύρα και λαούτο και η εκδήλωση θα περιλαμβάνει  σκοπούς και τραγούδια απ’ όλη την Ελλάδα. Είναι ένας μόχθος κι αυτός! Δουλεύουμε πάνω σ’ αυτό, με τη στήριξη της περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και του ΔΟΠΑΡ, σε συνεργασία με το Ωδείο Κορέλι.

Ευγενής ενασχόληση η παραδοσιακή μουσική και ωραίοι οι νέοι άνθρωποι που υπηρετούν την παράδοση στο νησί μας.  Αυτοί που δεν επιμένουν στα Κρητικά ακούσματα, αυτοί που γνωρίζουν και τον Δωδεκανησιακό πλούτο και τον αναδεικνύουν!