Ιωάννης Παππάς: «Πάλι καλά που το παραδέχτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ».
—
Μερικές φορές είμαστε τυχεροί ως λαός που μιλάμε μία από τις πλουσιότερες γλώσσες του πλανήτη με υπερχιλιετή ιστορία. Είμαστε τυχεροί γιατί μπορούμε να αποτυπώνουμε σύνθετες έννοιες και νοήματα με μία μόνο λέξη. Στην προκειμένη περίπτωση η παραπάνω ιδιότητα της ελληνικής γλώσσας απέκτησε εφαρμογή και στην πολιτική, η οποία επίσης γεννήθηκε πριν χιλιάδες χρόνια στην Ελλάδα.
Ο εξάδελφος του πρώην πρωθυπουργού, Γιώργος Τσίπρας κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή την περασμένη Τρίτη, είπε από το βήμα του κοινοβουλίου. «Η άμυνα της χώρας δεν είναι αυτοσκοπός». Στο σημείο αυτό γεννάται ένα αυτονόητο ερώτημα για τον τομεάρχη Άμυνας της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν ξέρει τι σημαίνει η λέξη αυτοσκοπός ή ξέρει και σκόπιμα τη χρησιμοποίησε.
Στην πρώτη περίπτωση, αν δεν το έχει ήδη κάνει βλέποντας τις διαστάσεις που πήρε η δήλωσή του, είναι εξαιρετικά εύκολο να μάθει την ακριβή σημασία της λέξης. Δηλαδή ότι ο αυτοσκοπός έχει σκοπό τον ίδιο του τον εαυτό και δεν γίνεται για να εξυπηρετήσει κάτι άλλο. Αν μπορούσε κάποιος να το παρομοιάσει με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας, είναι η Συμφωνία των Πρεσπών η οποία εκ του αποτελέσματος δεν έχει εξυπηρετήσει το εθνικό συμφέρον παρά μόνο την ιδεολογία όσων την υπέγραψαν και την υποστηρίζουν ακόμα και σήμερα.
Στη δεύτερη περίπτωση τα πράγματα γίνονται πιο σοβαρά και οριακά επικίνδυνα. Σε μία περίοδο που η Ανατολική Ευρώπη βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και με έναν γείτονα που έχει πλέον ως καθημερινή συνήθεια τις προκλήσεις, όταν η αξιωματική αντιπολίτευση ενός κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ υποστηρίζει ότι «η άμυνα της χώρας δεν είναι αυτοσκοπός» είναι μείζον πρόβλημα. Είναι μείζον πρόβλημα για τη δημοκρατία μας και για το αποτύπωμα της Ελλάδας στην περιοχή. Ένα αποτύπωμα το οποίο από το 2019 μέχρι σήμερα ενισχύεται αποφασιστικά. Αρκεί μόνο να αναλογιστούμε πώς διαβάζουν μία τέτοια δήλωση οι γείτονες της Ελλάδας που δεν την βλέπουν και με το καλύτερο μάτι.
Σε κάθε περίπτωση όμως, ο Γιώργος Τσίπρας έκανε κάτι που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και χρόνια. Αποκάλυψε τι πραγματικά πιστεύουν στον ΣΥΡΙΖΑ ή ότι δεν γνωρίζουν τι λένε. Στην περίοδο διακυβέρνησης παρασύρθηκαν από τις εθνικολαϊκιστικές σειρήνες του κυβερνητικού τους εταίρου. Φάνηκαν πλέον ξεκάθαρα οι λόγοι για τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κατώτερος των ελάχιστων περιστάσεων και ακόμα και στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι επικίνδυνος. Στο σημείο που είμαστε όμως, δεν υπάρχει περιθώριο ούτε για λάθη, ούτε για ιδεοληψίες, πόσο μάλλον για δεύτερη φορά που θα είναι αλλιώς.
