Στις 27 Ιανουαρίου προσδιορίστηκε να εκδικαστεί σε δεύτερο βαθμό, από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου, η υπόθεση του μέλους του Σωματείου Συνταξιούχων του ΟΤΕ κ. Μπάμπη Σαρρή, ο οποίος κατηγορείται για συκοφαντική δυσφήμιση σε βάρος του πρώην διοικητικού συμβουλίου του Φαρμακευτικού συλλόγου Δωδεκανήσου.
Ο κ. Σαρρής τέλη Μαρτίου 2015 είχε κριθεί ένοχος από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου σε φυλάκιση 14 μηνών με τριετή αναστολή και κατά της απόφασης αυτής άσκησε έφεση η οποία θα εκδικαστεί στο τέλος του μήνα.
Αιτία για την προσφυγή των φαρμακοποιών στη δικαιοσύνη δια μέσου της δικηγόρου τους, είχαν σταθεί οι δηλώσεις που είχαν γίνει στον τοπικό τύπο και στα τοπικά ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης από το κ. Σαρρή τον Νοέμβριο του 2011, αναφορικά με την αναστολή χορήγησης φαρμάκων επί πιστώσει το διάστημα εκείνο, από τους φαρμακοποιούς της περιοχής μας. Με αφορμή την εξέταση της υπόθεσης από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, ο κ. Σαρρής απέστειλε επιστολή στο προεδρείο και τα μέλη της διοίκησης, τα πρωτοβάθμια σωματεία εργαζομένων και συνταξιούχων του ΕΚΡ, την οποία κοινοποίησε και στους: ΠΣΣΤΟ- ΟΤΕ, ΟΜΕ-ΟΤΕ, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΑΓΣΣΕ, και σε μέσα ενημέρωση.
Στην επιστολή αναφέρονται τα εξής:
«Αγαπητοί Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες,
Γράφω την επιστολή αυτή, γιατί μετά τη δημοσιοποίηση της πρωτόδικης απόφασης του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου το Μάρτη του 2015, αρκετοί συνάδελφοι, πέρα από την έκπληξή τους για το αποτέλεσμα της δίκης, εξέφρασαν παράπονα, επειδή δεν ενημερώθηκαν για την εξέλιξη της διένεξης μας με τους Φαρμακοποιούς της Δωδ/σου, προκειμένου να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους.
Μετά την κλήση που έλαβα από την Εισαγγελία του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου, για τη δίκη σε δεύτερο βαθμό στις 27/01/2017, σας παραθέτω σε συντομία τα γεγονότα, για να μπορέσετε να διαμορφώσετε τη δική σας άποψη και να πράξετε ανάλογα. Σας εσωκλείω επίσης, την πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση σε βάρος μου και διάφορα άλλα χρήσιμα έγγραφα, που αφορούν την υπόθεση.
Επιτρέψετε μου ωστόσο, λίγα λόγια για όσους συναδέλφους δεν με γνωρίζουν προσωπικά, ούτε την πορεία μου στο κίνημα.
Επί τρεις δεκαετίες, αγωνίστηκα μέσα από τις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος της περιοχής μας, από πολλές θέσεις, προσθέτοντας ένα πετράδι στην ανάπτυξή του, με τα όποια ωφελήματα για τους εργαζόμενους της περιοχής μας. Έλαβα μέρος σε αμέτρητες διαδικασίες συνεδρίων, συλλογικών διαπραγματεύσεων και επίλυσης εργατικών διαφορών.
Τιμήθηκα κατ’ επανάληψη με την ψήφο των συναδέλφων μου, φτάνοντας δυο φορές σύνεδρος στη ΓΣΕΕ, στο 25° και το 26° συνέδριο. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, διετέλεσα Νομαρχιακός Σύμβουλος Δωδ/σου, ενώ τα τελευταία 6 χρόνια δραστηριοποιούμε, όσο η υγεία μου το επιτρέπει, στο Σύλλογο συνταξιούχων του Ομίλου ΟΤΕ Δωδ/σου, τον οποίο ιδρύσαμε το 2010 με συναδέλφους μου από τον ΟΤΕ, όπου εργάσθηκα επί 34 χρόνια.
Στη συνδικαλιστική μου διαδρομή, πορεύθηκα με βάση τις αρχές και τις αξίες της ταξικής μου συνείδησης, με ανιδιοτέλεια, αυτοσεβασμό, και με μοναδικό γνώμονα, τα συμφέροντα των εργαζομένων και των συνταξιούχων της περιοχής μας.
Αγαπητοί Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες,
Δεν ήταν η πρώτη φορά το 2012, όπου οι Φαρμακοποιοί της περιοχής μας, με πρόφαση την κρίση, διέκοψαν την πίστωση αγοράς φαρμάκων, στους ασφαλισμένους της Δωδ/σου. Κάθε φορά που το αρμόδιο υπουργείο καθυστερούσε τις πληρωμές του (όπως είχε συμβεί το 2009 – 2010 – 2011 και 2012), οι φαρμακοποιοί, αντί να συστρατεύονται μαζί μας στη διεκδίκηση των χρημάτων τους, επέλεγαν την τιμωρία των ασφαλισμένων, μετατρέποντας μας σε σάκο του μποξ, ανάμεσα στις κυβερνητικές πολιτικές και τα δικά τους αιτήματα.
Με τη «μορφή αγώνα» που κάθε φορά επέλεγαν, μας χρησιμοποιούσαν συνειδητά σαν ομήρους, απέναντι στις κυβερνήσεις, αδιαφορώντας για την υγεία μας, ακόμα και για την ίδια μας τη ζωή.
Αυτά συνέβαιναν σε μια εποχή, όπου τ’ ασφαλιστικά ταμεία χρωστάγανε στους πάντες, όπως: στους ασφαλισμένους, στους γιατρούς, στους φαρμακοποιούς, στα νοσοκομεία, στα ιδρύματα, στις κλινικές, στα εργαστήρια, στους προμηθευτές κ.ο.κ. Φανταστείτε, όλους αυτούς στους οποίους όφειλε χρήματα το δημόσιο, αν αντιδρούσαν όπως οι φαρμακοποιοί της Δωδ/σου, τότε… οι μισοί Έλληνες πολίτες θα ήμασταν ήδη μακαρίτες.
Το 2011 είχαμε αναγκαστεί να καταγγείλουμε το εμπάργκο που κήρυξαν επί μήνες στους ασφαλισμένους του ΤΑΠ-ΟΤΕ (ανακοίνωση του συλλόγου μας δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ροδιακή» στις 24/05/2011), εξαιτίας της ολιγόμηνης καθυστέρησης εξόφλησης οφειλής 50.000 ευρώ, στα 130 φαρμακεία της Δωδ/σου, δηλαδή από 385 ευρώ στον καθένα !!!
Όμως το φθινόπωρο του 2012 τα πράγματα πήραν άλλη τροπή.
Την 01/09/2012 με απόφαση του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, τα μέλη του, κήρυξαν εμπάργκο στην αγορά φαρμάκων, για μεγάλο χρονικό διάστημα, στο σύνολο των ασφαλισμένων της χώρας. Από τις πρώτες μέρες του εμπάργκο, ξεκίνησαν σοβαρές αντιδράσεις και καταγγελίες εργαζομένων και συνταξιούχων, που τους ανάγκασαν, μετά από 20 περίπου μέρες, να επανεξετάσουν τη στάση τους, πλην των Φαρμακοποιών της Δωδ/σου, οι οποίοι συνέχισαν ακάθεκτοι «τον αγώνα τους», για δυο μήνες επιπλέον, εξαθλιώνοντας μας κυριολεκτικά.
Αρκετοί ασφαλισμένοι άρχισαν τότε να προμηθεύονται φάρμακα μέσω courier από άλλες πόλεις της χώρας, και άλλοι από την Τουρκία. Ο δε Σύλλογος Συνταξιούχων του Δημοσίου, κατέθεσε στις 15/11/2012, αναφορά στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών μακαρίτη Κ. Μπούτσικο, ο οποίος την επόμενη μέρα, διέταξε κατεπείγουσα προκαταρκτική, για τη διερεύνηση του θέματος.
Ο Σύλλογος μας έκανε κάθε δυνατή προσπάθεια προσέγγισης των Φαρμακοποιών, χωρίς κανένα αποτέλεσμα, εξαιτίας των προηγούμενων αντιδράσεων μας. Καταφύγαμε τότε με επιστολή μας προς τα κεντρικά όργανα του Συλλόγου μας, περιγράφοντας την τραγικότητα της κατάστασης που βιώναμε στην παραμεθόρια περιοχή, εξαιτίας της αδιάλλακτης στάσης των Φαρμακοποιών, ζητώντας υποστήριξη και άλλες πρωτοβουλίες.
Σ’ εκείνη την επιστολή που δημοσιεύθηκε στις 24/10/2012 στην εφημερίδα «Ροδιακή», παρομοιάζαμε την συμπεριφορά τους, σαν αυτήν των «μαυραγοριτών της κατοχής», διατύπωση που επανέλαβα στις συνεντεύξεις μου, ως εκπρόσωπος τύπου του σωματείου μας.
Τέσσερις μήνες μετά τη διένεξή μας (στις 13/02/2013), υπέβαλαν μηνύσεις σε βάρος μου ξεχωριστά, όλα τα μέλη του ΔΣ του Συλλόγου τους, γιατί τότε φαίνεται κατάλαβαν πως θίγεται η προσωπικότητα, η τιμή και η υπόληψή τους, πρόσχημα για να μας τρομοκρατήσουν και να ποινικοποιήσουν, κάθε έκφραση αντιπαράθεσης απόψεων συνδικαλιστικών φορέων…
Έκτοτε βέβαια, δεν τόλμησαν να επαναλάβουν παρόμοιες «αγωνιστικές κινητοποιήσεις» που τους εξέθεσαν ανεπανόρθωτα, όσες φιλανθρωπίες κ’ αν κάνουν σήμερα, όσο κι αν προσπαθούν οι image maker, να τους χτίσουν προφίλ ευεργετών.
Πώς να τις επαναλάβουν άλλωστε, αφού ο πρόεδρος του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου, «αυτός που θα μετέτρεπε τα Φαρμακεία σε κέντρα αντίστασης κατά της κυβερνητικής πολιτικής», αυτός που πρωτοστατούσε και οργάνωνε τα εμπάργκο, κ. Θεόδωρος Αμπατζόγλου, παράτησε τους αγώνες και τα Φαρμακεία, αναλαμβάνοντας καθήκοντα Διοικητή στον ΟΑΕΔ, στο πλευρό της τότε κυβέρνησης, την οποία ως κλάδος αντιμάχονταν…
Η κοροϊδία και η συμπαιγνία στο αποκορύφωμα της!!!
Αν ρωτήσετε δε για την αναφορά του Συλλόγου Συνταξιούχων του Δημοσίου και την Εισαγγελική Παραγγελία που δόθηκε πριν 5 χρόνια, πιθανόν να χάθηκαν στ’ αρχεία των δικαστηρίων…
Εγώ στις 27/03/2015, δικάστηκα και καταδικάστηκα σε 14 μήνες φυλακή με τριετή αναστολή, χρηματικό πρόστιμο 300 ευρώ με επιφύλαξη, για ηθική βλάβη, καθώς και τη δαπάνη της δίκης!!! Τα συμπεράσματα δικά σας…
Αγαπητοί Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες,
Στο πρόσωπό μου δικάζονται οι συνταξιούχοι, οι οποίοι μέσ’ στην τραγωδία που ζούμε, σήκωσαν το σταυρό του μαρτυρίου, στη μεγαλύτερη διαδρομή προς το Γολγοθά. Όλοι μπορούν να ελπίζουν σ’ ένα καλλίτερο μέλλον, στο θαύμα… εκτός από εμάς, όπου στο τέλος του βίου μας, έμελε να ζήσουμε ως πρωταγωνιστές πια, σκηνές από φιλμ της κατοχής…
Δυστυχώς οι συνταξιούχοι αποτελούμε τον πιο αδύναμο κρίκο, μιας παραπαίουσας κοινωνίας, που αντί ν’ αντιδράσει και ν’ αντισταθεί στη νέα κατοχή και στα όσα τραγικά συμβαίνουν στον τόπο μας, συμβιβάστηκε, έσκυψε το κεφάλι, φόρεσε κουκούλα και έδειξε ποιοι θα πεταχτούν πρώτοι στη θάλασσα, για να μη βουλιάξει η βάρκα, που μπάζει από παντού νερά.
Σε ότι αφορά τη δίωξη μου και την πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση σε βάρος μου, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένα παράσημο στο στήθος μου.
Ελπίζω στο ενδιαφέρον και τις πρωτοβουλίες σας. Ραντεβού στα δικαστήρια, την Παρασκευή 27 του Γενάρη.
Με τιμή
Ο συνάδελφος σας
Μπάμπης Σαρρής
τ. Γ. Γραμματέας ΕΚΡ».
