Δημήτρης Γάκης στη Βουλή: «Το Αγαθονήσι ν’ αποτελέσει το πρότυπο και όχι η εξαίρεση για την εκπαίδευση στα μικρά νησιά»
***
Το link του βίντεο της συνεδρίασης της Επιτροπής: https://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/ToKtirio/Fotografiko-Archeio/#33e9a664-6cdd-4078-abf2-aa1d0111c420
***
Η εκπαίδευση και η υγεία βρίσκονται στο επίκεντρο της κυβερνητικής πολιτικής στη νησιωτική χώρα, τόνισε ο βουλευτής Δωδεκανήσου Δημήτρης Γάκης στην ομιλία του στην Επιτροπή Νησιωτικών και Ορεινών Περιοχών της Βουλής με θέμα τη στήριξη των νησιωτικών και ορεινών περιοχών στην εκπαίδευση, την Τετάρτη 27 Μαρτίου.
Την Επιτροπή, ενημέρωσε η υφυπουργός Παιδείας Μερόπη Τζούφη, η οποία παρουσίασε τις δράσεις του Υπουργείου στην επαγγελματική εκπαίδευση, την ειδική εκπαίδευση, αλλά, και στις προσφυγικές δομές στη Νησιωτική Χώρα.
Ο πρόεδρος της Επιτροπής, αναφέρθηκε επίσης στα εκπαιδευτικά θέματα της Δωδεκανήσου, από τη λειτουργία και τη στελέχωση των σχολικών μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στα μικρά νησιά, τη μεταρρύθμιση που αναβαθμίζει τα ΕΠΑΛ και το ρόλο τους στις τοπικές κοινωνίες και οικονομίες, μέχρι τα ειδικά ζητήματα λειτουργίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Τα κύρια σημεία της ομιλίας του Δημήτρη Γάκη:
«Είναι ευτυχής συγκυρία που η σημερινή συνεδρίασή μας γίνεται την μεθεπόμενη ημέρα της επίσκεψης του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο ακριτικό Αγαθονήσι για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821. Πέρα από την υψηλό συμβολισμό της επίσκεψης του Πρωθυπουργού, που περιείχε πολλαπλά μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις, η παρουσία επιπλέον του Υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου στα Δωδεκάνησα είχε μία ιδιαίτερη βαρύτητα. Επιβεβαιώνει τη σημασία και την προσήλωση της Κυβέρνησης στον κοινωνικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης που προϋποθέτει πρωτίστως την δημιουργία ίσων όρων για την απόκτηση μόρφωσης για όλους όπου και να βρίσκονται, στο πιο ορεινό χωριό, στο πιο απομακρυσμένο νησί. Πιστεύω πως το πρότυπο μας στην εκπαίδευση στη νησιωτική Ελλάδα θα πρέπει να είναι: Τμήμα και τάξη στα σχολεία, έστω και με έναν μαθητή.
Το θετικό παράδειγμα του Αγαθονησίου, δεν πρέπει να είναι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας στη νησιωτική εκπαίδευση.
Για την τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση στη νησιωτική Ελλάδα
Το θέμα της σημερινής συνεδρίασης δεν αφορά απλά την εκπαιδευτική στήριξη των νησιωτικών περιοχών της χώρας μας, αλλά αφορά πρωτίστως στην στρατηγική μας για την αποτελεσματική λειτουργία των εκπαιδευτικών δομών στις λιγότερο ευνοημένες χωρικά και δημογραφικά περιοχές. Αφορά, ειδικότερα, στην ανάδειξη της σημασίας της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης σαν μοχλό οικονομικής ανάπτυξης σε περιφερειακό επίπεδο. Αφορά στην ανταπόκριση που θέλουμε να πετύχουμε από τις τοπικές κοινωνίες στις προκλήσεις που συνεπάγονται οι γενικότεροι αναπτυξιακοί στόχοι, που θα πρέπει να συνδυάζουν τόσο την οικονομική ευημερία όσο και την κοινωνική συνοχή και την προστασία του φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος. Αυτό επιτυγχάνεται με τη συνένωση της θεωρίας με την πρακτική, την εκπαίδευση πάνω σε παραγωγικές δραστηριότητες μέσα από την εργασία των μαθητών σε σχολικά εργαστήρια και με διάφορες μορφές συμβολής των αποφοίτων στην τοπική οικονομία.
Αυτή είναι η ουσία της επαγγελματικής εκπαίδευσης: Σύγχρονες ειδικότητες που ζητούν οι μαθητές και δίνουν επαγγελματική προοπτική στους αποφοίτους.
Κλείνοντας την εισαγωγή μου, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι έχουμε καταθέσει στην κυβέρνηση πρόταση ώστε να εξεταστεί η δυνατότητα διαμόρφωσης ενός ολοκληρωμένου προγράμματος εκπαιδευτικών παρεμβάσεων με ειδικά χαρακτηριστικά και προϋποθέσεις που θα λαμβάνουν υπόψη τις χωρικές και δημογραφικές ιδιαιτερότητες των ελληνικών ορεινών όγκων και των απομακρυσμένων νησιών, με έμφαση στις ειδικότητες του τουριστικού τομέα και των σύγχρονων τεχνολογιών, αξιοποιώντας όπου είναι δυνατόν τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Με ΕΠΑΛ, κόμβους στα μεγάλα νησιά και με παραρτήματα που να λειτουργούν με τόσα τμήματα όσα ζητούν ακόμα και τα μικρότερα νησιά, ακόμα και με τον ελάχιστο αριθμό μαθητών, για να μπορέσουμε να δώσουμε ένα νέο εκπαιδευτικό υπόδειγμα στη νησιωτική χώρα.
Κάθε νησί έχει τη δική του χωρική ιδιαιτερότητα και πρέπει να αντιμετωπίζεται ξεχωριστά, όχι συλλογικά. Δεν μπορείς να πεις ότι κάνω κάτι στο Αγαθονήσι ή στη Τήλο και μπορώ να κάνω το ίδιο και στην Κάλυμνο, ή, ότι κάνω κάποια εκπαιδευτική παρέμβαση στην Κάλυμνο που μπορώ να την εφαρμόσω και στη Ρόδο».
***
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ