Ιωάννης Παππάς: «Οι επικίνδυνες πανδημίες που δεν βλέπουμε».
Κοντεύοντας τα δύο χρόνια από το ξέσπασμα της πανδημίας στην Ελλάδα και διανύοντας τη δεύτερη περίοδο γιορτών με τον κορονοϊό να είναι ανάμεσά μας και χιλιάδες συμπολιτών μας να μην είναι μαζί μας, αναπόφευκτα το μυαλό όλων μας πηγαίνει στο μέλλον και στο τι μπορεί να βελτιωθεί. Εκείνο που ευδοκιμεί όλους αυτούς τους μήνες και συνυπάρχει με την πανδημία του κορονοϊού, είναι μία σειρά από άλλες «πανδημίες».
Κι αν πριν περίπου δέκα χρόνια, το επίδικο ήταν αποκλειστικά και μόνο η οικονομία με αποτέλεσμα να μπορεί ο καθένας να αναπτύσσει τις παράλογες θεωρίες του, τώρα είναι εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Η πανδημία έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο ζωής μας και το πώς αντιμετωπίζουμε το παρόν και το μέλλον.
Σε αυτή τη νέα πραγματικότητα δεν χωράνε παραλογισμοί και πειραματισμοί. Γιατί το κόστος για κάθε θεωρία συνωμοσίας που χαϊδεύει αυτιά, είναι οι ανθρώπινες ζωές των συμπολιτών μας. Κι αν στην αρχή ήταν οι αρνητές του ιού, εκείνοι που έλεγαν «πώς κάνετε έτσι για μία απλή γρίπη;», μετά ήταν οι αρνητές μάσκας, μετά αμφισβήτησαν τα εμβόλια, μετά αρνήθηκαν να το κάνουν και εσχάτως αρνούνταν να διασωληνωθούν.
Αυτή η πανδημία είναι ακόμα χειρότερη γιατί στην αρχή είναι ανώδυνη, απευθύνεται στο θυμικό και δίνει την ευκαιρία στον καθέναν να βγάλει συμπλέγματα και δεισιδαιμονίες που καταπίεζε εδώ και καιρό. Με τον τρόπο αυτό η πραγματική πανδημία, αυτή του κορονοϊού έρχεται με περισσότερη ορμή και προκαλεί μεγαλύτερο κακό.
Αυτή η πανδημία που δεν βλέπουμε είναι διάχυτη και μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Από τη διασπορά ψευδών ειδήσεων που πλέον κοντεύει να γίνει κομμάτι της καθημερινότητάς μας, μέχρι την γενίκευση πληθυσμιακών ομάδων ή ακόμα και την προσβολή τους. Η ίδια πανδημία μάλιστα μπορεί να είναι πλήρως ασυμπτωματική καθώς καθημερινά εντυπώνονται εκφάνσεις της στο συλλογικό υποσυνείδητο με αποτέλεσμα μετά από καιρό, τα παράλογα να φαίνονται φυσιολογικά.
Το 2022, με την Ελλάδα να μπαίνει στον τρίτο αιώνα ζωής της ως ανεξάρτητο κράτος, οφείλουμε να αναπτύξουμε αντισώματα στην πανδημία του παραλογισμού και των εύκολων λύσεων που επιχειρούν να παραβλέπουν το πρόβλημα και να ρίχνουν την ευθύνη σε κάποιους κακούς. Μπορούμε να γυρίσουμε την πλάτη σε όλα αυτά που μας πλήγωσαν και συνεχίζουν να μας πληγώνουν και να αντιμετωπίσουμε την προκλήσεις του μέλλοντος με ρεαλισμό και σοβαρότητα. Είναι στο χέρι μας να ξεπεράσουμε και τις δύο πανδημίες με σεβασμό σε όσους χάθηκαν και υπευθυνότητα απέναντι σε όσους οφείλουμε να προστατεύσουμε. Κυρίως όμως απέναντι στις επόμενες γενιές.
