Να αποφυλακιστεί άμεσα η καθαρίστρια από το Βόλο!
Το ΔΣ της Β ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου ενώνει τη φωνή του με όσες και όσους ζητούν να αποφυλακιστεί άμεσα η εργαζόμενη ως καθαρίστρια σε παιδικό σταθμό του Δήμου Βόλου (όπου προσέφερε τις υπηρεσίες της για 20 σχεδόν χρόνια), η οποία καταδικάστηκε σε 10ετή κάθειρξη χωρίς αναστολή γιατί, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, είχε προσληφθεί στη δουλειά το 1996 με πλαστό «τίτλο σπουδών» ΣΤ’ τάξης του Δημοτικού Σχολείου (απολυτήριο), ενώ ήταν «απόφοιτη» της Ε’ τάξης!..
Μπορούμε πια να κοιμόμαστε ήσυχοι, άλλο ένα έγκλημα πατάχθηκε. Η ανομία καταπολεμήθηκε… Μάλιστα το δικαστήριο, για να επιβάλει τη συγκεκριμένη παράλογη ποινή, στηρίχτηκε στον μετεμφυλιακό, μεσαιωνικής έμπνευσης, νόμο 1608/1950 περί καταχραστών του Δημοσίου, ο οποίος προβλέπει ακόμα και ισόβια για παρόμοια αδικήματα και του οποίου την κατάργηση ζητούν επίμονα εδώ και χρόνια πολλοί έγκριτοι ποινικολόγοι. Τόσο το κατηγορητήριο, με το οποίο η 53χρονη εργαζόμενη μητέρα παραπέμφθηκε για κακούργημα, όσο και οι καταδικαστικές σε βάρος της αποφάσεις των δικαστηρίων και πολύ περισσότερο το γεγονός ότι η συγκεκριμένη εργαζόμενη ήδη ξεκίνησε να εκτίει την αδιανόητη πολυετή ποινή της στις φυλακές της Θήβας, συναποτελούν μια κατάφωρη αδικία σε βάρος μιας βασανισμένης γυναίκας του μόχθου, που ουσιαστικά δεν αδίκησε κανέναν, απλώς προχώρησε στο συγκεκριμένο “ανήκουστο ανοσιούργημα” για να μεγαλώσει τα παιδιά της και να βοηθήσει τον ανάπηρο σύζυγό της. Εξάλλου η γυναίκα, εκτός από την ελευθερία και τη δουλειά της, έχασε και τα ένσημά της, αφού διαγράφτηκε από το μητρώο ασφαλισμένων μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης. Σε μια κοινωνία με σεβασμό στον κόσμο της δουλειάς και κοινωνική μέριμνα, θα είχε λυθεί το πρόβλημα της εργασίας της και θα είχε εξασφαλιστεί στήριξη στην οικογένειά της, στη δική μας όμως…
Καταγγέλλουμε ως απαράδεκτο και εξοργιστικό το γεγονός ότι το κράτος και η δικαιοσύνη εξάντλησαν την αυστηρότητά τους και -σε μια πρωτοφανή επίδειξη υπερβάλλοντος ζήλου, αλλά και σκληρότητας- φυλάκισαν μια γυναίκα αγωνίστρια της ζωής, τη στιγμή που άλλες υποθέσεις, μεγάλου πολιτικού και οικονομικού ενδιαφέροντος και με αποδεδειγμένες τεράστιες ζημίες για το Δημόσιο ή σε βάρος εργαζόμενων, εκκρεμούν ή κλείνουν με απαλλαγές ή μικρές ποινές για τους κατηγορούμενους. Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι η πολιτική που αντιμετωπίζει το λαό ως εχθρό ή συνένοχο για τη χρεοκοπία της χώρας και που υλοποιείται διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις -και τη σημερινή- αντιδραστικοποιείται διαρκώς. Η άδικη αυτή απόφαση συνιστά κορυφαία πρόκληση για την εργατική τάξη και για το ίδιο το λαϊκό περί δικαίου αίσθημα, αποτελεί πλήγμα στην αξιοπρέπεια του κόσμου της εργασίας, ενώ καταρρίπτει τα όσα υποκριτικά διακηρύσσονται περί “ισότητας απέναντι στο νόμο” και “κράτους δικαίου”.
Δεν μπορούμε να σιωπήσουμε και να μείνουμε απαθείς! Το κύμα συμπάθειας και αλληλεγγύης που ήδη αναπτύσσεται πρέπει να δυναμώσει και να διεκδικήσει την άμεση αποκατάσταση αυτής της αδικίας!
Απαιτούμε να τερματιστεί άμεσα η περιπέτεια της καθαρίστριας, να γυρίσει στην οικογένεια και τη δουλειά της και να της δοθούν πίσω τα ένσημά της!
Το ΔΣ της Β ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου
