Απάντηση Προέδρου Β’ ΕΛΜΕ: «Κοτσαμπάσηδες, πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες, κυβερνούσανε τη χώρα, καλή ώρα»

ΑΠΑΝΤΗΣΗ   ΤΟΥ  ΠΡΟΕΔΡΟΥ  ΤΗΣ  Β΄ΕΛΜΕ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ

΄΄ ΚΟΤΣΑΜΠΑΣΗΔΕΣ  ΠΑΣΑΔΕΣ  ΚΑΙ  ΣΕΒΑΣΜΙΟΙ  ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ  , ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΑΝΕ  ΤΗΝ  ΧΩΡΑ , ΚΑΛΗ ΩΡΑ…΄΄

Αυθόρμητα μου  ήρθαν  στο  νου   αυτοί  οι  στίχοι του  γνωστού   τραγουδιού  ,  όταν θέλησα   να  δώσω μια  απάντηση  σε  κάποιους  ΄΄ σεβάσμιους  διευθυντάδες ΄    .  Σε εκείνους (τους λίγους ) που  έχουν  λυσσάξει  γιατί  το  ΔΣ  της   Β΄ ΕΛΜΕ  και  συγκεκριμένα  ο  πρόεδρός της  και  ΄΄κάποια   μέλη του  ΔΣ΄΄ κάνουν  το   αυτονόητο καθήκον τους     και  μπαίνουν  μπροστά  στον  αγώνα  ολόκληρου του  κλάδου  ενάντια  στην  ΄΄αξιολόγηση της  σχολικής μονάδας ΄΄.  Μια  αξιολόγηση που  θα  οδηγήσει το  δημόσιο  σχολείο  σε  υποβάθμιση ,  θα  δημιουργήσει  σχολεία πολλών  ταχυτήτων ,  θα  οδηγήσει τους  γονείς  να  βάζουν  το  χέρι  πιο βαθειά στην  τσέπη  για  να  καλύπτουν  ανάγκες που  θα  έπρεπε το  ίδιο  το  κράτος  να  καλύψει.  ,  Μια  αξιολόγηση  που  θα  αποσπάσει  τους  εκπαιδευτικούς  από  το  βασικό  χρέος  τους :  να  προσπαθούν   να  μορφώσουν  τους  μαθητές  τους και να  προσπαθούν να γίνονται  καλύτεροι σε  αυτό  τους το  καθήκον .

Ενάντια  σε  αυτή  την  ψευδεπίγραφη και καταστροφική για το  δημόσιο  σχολείο  αξιολόγηση ,  δίνει  ένα τεράστιο  αγώνα η  συντριπτική  πλειοψηφία  του  κλάδου   μήνες  τώρα. Με  τεράστια  ποσοστά  συμμετοχής ,  να  λένε ΟΧΙ  σε  αυτή  την  αξιολόγηση  και  ταυτόχρονα ένα  μεγάλο  ΝΑΙ σε  ένα  σχολείο  που  θα  έχει  επαρκή  χρηματοδότηση  από  το  κράτος , με  σύγχρονες κτηριακές  υποδομές ,  με  επαρκές μόνιμο    προσωπικό ,   με  επαναφορά των  μαθημάτων   που  έχουν  καταργηθεί, χωρίς φραγμούς στον  αγώνα των παιδιών  να μορφωθούν.

Αξιότιμοι  ΄΄κύριοι  διευθυντάδες ΄΄  σας  ενοχλεί  που  δεν  συμβιβαζόμαστε με τα  κοντέινερς σαν  αίθουσες  διδασκαλίας  ,  που  δεν  συμβιβαζόμαστε με  τους  χιλιάδες  αναπληρωτές  που  θα  έπρεπε  να  είναι  μόνιμοι εδώ  και  χρόνια , σας  ενοχλεί  που  φωνάζουμε  να  μη  πληρώνουν  ξανά  και  ξανά  οι  γονείς για  την  μόρφωση  των  παιδιών  τους.  ΚΥΡΙΩΣ  ΣΑΣ ΕΝΟΧΛΕΙ που  εμείς  την έχουμε  κάνει  ήδη  την αξιολόγηση εκείνης  της  πολιτικής ,  της  σημερινής και  των  προηγούμενων  κυβερνήσεων ,  που  ολοένα  και  πιο  πολύ  απαξιώνει  το δημόσιο  σχολείο.  Σε  αυτή  την  πολιτική  ,  οι  εκπαιδευτικοί  βάζουν  κάτω  από  τη  βάση.

Εγκαλείτε το  ΔΣ  της  Β΄ ΕΛΜΕ  Δωδεκανήσου γιατί  ΄΄πιέζει΄΄ τους  συναδέλφους  να  μη  πάρουν  μέρος  στην αξιολόγηση. ΑΛΗΘΕΙΑ  ΤΩΡΑ;;;  Το  ανοικτό ,  συναδελφικό ,  αγωνιστικό  κάλεσμα σε  όλους  τους  συναδέλφους  ,  να  συστρατευθούν   στον  αγώνα  του  κλάδου το  ονομάζετε  πίεση;   Πολύ έγνοια σας  έπιασε  για  τους  συναδέλφους. Δεν  σας  είδαμε  να  τους  στηρίζετε  όμως απέναντι  στην  τρομοκρατία  και  τον  αυταρχισμό του  υπουργείου παιδείας ,  όταν  νομοθετεί    απειλές , εκβιασμούς , ποινές  ,  προς συμμόρφωση.  Δεν  αρθρώσατε  λέξη  όταν οι  εκπαιδευτικοί  σύρθηκαν στα  δικαστήρια  ,  3  φορές  σε  10  μέρες  ,  για  να  βγει  παράνομο  το  δικαίωμά  τους  στην  απεργία.  Αντίθετα  ,  φροντίσατε ,  εσείς  οι  λίγοι ,  να  πολλαπλασιάσετε  τις  απειλές  αυτές  ,  να  καλλιεργήσετε  τον  φόβο  ,  άλλοτε  με  συγκαλυμμένο και  άλλοτε  με  ωμό  και  απροκάλυπτο  τρόπο.

ΜΗΝ  ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ ,  ΓΝΩΡΙΖΟΜΑΣΤΕ…

ΕΙΧΑΤΕ  ΤΗΝ  ΕΥΚΑΙΡΙΑ  ΣΑΣ  Όταν  οι  ομοσπονδίες  ΔΟΕ  και  ΟΛΜΕ καλούσαν  στον  αγώνα  τους  εκπαιδευτικούς  ,  απηύθυνε  αυτό το  κάλεσμα πρώτα πρώτα  στους  διευθυντές ,  να  μπουν  και  αυτοί  στον  αγώνα ,  να  σταθούν  δίπλα  στους  συναδέλφους  και  όχι  απέναντί τους .  ΤΗΝ  ΧΑΣΑΤΕ  ΑΥΤΗ  ΤΗΝ  ΕΥΚΑΙΡΙΑ !! ΠΡΟΦΑΝΩΣ  ΔΕΝ  ΤΗΝ  ΘΕΛΑΤΕ.  Δυστυχώς όμως για  σας ,  δεκάδες  άλλοι διευθυντές  στάθηκαν  δίπλα  στους  συναδέλφους   και  αποτελούν  πλέον φωτεινό  παράδειγμα  του  κλάδου!

ΜΑΤΑΙΑ  ΠΡΟΣΠΑΘΕΊΤΕ  να  χωρίσετε  τους  συναδέλφους. Γνωρίζετε πολύ   καλά ότι  η δύναμή  μας  είναι  η  ενότητα  του  κλάδου  και  προσπαθείτε  να  την  υπονομεύσετε. ΜΠΟΡΕΙΤΕ  ΝΑ  ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ γιατί  σε  επόμενους  αγώνες , θα  σφυρηλατείται ακόμη  περισσότερο  αυτή  η  ενότητα.  Μπορείτε  ακόμη  να  ανησυχείτε  γιατί  συναντάμε  μια  συγκινητική αλληλεγγύη   από  εκατοντάδες σωματεία  ,  εργατικά κέντρα ,  ομοσπονδίες , συλλόγους  και  ομοσπονδίες γονέων και  κηδεμόνων  , που  τον  δικό  μας  αγώνα  για  το  δημόσιο σχολείο  ,  τον αγκαλιάζουν  και  τον  κάνουν  δικό  τους.

Χαίρεστε  γιατί  στην  περιοχή  μας  τα  περισσότερα  σχολεία επέλεξαν να  κάνουν  την  αξιολόγηση  και  βγάζετε  το  συμπέρασμα ότι  δεν  εκφράζουμε  πια τον  κλάδο ,  γιαυτό  και  μας  καλείτε  να  παραιτηθούμε!!! ΣΙΓΑ  ΄΄ΟΡΕ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΄΄!  Τολμηρά όνειρα  κάνετε!!! Ονειρεύεστε Δ.Σ. σωματείων   που  θα  λογοδοτούν στα  αφεντικά , ΔΣ που  θα  πλειοψηφούν  οι  απεργοσπάστες και  ο κυβερνητικός  συνδικαλισμός.   Προφανώς ονειρεύεστε  και  έναν  ακόμη  νόμο  ,  συμπλήρωμα  αυτόν  του  Χατζηδάκη , που  θα  παύει αυτοδίκαια τους  μη αρεστούς!

ΒΑΛΤΕ  ΤΟ  ΚΑΛΑ  ΣΤΟ  ΜΥΑΛΟ  ΣΑΣ. Οι  εκλεγμένοι εκπρόσωποι των  εργαζομένων ,  μόνο  σε  αυτούς  λογοδοτούν .  Όχι  μόνο  μια φορά  τον  χρόνο  στις  αρχαιρεσίες  τους  ,  αλλά  καθημερινά στα  διάφορα  μετερίζια που  οφείλουν να  βρίσκονται.  Εκεί παίρνονται οι  παρουσίες  ,  εκεί μπαίνουν  οι  απουσίες

Και  κάτι  τελευταίο  ΄΄σεβάσμιοι  διευθυντάδες ΄΄  :

ΑΠΟΤΕΛΕΙ  ΤΙΜΗ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  Β΄ ΕΛΜΕ  ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ Η  ΕΠΙΘΕΣΗ  ΠΟΥ  ΔΕΧΕΤΑΙ  ΑΠΟ  ΣΑΣ!

Στέλιος  Κριαράς

πρόεδρος  του  ΔΣ της  Β΄ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ   Β΄ΕΛΜΕ  ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΕ  ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ!

ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΔΕΝ  ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ!

      Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες  εκπαιδευτικούς σε όλη τη χώρα,  που τους τελευταίους μήνες δίνουν ένα μεγαλειώδη αγώνα  για  την  υπεράσπιση  του  δημόσιου  σχολείου . Με την  συμμετοχή  τους στην  απεργία  -αποχή από  την  αξιολόγηση της  σχολικής μονάδας   αλλά  και  στην  μεγαλειώδη απεργία  της  11^ης  Οκτώβρη . Σε αυτές τις μάχες συμμετείχαν και  εκατοντάδες συνάδελφοι της Β΄ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου.  . Η παλικαρίσια στάση του κλάδου έκανε κουρελόχαρτο τις πληρωμένες γραφίδες του ΥΠΑΙΘ για «μειοψηφίες», για «σωματεία αποκομμένα από τη βάση των εκπαιδευτικών», για δήθεν «αποδοχή των εκπαιδευτικών της αξιολόγησης». Τα συγκλονιστικά ποσοστά συμμετοχής ,  οι απεργιακές συγκεντρώσεις, τόσο στην Αθήνα όσο και σχεδόν σε όλες τις πόλεις αλλά και στα νησιά της Ελλάδας, επιβεβαιώνουν ότι οι συνάδελφοι στο σύνολό τους έχουν απορρίψει τόσο την υποτιθέμενη αξιολόγηση, αλλά και κάθε ενέργεια της κυβέρνησης και του ΥΠΑΙΘ που υποβαθμίζει την καθημερινότητά τους στα σχολεία.

   Η  συγκλονιστική  πανεκπαιδευτική  απεργιακή συγκέντρωση στην  Κω , όπου συναντήθηκαν εκπαιδευτικοί  με  εκατοντάδες μαθητές  των  σχολείων της  πόλης , αποτελεί  πλέον  μεγάλη αγωνιστική παρακαταθήκη.

Η μεγαλειώδης συμμετοχή στην απεργία της 11η του Οκτώβρη ήταν ένα μεγάλο ΝΑΙ στην απαίτηση όλου του λαού να στηριχθούν ουσιαστικά τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί, ήταν ένα βροντερό ΟΧΙ στα αντιεκπαιδευτικά σχέδια για ένα σχολείο των ταξικών φραγμών, που θα «κοιτάει» στην τσέπη μαθητές και γονείς, για ένα σχολείο όπου όλα θα «πωλούνται» και όλα θα «αγοράζονται». Ο αγώνας μας αφορά την υπεράσπιση του παιδαγωγικού μας ρόλου και των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας σε ένα σχολείο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν που δε θα διαχωρίζει τους μαθητές, θα δίνει ενιαία τη γνώση σε όλα τα παιδιά, θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει. Όλο αυτό το διάστημα αποκαλύφθηκαν και συνεχίζουν να αποκαλύπτονται οι πραγματικές στοχεύσεις της κυβέρνησης, για ακόμα βαθύτερη ταξική κατηγοριοποίηση και διαφοροποίηση σχολείων, μαθητών και εκπαιδευτικών, για υποβάθμιση των μορφωτικών δικαιωμάτων για την πλειονότητα των παιδιών των λαϊκών οικογενειών, για επέκταση της επιχειρηματικής – ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας του σχολείου με τους γονείς και τους μαθητές πελάτες και τους εκπαιδευτικούς με σκυμμένο κεφάλι.

Αποκαλύφθηκε η απάτη ότι δήθεν η «αξιολόγηση» στοχεύει στην «αναβάθμιση του σχολείου και την ενίσχυση του εκπαιδευτικού.

     Γνωρίζουμε καλά ότι οι αποφάσεις από τα δικαστήρια που κρίνουν την απεργία – αποχή «παράνομη και καταχρηστική», όπως άλλωστε συμβαίνει διαχρονικά για τη συντριπτική πλειοψηφία των απεργιών που κρίνονται στα δικαστήρια, είναι «κατά παραγγελία» των εκάστοτε κυβερνήσεων Αξιοποιούν τον νόμο Χατζηδάκη και τους προηγούμενους νόμους για να βάλουν το κίνημα στο γύψο. Τους απαντάμε: το δικαίωμά μας στην απεργία το κερδίσαμε με αίμα: Δεν το παραχωρούμε, δεν κρίνεται στις αίθουσες των δικαστηρίων, κρίνεται στους δρόμους.

 Ένας δίκαιος αγώνας δεν μπορεί να σταματήσει από καμία δικαστική απόφαση.

Δε μας λυγίζουν ούτε τα δικαστήριά τους, ούτε η αστυνομία τους, ούτε η προπαγάνδα τους, με τα ψέματα και τις συκοφαντίες. Η πολιτική, που θέλει να μετατρέψει τα σχολεία σε επιχειρήσεις και τη μόρφωση σε εμπόρευμα, έχει ήδη απορριφθεί από τη συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών, των μαθητών, των γονιών, όλου του λαού. Το «χαστούκι» της συμμετοχής του 95% των εκπαιδευτικών στην απεργία – αποχή από την διαδικασία κατηγοριοποίησης και υποβάθμισης των σχολείων, παρά τους εκβιασμούς και τις απειλές από το Υπ. Παιδείας, αλλά και η μεγαλειώδης απεργία μας δείχνουν τον δρόμο

   .  Η μάχη ενάντια στον αντιδραστικό νόμο της κυβέρνησης θα συνεχιστεί ακόμα πιο μαζική, με όλες τις μορφές και όλα τα μέσα.. Τίποτα δεν έχει ακόμα κριθεί. Ακόμα και οι διαδικασίες που το ίδιο το ΥΠΑΙΘ προβλέπει είναι πολλές και τραβάνε μέχρι το τέλος της χρονιάς που θα γίνει και η τελική έκθεση αξιολόγησης, η βαθμολόγηση από τους Συμβούλους Εκπαίδευσης κ.τ.λ.

   Σε κάθε περίπτωση και μετά τον ορισμό των συναδέλφων σε ομάδες από τους Διευθυντές των σχολείων, ο αγώνας  μας διεξάγεται  σε διαφορετικές συνθήκες.

Η Β΄ ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου  θα  τοποθετηθεί ολοκληρωμένα  για  τη στάση των συναδέλφων στις ομάδες, σε επόμενη φάση. Τις επόμενες μέρες θα πηγαίνουμε βήμα – βήμα, ανάλογα και με τις εξελίξεις. Η διαδικασία της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας, είναι μια συνεχής διαδικασία. Με την ειδική συνεδρίαση, τις συνεδριάσεις ανά δίμηνο των ομάδων, την τελική συνεδρίαση του Συλλόγου Διδασκόντων στα μέσα Ιούνη. Είναι μια διαρκής μάχη, την οποία θα δώσουμε όλος ο κλάδος μαζί  .  Το μεγάλο όπλο της  απεργίας-αποχής δεν το  παραδίδουμε. Ο κλάδος  μας  έχει  την  δύναμη και  τον  τρόπο  να  το ενεργοποιήσει   ξανά ,  μπορεί  να  ξεπερνά εκείνες τις  δυνάμεις  που  το υπονομεύουν.

    Σε κάθε περίπτωση ο κλάδος θα προχωρά  συντεταγμένα αξιοποιώντας όλες τις μορφές συλλογικής δράσης.

      Η «αξιολόγηση» θα ακυρωθεί στην πράξη.