Του Νίκου Μελιανού, στο patmostimes.gr
«Η οργή του Θεού πέφτει από τα κεραμίδια» λέει μια λαϊκή παροιμία . Στην προκειμένη περίπτωση θα λέγαμε ότι θα έπεφτε από την κορυφή της Ιεράς Μονής και από ύψος 20 περίπου μέτρων.
Φυσικά θα πρέπει να πούμε, ότι το γεγονός αυτό δεν αφορούσε μοναχό της Μονής, αλλά νεαρό άτομο ηλικίας περίπου 26 ετών το οποίο εφιλοξενείτο εδώ και δύο χρόνια από τη Μονή, στην οποία αρχικά διέμενε, ενώ στη συνέχεια του παραχωρήθηκε χώρος στο οίκημα που στέγαζε το κατ΄όνομα γηροκομείο της Χώρας, δίπλα στο ναό της εορτάζουσας Παναγίας Διασώζουσας, η οποία φαίνεται ότι έκανε το θαύμα της.
Το συγκεκριμένο άτομο λοιπόν ευρέθη την Τετάρτη 14 Αυγούστου το μεσημέρι παραμονή της Παναγίας στη Μονή, και σύμφωνα με πληροφορίες άνοιξε, άγνωστο πως την κλειδωμένη πόρτα που οδηγεί στο τελευταίο δώμα της Μονής στα πριμαχιόλια, και αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει πέφτοντας από εκεί.
Έγινε αντιληπτός από επισκέπτες της Μονής, οι οποίοι έβαλαν τις φωνές και αμέσως έσπευσε ο φύλακας της Μονής οποίος τον πρόλαβε και με μεγάλη προσπάθεια κατάφερε να τον κατεβάσει κάτω στο προαύλιο.
Μετά το γεγονός αυτό, η αδελφότητα της Μονής αποφάσισε την εκδίωξη του απ αυτή, ειδοποιώντας παράλληλα το Α.Τ.Πάτμου το οποίο συνέλαβε τον παραλίγο αυτόχειρα. Κρατήθηκε στο αστυνομικό τμήμα και σύμφωνα με πληροφορίες οδηγήθηκε στην ψυχιατρική κλινική της Λέρου με εντολή εισαγγελέα για περαιτέρω εξετάσεις.
Όπως καλά πληροφορημένες πηγές μας ανέφεραν, ο νεαρός αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα και είχε έρθει σε αντιπαράθεση με τα μέλη της οικογένειας του, γεγονός που τον οδήγησε να έλθει στην Ιερά Μονή Πάτμου και να ζητήσει φιλοξενία.
Τραγική φιγούρα ο πατέρας του, ο οποίος μάταια και μετά την απομάκρυνση του από τη Μονή, προσπαθούσε να του δείξει την αγάπη του. Πάντως καλού κακού είχε φθάσει και το ασθενοφόρο του Κ.Υ.Πάτμου για παν ενδεχόμενο.
Βέβαια αυτό το γεγονός έρχεται να καταδείξει για άλλη μια φορά ότι ναι μεν το μοναστήρι πρέπει να παρέχει τη βοήθεια του σε άτομα τα οποία έχουν ανάγκη αλλά είναι καλό σε άτομα που δεν γνωρίζει « από πού κρατά η σκουφιά τους» και τα οποία ίσως οδηγήσουν τους μοναχούς σε μεγάλους μπελάδες, να τα ελέγχει με μεγάλη προσοχή πριν τα φιλοξενήσει εντός ή σε άλλο οίκημα της. Γιατί όπως λέει ο σοφός λαός: «Φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά». Εμείς θα λέγαμε ότι θα τα έχεις ολόκληρα.
Βεβαίως η Ιερά Μονή πρέπει να επιδεικνύει το κοινωνικό και Χριστιανικό της πρόσωπο, βεβαίως να προσφέρει την αγάπη και την αλληλεγγύη της στον αναξιοπαθούντα και πάσχοντα συνάνθρωπο, όμως αυτή η προσφορά να γίνεται αφού καταλλήλως φιλτραριστεί .
Άλλως κινδυνεύει να γίνει μπούμεραγκ και αυτό μαρτυρεί το γεγονός.
